آنزیم های آمیلولیتیک از مهمترین آنزیم ها در صنعت و بیوتکنولوژی بشمار می آیند و امروزه جداسازی این آنزیم ها از میکروارگانیسم های ترموفیل بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق دو سویه ترموسی (gh11) و ژئوباسیلوسی (gh6) تولید کننده آنزیم های آمیلولیتیک مورد شناسایی قرار گرفته اند. تست های میکروبی متعدد، مطالعه اسیدهای چرب غشا و آنالیز 16s rdna برای این سویه های ترموفیلی انجام گرفت. تطبیق توالی جزیی 16s rdna سویه ترموسی gh11 با توالی سایر گونه های ترموسی، همولوژی بالای gh11 را با thermus brockianus نشان داد اما تفاوتهای بارز در سایر ویژگیها بویژه دمای رشد معرف گونه جدید ترموسی می باشد. سویه gh6 نیز تفاوتهایی با سایر گونه های ژئوباسیلوسی نشان می دهد. مالتوژنیک آمیلاز یکی از اعضای خانواده آلفا-آمیلاز می باشد که برخلاف سایر آلفا-آمیلازها داخل سلولی است و همچنین فعالیت هیدرولیزی و ترانس گلیکوزیلاسیون را از خود نشان می دهد. ?-سیکلودکسترین سوبسترای ترجیحی آن نسبت به پلولان و نشاسته می باشد. این خصوصیات مالتوژنیک آمیلاز به منظور تهیه اولیگوساکاریدهای شاخه دار و کربوهیدراتهای جدید مناسب است و آن را از سایر آنزیم های معمول خانواده آلفا-آمیلاز متمایز می کند. تاکنون تعداد معدودی مالتوژنیک آمیلاز از سویه های ترموفیلی جداسازی شده است و هیچ گزارشی مبنی بر جداسازی از سویه های ژئوباسیلوسی در دسترس نمی باشد. ژن کدکننده مالتوژنیک آمیلاز از سویه gh6 با استفاده از پرایمرهای طراحی شده تکثیر و در میزبان پروکاریوتی e. coli کلون و سپس تعیین توالی گردید. پلی پپتید متشکل از 1176 باقیمانده آمینواسیدی می باشد و همولوژی بالایی با توالی های مربوطه از سایر گونه ها بویژه thermus sp. im6501 نشان می دهد. به منظور بررسی خصوصیات بیوشیمیایی آنزیم مالتوژنیک آمیلاز، پس از سونیکاسیون و تخلیص جزئی آنزیم از عصاره سلولی، فعالیت آن بر روی سوبستراهای مختلف و اثر دما و phهای مختلف روی فعالیت آمیلولیتیکی و پایداری آنزیم بررسی شد. با توجه به نتایج، مالتوژنیک آمیلاز فعالیت بهینه و حداکثر را به ترتیب در دمای ?c 65 و ?c 70 نشان می دهد، که از فعالیت بهینه مالتوژنیک آمیلازهای جداشده از bacillus subtilis (?c 45)، b. licheniformis (?c 50)، b. stearothermophilus(?c 55) و thermus sp. im6501 (?c 60) بالاتر می باشد. به علاوه پایداری حرارتی این آنزیم نسبت به همتاهای خود که تاکنون گزارش شده اند بطور محسوسی بالاتر بود. مدل ساختار سه بعدی آنزیم با استفاده از برنامه 9v2 modeller و بر اساس ساختار کریستالی thermus sp. im6501 ساخته شد. آنالیز ساختار سوم این آنزیم ها مشخص نمود که تعداد پیوندهای هیدروژنی و سطح در دسترس آنها تفاوت چندانی نشان نمی دهد، اما تعداد پل های نمکی در مدل ارائه شده مالتوژنیک آمیلاز سویه gh6 نسبت به سویه im6501 (الگو) بیشتر می باشد که این می تواند یکی از دلایل پایداری حرارتی و دمای بهینه بالاتر آن باشد.

