بید بزرگ موم خوار? galleria mellonella l. مهم ترین آفت فراورده های زنبور عسل می باشد و هرساله، زیان-های جدی به زنبورداران وارد می آورد. برای مبارزه ی شیمیایی با این آفت از مواد شیمیایی دود دهنده استفاده می شود. ولی در این روش، خطر باقیمانده های سموم و جذب شدن آنها به شان های عسل وجود دارد. به رغم تهدید دائمی این آفت برای زنبورداران در مناطق گرم، کوشش چندانی جهت ابداع و توسعه ی روش های خاص برای کنترل آن به عمل نیامده است. مطالعه ی جنبه های زیستی و فیزیولوژی تغذیه در امر کنترل آفات از اهمیت بسزایی برخوردار است و مطالعه ی آنزیم های گوارشی، اساس مطالعه فیزیولوژی تغذیه حشرات به شمار می رود. در این تحقیق برخی ویژگی های آنزیم لیپاز شب پره بزرگ موم خوار، مورد بررسی قرار گرفت. پرورش این حشره در یکی از واحدهای گلخانه ی گروه گیاه پزشکی در دمای 2±26 درجه ی سانتی گراد، رطوبت نسبی 50 درصد و دوره ی نوری 16:8 (l:d) ساعت انجام شد. حشرات سه نسل بر روی ماده ی غذایی مصنوعی خالص سازی شده و از نسل چهارم برای آزمایشات مورد استفاده قرار گرفتند. فعالیت لیپاز با استفاده از کیت لیپاز ساخت شرکت پارس آزمون اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بین مراحل مختلف نشو و نمایی، سن هفتم لاروی بیشترین میزان فعالیت آنزیم لیپاز را داشت. بین فعالیت آنزیم در دماهای مختلف مورد بررسی، اختلاف معنی داری وجود داشت و بیشترین فعالیت آنزیم در دمای 40 درجه-ی سانتی گراد مشاهده شد. ph بهینه ی فعالیت آنزیم لیپاز برابر 8 بدست آمد. در دمای 20- درجه ی سانتی گراد، فعالیت آنزیم در هفته ی هشتم به 67/3 درصد مقدار آن در هفته ی اول رسید درحالیکه در دمای 4- درجه ی سانتی گراد فعالیت آنزیم پس از چهار هفته، 61/2 درصد مقدار آن در هفته ی اول بود و پس از آن کاملا متوقف گردید. نتایج مربوط به بررسی میزان فعالیت آنزیم در زمان های مختلف گرسنگی لاروها نشان داد که پس از چهار روز گرسنگی، فعالیت آنزیم کاهش پیدا کرده و تقریبا 10 درصد مقدار آن در حشرات تغذیه کرده بود. فعالیت آنزیم در طی ساعات مختلف شبانه روز متفاوت بود و در ساعات 12 ظهر و 6 صبح به ترتیب بیشترین و کمترین میزان فعالیت آنزیم مشاهده شد. فعالیت آنزیم توسط اتانول 75 درصد، غلظت 5 میلی مولار نیترات منیزیم و غلظت های مختلف sds کاهش و به وسیله ی غلظت 5 میلی مولار nacl و فسفات پتاسیم افزایش یافت، غلظت های مختلف tris و edta، غلظت های تا 4 میلی مولار nacl، فسفات پتاسیم و نیترات منیزیم و نیز غلظت های 25، 50، 85 و 96 درصد اتانول تاثیری روی فعالیت آنزیم نداشتند.

بید مدیترانه ای آرد با نام علمی anagasta kuehniella zeller, 1879 آفت انباری مهمی است که در کارخانه های تولید آرد باعث بروز مشکلات زیادی می شود. شناخت ویژگی های یک آنزیم از مهم ترین اقدامات جهت به کارگیری مهارکننده های آنزیمی است که در بررسی حاضر اقدام به مطالعه و تعیین برخی ویژگی های مهم آنزیم آلفا-آمیلاز شده و اثر مهارکنندگی برخی ترکیبات معدنی مشخص گردید. اثر مرحله زیستی روی میزان فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز در سطح احتمال 1 % معنی دار بوده به ترتیب بیشترین فعالیت آنزیمی در لاروهای سن پنج ماده و نر، لاروهای سن چهار، پیش شفیره های ماده، پیش شفیره های نر، حشرات بالغ ماده و نر مشاهده شد ولی فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز درشفیره های نر و ماده مشاهده نشد. اثر دما روی فعالیت آنزیم در هر دو جنس معنی دار به دست آمده و دمای بهینه فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز در نر و ماده c?40 تعیین شد. فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز بید آرد در هر دو جنس نر و ماده در ph های مختلف اختلاف معنی دار نشان داده و بیشترین میزان فعالیت آنزیم در نر و ماده در 5ph مشاهده گردید. اثر غلظت آنزیم در بافر فسفات روی فعالیت آنزیم در هر دو جنس معنی دار بود و با افزایش غلظت آنزیم در بافر، فعالیت آن افزایش پیدا کرد. اثر درجات مختلف اتانول روی میزان فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز در جنس های نر و ماده معنی دار بود و بیشترین میزان مهار آنزیمی در هر دو جنس توسط الکل 96 % صورت گرفت. اثر غلظت های مختلف nacl روی فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز بید آرد در هر دو جنس معنی دار گشته و با افزایش غلظت نمک طعام میزان فعالیت آنزیم کاهش یافت. روند تغییرات فعالیت آنزیم در حضور