فرآیند التراسونیک یک روش کاملا سودمند برای دپلیمریزاسیون ماکرومولکولها می¬باشد، زیرا وزن مولکولی آنها را با گسیختن حساس¬ترین پیوندها بدون ایجاد تغییری در طبیعت شیمیایی پلیمر کاهش می¬دهد و کلا پذیرفته شده است که انرژی آزاد شده از طریق حفره سازی یک مایع قادر به گسست پیوند بوده و در مورد محلول پلیمرها گسستگی پیوند می¬تواند منجر به تخریب آنها شود. عقیده براین است که تخریب التراسونیک بر خلاف تخریبهای شیمیایی و حرارتی یک فرآیند غیر تصادفی است که در آن شکستگی شدیدا در نقاط میانی زنجیر پلیمر اتفاق می¬افتد و در سایه آن مولکولهای بزرگتر شکسته شده و تخریب می¬شوند.در این پایان نامه سینتیک تخریب التراسونیکی محلولهای پلی وینیل پیرولیدون و تاثیر غلظت محلول پلیمر، دما، توان التراسوند و حلال بر مقدار و سرعت واکنش تخریب بررسی شده است که برای این منظور با استفاده از یک مدل سینتیکی که بر اساس داده¬های ویسکومتری است برخی پارامترهای سینتیکی از قبیل درجه واکنش ، ثابت سرعت واکنش و همچنین با استفاده از رابطه آرنیوس انرژی فعالسازی واکنش تخریب محاسبه شده است و نیز جهت اثبات تخریب پلیمر در اثر صوت¬دهی التراسونیکی علاوه از داده¬های ویسکومتری ، از طیف¬های ft-ir و gpc نیز استفاده شده است.

پساب اغلب واحدهای رنگرزی و نساجی حاوی مقادیر قابل توجهی از ترکیبات آلی و سمی هستند. رودامین b که یکی از رنگهای سنتزی مورد استفاده در صنایع نساجی و چرم است بوسیله فرایندهای اکسایش پیشرفته همچون تخریب فوتوکاتالیزوری، شیمیایی و التراسونیکی قابل تجزیه می باشد. در این کار پژوهشی تخریب رودامین b در حضور (آب اکسیژنه)، (آب اکسیژنه + اکسید روی + التراسوند) مورد بررسی قرار گرفته است. از بررسی واکنش تخریب رودامین b در غلظتهای متفاوت آب اکسیژنه و اکسید روی، درجه واکنش نسبت به هرکدام از واکنش دهنده ها تعیین شده است. در قسمت اول این کار پژوهشی تخریب شیمیایی رودامین b در حضور آب اکسیژنه در phهای 5، 7، 9 و 11 بررسی شده است که معادله سرعت بدست آمده بصورت زیر است. r=k[h_2 o_2 ]^0.62 [rb]_0^1.1 از بررسی وابستگی دمایی سرعت تخریب، انرژی فعالسازی فرآیند تخریب رودامین b در ph های 5، 7، 9 و 11 بترتیب 98/91، 28/98، 68/60 و 38/57 کیلوژول بر مول بدست آمده اند. در قسمت بعدی پایان نامه تخریب التراسونیکی رودامین b در حضور آب اکسیژنه و اکسید روی در ph-های 3، 5، 7، 9 و 11 بررسی شده است. که معادله سرعت بدست آمده بصورت زیر است. r=k[h_2 o_2 ]^0.59 [zno]^0.15 [rb]_0^1.3 همچنین تخریب التراسونیکی رودامین b در حضور آب اکسیژنه و اکسید روی در توانهای متفاوت 160 الی 400 وات بررسی شده است. بررسی نتایج نشان می دهد که هرچه شدت امواج التراسوند بیشتر باشد، سرعت تخریب نیز افزایش می یابد زیرا با افزایش توان التراسوند فرآیند حفره سازی و انهدام حبابها با شدت بیشتری صورت می گیرد ودر نتیجه رادیکالهای oh• که عامل اصلی تخریب هستند به راحتی تامین می شوند

وقتی یک پلیمر در داخل یک حلالی حل می شود مولکولهای پلیمر یک پیچه کروی تشکیل می دهند. در محلولهای رقیق هرکدام از این پیچه های کروی شامل یک مولکول پلیمر و مقادیر زیادی مولکولهای حلال است. حجم هیدرودینامیکی این پیچه ها وابسته به جرم مولکولی پلیمر و برهمکنش پلیمر با حلال است. زمانی که برهمکنش ترمودینامیکی مطلوب باشد منجر به افزایش حجم هیدرودینامیکی می شود و زمانی که برهمکنش ترمودینامیکی نامطلوب باشد منجر به کاهش حجم هیدرودینامیکی می شود. برهمکنش ترمودینامیکی حلال- پلیمر به ساختار مولکول پلیمر، ساختار مولکول حلال، غلظت پلیمر، نوع حلال و دمای محلول بستگی دارد. در این پایاننامه ویسکوزیته های ذاتی مخلوطهای پلی اتیلن گلیکول در ترکیب حلالهای آب خالص - 1- پروپانول، آب خالص - استون با کسر حجمی 1- پروپانول و استون 05/0, 0/10, 0/15, 0/20 در دماهای 1/283 الی 1/313 کلوین برای بررسی اثر دما و ترکیب حلال اندازه گیری شده است. فاکتور انبساط زنجیر پلیمر با استفاده از داده های ویسکوزیته ذاتی محاسبه شد. پارامترهای ترمودینامیکی محلول پلیمر ( پارامتر آنتروپی رقت ، پارامتر گرمای رقت ، دمای تتا ، پارامتر برهم کنش پلیمر- حلال و ضریب دوم ویریال اسمزی ) با وابستگی دمایی فاکتور انبساط زنجیر پلیمر ، ارزیابی شدند. پارامترهای ترمودینامیکی نشان می دهند که با افزایش دما، مخلوطهای آب- 1-پروپانول و آب- استون به حلالهای ضعیفتری برای peg تبدیل می شوند.همچنین پارامترهای ترمودینامیکی نشان می دهند که با افزایش کسر حجمی حلال، مخلوطهای آب- 1-پروپانول و آب- استون به حلالهای ضعیفتری برای peg تبدیل می شوند. این رفتار ناشی از اثر دما و ترکیب حلال در برهمکنشهای سیگمنت-سیگمنت و حلال- سیگمنت می باشند که برهمکنش سیگمنت- سیگمنت نسبت به حلال- سیگمنت مطلوب می باشد.

