چارچوب نظری این مطالعه شامل تئوری کنش گفتاری، توانش ارتباطی ، کاربرد شناسی بین زبانی و فرا گیری زبان دوم می باشد و پرسشهای تحقیق عبارتند از: 1. آیا آگاهی فرا کاربردی تاثیری بر روی عملکرد زبان آموز در سه آزمون کاربرد زبان شناسی( آزمون نوشتاری تکمیل گفتمان، آزمون چهار گزینه ای تکمیل گفتمان، خود ارزیابی گفتمان ) دارد؟ 2. آیا مهارت زبانی تاثیری بر روی عملکرد زبان آموز در سه آزمون کاربرد زبان شناسی( آزمون نوشتاری تکمیل گفتمان، آزمون چهار گزینه ای تکمیل گفتمان، خود ارزیابی گفتمان ) دارد؟ 92 زبان آموز زن یکی از موسسات زبان شهر ارومیه در این تحقیق شرکت کردند. بر اساس نتایج آزمون تافل در 2 گروه متوسط و پیشرفته و 2 گروه کنترل قرار قرار گرفتند. 4 آزمون کاربرد شناسی بین زبانی نیز جهت سنجش میزان یادگیری کاربرد شناسی قبل و بعد از آموزش نیز طراحی شدند. هر کدام از این آزمون ها بر اساس دو کنش گفتاری تقاضا و معذرت خواهی بنا نهاده شده بودند. بعد از انجام فنون مربوط به افزایش آگاهی فرا کاربردی هر دو گروه متوسط و پیشرفته از تمامی شرکت کنندگان در مطالعه آزمون های فوق الذکر به عمل آمد.نتایج تحقیق نشان دهنده این واقعیت بود که آموزش های افزایش آگاهی فرا کاربردی، یادگیری منظور شناسی را در هر دو گروه با مهارت های زبانی بالا و پایین افزایش می دهد و توانایی زبان آموز در درک و تولید کنش های گفتاری تقاضا و معذرت خواهی در زبان دوم را بهبود می بخشد.

پژوهش حاضر با هدف معرفی روش آموزشی سیپ سعی در آموزش ساخت واژه به غیرفارسی زبانان در مقطع متوسطه دارد.این تحقیق به صورت میدانی وتجربی بین سه گروه از دانش آموزان انجام شده است. دو گروه فارسی آموز ویک گروه فارسی زبان جامعه آماری این پژوهش راتشکیل میدهند. پس از انجام پیش آزمون وپس آزمون روش آموزشی سیپ برای فارسی آموزان انجام شده است . پس از تجزیه وتحلیل میانگین نمرات فارسی آموزان بیشا=تراز فارسی زبانان بود.

از مطالعات بر روی درک و تولید جنبه منظورشناختی زبان آموزان غیربومی نتایج بحث انگیزی حاصل شده است. بسیاری از محققان بر ارزیابی توانایی منظورشناختی زبان آموزان از طریق تولید منظور شناختی تمرکز کرده اند. هرچند غیر از تعداد اندکی از مطالعات، درک منظور شناختی به صورت غیر جدی برخورد شده است. در این تحقیق تلاش شده است که شواهد کافی در زمینه درک شنیداری منظور شناختی زبان آموزان در مورد کنش های گفتاری انتخاب شده (موافقت و عدم موافقت، عذرخواهی، درخواست، پیشنهاد) فراهم آورده شود. این تحقیق ارتباط بین درک منظور شناختی، درک شنیداری و آگاهی فرامنظور شناختی 131 زبان آموز انگلیسی را مورد بررسی قرار داده است. به علاوه رابطه بین مهارت زبانی، درک منظور شناختی و آگاهی فرا منظور شناختی زبان آموزان مورد تحقیق قرار داده شده است. همچنین درجه پیش بینی درک منظور شناختی زبان آموزان از طریق درک شنیداری و آگاهی منظور شناختی زبان آموزان مورد بررسی قرار داده شده است. نتایج نشان داده که رابطه معناداری بین درک منظور شناختی و