nacl در هر دو جنس مشابه بود و بیشترین میزان فعالیت آنزیم به ترتیب درشاهد، غلظتهای 1، 2، 3، 4 و 5 میلی مولار نمک طعام مشاهده شد. اثر غلظت های mm 5-1 ترکیب sds روی فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز در هر دو جنس در سطح احتمال 1 % اختلاف معنی دار داشت و با افزایش غلظت sds میزان مهار فعالیت آنزیم افزایش پیدا کرد به طوریکه بیشترین فعالیت آنزیم در نر و ماده در شاهد و کمترین فعالیت در غلظت mm 5 مشاهده شد. اثر غلظت های مختلف edta روی فعالیت آنزیم در جنس ماده دارای اختلاف معنی دار بود ولی اثر غلظت های mm 5-1 آن روی فعالیت آنزیم در جنس نر اختلاف معنی دار نداشت. اثر غلظت های mm 5-1 ترکیب tris روی فعالیت آنزیم در سطح احتمال 1 % در هر دو جنس معنی دار بود و با افزایش غلظتِ عامل بازدارنده از فعالیت آنزیم کاسته شد. نیترات منیزیم روی فعالیت آنزیم در سطح احتمال 1 % در هر دو جنس اختلاف معنی دار نشان داد به گونه ای که با افزایش غلظت نیترات منیزیم میزان فعالیت آنزیم کاهش پیدا کرد. اثر غلظت های مختلف فسفات پتاسیم روی فعالیت آنزیم در نر و ماده معنی دار بود. روند تغییرات فعالیت آنزیمی در غلظت های مختلف فسفات پتاسیم در هر دو جنس مشابه بود به طوریکه با افزایش غلظت فسفات پتاسیم از mm 5-1 فعالیت آنزیمی افزایش پیدا کرد. اثر تازگی محلول های آنزیمی روی فعالیت آنزیم در نگهداری آن در دمای c ?20- در نر و ماده اختلاف معنی دار نداشت. اثر فاکتور زمان روی محلول های آنزیمی نگهداری شده در دمای c ?4 در جنس ماده فاقد اختلاف معنی دار ولی در جنس نر در سطح احتمال 5 % دارای اختلاف معنی دار بود. فعالیت آنزیم در ساعات مختلف شبانه روز در نر و ماده اختلاف معنی دار داشت و اوج فعالیت آنزیم در هر دو جنس در ساعت 12مشاهده شد و در عین حال کمترین میزان فعالیت در ساعت 24 ثبت شد. اثر گرسنگی روی فعالیت آنزیم در هر دو جنس اختلاف معنی دار نشان داد. روند تغییرات فعالیت آنزیمی طی 4-1 روز گرسنگی در نر و ماده مشابه بود به طوریکه بیشترین میزان فعالیت آنزیمی پس از 2 روز گرسنگی و کمترین میزان فعالیت، پس از 4 روز گرسنگی مشاهده شد.

شب پره مدیترانه ای آرد با نام علمی anagasta kuehniella (zeller, 1879) یکی از آفات انباری دارای اهمیت اقتصادی است که خسارت زیادی روی محصولات انباری بهخصوص آرد و دانههای غلات ایجاد می-کند. غلات که غنی از کربوهیدراتها بهخصوص نشاسته میباشند مهمترین منبع غذایی بید آرد هستند. بنابراین بقای این حشره وابسته به فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز دستگاه گوارش آن میباشد که نشاسته را به قندهای ساده قابل جذب تبدیل میکند. در این مطالعه میزان فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز و برخی فراسنجه های زیستی آفت تحت تاثیر آرد تهیه شده از ده رقم گندم مورد بررسی، قرار گرفت. فراسنجه های بررسی شده شامل وزن لارو، نرخ ظهور شفیره، نرخ ظهور حشرات کامل، نسبت جنسی و باروری بودند. وزن لارو، نرخ ظهور شفیره و نسبت جنسی در رقم های مختلف در سطح احتمال 5 % تفاوت معنی دار نداشتند. فراسنجه های نرخ ظهور حشرات کامل و باروری روی رقم های مختلف در سطح احتمال 5 % تفاوت معنی دار داشته بطوری که بیشترین و کمترین نرخ ظهور بترتیب در رقم های سرداری و شیرودی و بیشترین و کمترین میزان باروری در ارقام آذر2 و رصد مشاهده شد. نرخ ظهور حشرات کامل در رقم های با میزان پروتئین بالا کاهش و باروی در این رقم ها افزایش یافت. فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز در روده میانی لارو سن 5 در رقم های مختلف گندم و نیز میزان مهارکنندگی عصاره رقم های مختلف روی آنزیم آلفا-آمیلاز در هر دو جنس نر و ماده در سطح احتمال 5% تفاوت معنی دار نشان داد. بیشترین و کمترین فعالیت آنزیم در هر دو جنس نر ماده بترتیب در رقم های شیرودی و نیک نژاد مشاهده شد. بیشتر رقم های گندم دارای فعالیت مهارکنندگی بالایی در هر دو جنس نر و ماده بودند. یک رابطه منفی بین فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز و مقدار پروتین رقم های مختلف و نیز فعالیت آنزیم و وزن لارو هر دو جنس نر و ماده مشاهده شد. نتایج نشان داد هیچ همبستگی بین میزان مهار آنزیم آلفا-آمیلاز جنس ماده و میانگین باروری (045/0 =r) در رقم های مختلف گندم وجود نداشت. همبستگی بین نرخ ظهور حشرات کامل و میزان مهار آنزیم آلفا-آمیلاز در هر دو جنس نر و ماده منفی و خیلی ضعیف (261/0- =r نر و 191/0- =r ماده) بود.