بدن انسان گونه های فعال اکسیژن (ros) مانند رادیکال سوپر اکسید، هیدروکسیل و هیدروژن پراکسید را توسط سیستم آنزیمی تولید می کند. سلول ها چندین مکانیسم دفاعی آنتی اکسیدانی دارند که به مهار اثرات تخریبی ros کمک می کند. آنتی اکسیدان ها ترکیباتی هستند که به طور شیمیایی اثرات مخرب محصولات فعال حاصل از متابولیسم همچون رادیکال های آزاد مضر را خنثی می کنند. فنل ها و پلی فنل های گیاهی بعنوان آنتی اکسیدان ها عمل می کنند و نقش اساسی را در مهار شرایط پاتولوژیک همچون سرطان، بیماری های قلبی_عروقی و تخریب نورونی دارند. درسال های اخیر تمایل بیش از اندازه ای به مصرف مکمل های تغذیه ای آنتی اکسیدانی وجود داشته است. در این تحقیق خواص آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریال عصاره آب-متانول-استن و عصاره متانولی گیاه pulegium mentha در دو فصل قبل از گلدهی و دوره گلدهی بررسی شد. برای مشخص کردن اثرات آنتی اکسیدان های غیرآنزیمی از دو تست assay dpph و frap استفاده شد و همچنین میزان کل فنل ها توسط متد folin–ciocalteu سنجیده شد. درمطالعه حاضر تاثیر نوع حلال و فصل رشد گیاه در محتوای فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی منتا پولژیوم بررسی شد. حلال آب –متانول-استن به خاطر استخراج ترکیبات فنولی بیشتر به عنوان حلال بهتر شناخته شد. آنالیز ترکیبات فنولی توسط روش های کروماتوگرافی tlc و hplc انجام شد. از بین آنتی اکسیدان های آنزیمی فعالیت آنزیم های sod وpod وcat سنجیده شد. اسانس قسمت های هوایی گیاه استخراج شده و اجزا آن توسط دستگاه gc-ms شناسایی گردید. فعالیت آنتی میکروبی عصاره اتانولی و اسانس این گیاه بر علیه 4 باکتری e. coli، k. oxytoca،p. aeruginosa و s. mutans توسط روش دیسک دیفیوژن آگار مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت مهار کنندگی (mic) برای عصاره ها توسط روش میکرودایلوشن براث به دست آمد. همچنین حداقل غلظت کشندگی (mbc) برای نمونه ها مشخص شد. نتایج حاصله نشان داد که فعالیت آنتی اکسیدانی و آنتی میکروبی در دوره گلدهی در این گیاه بیشتر از دوره قبل از گلدهی می باشد.

مالتوژنیک آمیلازها یک گروه از آنزیم های هیدرولیز کننده سیکلودکسترین ها و متعلق به خانواده آلفا-آمیلازها (خانواده 13 گلیکوزیل هیدرولازها) می باشند. این آنزیم برخلاف سایر آلفا-آمیلازها داخل سلولی است و همچنین فعالیت هیدرولازی و ترانس گلیکوزیلاسیون را از خود نشان می دهد. اخیرا توجه به استفاده از این آنزیم در صنعت بخصوص در صنایع نانوایی، شیرینی پزی و همچنین پزشکی و نیز طراحی داروها چشمگیر بوده است. با توجه به اینکه مالتوژنیک آمیلازها از نظر کاربردی و تحقیقاتی بسیار با اهمیت هستند و تاکنون از سویه های بومی ایران گزارش نشده اند، در این تحقیق ژن آنزیم مالتوژنیک آمیلاز از یک سویه جدید ژئوباسیلوس ترموفیل جدا و در حامل pet28a کلون شد. پروتئین با استفاده از کروماتوگرافی تمایلی تخلیص و سپس خصوصیات بیوشیمیایی و ساختاری آنزیم مورد بررسی قرار گرفت. اثر دما و ph های مختلف بر روی فعالیت مالتوژنیک آمیلاز نوترکیب، فعالیت بهینه را درc° 65 نشان داد که نسبت به مالتوژنیک آمیلازهای جداشده ای که تاکنون تعیین خصوصیت شده اند بالاتر می باشد و ph اپتیمم برای فعالیت آنزیم 6 بدست آمد. اثر غلظت های متفاوت یون های فلزی مشخص کرد که فعالیت کاتالیتیک آنزیم در حضور یون های li+ و k+ افزایش، اما در حضور سایر یون های بکار رفته کاهش یافته و یا مهار می شود. همچنین k+ و ca2+ به ترتیب موجب افزایش و کاهش پایداری حرارتی آنزیم شده و اثر ناپایدارکنندگی کلسیم و پایدارکنندگی پتاسیم به ترتیب آنتالپیک (کاهش h#?) و آنتروپیک (کاهش s#?) تعیین شد. با بررسی اثر سوبستراهای مختلف (?