درک شنیداری و همچنین آگاهی فرا منظور شناختی زبان آموزان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در رده ی متوسط به بالا وجود دارد. علاوه بر این یافته ها ثابت کرده اند که عملکرد زبان آموزان بر روی آزمون مهارت زبان انگلیسی در ارتباط مثبت و معناداری با توانایی منظور شناختی آنها می باشد. گذشته از این آگاهی فرا منظور شناختی زبان آموزان، با مهارت و دانش زبانی آنها رابطه مثبت و معناداری دارد. از نظر قابلیت پیش بینی درک منظور شناختی زبان آموزان از طریق درک شنیداری و آگاهی فرا منظور شناختی آنها، نتایج نشان دادند که درک شنیداری سهم مهمی در پیش بینی درک منظور شناختی دارد و آگاهی فرا منظور شناختی متغیر پیش بینی کننده بعدی می باشد

این پژوهش به بررسی تاثیر شرایط فعالیت (گفتگو/تک گویی) و زمان بندی (± زمان بندی) بر استفاده صحیح زبان آموزان از نشانه های کلامی در گفتار می پردازد. از این رو، 121 زبان آموز پس از شرکت در آزمون نشانه های کلامی که توسط محقق طراحی شده است، به چهار گروه همگن تقسیم شدند: گروه گفتگو دارای زمان بندی، گروه گفتگو بدون زمان بندی، گروه تک گویی دارای زمان بندی، گروه مونولوگ بدون زمان بندی. در راستای هدف تحقیق، موضوعاتی به افراد جهت شرکت در فعالیت گفتاری داده شد و طبق دسته بندی مذکور تنها دو گروه فرصت یک دقیقه ای جهت آمادگی خود پیش از شروع صحبت را داشتند. سپس جهت بررسی فراوانی نشانه های کلامی درست استفاده شده صدای آنها در حین صحبت ضبط و بازنویسی شد. بررسی نتایج بدست آمده سه نکته اصلی را نشان می دهد: تاثیر ترکیبی شرایط فعالیت و زمان بندی، تاثیر زمان بندی و ثاثیر شرایط فعالیت. اگرچه بررسی نتایج تفاوت هایی را در استفاده صحیح از نشانه های کلامی توسط چهار گروه نشان می دهد، اما تنها تفاوت معنادار بین گروه گفتگو دارای زمان بندی و گروه تک گویی دارای زمان بندی دیده می شود. به عبارت دیگر، گروه گفتگو دارای زمان بندی به طور معناداری از نشانه های کلامی صحیح بیشتری در حین گفتار استفاده کرده است. مقایسه دیگر مربوط به تاثیر ترکیبی شرایط فعالیت و زمان بندی، مقایسه بین گروه گفتگو بدون زمان بندی و گروه تک گویی بدون زمان بندی است که هیچ تفاوت معناداری مشاهده نمی شود. متغیر های دیگر، شرایط فعالیت وزمان بندی هیچ کدام به تنهایی تفاوت معنا داری رادر استفاده صحیح از نشانه های کلامی بین گروه های مقایسه شده ایجاد نکردند. این نتایج حاکی از تاثیر ترکیبی و مثبت تعامل و زمان بندی است.

یادگیری زبان لزوما به تنهایی جنبه ی زبانی آن نیست. معلمان باید سعی داشته باشند تا دانش فرهنگی زبان آموزان خود را ارتقا دهند. با توجه به اهمیت دانش میان فرهنگی دانش آموزان، هدف این تحقیق این است که میزان اطلاعات میان فرهنگی، هویت میان فرهنگی، وفاصله اجتماعی وروانی زبان آموزان را با فرهنگ زبان مقصد (انگلیسی) بسنجد.این تحقیق با شرکت 494 زبان آموز ایرانی انجام گرفت که از این میان 202 نفرآنها درمرحله آزمایشی و 292 نفر دیگرشان در مرحله اصلی شرکت داشتند.