کرم قوزه ی پنبهhelicoverpa armigera آفتی پلی فاژ و اقتصادی است که به بسیاری از محصولات زراعی به ویژه پنبه در سراسر جهان خسارت وارد می کند. اخیراً به منظور کنترل آفات از عصاره های بذور، جوانه، ساقه، گل و میوه ی گیاهان مختلف، مهار کننده هایی را استخراج و تاثیر آنها را بر سامانه های مختلف آنزیمی از جمله آلفا آمیلاز و پروتئاز حشرات مختلف مورد بررسی قرار می دهند. این مهار کننده ها از گیاهان مختلف خالص سازی شده و پس از شناسایی ژن های کد کننده آنها، عامل مقاومت به گیاه مورد نظر انتقال داده می شود. در این مطالعه اثر مهار کنندگی عصاره های بذور گیاهان گندم، جو، ذرت (گندمیان) و تلخ بیان، لوبیا و نخود(باقلا) بر فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز و پروتئاز تام مقایسه و مشخص شد که عصاره این گیاهان به خوبی فعالیت آلفا آمیلاز تام کرم قوزه ی پنبه را مهار می کنند (گندم 2/95، جو 6/84، ذرت 8/73، تلخ بیان 77، لوبیا 52 و نخود 7/56 درصد). اما در مهار فعالیت پروتئاز تام فقط عصاره ی گیاهان لوبیا و نخود اثر قابل توجهی دارند. ( به ترتیب 4/54 و 20/53 درصد). عصاره ی استخراجی از بذور گیاهان گندم، جو، ذرت و تلخ بیان به ترتیب 70/17، 74/18، 62/20، 31/29 درصد از فعالیت پروتئاز تام را مهار کردند. فراکسیون 30-0 ? گندم، جو و تلخ بیان بیشترین میزان را در مهار فعالیت آلفا آمیلاز نسبت به فراکسیون های دیگر داشتند(به ترتیب 62/95، 62/94 و 56/94 درصد). اثر فراکسیون 30-0? ذرت، لوبیا و نخود نیز به ترتیب 3/83، 94/56 و 92/50 درصد بود. در حالی که اثر عصاره های ذکر شده بر فعالیت آنزیم پروتئاز کرم قوزه ی پنبه بسیار کمتر بود (به ترتیب 86/16، 94/16 ، 15/17،86/15،20 /11 و 11 درصد). فراکسیون 50-30? ، گندم و جو بیشترین اثر را در مهار آنزیم آلفا آمیلاز داشتند ( 7/79 و 9/82 درصد) در حالی که همین گیاهان کمترین اثر مهار کنندگی را بر فعالیت آنزیم پروتئاز داشتند(7/11 و 2/14درصد). همچنین مشاهده شد که فراکسیون 50-30? نخود و لوبیا، آنزیم پروتئاز را به میزان بیشتری از آلفا آمیلاز مهار می کنند (به ترتیب 2/38 و 3/26درصد پروتئاز،2/25 و 5/27 درصد آلفا آمیلاز). در فراکسیون 70-50? لوبیا و در فراکسیون بیشتر از 70% نخود بیشترین اثر مهارکنندگی را بر فعالیت آنزیم پروتئاز دارا می باشند. بررسی اثر ph های 2، 4، 8 و10 بر مهار کنندگی آنزیم آلفا آمیلاز نشان داد که ph بهینه برای مهار آنزیم ph 10-8 می باشد. فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز در سه سن آخر لاروی (5،4 و6) کرم قوزه ی پنبه مشخص کرد که فعالیت آنزیم در سن 6 لاروی با اختلاف زیادی بیشتر از دو سن 4 و5 می باشد که این امر احتمالاً به علت تغذیه ی زیاد حشره و دریافت کربوهیدرات زیاد در سن 6 لاروی می باشد.