در ناحیه دمایی پایین تأثیر دما ، زمان و غلظت پایدار کننده حرارتی بر میزان تخریب پلیمر مطالع گردید. و میزان تخریب به کمک ویسکومتری مورد بررسی قرار گرفت و با استفاده از داده های تجربی مرتبه واکنش برای پلیمر خالص 1 به دست آمد. همچنین انرژی فعالسازی برای پلیمر خالص در ناحیه دمایی پایین 29/13kj/molمحاسبه شد. میزان تخریب در حضور دو پایدار کننده استئارات کلسیم و منیزیم بررسی گردید و مرتبه واکنش برای استئارات های کسیم و منیزیم به ترتیب 5/0- و 4/0- به دست آمد که اعداد منفی نشان دهنده اثر پایدار کنندگی آنهاست.همچنین با استفاده از معادله آرنیوس انرژی فعالسازی در حضور دو پایدار کننده فوق به ترتیب 31/45 و94/39 کیلوژول بر مول به دست آمد.

پساب اغلب واحدهای رنگرزی و نساجی حاوی مقادیر قابل توجهی از ترکیبات رنگی هستند که این یک مشکل زیستی را ایجاد می کند. از جمله این ترکیبات رنگی رودامین 6g می باشد که به وسیله ی فرایندهای اکسایش پیشرفته مثل تخریب فتوکاتالیزوری، شیمیایی و التراسونیکی قابل تخریب می باشد. در این کار پژوهشی تخریب رودامین 6g در حضور (آب اکسیژنه)، (آب اکسیژنه +اکسید روی + التراسونیک) مورد بررسی قرار گرفته است. از بررسی واکنش تخریب رودامین 6g در غلظتهای متفاوت آب اکسیژنه و اکسید روی، درجه واکنش نسبت به هر یک از این واکنش دهنده ها تعیین شده است. در قسمت اول این کار پژوهشی تخریب شیمیایی رودامین 6g در 9=ph بررسی شده است که معادله سرعت به دست آمده به صورت زیر است: r= 0.20 [h2o2]0.67 [r6g] 1.23 از بررسی وابستگی دمایی سرعت تخریب ? انرژی فعالسازی فرایند تخریب رودامین 6g در 11 و9، 7=ph به ترتیب 35/?119 69/99 و 51/24 کیلوژول بر مول به دست آمده اند. در قسمت بعدی پایان نامه تخریب التراسونیکی رودامین 6g در حضور آب اکسیژنه و اکسید روی در 9 و7 ،5 ،3 =ph بررسی شده است. تخریب التراسونیکی رودامین 6g در حضور آب اکسیژنه و غیاب اکسید روی در 9=ph بررسی شده است. که معادله سرعت به دست آمده به صورت زیر است: r= 0.044 [h2o2]0.12 [r6g] 1 همچنین تخریب التراسونیکی رودامین 6g در حضور آب اکسیژنه و اکسید روی در 9=ph بررسی شده است. که معادله سرعت به دست آمده به صورت زیر است: r= k[h2o2]0.11[zno]0.52[r6g] 1 همچنین تخریب التراسونیکی رودامین 6g در حضور آب اکسیژنه و اکسید روی در توانهای متفاوت 80 الی 400 وات بررسی شده است. بررسی نتایج نشان می دهد که هرچه توان امواج التراسونیک بیشتر باشد، سرعت تخریب نیز افزایش می یابد.

مهمترین اثر شناخته شده امواج التراسوند بر پلیمرها، دگراداسیون پلیمر توسط این امواج است. فرایند دگراداسیون در نتیجه اثر امواج التراسوند بر روی حلال و مربوط به فرایند حفره سازی است. تشکیل، رشد و انهدام حبابها باعث حرکت سریع مولکولهای حلال موجود در اطراف حبابهای در حال انهدام می شود و این حرکت سریع باعث ایجاد گرادیان سرعتی بزرگی می شود. این گرادیان سرعت باعث ایجاد یک کشیدگی در محلول می شود. این کشیدگی ایجاد شده بر زنجیر پلیمر نیرو وارد می کند و باعث شکسته شدن زنجیر پلیمر می شود. در این پایان نامه دگراداسیون محلول های پلی وینیل استات در حلال دی متیل فرمامید و آب با کسر های حجمی دما ها و توان های مختلف بررسی شده است. ثابت های سرعت با استفاده از چندین مدل سینتیکی محاسبه شده و نمودار آن بر حسب داده های ترمودینامیکی رسم و توجیه شده اند. همچنین مطالعه سنتیک دگراداسیون بر اساس داده های ویسکومتری است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که با افزایش دما، کسر حجمی آب و کاهش توان سرعت دگراداسیون کاهش یافته و جرم مولکولی حدی افزایش می یابد. با افزایش دما، فشار بخار حلال افزایش یافته و زیادی وارد حباب-های تشکیل شده در داخل محلول می شوند و انهدام حباب ها را ملایم تر می کنند.همچنین با افزایش دما ویسکوزیته کاهش یافته که باعث افزایش سرعت دگراداسیون می شود.ولی نتایج نشان می دهند که اثر فشار بخار بر ویسکوزیته برتری دارد. در این پایان نامه اثر ترکیب حلال و دما بر روی ویسکوزیته ذاتی بررسی شده است و نتایج این بررسی نشان می دهند ویسکوزیته ذاتی با افزایش دما برای محلول های پلیمری کاهش می یابد. همچنین نتایج این بررسی نشان می دهند ویسکوزیته ذاتی با با افزایش کسر حجمی آب برای محلول های پلیمری کاهش می یابد.

در این پایان نامه دگراداسیون محلول های پلی اکریلیک اسید در حلال های اسیدی و خنثی در دما و توان های مختلف بررسی شده است. برای مطالعه سینتیکی چندین مدل مورد استفاده قرار گرفت و ثابت های سرعت بر اساس داده های ترمودینامیکی توجیه شدند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که با افزایش دما، کاهش غلظت هیدروکلریک اسید و کاهش توان سرعت دگراداسیون کاهش یافته و جرم مولکولی حدی افزایش می یابد. با افزایش دما، فشار بخار حلال افزایش یافته و وارد حباب های تشکیل شده در داخل محلول می شوند و انهدام حباب ها را ملایم تر می کنند در نتیجه سرعت دگراداسیون کاهش می یابد. همچنین با افزایش دما ویسکوزیته کاهش یافته که باعث افزایش سرعت دگراداسیون می شود. ولی نتایج نشان می دهند که اثر فشار بخار بر ویسکوزیته برتری دارد. در این پایان نامه اثر غلظت هیدروکلریک اسید و دما بر روی ویسکوزیته ذاتی بررسی شده است و نتایج این بررسی نشان می دهند ویسکوزیته ذاتی با افزایش غلظت اسید برای محلول-های پلیمری کاهش می یابدو با افزایش دما ویسکوزیته ذاتی افزایش می یابد.