رساله حاضر به بررسی میزان تشخیص و توانایی تولید اصطلاح های زبان فارسی توسّط فارسی آموزان خارجی در دو سطح متوسّط و پیشرفته می پردازد. این پژوهش ضمن بررسی داده های میدانی در مورد میزان تشخیص و توانایی تولید اصطلاح های زبان فارسی توسّط فارسی آموزان خارجی و مقایسة آن با دانش آموزان فارسی زبان اوّل راهنمایی بر اهمّیّت آموزش اصطلاح ها و انتخاب شیوه های خاص برای آموزش آن ها تأکید می کند. پرسش های دو آزمون این پژوهش می تواند آغازگری برای آزمون های بسندگی زبان فارسی باشد. هدف این پژوهش نشان دادن خلاء موجود در آموزش اصطلاح های زبان فارسی به فارسی آموزان خارجی و ایجاد انگیزه و جلب توجّه برنامه نویسان و مؤلّفان کتاب های آموزش زبان فارسی برای گنجاندن اصطلاح های رایج و پربسامد زبان فارسی در کتاب های آموزشی و برنامه های کمک آموزشی برای آشنایی و یادگیری بیشتر زبان آموزان و بالا رفتن توان یادگیری و به کارگیری اصطلاح ها در بافت مناسب برای ایجاد ارتباط بهتر زبانی است. ب- مبانی نظری، مرور مختصر منابع، پرسش ها و فرضیه ها: فصل دوم رساله به مرور تحقیقات زبان شناسان و دستورنویسان ایرانی و غیر ایرانی در دو زمینه اصطلاح، اصطلاح های زبان فارسی و یادگیری اصطلاح اختصاص دارد. برخی از این محققان عبارتند از: نانبرگ و همکاران (1994)، پژوه (1346)، خانلری (1363)، شجری (1377)، شفایی (1363)، شقاقی (1386)، شکی (1367) و طبیب زاده (1373). همچنین در زمینۀ یادگیری اصطلاح از منابعی نظیر: فییر (1980)، مکارتی (2002)، ستزلر (1981)، رایت (1999)، شایق (1379) و مهرپویا (1382) استفاده شده است. برای پژوهشگر در این پژوهش دو پرسش اساسی وجود داشت: 1. آیا بین فارسی آموزان خارجی سطح متوسّط و پیشرفته و دانش آموزان فارسی زبان سال اوّل راهنمایی در تشخیص اصطلاح های فارسی تفاوت معنی دار وجود دارد؟ 2. آیا بین فارسی آموزان خارجی سطح متوسّط و پیشرفته و دانش آموزان فارسی زبان سال اوّل راهنمایی در تولید اصطلاح های زبان فارسی تفاوت معنی دار وجود دارد؟ هریک از این پرسش ها، پنج پرسش زیر مجموعه ای داشتند. برمبنای پرسش های یادشده می توان این فرضیه ها را مطرح کرد: 1. بین فارسی آموزان خارجی در دو سطح متوسّط و پیشرفته و دانش آموزان فارسی زبان سال اوّل راهنمایی در تشخیص اصطلاح های زبان فارسی تفاوت معنی دار وجود ندارد. 2. بین فارسی آموزان خارجی سطح متوسّط و پیشرفته و دانش آموزان فارسی زبان سال اوّل راهنمایی در تولید اصطلاح های زبان فارسی تفاوت معنی دار وجود ندارد. هریک از این فرضیه ها، پنج فرضیة زیر مجموعه ای داشتند. (مقایسة زنان هر دو گروه، مردان هر دو گروه، زنان و مردان هر گروه با یکدیگر و دو سطح متوسّط و پیشرفته در تشخیص و تولید اصطلاح ها ) پ- روش تحقیق شامل چگونگی گزینش اصطلاح ها و حوزه بندی آن ها، ابزار اندازه