چکیده شکی نیست که مجازات اعدام برای جامعه انسانی در مواردی که شرع بیان نموده لازم و ضروری است گاه اجرای مجازات مرگ مساوی با حیات بشری قلمداد شده و گاه از باران چهل شبانه روز بهتر معرفی شده است . برای معتقدان به توحید همین بس که خالق انسان همو که ( و مایغرب عن ربک من مثقال فی الارض و لا فی السماء ) وضع چنین مجازاتی را برای جامعه انسانی ضروری دانسته ، حتی اگر کسی معتقد به آیین الهی نباشد هم گریزی از وضع چنین مجازاتی ندارد . اگر تصور کنیم که انسان درنده خویی که طبیعت انسانی او به حیوان درنده خو بدل شده است ، اگر اقدام به قتل ده ها نفر کند و صدها شرارت را مرتکب گردد یا باید او را معدوم نموده و جامعه را از وجود نامیمون او پاک نموده و یا اینکه بنابر عقیده مخالفین اعدام او را زندانی کرد ، حال در فرض مذکور که هیچ امیدی برای اصلاح این فرد وجود ندارد ، آیا در زندان نگاه داشتن چنین وجود بشر و تحمل نمودن هزینه زندان او بر جامعه هیچ توجیه عقلایی خواهد داشت ، از این رو می بینیم که چه بسا کشورهایی مبادرت به لغو مجازات اعدام به طور کامل از قوانین خود نموده اند ولی مجددا آن را احیاء نموده اند . کشورهایی چون روسیه ، ایتالیا و برخی ایالت های آمریکا در زمره ی این دسته اند ، مضافا کشورهایی که مجازات اعدام را لغو کرده اند ، هیچ گاه نتوانسته اند به طور کلی مجازات اعدام را تقبیح کنند ، بلکه تقریبا تمامی آن کشورها مجازات اعدام را نسبت به شرایط اضطراری و غیر عادی تجویز می کند . در حالی که باید از آن ها پرسید اگر مجازات حبس جایگزین مناسبی برای مجازات مرگ است چرا همه جا این قاعده کاربرد ندارد . به اعتقاد ما لغو مجازات اعدام بیشتر ره آورد مکاتب حقوقی کیفری جدید است که غالب این مکاتب در عکس العمل به مجازات های شدید و خشن بی ضابطه به چنین نظراتی دست یافته اند و لذا به ادعای ما عقل سلیم از پذیرش مجازات اعدام و لو به نحو موجبه جزئیه و نسبت به موارد خاص هیچ ابایی نداشته و آن را تایید می کند . کلید واژه ها : تطبیقی - مجازات اعدام – فقهی – حقوقی – قوانین کیفری بین المللی

حجیت مثبتات اصول و امارات از مباحث مهم علم اصول بوده که از گذشته مورد بحث بوده است. دانشمندان متقدم از اصولیون در موضوع مثبتات اصول اکثرا قائل به حجیت مثبتات اصول بوده اند و ملاک حجیت آنها این بوده است که استصحاب را از باب افاده ظن حجت میدانستند لذا مثبتات آن را حجت لحاظ مینمودند اما متأخرین نوعا قائل به عدم حجیت مثبتات اصول هستند و موافقین حجیت مثبتات اصول به ادله زیر مانند اطلاق ادله روایی استصحاب، تعبد به ملزوم مستلزم تعبد به لازم و احراز لوازم مستصحب با احراز یقین سابق تعبدی تمسّک جسته اند که البته مورد نقد علمای اصول قرار گرفته است. اما مخالفین حجیت مثبتات اصول به ادله زیر استناد جسته اند: تعارض بین جانب ثابت و مثبت، عدم شمول روایات استصحاب نسبت به مثبت (آثار غیرشرعی)، عدم قابلیت تعلق جعل شرعی به آثار عقلی و عادی، قصور ادله استصحاب نسبت به لوازم عقلی و عادی، عدم وجود اطلاق در ادله استصحاب نسبت به آثار عقلی و عادی، عدم انصراف ادله استصحاب نسبت به آثار عقلی و عادی، عدم دلیل اثباتی بر ثبوت لوازم مودّی، لزوم تقدم شیی علی نفسه. البته مواردی از اصل عدم حجیت استثنا شده است مانند خفا و جلاء واسطه که این دو مورد حجت میباشد و همچنین مواردی مانند استصحاب شرط یا مانع و استصحاب برائت از تکلیف برای نفی عقاب و... مورد اختلاف بین اصولیون میباشد. اما در مورد امارات از قدیم اختلافی در حجیت مثبتات آنها نبوده است و نوعا علماء حجیت آنرا مفروض لحاظ نموده اند و به ادله زیر استناد جسته اند: امارات حاکی و کاشف از مودایشان (واقع) میباشند، استفاده از اصل تتمیم کشف و طریقیت، شمول دلیل حجیت اماره بر اعتبار ظن نوعی حاصل از لازم، اطلاق ادله امارات. البته در میان متاخرین بعضی از اصولیون بین لوازم ذاتی و اتفاقی تفصیل قائل شده اند بطوری که لوازم ذاتی امارات را حجت و لوازم ذاتی اتفاقی را غیر حجت میدانند. اما در مورد کاربرد مثبتات اصول و امارات به نظر میرسد قانونگذار در موادی مانند ماده 873، 874، 879، 1017 قانون مدنی و... از مثبتات اصول بحث کرده باشد و در بعضی از همین مواد مثبتات اصل را حجت تلقی کرده باشد و همچنین قانونگذار در موادی مانند ماده 747، 35، 1158، 1159، 1134، 747، 1273 قانون مدنی از مثبتات امارات بهره برده باشد.

چکیده ندارد.