، ?، ? –سیکلودکسترین، آمیلوز، آمیلوپکتین و گلیکوژن) بر روی فعالیت آنزیم مشخص شد که سه سوبسترای سیکلودکسترین (, ?-, ?-cd-?) نسبت به سوبستراهای پلیمری (آمیلوپکتین، آمیلوز، گلیکوژن و نشاسته) سوبستراهای بسیار مطلوب تری برای آنزیم می باشند و این می تواند به علت ممانعت فضایی بیشتر سوبستراهای پلیمری باشد. پارامترهای سینیتیکی و ترمودینامیکی محاسبه شده برای سوبستراهای مختلف نیز این موضوع را تأیید می کنند. در مورد سه سوبسترای سیکلودکسترینی، علیرغم اینکه km آنزیم در حضور ?-cd، نسبت به ?-, ?-cd افزایش یافته، اما ویژگی سوبسترایی (kcat/km) آنزیم از ?-cd به ?-cd به ترتیب افزایش یافته است زیرا kcat آنزیم در حضور این سوبستراها به ترتیب افزایش قابل ملاحظه ای را نشان می دهد. بررسی ترمودینامیک واکنش فعال سازی نشان می دهد که این افزایش فعالیت (کاهش g#?) در سوبستراهای فوق آنتروپیک (افزایش s#?) می باشد. اتصال سوبستراهای ?-, ?-cd از نظر میانکنش هایی که با رزیدوی های جایگاه فعال دارند با روش شبیه سازی میانکنش آنزیم-سوبسترا مورد بررسی قرار گرفت که نشان می دهد سطح در دسترس رزیدوی های جایگاه فعال و کاتالیتیک در حضور ?-cd در آنزیم به مراتب بیشتر از ?-cd است که می تواند نشان دهنده میانکنش های بیشتر در حالت گذار آنزیم- سوبسترا برای ?-cd باشد. این نتیجه، h#? بیشتر حالت گذار واکنش فعال سازی و افزایش km آنزیم در حضور ?-cd در مقایسه با ?-cd را به خوبی تایید می کند.

در این پژوهش، اثر آسکوربیک اسید و سیتریک اسید (asa+ca) در حفظ کیفیت دانه ی برخی از ژنوتیپ های انار ایرانی طی فرآوری حداقلی ارزیابی شد. در بیشتر ژنوتیپ ها میزان مواد جامد محلول (tss) و اسید قابل تیتر (ta ) دانه ها طی 14 روز نگهداری در دمای 4 درجه سانتی گراد افزایش یافت، تنها ژنوتیپ ’ترش سیاب لرستان‘ کاهش معنی داری را در tss همراه افزایش ta نشان داد. تغییرات میزان آنتوسیانین کل دانه ی انار طی نگهداری وابسته به ژنوتیپ است، به طوری که در برخی ژنوتیپ ها کاهش و در بقیه افزایش یافت. میزان فنل کل و کوئرستین دانه ی ژنوتیپ ها تفاوت معنی داری را نشان دادند، اما هیچ تفاوتی از نظر میزان سیانیدین-3- گلوکوزاید و کاتچین دیده نشد. در پایان نگهداری میزان فلاونوئید کل دانه ها افزایش یافت، به طوری که بالاترین میزان آن در تیمار asa+ ca در ’ملس یزدی‘و در شاهد در ’ترش سیاب لرستان ‘مشاهده شد. بالعکس، ظرفیت آنتی اکسیدانی کاهش یافت، اما اختلاف معنی داری بین ژنوتیپ ها مشاهده نشد. در اکثر ژنوتیپ ها کاربردasa+ ca فعالیت آنزیم پراکسیداز (pod) را طی انبارداری افزایش داد. فعالیت منوفنولازی آنزیم ppo (پیش ماده پیروگالول) بعد از 14 روز نگهداری افزایش یافت، تنها در ’ملس یزدی‘ کاهش یافت. فعالیت دی فنولازی آنزیم ppo (پیش ماده پیروکاتکول) طی نگهداری نیز افزایش یافت. بلعکس، فعالیت دی فنولازی آنزیم ppo (پیش ماده دوپامین هیدروکلراید) در بیشتر ژنوتیپ ها کاهش یافت.از نظر تراکم رشد قارچ و باکتری در دانه ها، تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ ها دیده شد. تیمار دانه ها با asa+ca میزان رشد قارچ ها و باکتری ها را کاهش داد. در مجموع، تیمار دانه های انار با asa+ca با کاهش فعالیت منوفنلازی و دی فنلازی آنزیم ppo و کنترل پوسیدگی می تواند باعث حفظ کیفیت دانه های انار طی فرآوری حداقلی شود. همچنین ژنوتیپ ’ترش سیاب لرستان ‘ با داشتن میزان آنتوسیانین بیشتر و ماندگاری بهتر می-تواند طی فرآوری حداقلی مطلوب باشد.