در این پایان نامه فیلم پلی کاپرولاکتون و فیلمهای کامپوزیتی آن با سبوس برنج با نسبتهای مختلف تهیه گردیده و تاثیرات قرار گیری آنها در آب دریاچه ارومیه به مدت پانزده هفته، در خواص مکانیکی و میزان جذب آب بررسی شده است. تغییر در خواص مکانیکی و نیز درصد جذب آب برای فیلمهای با درصدrh بالا، بیشتر بوده که موجب افزایش تخریب پذیری درآنها گردیده است. همچنین آنالیز tgaبعنوان وسیله ای برای بررسی تخریب حرارتی فیلمهای کامپوزیتی و پلیمر خالص به منظور تعیین انرژی فعالسازی واکنش و همچنین بررسی کمی ترکیب فیلمهای کامپوزیتی و در نتیجه تعیین رفتار دو جز کامپوزیتی مورد استفاده قرار گرفته است.نتایج بیانگر این نکته اند که rh تاثیر پایدارکنندگی روی کامپوزیتها داشته است. جهت اثبات تخریب پلیمری از تصاویر sem نیز بهره گرفته شده است

مواد رنگزای شیمیایی، گروه وسیعی از آلاینده ها را تشکیل می دهند. در اکثر موارد مواد رنگزا ترکیبات مضر و سمی هستند و یا اینکه توسط واکنشهای شیمیایی دیگری که در حضور آنها رخ می دهد محصولات سمی تولید می کنند. بنابراین حذف این آلاینده ها از فاضلاب ها بسیار حائز اهمیت می باشد. فرآیند فنتون و استفاده از امواج اولتراسوند هردو به عنوان یک روش مجزا برای تخریب آلاینده ها مورد استفاده قرار می گیرند. فرآیند فنتون یکی از روشهای اکسیداسیون پیشرفته می باشد که برای تخریب آلاینده های آلی و بویژه مواد رنگزا به کار می رود. تخریب اولتراسونیکی طی یک فرآیند حفره سازی انجام میگیرد. یک فرآیند حفره سازی شامل سه مرحله ی تشکیل،رشد و انهدام حباب ها می باشد که دمایی حدود چند هزار کلوین و فشاری حدود چند صد اتمسفر تولید می کند. شرایط مذکور باعث تولید رادیکال ?oh از آب می-شود که موجب تخریب آلاینده می شود. ترکیب این دو روش می تواند باعث افزایش سرعت تخریب شود. در پایاننامه حاضر تخریب رنگ متیلن بلو با دو روش فنتون و سونوفنتون(امواج اولتراسوند+معرف فنتون) مورد بررسی قرار گرفته است. تاثیر پارامترهای مختلف از جمله غلظت هر کدام از واکنشگرها و ph محلول مطالعه شده است. تخریب اولتراسونیکی متیلن بلو در phهای مختلف انجام گرفته و تاثیر این پارامتر بر سرعت فرآیند تخریب مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین برای بررسی اثر توان امواج اولتراسوند که یکی از پارامترهای مهم در فرآیند تخریب اولتراسونیکی می باشد، فرآیند تخریب در توانهای مختلف انجام گرفته است. بمنظور دستیابی به درجه واکنش نسبت به هرکدام از واکنشها از روش سرعت های اولیه استفاده شده و معادله سرعت برای واکنش تخریب شیمیایی و اولتراسونیکی متیلن بلو بدست آمده است. از وابستگی دمایی سرعت واکنش تخریب به دما انرژی فعالسازی فرآیند تخریب شیمیایی بدست آمده است.

در این تحقیق ابتدا تخریب کاراگینان با آنزیم آلفاآمیلاز بررسی شد و با استفاده از مدل های سینتیکی در شرایط مختلف، سرعت تخریب کاراگینان محاسبه گردید. سپس فیلم های کامپوزیتی کاراگینان/پلی وینیل الکل و کاراگینان/ پلی وینیل پیرولیدون تولید شد که در ساختار این فیلم ها از نانوذرات تیتانیوم دی اکسید استفاده شده بود و تخریب این فیلم ها با آنزیم آلفا آمیلاز در شرایط مختلف دمایی و درصدهای مختلف نانوذرات و آنزیم بررسی گردید و تاثیر مقادیر مختلف آن ها مشخص گردید. همچنین تاثیر امواج التراسونیک و تابش فرابنفش روی تخریب فیلم های کاراگینان مطالعه شد. میزان تخریب فیلم های نانوکامپوزیت با آزمون های میزان جذب آب، درصد کاهش وزن و تعیین قند کاهشی بررسی شد و تاثیر شرایط مختلف بر میزان سرعت تخریب بلندهای پلیمر بررسی شد. و همچنین برای مطالعه تغییرات ساختار پلیمر بعد از تخریب از طیف سنجی ft-ir ، پراش پرتو اشعه x ،میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) ، و اسپکتروسکوپی uv ارزیابی گردید. نتایج تخریب پلیمرها با آنزیم فوق نشان داد که با افزایش مقدارآنزیم میزان تخریب افزایش می-یابد. همچنین اثردما برروی مقدارتخریب نشان میدهد که میزان تخریب با دما نسبت مستقیم داشته وبا افزایش دما این مقدار افزایش می یابد. تخریب فیلم ها در حضور نانوذرات تیتانیوم دی اکسید بررسی شد و نتایج نشان داد که هرچه درصد نانوذرات افزایش یابد میزان تخریب کاهش می یابد