گیری، شیوۀ تهیّه، ارزشیابی و اجرای آن ها، جامعه آماری مورد تحقیق، نمونه گیری و شیوۀ آماری تجزیه و تحلیل داده ها است: پیکرۀ تحقیق، اصطلاح های موجود در کتاب های فارسی (بخوانیم) دورۀ ابتدایی و کتاب های فارسی دورۀ راهنمایی بوده است. با مراجعه به کتاب های گوناگون اصطلاح، معانی آن ها استخراج شد. سپس بر اساس حوزه بندی میرزانیا (1378) و رایت (1999) دسته بندی و تعداد بیست اصطلاح برای تهیۀ پرسشنامۀ تولیدی و بیست اصطلاح برای تهیّه پرسشنامۀ تشخیصی انتخاب شد. جامعۀ آماری پژوهش دو گروه صد نفری از دانش آموزان فارسی زبان دختر و پسر سال اوّل راهنمایی مدارس کیهان و لقمان ناحیه 5 شهر اصفهان و صد نفر فارسی آموز خارجی زن و مرد مرکز بین المللی آموزش زبان فارسی قزوین در دو سطح متوسّط و پیشرفته بودند. متغیّر فارسی زبانان، جنسیّت و متغیّرهای فارسی آموزان خارجی جنسیّت و سطح زبان آموزی بود. ارزشیابی آزمون ها از نمره صفر تا بیست و به صورت صحیح / غلط بود. روش پژوهش، میدانی از نوع توصیفی – مقایسه ای است. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفته است. پردازش داده های پژوهش در محیط نرم افزار spss صورت گرفته است. ت- یافته های تحقیق: مقایسۀ نتایج دو گروه فارسی زبانان و فارسی آموزان خارجی نشان داد که بین فارسی آموزان خارجی و دانش آموزان فارسی زبان سال اوّل راهنمایی در تشخیص و تولید اصطلاح ها تفاوت معنی دار وجود دارد. دانش آموزان فارسی زبان سال اوّل راهنمایی به خوبی از عهدۀ تولید و تشخیص اصطلاح ها برآمدند، درحالی که فارسی آموزان خارجی در سطح متوسّط توانایی تولید و تشخیص اصطلاح های زبان فارسی را در بافت مناسب نداشتند. ولی میزان توانایی فارسی آموزان خارجی سطح پیشرفته نسبت به سطح متوسّط، بیشتر بود. مقایسۀ بین دختران و پسران فارسی زبان و زنان و مردان فارسی آموزان خارجی، نشان داد که میزان توانایی تولید و تشخیص دختران فارسی زبان و زنان فارسی آموزان خارجی از پسران فارسی زبان و مردان فارسی آموزان خارجی بیشتر است. ث- نتیجه گیری و پیشنهادها: نتایج جداول و آمارهای به دست آمده توانایی ضعیف تشخیص و تولید اصطلاح های زبان فارسی را در بین فارسی آموزان خارجی در دو سطح متوسّط و پیشرفته نشان می دهد. این امر توجّه بیشتر به گنجاندن اصطلاح های زبان فارسی در کتاب های آموزش زبان فارسی و برنامه های کمک آموزشی را می طلبد، زیرا آموزش اصطلاح های هر زبان به زبان آموز خارجی، توانایی به کارگیری بهتر زبان مقصد و ایجاد ارتباط صحیح تر با گویشواران آن زبان را به زبان آموز می دهد. گنجاندن اصطلاح های زبان فارسی در دروس سطوح مختلف زبان آموزی، تهیۀ فیلم ها و اسلایدهای مربوط به مراسم خاص و اصطلاح های خاصّ آن مراسم، اختصاص ساعات ویژه برای تدریس اصطلاح ها در آموزش بهتر و بیشتر این بخش مهم زبان ضروری به نظر می رسد.