آلفا-آمیلازها در آهارگیری نشاسته و مشتقات نامحلول آن از روی پارچه پنبه ای پس از فرایند بافندگی به گستردگی استفاده می شوند. مزایای استفاده از روش آنزیمی سرعت، اختصاصی عمل نمودن و مزایای محیط زیستی آن است. باکتری مورد استفاده در این مطالعه سویه bacillus sp. kr-8104 است که از میان مجموعه ای از سویه های باکتریایی جداشده بومی در دانشگاه گیلان و دانشگاه تربیت مدرس انتخاب شده بود. حداکثر تولید آنزیم در دمای ?c45، 6-5ph= و سپری شدن 35-30 ساعت پس از کشت در محیط تولیدی که شامل فضله مرغ و پودر سویا به عنوان منابع نیتروژنی بود بدست آمد. آنزیم با سولفات آمونیوم %85 اشباع تغلیظ و برای آزمایشات بعدی بهینه شد. در این مطالعه بهینه سازی آهارگیری آنزیمی پارچه پنبه ای با آلفا-آمیلازی که مستقل از کلسیم و آلودگی های یونی فلزی است و همچنین دارای فعالیت بالایی در شرایط اسیدی می باشد انجام شد. آهارگیری بهینه بر مبنای درصد کاهش وزن و درجه تگوا در دمای ?c60، 6ph=، زمان 30 دقیقه و مقدار آنزیم معادل باiu 5/4 بدست آمد. با توجه به کارایی بالای این آنزیم در شرایط اسیدی، آهارگیری آنزیمی و اسیدی به صورت همزمان میسر شد. علاوه بر آن آهارگیری آنزیمی و demineralization می توانند در ph های پایین و یک مرحله انجام شوند. نتایج نشان دادند که آهارگیری آنزیمی می تواند در محدوده وسیعی از دما بین 70-30 درجه سانتیگراد به طور مطلوبی انجام شود. به کارگیری نمک های کلرید باریم در هر دو غلظت 5 و 10 میلی مولار و همچنین کلرید پتاسیم در غلظت 10 میلی مولار سبب افزایش فعالیت آنزیم و راندمان آهارگیری می گردید. به علت اینکه راندمان آهارگیری تحت تاثیر edta و اکثر آلودگی های یونی فلزی نامطلوب مانند سختی ها قرار نمی گیرد می توان از شلاتورها به منظور حذف یون های مزاحم در حمام آهارگیری بهره جست. نتایج فوق سبب بهبود در آهارگیری آنزیمی و فرایندهای بعدی پارچه پنبه ای می گردد که می تواند موجب ذخیره سازی موثر در انرژی، زمان و هزینه های صنعت نساجی شود.