یکی از راهکارهای مهم در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات، مقاومت گیاهان به آفات می-باشد که این امر با استفاده از تکنیک های مهندسی ژنتیک و وارد کردن ژن های کد کننده عامل مقاومت به آفات در گیاهان امکان پذیر است. گروهی از ژن هایی که برای مهندسی ژنتیک محصولات مهم حائز اهمیت هستند ژن های مهارکننده آنزیم های گوارشی حشرات می باشند. آنزیم آلفا-آمیلاز نقش مهمی در سوخت و ساز کربوهیدرات ها در گیاهان و جانوران داشته و اهداف مناسبی برای کنترل حشرات از طریق مهارکننده های هترولوگ حاصل از دانه های غلات یا لگوم ها هستند. در این مطالعه اثر مهارکنندگی عصاره بذور گیاهانی از تیره گندمیان (گندم، چاودار، جو، ذرت) و گیاهانی از تیره بقولات (لوبیا و تلخ بیان) بر فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز بید مدیترانه ای آرد در هر دو جنس نر و ماده به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که اثر مهارکنندگی عصاره بذور این گیاهان بر روی آلفا-آمیلاز این حشره در هر دو جنس نر و ماده در سطح احتمال 1% معنی دار بود. و بیشترین میزان مهار در جنس ماده متعلق به عصاره های گندم، جو، ذرت و چاودار بود (به ترتیب با 3/96، 3/92، 66/91 و 3/95 درصد) و بیشترین میزان مهار در جنس نر متعلق به عصاره های گندم ، جو و چاودار بود (به ترتیب با 9/96، 93 و 9/94 درصد). مقایسه اثر مهارکنندگی عصاره بذور گیاهان مورد آزمایش در دو جنس نر و ماده با اســـــــــتفاده از آزمون اختلاف معنی داری را نشان داد نتایج بررسی های این آزمایش در مطالعه اثر مهاری فراکسیون های عصاره های مختلف بر روی فعالیت آلفا-آمیلاز جنس ماده بید مدیترانه ای آرد نشان داد که فراکسیون 30-0 عصاره های گندم ؛ چاودار، ذرت و تلخ بیان به ترتیب با 3/97%، 95%، 8/94% و 8/48% و فراکسیون 30-0 درصد و 50-30 درصد جو (به ترتیب با 92 و 53/78 درصد مهار ) و فراکسیون 30-0 درصد و 50-30 درصد لوبیا (به ترتیب با 77 و 66/73 درصد مهار) دارای بیشترین درصد مهارکنندگی در مقایسه با فراکسیون های دیگر بودند و بررسی اثر مهاری فراکسیون های عصاره های مختلف بر روی آنزیم آلفا-آمیلاز در جنس نر بید مدیترانه ای آرد نشان داد که که فراکسیون های 30-0 درصد و 50-30 درصد گندم (به ترتیب با 3/96 درصد و 3/91 درصد مهار) و فراکسیون 30-0 و 50-30 درصد چاودار (به ترتیب با 95 و 3/87 درصد مهار) و فراکسیون 30-0 درصد عصاره های جو ، لوبیا، ذرت و تلخ بیان (به ترتیب با 3/91، 6/82، 73 و 3/67 درصد) دارای بیشترین اثر مهارکنندگی نسبت به فراکسیون های دیگر بودند بررسی اثر ph های 4، 6، 8 و10 بر اثر مهار کنندگی عصاره های مورد آزمایش بر روی فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز نشان داد که عصاره بذر گیاهان گندم (با 7/97 درصد مهار)، چاودار (6/91 درصد مهار)، جو (9/91 درصد)، ذرت (76 درصد)، تلخ بیان (43 درصد) در 8ph = و عصاره بذر لوبیا (7/61 درصد مهار) در 6ph = دارای بیشترین اثر مهاری بر فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز بید مدیترانه ای آرد بودند.

