الف: موضوع و طرح مسئله (اهمیت موضوع و هدف): هدف از این تحقیق بررسی ساختار شعر سروش اصفهانی از سه دیدگاه زبانی، فکری و ادبی است تا بدین وسیله بر شعر او به طور کامل اشراف یابیم. ب: مبانی نظری شامل مرور مختصری از منابع، چارچوب نظری و پرسشها و فرضیه ها: در این پایان نامه با توجه به کتاب سبک شناسی دکتر سیروس شمیسا و دیگر کتب سبک شناسی و کتاب های بیان بدیع قافیه و عروض و... که در مورد سروش نوشته شده بود، سعی شد مشخص گرددکه سبک زبانی شعر شاعر با زبان سبک خراسانی چقدر فاصله دارد. مضامین، عقاید و افکار به کار رفته در قصیده این شاعر چیست؟ کمیت بسامد صنایع بدیع و بیانی در شعر این شاعر به چه اندازه است؟ به کدامیک از شاعران سبک خراسانی بیشتر نزدیک است؟ پ: روش تحقیق شامل تعریف مفاهیم، روش تحقیق، جامعه مورد تحقیق، نمونه گیری و روشهای نمونه گیری، ابزار اندازه گیری، نحوه اجرای آن، شیوه گردآوری و تجزیه و تحلیل داده ها: روش این تحقیق کتابخانه ای و تحلیل و بررسی آماری همراه با نمودارها است . ابتدا مقدمه در مورد سبک، قصیده و ... اطلاعاتی در مورد فعالیتها و آثار خود شاعر داده شده و سپس 30 قصیده سروش یک به یک در سه سطح زبانی (شامل آوایی، واژگانی و نحوی)، فکری و ادبی و ویژگی های آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مطالب مربوط استخراج، فیش برداری و سپس در پایان نتایج حاصل توضیح داده شد و با آمار و جداول و نمودارهای متعددی بیان گردید. ت: یافته های تحقیق: دست یافتن به اجزای متشکله متن و اشراف کامل بر شعر سروش ث: نتیجه گیری و پیشنهادات: با روی آوردن به مفاهیم سنتی واژگان، تعبیرات، ترکیبات سنتی و کلمات موروثی قصیده فارسی شکل کاملاً سنتی به پیکره قصیده های او بخشیده است. زبان و طرز بیان شعر او به سبک خراسانی و متأثر از فرخی است. در سطح فکری شعر او به مدح و وصف بهار و زیبایی های طبیعت و تغزل های خمریه و عاشقانه پرداخته است که از مضمون ها و ویژگی های عمده شعر این شاعر است. زبان او دقیقاً همان زبان سبک خراسانی نیست.