به منظور بررسی مقایسه اثر پروبیوتیک (پروتکسین)، پری بیوتیک (میتو)، سین بیوتیک (پروتکسین + میتو) و آنتی بیوتیک روی عملکرد و میکروفلور روده جوجه های گوشتی این تحقیق انجام شده است. 288 قطعه جوجه یک روزه نژاد کاب در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 4 (هر تکرار 12 قطعه جوجه) به مدت 6 هفته پرورش داده شدند. در این تحقیق 6 تیمار آزمایشی بررسی شد که تیمارها شامل: جیره شاهد (nc)، جیره شاهد + آنتی بیوتیک (pc)، جیره شاهد + سین بیوتیک (syn)، سین بیوتیک در آب آشامیدنی (synw)، جیره شاهد + پروبیوتیک (pro)، جیره شاهد + پری بیوتیک (pre) بود. پارامترهای عملکردی اندازه گیری شده شامل خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی و درصد وزن هر یک از اندامها به وزن لاشه بوده است. در بخش میکرو فلور، جمعیت باکتریایی ایکلای و لاکتوباسیلوس ایلئوم و سکوم روده در روزهای 21 و 42 پرورش مورد بررسی قرار گرفت. از نظر خوراک مصرفی و خصوصیات لاشه اختلاف معنی داری بین تیمارها وجود نداشت(05/0< p). افزایش وزن روزانه تنها در هفته سوم بین تیمارها دارای اختلاف معنی دار بود(05/0< p). ضریب تبدیل غذایی در هفته های سوم، پنجم، دوره آغازین و کل دوره تفاوت معنی داری داشت(05/0< p) به طوریکه ضریب تبدیل مربوط به تیمار آنتی بیوتیکی، تیمار پری بیوتیکی و تیمار سین بیوتیکی در آب آشامیدنی نسبت به شاهد بهبود یافت. از نظر جمعیت باکتریایی ایکلای تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده شد بنحوی که تیمار شاهد دارای بالاترین جمعیت باکتریایی ایکلای در ایلئوم و سکوم روده بود (05/0< p). در بین تیمارها از نظر جمعیت باکتریایی لاکتوباسیلوس در ایلئوم و سکوم روده اختلاف معنی دار بود، بیشترین جمعیت باکتریایی لاکتوباسیلوس در ایلئوم و سکوم روده مربوط به تیمار آنتی-بیوتیک و پری بیوتیک بود. استنتاج نهایی این بود که مکمل سین بیوتیک در جیره، پروبیوتیک و پری بیوتیک باعث بهبود معنی دار ضریب تبدیل خوراک نسبت به گروه شاهد شدند(05/0< p)، همچنین این مکمل ها موجب افزایش معنی دار جمعیت لاکتوباسیلوس و کاهش جمعیت ای کلای ایلئوم و سکوم در مقایسه با گروه شاهد شدند.

در کشورهای آسیای شرقی از عصاره‏های مختلف خیارهای دریایی بعنوان یک منبع غنی غذایی و دارویی برای بیماری‏های مختلف استفاده می‏کنند. این عصاره ها اثرات ضد باکتریایی، ضد توموری و ضد قارچی دارند. در مطالعه حاضر اثر ضد باکتریایی عصاره دیواره بدن خیار دریایی گونه holothuria مورد بررسی قرار گرفته است. این عصاره‏ها شامل: عصاره آبی، بافر فسفاتی (7.8 ph:)، کلروفرمی، هگزانی و متانولی است که از این عصاره‏ها برای تست حساسیت بروش دیسک گذاشتن بر علیه باکتری‏های پاتوژنیک دهانی streptococcus mutans، streptococcus salivarius استفاده شد. بررسی اثر عصاره آبی و بافر فسفاتی به میزان (h2o ?l 100/?g 1500)بر روی دو باکتری پاتوژنیک هیچ اثر ضد باکتریایی و یا کشندگی از خود نشان ندادند. عصاره کلروفرمی (?l dmso 100/?g 1500)برروی باکتری s. mutans اثر ضد باکتریایی کم ولی اثر ضد باکتریایی قوی بر روی باکتری s. salivarius داشت. عصاره های هگزانی و متانولی (?l dmso 100/?g 1500) بر روی باکتری s. mutans بی‏اثر بوده ولی بر روی باکتری s. salivarius اثر ضد باکتریایی داشت که مانع از رشد این باکتریها شدند. در مجموع استنباط می شود که می توان از عصاره های بی مهرگان دریایی به عنوان یک منبع قابل دسترس و ارزان برای تولید داروهای ضد باکتریایی و بازدارنده استفاده کرد که در مورد عصاره های خیار دریایی، حتی می تواند در عفونتهای دندانی و دهانی علم دندانپزشکی مورد استفاده قرار گیرد.