کرم قوزه پنبه helicoverpa armigera hübner. یک آفت بسیار خسارت زا در کشاورزی محسوب می شود و انجام سم پاشی های بی رویه نه تنها جلوی خسارت این آفت را نگرفته بلکه تأثیرات سوء زیادی نیز در زیست محیط برجا گذاشته است. حشرات در محیط زیست با تهدیدات متنوعی شامل بیمارگرها، شکارگرها، پارازیت ها و پارازیتوئید ها مواجه هستند و آنزیم فنل اکسیداز نقش کلیدی را در مقابله با این عوامل دارد. اخیرا مطالعات زیادی روی خصوصیات بیوشیمیایی و مهار کننده های این آنزیم صورت گرفته است تا با هدف قرار دادن و ایجاد اختلال در کار این آنزیم، آفات کشاورزی را کنترل کنند و نیز شرایطی برای جایگزینی حشره کش های جدید و فاقد اثرات سوء زیستی با حشره کش های شیمیایی فراهم شود. در این مطالعه خصوصیات بیوشیمیایی و اثر ترکیبات مختلف روی فعالیت آنزیم فنل اکسیداز سلول های خونی کرم قوزه پنبه بررسی شد. رفتارهای کینتیکی آنزیم در شرایط بهینه فعالیت آنزیمی بررسی شد. میزان حداکثر سرعت فعالیت آنزیم 35/. میکروگرم بر دقیقه بر میلی گرم پروتئین و km 86/1 میلی مول تعیین شد. پایین بودن میزان پارامتر km نشان دهنده تناسب بالای آنزیم و زیر نهشت می باشد. آنزیم فنل اکسیداز در اسیدیته 6 و دمای 30 درجه ی سانتی گراد بیشترین فعالیت را داشته و و در phهای با فعالیت بالای آنزیم (6، 7 و 8)، فعالیت آنزیم تا 24 ساعت پایدار بود و بعد از 24 ساعت کاهش شدیدی نشان داد و همچنین در دماهای با فعالیت بالای آنزیم (25، 30 و 35 درجه ی سانتی گراد)، فعالیت آنزیم بعد از 12 ساعت به طور معنی داری کاهش یافت. در اثر تیمار آنزیم با غلظت های مختلف ترکیبات یونی و سنتزی مشخص شد که یون سدیم در همه غلظت ها روی فعالیت آنزیم فنل اکسیداز تاثیری نداشت (البته در غلظت های بالا فعالیت آنزیم افزایش یافته است ولی تفاوت معنی داری با غلظت شاهد نداشت) یون های پتاسیم در غلظت 4 میلی مولار باعث افزایش 122 درصدی فعالیت آنزیم شد و بین غلظت های 4، 6 و 8 میلی مولار تفاوت معنی داری مشاهده نشد. یون منیزیم فقط در غلظت بالا (8 میلی مولار)، 118 درصد فعالیت را افزایش داد و تا غلظت 6 میلی مولار تفاوت معنی داری با غلظت شاهد نداشت. یون کلسیم در همه غلظت ها باعث افزایش فعالیت آنزیم شد به طوری که غلظت های 2 و 4 میلی مولار (به ترتیب 129 و 130 درصد) با غلظت های 6 و 8 میلی مولار (به ترتیب 174 و 176 درصد) تفاوت معنی داری داشت و با افزایش غلظت، فعالیت آنزیم فنل اکسیداز هم افزایش یافت و همچنین تریس در غلظت های مختلف روی فعالیت آنزیمی بی تاثیر بوده، ولی سدیم دو دسیل سولفات در غلظت 4 میلی مولار، 45 درصد فعالیت را کاهش داد و با بقیه غلظت ها تفاوت معنی داری نداشت. سنجش فعالیت آنزیم فنل اکسیداز در دو سن آخر لاروی (5 و 6) کرم قوزه ی پنبه مشخص کرد که فعالیت آنزیم در سن 5 لاروی تفاوت معنی داری با سن 6 ندارد.

پرورش این حشره در یکی از واحدهای گلخانه ای گروه گیاهپزشکی در دمای 2±26 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 50 درصد و دوره نوری 16:8 (l:d) ساعت انجام شد. حشرات سه نسل بر روی ماده غذایی مصنوعی خالص-سازی شدند و از نسل چهارم برای آزمایشات مورد استفاده قرار گرفتند. فعالیت آنزیم لیپاز با استفاده از کیت لیپاز ساخت شرکت randox انگلستان اندازه گیری شد. آزمایشات دارای 14 تیمار بود که در سه تکرار و در قالب طرح کاملا تصادفی صورت گرفت. نمونه ها پس از تشریح و قرار گرفتن در بافر فسفات سرد،به مدت یک دقیقه هموژنه شده وسپس به مدت 10 دقیقه در 10 هزار دور سانتریفیوژگردید. بررسی میزان فعالیت آنزیم و سایر تیمارها توسط روش اسپکتروفتومتریک و اتوآنلایزر صورت گرفت. نتایج نشان داد بین مراحل مختلف نشو و نمایی سن ششم لاروی بیشترین فعالیت آنزیم لیپاز را داشت. بین فعالیت آنزیم در دماهای مختلف مورد بررسی، اختلاف معنی داری وجود داشت و بیشترین فعالیت آنزیم در دمای 40 درجه ی سانتی گراد مشاهده شد. ph بهینه ی فعالیت آنزیم لیپاز در این حشره برابر 9.5 به دست آمد. در دمای زیر 20- درجه ی سانتی گراد، فعالیت آنزیم در هفته ی هشتم به17 درصد مقدار آن در هفته ی اول رسید در حالیکه در دمای 4- درجه ی سانتی گراد فعالیت آنزیم پس از پنج هفته، 6 درصد مقدار آن در هفته ی اول بود و پس از آن کاملا متوقف گردید. نتایج مربوط به بررسی میزان فعالیت آنزیم در زمان های مختلف گرسنگی لاروها نشان داد که پس از 4 روز گرسنگی، فعالیت آنزیم کاهش پیدا کرده و تقریبا 9 درصد مقدار آن در حشرات تغذیه کرده بود. فعالیت آنزیم در طی ساعات مختلف شبانه روز متفاوت بود و در ساعت 12 ظهر و6 صبح به ترتیب بیشترین و کمترین میزان فعالیت آنزیم مشاهده شد. فعالیت آنزیم توسط اتانول96 درصد، غلظت های 3، 4 و 5 میلی مولار nacl و غلظت های 3، 4 و 5 میلی مولار cacl2 و غلظت های مختلف sds کاهش و به وسیله ی غلظت1 و 2 میلی مولار nacl و غلظت 5 میلی مولار فسفات پتاسیم افزایش یافت. غلظت های مختلف tris و edta و غلظت های تا 4 میلی مولار فسفات پتاسیم و نیز غلظت 25 درصد اتانول تاثیری روی فعالیت آنزیم نداشتند.