آمیخته سازی پلیمرها یکی از مهمترین راه حل های جاری برای توسعه مواد پلیمری جدید می باشد. آمیخته های پلیمری اغلب ترکیبی از خواص پلیمرها نمایش می دهند که بهتر از خواص هر یک از اجزای پلیمری خالص می باشد. این روش خیلی مقرون به صرفه تر از اصلاح شیمیایی برای بهینه ساختن خواص پلیمرها می باشد. برخی از ویژگیهای آمیخته مانند خواص مکانیکی و رفتار تخریبی را می توان با انتخاب مناسب جزء دوم اصلاح کرد. به این معنی که خواص نهایی آمیخته تنها به ترکیب شیمیایی آن بستگی ندارد بلکه وابسته به ویژگیهای فیزیکی آن نیز می باشد، ویژگیهایی چون دمای انتقال شیشه ای، بلورینگی و مورفولوژی که پی آمد مستقیم امتزاج پذیری بین اجزای آمیخته می باشد. ادامه ی چکیده : در این کار پژوهشی سیستم پلی (وینیل الکل) و پلی (وینیل پایرولیدون) بررسی شد. هدف ما از این کار پژوهشی تهیه و توصیف ساختار، خواص حرارتی، شناسایی برهمکنش ها و بررسی امتزاج پذیری آمیخته های پلی (وینیل الکل)/پلی (وینیل پایرولیدون) می-باشد. برای این منظور آمیخته هایی با ترکیبهای مختلف تهیه و امتزاج پذیری آمیخته ها با سه روش پراش پرتو ایکس (xrd)، کالریمتری پویشی تفاضلی (dsc) و طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه (ftir) بررسی شد. از پراش پرتو ایکس برای بررسی بلورینگی آمیخته ها استفاده شد. پارامتر برهمکنش پلیمر-پلیمر ( ) طبق روش نزول نقطه ی ذوب و با استفاده از کالریمتری پویشی تفاضلی محاسبه گردید، و برهمکنشهای ویژه محتمل در آمیخته ها با طیف-سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه آنالیز گردید. نتایج نشان می دهند که پلی (وینیل الکل) (pva) و پلی (وینیل پایرولیدون) (pvp) در ترکیبهای مختلف امتزاج پذیری زیادی دارند. طیفهای xrd نمونه های آمیخته حاوی 25% وزنی و کمتر از pva بیانگر این مطلب هستند که ساختار نیمه بلوری پلی (وینیل الکل) شدیداً تخریب می شود، برای نمونه های 50% و بیشتر ازpvp، پیکهای بی نظم هاله مانند مربوط به pvp خالص آشکار می شوند و ساختار نیمه بلوری pva به کلی تخریب می شود. آنالیز کاهش دمای ذوب بر اساس پیک ذوب پلی (وینیل الکل) برای محاسبه ی پارامتر برهمکنش انجام شد، . مقدار منفی این پارامتر امتزاج پذیری ترمودینامیکی را تأیید می کند. امتزاج پذیری آمیخته های پلی (وینیل الکل)/پلی (وینیل پایرولیدون) ناشی از برهمکنشهای میان گروههای هیدروکسیل و کربونیل از پلی (وینیل الکل) و پلی (وینیل پایرولیدون) می باشد. بررسی های ftir نشان دهنده ی وجود برهمکنشهایی از نوع پیوند هیدروژنی میان اجزای پلیمری می باشد.

محلولهای پلیمری به دلیل اهمیت صنعتی، تجاری و کاربردهای فراوانی که دارند بسیار مورد توجه می باشند و فناوری نانو که تکنولوژی قرن محسوب می گردند با حضور نانوذرات انقلاب عظیمی را در صنعت و تجارت ایجاد کرده اند. بدلیل اهمیت پلیمرها، نانوسیالات و استفاده روز افزون آنها در صنایع نیاز به طراحی فرایندهای صنعتی که دربرگیرنده محلولهای پلیمری و نانوسیالات باشد بسیار ضروری می باشد و از اهمیت بالایی برخوردار است؛ و در اینجا است که اهمیت مطالعات تجربی و تئوری خواص فیزیکوشیمیایی، انتقالی و رئولوژیکی سیستم های حاوی پلیمرها و نانوسیالات و آنچه درون سیستم نانوسوسپانسیون اتفاق می افتد اهمیت و ارزش خودرا نشان می دهند. با مطالعه تجربی و تئوری در مورد خصوصیاتی از قبیل دانسیته، ویسکوزیته، سرعت صوت می توان اطلاعاتی در مورد آنچه که درون این سیستم ها می گذرد و برهمکنشهای درون سیستم ها بدست آورد و کارایی انواع مدلهای ترمودینامیکی را روی این سیستم های پلیمری و نانوسیالات بررسی کرد. تاکنون مطالعات و مدلهایی که برای برازش کمیت های ترمودینامیکی و ویسکوزیته محلولهای پلیمری و نانوسیالات بررسی شده اند، اغلب برای ناحیه غلظتی غلیظ می باشد و کمتر مطالعاتی در زمینه ترمودینامیک نانوسیالات در ناحیه رقیق غلظتی انجام گرفته است. در پروژه حاضر سیستمهای شامل نانوسیال بر پایه پلیمری مورد بررسی قرار گرفت و خصوصیات، رفتار ترمودینامیکی و رئولوژیکی منحصر به فرد این سیستم های نانوسوسپانسیون و برهمکنشهای موجود در این سیستمها مورد مطالعه قرار گرفت. در این کار پژوهشی سعی بر این است که سیستمهایی از نانوسیالات با پایداری و کارایی بالا تهیه گردند تا قابل استفاده در صنایع باشد و عملکرد خوب و کارایی بالای این سیستم های نانوسیالات بر پایه پلیمری با برازش خصوصیات ترمودینامیکی و رئولوژیکی توسط مدلهای ترمودینامیکی ارائه می گردد. در این کار پژوهشی خواص حجمی مانند دانسیته، سرعت صوت و خواص رئولوژیکی و پایداری نانوسیالهای حاوی از پخش نانوذره zno در سیال پایه پلیمری پلی پروپیلن گلیکول و پلی وینیل پیرولیدون در دماها و غلظت های مختلف اندازه گیری گردید. ویسکوزیته و رفتار جاری شدن نانوسیالهای مذکور در سرعت های برشی و دماهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت.از رفتار این کمیت ها با دما و غلظت اطلاعات ارزنده ای در مورد رخدادهای درون نانوسیالها بدست آمد.