هورمون رشد باعث تحریک و تکثیر سلول ها در انسان و حیوانات می شود. این هورمون یک پلی پپتید تک زنجیره ای است که وزن مولکولی در حدود 22 کیلو دالتون دارد و دارای تعداد تقریبی 191 اسید آمینه است که در سلول های سوماتوتروف واقع در بال جنبی غده هیپوفیز پیشین ساخته شده و ترشح می گردد. هدف از انجام پروژه حاضر شبیه سازی ژن هورمون رشد ماهی قرمز به عنوان یک نمونه قابل دسترس از ماهیان است تا پس از کلونینگ صحیح این ژن بتوان در تحقیقات بعدی بیان آنرا در یک سیستم بیان یوکاریوتی بررسی نموده و متعاقب آن اثرات آنرا در میزان رشد این نمونه از ماهیان در طول دور? تکثیرشان مطالعه کرد. در این پروژه پس از جداسازی بافت هیپوفیز از ماهی، استخراج rna total از بافت هیپوفیز انجام گرفت و پس از اطمینان از سلامت rna های استخراج شده روی ژل الکتروفورزی، از روی mrna مربوطه، cdna ژن هورمون رشد با استفاده از آنزیمreverse transcriptase ساخته شد. cdna ژن هورمون رشد سپس توسط متد pcr تکثیر و ناحی? کد کنند? ژن مزبور جداسازی گردید. قطعه حامل ناحی? کد کننده آنگاه در وکتور کلونینگ پلاسمیدی قرار گرفته و از طریق ترانسفورماسیون شیمیایی، dna نوترکیب به داخل یک سلول میزبان باکتریایی انتقال یافت. نتایج مقدماتی ما نشان دهند? بیان آنالتیک ژن هورمون رشد ماهی قرمز در سلول میزبان کلونینگ است. آزمایشات تکمیلی دیگر در آنالیز پروتئین تولید شده و بهبود کیفیت محصول تولیدی در حال انجام اند

دمای بهینه فعالیت آنزیم 60 درجه سانتی گراد ph بهینه فعالیت آنزیم 8-6 یونهای ca,mg,na اثرفعال کننده و یونهای co,fe,cu,cd اثر مهار کننده بر فعالیت آنزیم دارد نیمه عمر غیر فعالسازی حرارتی آنزیم در عدم حضور کلسیم در دماهای 50و60و70 درجه سانتیگراد به ترتیب 25و17و12 دقیقه و نیمه عمر غیر فعالسازی حرارتی آنزیم در دمای 50و60و70 درجه سانتیگراد به ترتیب 60و50و40 دقیقه تعیین گردید که نشان میدهد کلسیم سبب افزایش پایداری آنزیم در دماهای بالاتر می شود همچنین آنزیم درحضور sds نسبت به اوره و تریتون x100 سریع تر غیر فهال می شود در حضور غلظتهای مختلف nacl مشاهده می شود که با افزایش غلظت نمک فعالیت آنزیم کاهش یافته و در غلظت بیش از یک مولار نمک آنزیم غیرفعال می شود

فنول یک ماده خطرناک در روی زمین و آیهای سطحی می باشد. لذا تعیین مقدار آن در سالهای اخیر تبدیل به یک موضوع مهم شده است. تاکنون تکنیکهایی مانند اسپکتروفوتومتری و کروماتوگرافی برای تعیین مقدار فنول بکار رفته است. اما این تکنیک ها گران قیمت و زمان بر هستند و در بعضی مواقع نیاز به آماده سازی نمونه دارند که احتمال از بین رفتن مقداری از نمونه وجود دارد. در این پژوهش، الکترود پلی آنیلین اصلاح شده با تیتانیم دی اکسید به عنوان یک حسگر پتانسیومتری حساس برای اندازه گیری فنول استفاده شده است. اثر پارامترهای مختلف نظیر غلظت تیتانیم دی اکسید، اثر ph و اثر دما، روی پاسخ حسگر مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی ها نشان داد که الکترود ساخته شده در گستره غلظت 1 -10 ×0/1 - 5 -10 ×0/1مولار فنول، پاسخ خطی نشان داده و حد تشخیص آن برابر6 -10 ×1/5 مولار است. این حسگر زمان پاسخ کوتاه در حدود 15 ثانیه دارد و می توان آن را به مدت 2 ماه بدون تغییر قابل توجهی در شیب استفاده کرد. ضریب گزینش پذیری به وسیله روش محلول مجزا (ssm) و روش پتانسیل انطباق یافته (mpm) اندازه گیری شده که نشان دهنده گزینش پذیری مطلوب در مقابل بعضی از ترکیبات آلی متداول است. همچنین ضریب دمایی الکترود (mv/.c°64/0) نیز محاسبه گردید که کوچکی این مقدار پایداری دمایی پاسخ الکترود را نشان می دهد.