کرم غوزه پنبه helicoverpa armigera hünber (lepidoptera: noctuidae) از آفات مهم گیاهان زراعی و باغی در بسیاری از نقاط جهان می باشد که سالانه خسارت زیادی به محصولات کشاورزی تحمیل می کند. برای کنترل این آفات روش های مختلف زراعی، زیستی و شیمیایی پیشنهاد شده اما با این وجود، بروز مقاومت به آفتکش ها و اثرات سوء زیست محیطی آن ها، نیاز به روش های نوین مدیریتی را الزامی کرده است. ایجاد اختلال در فیزیولوژی گوارش حشرات که از روش های نسبتاً جدید به شمار می رود، معمولاً به صورت بیان ژن های مهارکننده سامانه آنزیمی آفات، در گیاهان تراریخت مورد استفاده قرار می گیرد. برای نیل به این هدف، شناخت ویژگی های آنزیم های گوارشی حشرات و نیز منابع مهارکننده آنزیمی جدید گامی اساسی برای گسترش روش های کنترل فیزیولوژیکی محسوب می گردد. در این مطالعه، برخی ویژگی های بیوشیمیایی آمیلاز گوارشی با استفاده از زیرنهشت نشاسته مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که دمای بهینه فعالیت آمیلاز این حشره حدود c°45 بوده و در اسیدیته 9 بیش ترین فعالیت را دارد. در بررسی های اثر مهارکننده های آنزیمی، سه رقم لوبیا (درخشان، صدری و شکوفا) و سه رقم گندم (افلاک، سیوند و mv17) روی فعالیت آلفا-آمیلاز لارو سن ششم کرم غوزه پنبه مورد استفاده قرار گرفتند. عصاره پروتئینی بذرها با استفاده از کلرید سدیم 1/0 مولار استخراج شدند. نتایج نشان داد که عصاره ارقام مختلف، اثرات متفاوتی روی فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز حشره دارند و روند مهارکنندگی به صورت وابسته به غلظت بود. به این ترتیب که در بالاترین غلظت از عصاره پروتئینی ارقام صدری و درخشان (13 میکروگرم پروتئین) به ترتیب 99/64 و 58/69 درصد از فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز کاسته شد و در پایین ترین غلظت (812/0 میکروگرم پروتئین بر میلی لیتر) فعالیت مهارکنندگی مشاهده شده 32 و 45 درصد بود. رقم شکوفا اثر مهارکنندگی قابل ملاحظهای روی فعالیت آلفا-آمیلاز حشره نداشت. در پایین ترین غلظت عصاره پروتئینی (062/1 میکروگرم پروتئین بر میلی لیتر) در رقم های افلاک و سیوند به ترتیب 79/39 و 75/28 درصد و در بالاترین غلظت مهارکننده (17 میکروگرم پروتئین بر میلی لیتر) به ترتیب 14/51 و 82/39 درصد مهارکنندگی مشاهده شد. در مورد رقم mv17 در بالاترین غلظت (3/12 میکروگرم پروتئین بر میلی لیتر) 86/54 درصد مهارکنندگی و در پایین ترین غلظت (769/0 میکروگرم پروتئین بر میلی لیتر) حدود 83/35 درصد مهارکنندگی مشاهده شد. نتایج به دست آمده نشان داد رقم درخشان تأثیر بیشتری روی کاهش فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز داشت.

پژوهش حاضرکه به منظور شناسایی فون ناجوربالان (hemiptera: heteroptera) در شهرستان پارس آبادمغان و حومه انجام شده است نمونه برداریهای متعددی طی سال های 1391 الی 1392 از میزبان های مختلف گیاهی زراعی، باغی، مرتعی و جنگلی با روشهای مختلف از جمله تور حشره گیری، تله های نوری، جمع آوری مستقیم با پنس و آسپیراتور انجام گردید که درنهایت 30 گونه متعلق به 28 جنس و 11 خانواده شناسایی شددر این میان 13 گونه برای استان اردبیل جدید و یک جنس coptosoma laporte, 1832 از خانواده plataspidae dallas برای اولین بار از ایران گزارش می شود.