فرایند سولفورزدایی بسیاری از ترکیبات گوگردی آروماتیک از مواد نفتی بسیار سخت بوده و نیازمند دما و فشارهای بالا است که در هر دو مورد باعث غیر فعال شدن کاتالیست کاهش عدد اوکتان سوخت ها و... می شود. به همین منظور در سال های اخیر تکنیک های دیگری به غیر از هیدروسولفورزدایی بسط و توسعه داده شده اند که از این میان به سولفورزدایی استخراجی توجه ویژه ای شده است و مایعات یونی به عنوان حلال های نوین و سبز برای چنین استخراجی به کار رفته است. بنابراین در سال های اخیر مدل های سوختی شامل هیدروکربن های آلیفاتیک زنجیری و حلقوی( آلکان ها سیکلو آلکان ها) و هیدروکربن های آروماتیک (تولوئن، بنزن،...) و .... + ترکیبات گوگردی آروماتیک و آلیفاتیک( تیوفن، بنزوتیوفن، دی بنزوتیوفن و ...) شبیه سازی شده و از مایعات یونی در جهت استخراج ترکیبات گوگردی استفاده شده است. اما? حذف و استخراج چنین ترکیبات گوگردی از مدل های سوختی نیازمند شناخت برهمکنش های موجود و تعیین خواص ترمودینامیکی چنین سیستم هایی است. بدین منظور در پروژه ی حاضر خواص ترمودینامیکی همچون خواص حجمی خواص صوتی و خواص شکست سنجی( nd ، rd) برای محلول های دو تایی تیوفن+ n- هگزان؛ تولوئن؛ استو نیتریل؛ سیکلوهگزان و تتراهیدروفوران در ناحیه ی رقیق حدود (m = 0.03- 0.18 mol.kg-1) دماهای مختلف t=293.15-308.15 k و محلول های سه تایی حاصل از افزایش مایعات یونی به چنین سیستم هایی همچون [emim]etso4؛[bmim]cl؛, [bmim]pf6 [bmim]bf4؛ [mmim]meso4 ؛ [hmim]br؛ [bmim]br که همگی در آزمایشگاه کالریمتری، سنتز خالص سازی و شناسایی شده اند اندازه گیری شده است. در بررسی های انجام شده اثر دما، غلظت مایع یونی، طول زنجیر آلکیل، مایع یونی، اندازه ی آنیون مایع یونی، نوع مایع یونی، نوع حلال آلی و اثر همزمان اندازه ی آنیون و کاتیون مایع یونی روی این خواص ترمودینامیکی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج بدست آمده نشان می دهند که با افزایش طول زنجیر آلکیل با بزرگتر شدن اندازه ی آنیون با افزایش دما و غلظت مایع یونی از میزان برهمکنش های تیوفن- تیوفن کاسته شده و بر میزان برهمکنش های تیوفن- مایع یونی افزوده می شود. در نتیجه مایعات یونی با چنین ویژگیهایی حلال های مناسبی برای استخراج تیوفن از ترکیبات نفتی به شمار می روند. همچنین در مدل سوختی حاوی سیکلو آلکان همچون تیوفن+ سیکلوهگزان مایع یونی [bmim]pf6 قدرت استخراج بیشتری داشته و از میزان برهمکنش زیادتری با تیوفن برخوردار ادامه ی چکیده ی پایاننامه است. برای مدل سوختی تیوفن+ تولوئن مایع یونی [hmim]br می تواند توانایی بهتری برای حذف و استخراج تیوفن از مدل سوختی به نمایش گذارد و در مدل تیوفن+ n- هگزان مایع یونی [bmim]bf4 از عملکرد استخراجی بهتری برخوردار است. همچنین نتایج نشان می دهند که با بزرگتر شدن همزمان اندازه ی کاتیون و آنیون مایع یونی بر میزان برهمکنش های تیوفن- مایع یونی افزوده شده و قدرت جداسازی افزایش می یابد. در سیستم های حاوی تیوفن و [emim]etso4 یا [hmim]br نیز تولوئن نقش موثرتری در جداسازی تیوفن توسط مایع یونی نسبت به سیکلوهگزان و n- هگزان ایفا می کند. در مورد سیستم های دوتایی شامل تیوفن+ سیکلوهگزان؛ تولوئن؛ تتراهیدروفوران؛ استو نیتریل و n- هگزان با افزایش دما از میزان برهمکنش های تیوفن- تیوفن کاسته شده و بر میزان برهمکنش های تیوفن- حلال افزوده می شود.

کلید واژه ها: ویسکوزیته ذاتی - پلیمر پلی اتیلن گلیکول(peg )- فاکتور انبساط- گلوتامین- پارامتر بر هم کنش چکیده : سیستم های دوفازی آبی(atps ) یکی از بهترین روش ها برای جداسازی و خالص سازی مواد بیولوژیک مانند آمینو اسیدها وپروتئین ها می باشد. اکثرأ پلیمر به کار رفته در سیستم های دو فازی آبی، پلیمر پلی اتیلن گلیکول می باشد. بنابراین مطالعه محلول های آبی پلیمر پلی اتیلن گلیکول در حضور آمینو اسیدها برای درک رفتار(atps ) بسیار سودمند می باشد. یکی از روش های مطالعه این سیستم ها استفاده از روش ویسکومتری می باشد. وقتی پلیمری در حلالی حل می شود مولکولهای پلیمر یک پیچه کروی تشکیل می دهد. حجم هیدرودینامیکی این پیچه ها وابسته به جرم مولکولی پلیمر و بر هم کنش پلیمر با حلال است. بر هم کنش ترمودینامیکی حلال – پلیمر به ساختار مولکول پلیمر، کیفیت حلال، غلظت پلیمرو دمای محلول بستگی دارد. حجم هیدرودینامیکی پلیمر در ارتباط نزدیک با ویسکوزیته ذاتی پلیمر است. در این کار، ویسکوزیته ذاتی محلول های پلی اتیلن گلیکول در حلال آب و محلول های آبی l گلوتامین با غلظت های 3و5و8 گرم برلیتردر دماهای 15/313-15/288 کلوین محاسبه شد. از داده های ویسکوزیته ذاتی، فاکتور انبساط زنجیرپلیمر محاسبه شد و از وابستگی دمایی فاکتور انبساط، پارمترهای ترمودینامیکی محلول پلیمر (از قبیل پارامتر آنتروپی رقت، پارامتر آنتالپی رقت، پارامتر برهمکنش پلیمر-حلال و ضریب دوم ویریال اسمزی)محاسبه شد. پارامترهای ترمودینامیکی بدست آمده نشان می دهند که با افزایش دما و افزایش غلظت گلوتامین، شعاع پیچه پلیمر pegکاهش یافته وآب به حلال ضعیفی برای پلیمر peg تبدیل می شود. بنابراین با افزایش دما وافزایش غلظت گلوتامین، بر هم کنش های سیگمنت- حلال بیشتر از بر هم کنش های سیگمنت – سیگمنت تضعیف می شود.

