دفع نامناسب پساب¬ها مشکلات زیست محیطی فراوانی ایجاد کرده و از آنجایی که مواد رنگزا جزء مواد مرئی موجود در پساب¬ها بوده و دارای اثرات سوء بلند مدت مثل جهش و سرطان¬زایی هستند، امروزه از لحاظ زیست محیطی بیشتر مورد توجه قرار گرفته¬اند و توانایی میکرو و ماکروارگانیسم¬ها در رنگزدایی پساب¬ها بیشتر مورد بررسی قرار گرفته است. در این کار پژوهشی توانایی تجزیه زیستی گونه¬های جلبکی شارا، کلادوفورا و واشریا به منظور حذف ماده رنگزای مالاکیت سبز از آب¬های آلوده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان دهنده¬ی توانایی گونه¬های جلبکی در حذف مالاکیت سبز می¬باشد. تاثیر عوامل موثر در رنگزدایی مالاکیت سبز (غلظت اولیه ماده رنگزا، وزن توده جلبکی، دما و ph ) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش وزن توده جلبکی تجزیه زیستی مالاکیت سبز افزایش می¬یابد، بطوریکه وزن مطلوب نمونه¬های جلبکی 4 گرم بدست آمد. کمترین میزان حذف ماده رنگزا در 5/1ph= بود بطوریکه با افزایش ph راندمان حذف افزایش می¬یابد. ph مطلوب فرایند رنگزدایی در حضور نمونه¬های جلبکی 5/8 بدست آمد. سرعت رنگزدایی در محدوده دمایی 45-5 درجه سانتیگراد مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان دهنده¬ی افزایش راندمان حذف با افرایش دما بود. همچنین سینتیک مکائلیس- منتن برای توجیه رابطه بین سرعت حذف ماده رنگزا و غلظت آن برای نمونه شارا به کار گرفته شد. همچنین توانایی توده مرده جلبکی در حذف ماده رنگزای مالاکیت سبز مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان داد توانایی رنگزدایی توده مرده جلبکی شارا، کلادوفورا و واشریا در مقایسه با توده زنده کم می¬باشد. همچنین کارایی و پایداری جلبک¬ها در تکرارهای متوالی، طی 4 تکرار مورد مطالعه قرار گرفت بطوریکه برای هر سه نمونه جلبکی رنگزدایی پس از 4 تکرار متوالی تغییر نکرد که این موضوع پایداری جلبک¬ها را در تجزیه زیستی نشان می¬دهد. کاهش میزان cod برای دو نمونه شارا و کلادوفورا بعد از حذف ماده رنگزا مشاهده شد. با استفاده از تکنیک¬های uv-vis، gc-ms و ft-ir مواد حدواسط حاصل از تجریه ماده رنگزای مالاکیت سبز بوسیله¬ی جلبک شارا شناسایی شد و مکانیسم رنگزدایی پشنهاد گردید.