بید سیب¬زمینی (lep.: gelechiidae) phthorimea operculella zeller از آفات بسیار مهم گیاهان تیره بادنجانیان در سراسر جهان به ویژه گیاه سیب زمینی می¬باشد. لاروها در طول فصل زراعی در روی شاخ و برگ دالان حفر می¬نمایند اما از این طریق خسارت اقتصادی چندانی وارد نمی¬کنند. خسارت اساسی (گاهی تا 100 درصد) زمانی وارد می¬شود که آفت به غده¬های سیب زمینی در انبار حمله می¬نماید. کنترل شیمیایی آفت مذکور¬ به علت تغذیه لاروها درون دالان¬ها و مخفی بودن آن¬ها، مشکل می¬باشد، از این رو کشاورزان برای مبارزه با آفت، ناچار به استفاده از روش¬های مختلف کنترلی مانند انواع روش¬های زراعی، شیمیایی و زیستی به صورت توام می¬باشند. به علاوه در حال حاضر، استفاده از حشره کش¬های شیمیایی به دلیل اثرات سو، آن¬ها بر محیط و سلامتی انسان¬ها و نیز بروز مقاومت به حشره کش¬ها محدود شده است. از این رو مطالعه آنزیم¬های گوارشی حشرات و تعیین ویژگی¬های آنها فاکتوری اساسی در فرایند مدیریت تلفیقی آفات می باشد زیرا حشرات گیاهخوار برای تغذیه از گیاه و ایجاد خسارت وابسته به آنزیم¬های گوارشی خود می¬باشند. در این مطالعه برخی ویژگی-های بیوشیمیایی آنزیم¬های آلفا-آمیلاز و پروتئاز تام گوارشی معده میانی لارو سن آخر بید سیب زمینی و اثر مهارکنندگی عصاره پروتئینی برخی از بذرهای غلات روی فعالیت آنزیم¬های ذکر شده، با استفاده از سوبستراهای نشاسته و آزوکازئین مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخص شد که آنزیم آلفا-آمیلاز در دمای 40 درجه سانتیگراد و اسیدیته 9 و پروتئاز تام در دمای 45 درجه سانتیگراد و اسیدیته 11 بیشترین فعالیت را دارد. عصاره پروتئینی بذر گندم، رقم¬های mv17 و آذر، تریتیکاله، رقم دانکو و چاودار، رقم سناباد با استفاده از سدیم کلرید 1/0 مولار استخراج شد. تمامی عصاره¬های پروتئینی اثر مهارکنندگی وابسته به غلظت بر روی فعالیت هر دو آنزیم ذکر شده نشان دادند. به این ترتیب که در بالاترین غلظت از عصاره پروتئینی گندم رقم mv17 و رقم آذر، تریتیکاله و چاودار (5/1میلی گرم پروتئین/میلی لیتر) به ترتیب 72/59، 63/50، 98/61 و 42/55 درصد از فعالیت آلفا-آمیلاز کاسته شد و در پایین¬ترین غلظت (0937/0 میلی گرم پروتئین/میلی لیتر) به ترتیب 89/12، 62/17، 91/19 و 62/20 درصد فعالیت مهارکنندگی مشاهده گردید. این در حالی بود که عصاره بذرهای ذکر شده در بالاترین غلظت به ترتیب46/42، 34/49، 80/55 و 82/41 و در پایین¬ترین غلظت 56/16، 88/4، 61/11 و 83/8 درصد آنزیم پروتئاز تام را مهار نمودند. در بررسی مهارکنندگی در ژل پلی آکریل آمید، آنزیم آلفا-آمیلاز و پروتئاز تام به ترتیب در حضور نشاسته 1 درصد و ژلاتین 5/0 درصد بدون استفاده از مهارکننده دو باند تشکیل دادند که در بالاترین غلظت از عصاره¬های پروتئینی، هر دو باند فعالیت آنزیم¬های مذکور، حذف یا از شدت آنها کاسته شد. نتایج نشان داد که عصاره پروتئینی بذر¬های ذکر شده قابلیت کاربرد در تولید گیاه سیب زمینی تراریخت مقاوم به بید سیب زمینی را دارا می¬باشند.