.به دلیل حضور بارهای الکتریکی پلی الکترولیت ها رفتار رئولوژیکی متفاوتی نسبت به پلیمرهای خنثی نشان می دهند به طوری که ویسکوزیته کاهیده پلی الکترولیت ها با کاهش غلظت برخلاف پلیمرهای خنثی بیشتر می شود زیرا نیروهای دافعه میان گروههای باردار سبب انبساط زنجیر می شود. از آنجا که در سالهای اخیر، از مایعات یونی در علم پلیمر به عنوان حلال سبز در فرآیندهای پلیمریزاسیون استفاده می شود، به همین دلیل خواص ویسکومتری پلی آکریلیک اسید را در حضور مایع یونی بررسی می کنیم. در این پایان¬نامه اثر مایع یونی1- هگزیل 3- متیل ایمیدازولیوم برماید و دما بر روی ویسکوزیته ذاتی پلی آکریلیک اسید بررسی شده است و نتایج این بررسی نشان می¬دهند ویسکوزیته ذاتی با افزایش دما برای محلول¬های پلیمری کاهش می¬یابد. همچنین نتایج این بررسی نشان می¬دهند ویسکوزیته ذاتی با افزایش غلظت محلول آبی مایع یونی برای محلول های پلیمری کاهش می¬یابد. برای بدست آوردن ویسکوزیته ذاتی پلی آکریلیک اسید از معادلاتی نظیر فوس، فدورس و ولف استفاده شده است وداده های ما سازگاری خوبی با معادله ولف نشان می دهند. همچنین از معادله ولف برای بدست آوردن انرژی فعالسازی جاری شدن پلی آکریلیک اسید در آب و محلول¬های آبی مایع یونی استفاده شده است و نتایج این بررسی نشان می دهند که انرژی فعالسازی جاری شدن پلی آکریلیک اسید با افزایش دما و غلظت محلول آبی 1- هگزیل 3- متیل ایمیدازولیوم برماید کاهش می یابد.

تحقیقات با استفاده ازطیف سنجی مادون قرمز،xrd و sem انجام گرفت و در رابطه با تعیین درجه واکنش و مطالعه سینتیک هر یک از واکنش ها از روش ویسکومتری استفاده گردید. نتایج حاصل از ویسکومتری نمونه ها، کاهش ویسکوزیته و نیز کاهش جرم مولی نمونه ها را در اثر تخریب فتوکاتالیتیکی نشان می دهند هم چنین کاهش وزن در نمونه های خالص بیش تر از بلندها می باشد و کاتالیست ها موجب افزایش کاهش وزن می شوند. با استفاده از داده های ویسکومتری و با استفاده از ومعادلات مرتبط بین ویسکومتری وسینتیک، ثابت تعادل و درجه واکنش برای هر کدام از فرآیندها محاسبه گردید. نتایج ft-ir نشان می دهد که شدت تخریب در پلی وینیل پایرولیدون بیش تر از پلی وینیل پایرولیدون – لیگنین و هم چنین در پلی وینیل الکل بیش تر از پلی وینیل الکل – لیگنین می باشد. استفاده از کاتالیست منجر به افزایش سرعت واکنش تخریب در بلندها می شود و لیگنین موجب ایجاد پایداری در بلند می شود و کاتالیست ها سرعت تخریب را افزایش می دهند..نتایج xrd و sem نیز به ترتیب نتایجی را نشان دادند که در راستای نتایج طیف سنجی مادون قرمز می باشد.