بررسی اثر ضد باکتریایی عصاره های مختلف توتیا ی دریایی و خیار دریایی سودابه کاظمی مطالعه ای در رابطه با اثرات آنتی باکتریایی اجزای مختلف خیار دریایی holothuria leucospilota و توتیای دریایی echinometra mathaei صورت گرفته است. گنادها، پوسته، خارها و بخش دهانی توتیای دریایی و دیواره ی بدن، درخت تنفسی و اندام های گوارشی در خیار دریایی مورد مطالعه قرار گرفتند. بدلیل اهمیت بیماریزایی باکتری بی هوازی و گرم منفی porphyromonas gingivalis و باکتری های هوازی گرم مثبت streptococcus mutans و streptococcus sobrinus در بیماری های دهانی و میزان شیوع آنها، از این میکروارگانیسم ها جهت سنجش عصاره ها، استفاده شده است. نمونه های خیار دریایی و توتیای دریایی از سواحل خلیج فارس جمع آوری و پس از تشریح، از اندام های مختلف آن ها توسط سه حلال سدیم بافرفسفات، اتانول و استونیتریل عصاره گیری به عمل آمد. فعالیت آنتی باکتریال عصاره ها، با استفاده از روش well diffusion، در دو غلظت µg/well 1500 و 600، مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت آنتی باکتریال در همه ی عصاره های خیاردریایی مشاهده شد، در حالی که در توتیای دریایی تنها عصاره های آلی مربوط به گناد و پوسته چنین فعالیتی را نشان دادند و عصاره های بافرفسفاتی در این اندام ها فاقد فعالیت آنتی باکتریال بودند. با توجه به مشاهدات انجام شده، تمامی اندام های این دو گونه در محیط کشت خونی دارای فعالیت همولیتیک بودند، ولی میزان این فعالیت در اندام های خیار دریایی نسبت به اندام ها و بافت های توتیای دریایی به صورت معناداری بیشتر مشاهده شد (0.05>p). بنابر نتایج، پیشنهاد می گردد که بخش گوارشی خیار دریایی و گناد توتیای دریایی جهت استخراج ترکیبات موثر در مطالعات آینده، در اولویت قرار بگیرد. واژگان کلیدی: holothuria leucospilota، echinometra mathaei، فعالیت آنتی باکتریال.

ناباروری به ناتوانی زوجین در باروری پس از گذشت یکسال از مقاربت های منظم و بدون استفاده از روش های جلوگیری از بارداری اطلاق می گردد. ناباروری زندگی بسیاری از زوجین را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند منجر به تنش های روانی- اجتماعی- اقتصادی در افراد نابارور شود. بر اساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی رقمی معادل 8 الی 12 درصد از کل زوج های جهان با این مساله مواجه هستند .در 35% موارد عامل زن دخیل می باشد. اهمیت مسیر kiss1 / kiss1r در فرآیند آغاز بلوغ، کنترل نورواند وکرینی تخمک گذاری وتنظیم متابولیکی باروری به اثبات رسیده است. ژن kiss1 محصول پروتئینی به نام kisspeptin تولید می کند. نتیجه اتصال kp به گیرنده اش تحریک تولید و رهاسازی gnrh از سلول های نورواندوکرین در هیپوتالاموس می باشد. این عمل به واسطه گیرنده های gnrh به منظور تحریک آزاد سازی ّfsh و lh از هیپوفیزانجام می شود. fsh و lh بر گنادها اثر گذاشته و سبب تولید استروژن و پروژسترون و تخمک گذاری در زن ها می گردد. به دلیل نقش kp در درمان ناباروری، هدف از مطالعه حاضر استفاده از cdnaی حاصل از ژن kiss1 جهت مطالعات کلونینگ و بیان ژن می باشد. در این تحقیق پس از استخراج total rna، cdna آن تهیه شد و حامل مورد نظر(وکتور pet 21α (+))، هر دو توسط آنریم های iiihind وxhoi برش داده شدند، و پلاسمید نوترکیب حاصل در مرحله آخر در میزبان مناسب dh5α وارد گردید. امید است بتوان با تولید این پروتئین در مقیاس آزمایشگاهی در مطالعات آینده به گام اولیه در جهت تولید صنعتی آن دست یابیم.   