شب پره هندی (lepidoptera: pyralidae) plodia interpunctella hubner از گونه¬های جهانی شناخته شده در آلودگی طیف وسیعی از محصولات گیاهی خشک از جمله حبوبات و غلات می¬باشد. رشد و توسعه حشرات به وسیله عوامل زنده و غیر زنده مختلف از جمله دما، رطوبت، دوره نوری و کمیت و کیفیت ماده غذایی تحت تاثر قرار می¬گیرد. این عوامل روی فرایندهای فیزیولوژیکی حشرات نیز موثر می¬باشند. آنزیم¬های آلفا¬آمیلاز در کلیه قسمت¬های بدن حشرات وجود دارد و نقش کلیدی در متابولیسم کربوهیدرات¬ها ایفا می¬کنند. در حشرات، ژن رمزکننده آلفا¬آمیلاز در بافت¬های مختلفی از جمله روده، چینه دان و غدد بزاقی بیان می¬شود. در حشرات مختلف، ایزوفرم¬های متفاوتی از آمیلازها شناسایی شده است که در بافت¬های مختلف و مایعات بدن همچون ترشحات دهان و همولنف به صورت اختصاصی بیان می¬شوند. اختلاف در سطوح بیان آنزیم¬ها می¬تواند به دلیل وجود مهارکننده¬های آنزیمی، تغییر در مونومر¬های مولکول-های پیچیده و تفاوت در نسبت غلظت و جذب مواد مغذی اتفاق بیافتد. در این مطالعه، به منظور سنجش فعالیت آنزیمی، از روش دی¬نیتروسالسیلیک اسید با زیرنهشت نشاسته یک درصد استفاده شد. با استفاده از روش real time pcr میزان بیان ژن آلفا آمیلاز در لاروهای سن آخر شب پره هندی پرورش یافته روی رژیم¬های غذایی سنجد، گردو، کشمش و خرما مورد بررسی قرار گرفت. rna کل به وسیله کیت vivantis از لاروهای سن پنجم استخراج و برای حذف dna ژنومی از آنزیم dnase استفاده شد. cdna مربوطه با استفاده از آنزیم رونوشت بردار معکوس طبق پروتکل شرکت سازنده (fermentas) سنتز شد. به منظور شناسایی تنوع و تغییر ژن اختصاصی، نرمال سازی بیان ژن جهت اصلاح تغییرات، از نمونه¬ای به نمونه دیگر، انجام می¬گیرد. برای نرمال سازی داده¬های حاصل از real time pcr از ژن actin با بیان دایم استفاده شد. تجزیه منحنی ذوب به منظور بررسی کارکرد اختصاصی آغازگرها انجام شد.نتایج نشان داد که میزان بیان ژن رمز کننده آنزیم آلفا¬آمیلاز در دو رژیم غذایی کشمش و خرما که نسبت به دو رژیم غذایی دیگر دارای گلوکز بیشتری بودند، به طور چشمگیری کاهش یافته است. بررسی¬های بیوشیمیایی نشانگر هم¬پوشانی میزان فعالیت آنزیم آلفا¬آمیلاز با میزان بیان آن بود.

در این مطالعه، برخی ویژگی¬های بیوشیمیایی آمیلاز گوارشی بید مدیترانه¬ای آرد مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که دمای بهینه¬ی فعالیت آمیلاز این حشره حدود0c40 بوده و در اسیدیته¬ی 10 بیشترین فعالیت را دارد. در بررسی اثر مهارکننده¬های آنزیمی، اثر سه رقم اهلی گندم از تیره¬ی گرامینه (تریتیکاله، سیوند و سرداری) و سه گونه¬ی وحشی تیره¬ی گرامینه (چاودار، جو وحشی و یولاف) روی فعالیت آلفا-آمیلاز دو سن آخر لاروی بید مدیترانه¬ای آرد مورد استفاده قرار گرفت. عصاره¬ی پروتئینی بذرها با استفاده از کلرید سدیم 1/0 مولار استخراج شد. نتایج نشان دادند که عصاره¬ی بذور مختلف، اثرات متفاوتی روی فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز حشره دارند و روند مهارکنندگی به صورت وابسته به غلظت می¬باشد. به این ترتیب که در بالاترین غلظت از عصاره¬¬های پروتئینی ارقام سیوند و سرداری (13 میکروگرم پروتئین) و رقم تریتیکاله (16 میکروگرم پروتئین) به ترتیب 08/73، 07/71 و 88/65 درصد در لارو سن پنج و 16/58، 14/42 و 25/50 درصد در لارو سن چهار از فعالیت آنزیم کاسته شد. در پایین¬ترین غلظت از این عصاره¬های پروتئینی، ارقام سیوند و سرداری (812/0 میکروگرم پروتئین) و رقم تریتیکاله (1 میکروگرم پروتئین) به ترتیب 93/19، 8/17 و 26/25 درصد در لارو سن پنج و 78/11، 81/12 و 09/10 درصد در لارو سن چهار از فعالیت آنزیم کاسته شد. هم¬چنین در بالاترین غلظت از عصاره¬های پروتئینی بذور یولاف و جو وحشی (10 میکروگرم پروتئین) و بذر چاودار (5/12 میکروگرم پروتئین) به ترتیب 16/55، 86/44 و 54/70 درصد در لارو سن پنج و 94/48، 31/37 و 2/49 درصد در لارو سن چهار از فعالیت آنزیم کاسته شد. در پایین¬ترین غلظت از این عصاره¬های پروتئینی، بذور یولاف و جو وحشی (625/0 میکروگرم پروتئین) و بذر چاودار (781/0 میکروگرم پروتئین) به ترتیب 74/11، 34/5 و 42/25 درصد در لارو سن پنج و 12/11، 95/7 و 41/8 درصد در لارو سن چهار از فعالیت آنزیم کاسته شد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

شته پنبه از جمله آفات مهم پنبه به شمار می رود و با تغذیه از شیره گیاهی ، منجر به پیچیدگی و فنجانی شدن برگها می گردد. آلودگیهای زیاد در طول دوره گلدهی و میوه دهی نیز سبب زردشدن برگهای مسن و ریزش قبل از موعد برگهای جوان می شود.اما مهمترین اثر خسارت این شته ترشح یک مایع قندی چسبنده است که عسلک نامیده می شود عسلک مانع فتوسنتز و سبب آلودگی الیاف در غوزه های باز می گردد. این مطالعه به منظور بررسی واکنشهای گیاهچه های 6 رقم پنبه به این شته در شرایط گلخانه ای انجام گرفته است.