چکیده هدف این مطالعه، بررسی تاثیر تیمار فراصوت روی ویسکوزیته ظاهری، ویسکوزیته کمپلکس، کدورت، توزیع اندازه ذرات، اسپن، فعالیت آنزیم پراکسیداز، تغییرات مولفههای رنگی، ترکیبات زیست فعال شامل آسکوربیک اسید، کاروتنوئیدکل، فنلکل و فلاونوئیدکل آب هویج و مقایسه آن با تیمار رایج حرارتی میباشد. نمونههای آب هویج مطابق طرح سطح پاسخ دی اپتیمال، تحت تیمارهای متفاوت دما 37/0 و 50 درجه سانتی- ،05( 55 و 5 دقیقه( و توان ) 55 و 305 وات(، در فرکانس ثابت 50 کیلوهرتز فراصوت شدند. ، گراد(، زمان ) 35 نتایج حاصل نشان داد، دما و زمان فراصوت افزایش معناداری /50( p < ( روی کدورت نمونهها داشتند. هم چنین یک 5/ تغییر معناداری ) 50 p < ( در توزیع اندازه ذرات در نمونههای فراصوت شده به خاطر اثرات کاویتاسیونی مشاهده شد. این نتایج نشان داد، پایداری ابری آب هویج نه فقط به غیر فعال شدن پکتین متیل استراز، بلکه به کاهش اندازه ذرات نیز مربوط است. تغییر قطر ذرات در تیمار حرارتی، بیشتر مربوط به مواد کلوئیدی است که معمولا بوسیله حرارت کواگوله شده و سبب افزایش اندازه ذرات میشوند. تیمار فراصوت در محدوده سرعت برشی بین 1-s 5/0 و 55 تغییر معناداری در ویسکوزیته ظاهری آب هویجها ایجاد نکرد که نشان دهنده پیروی کردن آب هویج از رفتار جریان نیوتنی است. به هر حال، ویسکوزیته نمونههای حرارت دیده بیشتر از نمونههای تیمار نشده و فراصوت بود. زمان ) 5/50 (p< ، دما ) 5/50 (p < و اثر متقابل دما و زمان ) 5/50 (p < فراصوت تاثیرمعناداری روی کاهش فعالیت آنزیم پراکسیداز داشتند. مدل پیش بینی فعالیت آنزیمی، همبستگی خوبی با نتایج آزمایشات بدست آمده داشت و مدلی با ضریب تبیین بالا ) 98 %( حاصل شد. فعالیت آنزیمی تیمارهای حرارتی در دمای 99 85 درجه سانتی گراد به مدت 0 دقیقه تقریبا غیر قابل تعیین بود. نتایج بدست آمده نشان داد در بعضی - از نمونههای فراصوت شده به خاطر اثرات کاویتاسیونی فعالیت آنزیم تا 5 95 درصد کاهش یافت. هم چنین - زمان فراصوت باعث کاهش معنادار مقادیر مولفههای رنگی l ، a ، b ، و تفاوت رنگکل نسبت به نمونه تیمار نشده شد. در حالی که، دمای فراصوت سبب افزایش معنادار مولفه رنگی قرمزی a 5/50( p< ( و تفاوت رنگ کل (tcd) 5/ نسبت به نمونه تیمار نشده ) 50 p< ( شد. بیشترین تفاوت رنگ کل مشاهده شده دربین نمونه 8/ فراصوت شده 53 است، که بیشترین فعالیت آنزیمی نیز دراین نمونه گزارش شد. دما، زمان و توان فراصوت باعث کاهش معنادار مقادیر آسکوربیک اسید نمونهها شدند . پایداری اسکوربیک اسید در نمونههای فرآیند شده با 5/ فراصوت بیشتر از نمونههای تیمار حرارتی بود. دمای فراصوت سبب افزایش معنادار ) 50 p< ( مقادیر کاروتنوئیدکل نمونهها شد که علت آن به پدیده کاویتاسیون، خروج اکسیژن، کاهش فعالیت آنزیم لیپواکسیژناز و کاهش ایزومریزاسیون کاروتنوئیدها از حالت ترانس به فرم سیس کم رنگ نسبت داده میشود. زمان فراصوت 5/ تاثیر معناداری ) 50 p< ( در کاهش مقادیر فنلکل نمونهها داشت. ولی تفاوت معناداری بین فنلکل نمونههای فراصوت شده نسبت به تیمارهای حرارتی و نمونه تیمار نشده مشاهده نشد که به غیر فعال شدن آنزیم پلی فنل اکسیداز در اثر فرایند فراصوت نسبت داده میشود. مقادیر فلاونوئیدکل نمونههای فراصوت شده کاهش معنا- داری نسبت به نمونههای حرارتی و تیمار نشده داشت که دلیل آن غیرفعال شدن بیشتر آنزیمهای پلی فنل اکسیداز در اثر حرارت میباشد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد، تلفیق تکنولوژی فراصوت با حرارت ملایم میتواند تکنولوژی مفیدی جهت تهیه آب هویجی با کدروت و ویسکوزیته بیشتر و توزیع اندازه ذرات کمتر باشد. همچنبن فراصوت تجزیه مولفههای رنگی و فعالیت آنزیمی پراکسیداز آب هویج را کاهش داد. تیمار فراصوت به ز عنوان یک تیمار غیرحرارتی موجب پایداری بیشتر ترکیبات زیست فعال آب هویج، بویژه آسکوربیک اسید، کاروتنوئیدکل و فنلکل در مقایسه با تیمار حرارتی گردید. ولی مقادیر فلاونوئیدکل تیمار فراصوت کاهش معناداری نسبت به تیمار حرارتی داشت. به منظور حفظ کیفیت آب هویج فرآیند شده با فراصوت، از روشهای اضافی تکمیلی مانند حذف اکسیژن، نگهداری در دمای پایین و استفاده از بازدارندههای طبیعی آنزیم باید استفاده شود.

پلی الکترولیت ها کاربردهای فراوانی را در زمینه های مختلف از جمله تصفیه آب، اصلاح سطح، پایدار کننده پراکندگی و غیره دارند. پلی الکترولیت ها پلیمر هایی حاوی گروه های قابل یونش می باشند. به دلیل یونش گروه های یونی پلی الکترولیت ها رفتار متفاوتی را نسبت به پلیمرهای خنثی از خود نشان می دهند. به عنوان مثال ویسکوزیته کاهیده آن ها با کاهش غلظت به صورت غیر خطی افزایش می یابد در نتیجه برآورد ویسکوزیته ذاتی توسط معادلاتی مثل هاگینز، شولتز-بلاشک و غیره که برای پلیمرهای خنثی ارائه شده است امکان پذیر نمی باشد. بنابراین اغلب، مطالعات ویسکومتری پلی-الکترولیت ها در محلول های الکترولیت ها انجام می شود. در این پایان نامه ویسکوزیته ذاتی پلی آکریلیک اسید در محلول های آبی سدیم سولفات و پتاسیم سولفات مورد مطالعه قرار گرفته است. ابتدا دانسیته و زمان ریزش محلول های پلی آکریلیک اسید را اندازه گیری کرده و از این داده ها ویسکوزیته محلول های مذکور محاسبه گردید. از وابستگی ویسکوزیته محلول های پلی آکریلیک اسید به دما انرژی فعالسازی جاری شدن محاسبه شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهند که با افزایش غلظت پلی آکریلیک اسید انرژی فعالسازی ذاتی کاهش می یابد. این ویژگی مختص محلول هایی می باشد که با افزایش دما کیفیت ترمودینامیکی حلال بهتر می شود. انرژی-های فعالسازی به دست آمده توسط معادله ای مناسب بر حسب غلظت پلی آکریلیک اسید برازش شده است. برای ارزیابی ویسکوزیته ذاتی از معادلات فوس، فدورس و ولف استفاده شده است. نتایج به دست آمده سازگاری خوبی با معادله ولف نسبت به دو معادله دیگر دارد. نتایج به دست آمده نشان می دهند که با افزایش غلظت الکترولیت ویسکوزیته ذاتی کاهش می یابد. زیرا با افزایش الکترولیت، کاتیون ها اثر پوششی برای گروه های یونی موجود در زنجیر پلی آکریلیک اسید ایجاد می کنند. در نتیجه از دافعه گروه های یونی روی پلی الکترولیت کاسته شده و شعاع پیچه کاهش یافته که در نتیجه ویسکوزیته ذاتی کاهش می یابد. نتایج به دست آمده همچنین نشان می دهند که سدیم سولفات نسبت به پتاسیم سولفات اثر پوششی بیشتری از خود نشان می دهد و در نتیجه ویسکوزیته ذاتی در حضور نمک سدیم سولفات کمتر از پتاسیم سولفات می باشد.