ناباروری به ناتوانی زوجین در باروری پس از گذشت یکسال از مقاربت های منظم و بدون استفاده از روش های جلوگیری از بارداری اطلاق می گردد. اهمیت مسیر kiss1 / kiss1r در فرآیند آغاز بلوغ، کنترل نورواند وکرینی تخمک گذاری وتنظیم متابولیکی باروری به اثبات رسیده است. ژن kiss1 محصول پروتئینی به نام kisspeptin تولید می کند. نتیجه اتصال kp به گیرنده اش تحریک تولید و رهاسازی gnrh از سلول های نورواندوکرین در هیپوتالاموس می باشد. این عمل به واسطه گیرنده های gnrh به منظور تحریک آزاد سازی ّfsh و lh از هیپوفیزانجام می شود. fsh و lh بر گنادها اثر گذاشته و سبب تولید استروژن و پروژسترون و تخمک گذاری در زن ها می گردد. به دلیل نقش kp در درمان ناباروری، هدف از مطالعه حاضر استفاده از cdnaی حاصل از ژن kiss1 جهت مطالعات کلونینگ و بیان ژن می باشد.

در مطالعه حاضر، اثرات ضدقارچی اجزای مختلف خیاردریایی holothuria leucospilota (دیواره بدن، مجرای گوارشی و بخش تنفسی) مورد بررسی قرار¬گرفته ¬است. به دلیل بیماری¬زا بودن سویه¬های قارچی همچون ,candid albicans candida glabrata, candida parapsilosis و penicillium spp.، از این میکروارگانیسم¬ها جهت سنجش عصاره¬ها، استفاده شده¬است. خیاردریایی از سواحل خلیج¬فارس جمع¬آوری و پس از کالبدشکافی، از بافت¬های مختلف توسط سه حلال بافر سدیم فسفات، اتانول و استونیتریل عصاره¬گیری به عمل آمد. فعالیت ضدقارچی عصاره¬ها، با استفاده از روشwell diffusion، در دو غلظت µg/well 1500 و 600، مورد ارزیابی قرار¬گرفت. فعالیت ضدقارچی در همه عصاره¬های تهیه شده از خیاردریایی مشاهده شد. بالاترین فعالیت ضدقارچی را عصاره بخش تنفسی (استونیتریل) با منطقه مهاری حدود 0.58 ± 15.67 میلی¬متر در برابر سویه penicillium spp. در غلظت 1500 میکروگرم بر چاهک از خود نشان داد. همچنین عصاره¬های اتانولی مجرای گوارشی برضد سویه c. parapsilosis و استونیتریلی بخش تنفسی برضد سویه c. albicans نیز فعالیت قابل توجهی نشان دادند (به ترتیب 1.00± 14.00و 1.52± 13.67 میلی¬متر). براساس یافته¬های این تحقیق، عصاره خیار دریایی h. leucospilota در تهیه داروهای طبیعی ضدمیکروبی می¬تواند استفاده شود که این دارو منبع با ارزش ترکیبات با قدرت ضدمیکروبی است.

پروتئاز ها یکی از مهمترین دسته های آنزیم های صنعتی هستند که در صنایع مختلف از جمله دارویی، چرم سازی، شوینده، غذایی و بسیاری دیگر از آن ها کاربرد دارند. در میان انواع تولید کننده های پروتئاز، باکتری ها به خصوص انواع ترموفیل آن ها بسیار حائز اهمیت اند. همچنین در میان گونه های باکتریایی، باسیلوس ها و ژئوباسیلوس ها در زمره ی مهمترین تولید کننده-های آنزیم های صنعتی شناخته شده اند. در تحقیق حاضر یک گونه باسیلوس سابتیلیس و دو گونه ی باسیلوسی ترموفیل (ژئوباسیلوس استئارو ترموفیلوس و باسیلوس (sp.gh1 از نظر تولید آنزیم پروتئاز خارج سلولی و بهینه سازی این تولید مورد بررسی قرار گرفتند.

چکیده ندارد.