: در زمینه داروسازی، یافتن حلال مناسب برای داروها، به منظور افزایش حلالیت آنها، ونیز افزایش کاربرد داروها برای انسان، یکی از دغدغه¬های بسیار مهم به شمار می¬رود. در سال¬های اخیر از مایعات یونی به عنوان حلال، برای استخراج، جداسازی و بسیاری مسائل دیگر در صنعت داروسازی استفاده شده است. علیرغم اهمیت و گسترش کاربرد مایعات یونی در صنایع داروسازی، مطالعات ترمودینامیکی برای سیستم¬های شامل دارو و مایعات یونی صورت نگرفته است. لذا در این پروژه به مطالعه ترمودینامیکی برخی داروهای کم محلول در آب در حضور برخی مایعات یونی پرداخته شده است. شناخت برهمکنش¬های موجود و تعیین خواص ترمودینامیکی سیستم¬های شامل دارو در حضور یک مایع یونی می¬تواند در تعیین حلالیت داروها مفید باشد. خواص ترمودینامیکی، همچون خواص حجمی(مانند حجم مولی ظاهری،vφ٬ حجم مولی ظاهری استاندارد، v0φ و غیره) ٬ خواص صوتی(مانند تراکم¬پذیری مولی ظاهری، κφ٬ تراکم¬پذیری مولی جزئی، κ0φ) و خواص هدایت¬سنجی مانند (هدایت مولی در رقت بینهایت، ، ثابت تجمع یونی، ، و...) برای محلول های دو تایی (آب + استامینوفن)، (آب + سفازولین سدیم) و ( آب + سفتریاکسون سدیم) و سیستم¬های سه¬تایی ( آب + استامینوفن + مایع یونی)، ( آب + سفازولین سدیم + مایع یونی) و (آّب + سفتریاکسون سدیم + مایع یونی) در غلظت¬های مختلف مایع یونی و در دماهای t=(293.15,298.18,303.15,308.15) k ، تعیین شد. در این کار از مایعات یونی مختلف همچون [bmim]cl; [bmim]bf4؛ [omim]br ؛ [hmim]br؛ [bmim]br استفاده شده است. در بررسی های انجام شده٬ اثر دما٬ غلظت مایع یونی٬ طول زنجیر آلکیل مایع یونی و اندازه¬ی آنیون مایع یونی روی این خواص ترمودینامیکی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج بدست آمده نشان می¬دهند که با افزایش طول زنجیر آلکیل٬ بزرگتر شدن اندازه¬ی آنیون٬ افزایش دما و غلظت مایع یونی٬ از میزان برهمکنش¬های دارو- دارو کاسته شده و بر میزان برهمکنش¬های دارو- مایع یونی افزوده می¬شود. در نتیجه٬ مایعات یونی با چنین ویژگی¬هایی٬ حلال¬های مناسبی برای افزایش حلالیت دارو به شمار می¬روند.

خواص محلول های پلیمری توسط مشخصات اساسی مولکولی پلیمر مانند: جرم مولکولی، ویسکوزیته ذاتی و ساختار شیمیایی آن بستگی دارند. علم وابستگی برهمکنش های پلیمر- حلال روی کیفیت ترمودینامیکی حلال برای یک پلیمر به منظور بررسی ویژگی های پلیمرها و محلول هایشان بسیار مهم می باشد، بطوریکه وقتی پلیمری در داخل حلالی حل می شود بطور معمول انبساط یافته و تشکیل پیچه های کروی می دهد. در محلول های رقیق زنجیرهای پلیمری از همدیگر جدا هستند و بنابراین حجم هیدرو دینامیکی هر پیچه پلیمری شامل یک مولکول پلیمری بوده که بوسیله توده ی بزرگی از حلال احاطه شده است

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

مقالات چاپ شده در سال های اخیر، گزارش کرده اند که فرایند تخریب سونوفتوکاتالیتیک به واسطه حضور یک اثر سینرژیستیک میان سونولیز و فتوکاتالیز از نظر سینتیکی دارای مزیت های فراوانی است. علاوه بر این، مطالعات قبلی نشان می دهد که افزودن برخی مواد شیمیایی مانند یون های آهن یا نانوذرات، و یا ترکیب روش التراسونیک با تابش ماوراء بنفش، موجب تشدید عمل فرایند التراسونیک می شود. در این پایان نامه سینتیک تخریب التراسونیکی محلول آبی چیتوسان و تاثیر توان التراسوند، غلظت، حجم محلول واکنش و هم چنین تاثیر افزودن کاتالیزورهای فنتون و نانوذرات دی اکسید تیتانیوم در حضور و عدم حضور نور ماوراء بنفش بر مقدار و سرعت واکنش تخریب بررسی شده است که برای این منظور با استفاده از یک مدل سینتیکی که بر اساس داده های ویسکومتری است برخی پارامترهای سینتیکی از قبیل درجه واکنش ، ثابت سرعت محاسبه شده است.و نیز جهت اثبات تخریب پلیمر در اثر فرایندهای تخریبی اعمال شده، علاوه از داده های ویسکومتری ، از طیف سنجی ft-ir، xrd و gpc نیز استفاده شده است.

با استفاده از داده های ویسکوزیته ذاتی و روابط موجود فاکتور انبساط زنجیر پلیمرهای پلی اتیلن گلیکول و پلی وینیل پایرولیدن در دماهای مختلف و در کسرهای حجمی متفاوت اتانول در مخلوط آب و اتانول محاسبه شدند . سپس با استفاده از وابستگی دمایی فاکتور انبساط زنجیر پلیمر و روابط موجود برخی از پارامترهای ترمودینامیکی محلول پلیمر از جمله ( پارامتر آنتروپی رقت ، پارامتر گرمای رقت ، دمای تتا ، پارامتر برهمکنش پلیمر- حلال و ضریب دوم ویریال اسمزی ) محاسبه شدند. پارامترهای ترمودینامیکی محاسبه شده نشان می دهند که با افزایش دما کیفیت ترمودینامیکی مخلوط حلالهای آب و اتانول کاهش پیدا می کند. بنابراین با افزایش دما پیچه زنجیر پلیمری منقبض می شود و حجم هیدرودینامیکی پیچه پلیمری کاهش پیدا می کند که این رفتار ناشی از این است که با افزایش دما برهمکنشهای سیگمنت – سیگمنت نسبت به برهمکنشهای حلال – سیگمنت برتری می یابد. همچنین نتایج بدست آمده نشان می دهند که با افزایش کسر حجمی اتانول تا 0/15 کیفیت ترمودینامیکی مخلوط حلالهای آب و اتانول برای پلیمرهای مورد مطالعه کاهش پیدا می کند. اما در کسر حجمی اتانول 0/20 دوباره کیفیت ترمودینامیکی مخلوط حلالهای آب و اتانول بهبود پیدا می کند