ارزیابی عملکرد به عنوان یک ضرورت همواره مطرح بوده است و شرایط زمانی و مکانی و نیز تنوع سازمانها و پیچیدگی آنها ایجاب نموده که در هر دوره، مدلی خاص و متناسب با آن شرایط برای ارزیابی عملکرد سازمانی ارائه شود. از نظر خبرگان معاونت صدا، نظام ارزیابی عملکرد خصوصاً در حوزه کارکنان دارای کاستی هایی است که در این پژوهش به منظور رفع آنها، مدل بنیاد اروپایی مدیریت کیفیت (efqm) مورد استفاده قرار گرفت. این مدل بعنوان الگویی جامع در سنجش توان عملکردی و نیز طراحی و اجرای نظام جایگزین در میان تمامی سازمانها اعم از تولیدی، خدماتی، بهداشتی و دولتی مدنظر قرار گرفته است. با بهره گیری از نظرات جامعه آماری که مدیران، مسوولان و کارشناسان (حداقل دارای مدرک لیسانس) شاغل در معاونت صدا هستند، شاخصهای مدل مذکور در حوزه کارکنان بررسی شد. تحقیق از نوع پیمایشی و توصیفی است و ابزار گرد آوری اطلاعات، پرسشنامه حضوری می باشد. روش نمونه گیری طبقه بندی تصادفی است. حجم جامعه آماری حدود 1000نفر، حجم نمونه 200نفر محاسبه شد و داده ها در نرم افزار spss تحلیل گردید.بهترین یافته این تحقیق، بیان می کند که معاونت صدا در حوزه کارکنان در سطح اول مدل بنیاد اروپایی مدیریت کیفیت با عنوان سطح «متعهد به سرآمدی» قرار دارد. پیشنهاداتی جهت بهبود وضع موجود در نظام ارزیابی عملکرد کارکنان معاونت صدا ارائه شده است که می تواند برای مدیران ارشد این سازمان راهگشا باشد.

یادگیری جاده ی حیاتی شناخت و انطباق با سرعت فزاینده ی تغییر است.امروزه عوامل اقتصادی،اجتماعی و فناوری متعدد به طور فزاینده ای تشدید و موجب تغییر کلی محیط کار شده اند.این تغییرات چنان سریع اتفاق افتاده و رقابت نیز چنان زیاد شده است که سازمانهای دایناسوری عظیم با مغزهای کوچک که در قرن بیستم رشد یافتند،دیگر نمی تواننددر دنیای جدید قرن بیست و یکم دوام بیاورند.اصل تنازع بقای سازمانی،به سرعت در حال تبدیل شدن به اصل بقا برای یادگیری است.آن نوع یادگیری در محیط کار که با سرعت بیشتر،هزینه کمتر و اثربخش تر باشد و نیروی کاری که منعطف و بسیار تحت تأثیر تغییرات روزمره بازار باشند مدنظر است.از این رو پژوهش حاضر به بررسی میزان انطباق معاونت صدا با ویژگی های یک سازمان یادگیرنده از دیدگاه کارکنان با اقتباس از الگوی پیتر سنگه می پردازد و هدف اصلی آن این است که دریابد آیا معاونت صدای جمهوری اسلامی ایران ویژگی های سازمان یادگیرنده را دارد یا خیر. جهت بررسی موضوع در این تحقیق از روش پیمایشی استفاده شده و اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه جمع آوری شده اند. جامعه آماری شامل کارکنان شاغل در معاونت صدای جمهوری اسلامی ایران با مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر می باشد که با توجه به بزرگی نسبی آن از روش نمونه گیری استفاده شده است.روش تجزیه و تحلیل داده ها شامل روش توصیفی و استنباطی بوده است. نتایج حاصل از آزمون دوجمله ای نشان داد که هیچکدام از ویژگی های سازمان یادگیرنده در معاونت صدای جمهوری اسلامی ایران از سطح مناسبی برخوردار نمی باشند و معاونت صدای جمهوری اسلامی ایران ویژگی های سازمان یادگیرنده را ندارد. نتایج حاصل از آزمون همبستگی رتبه ای اسپیرمن نشان داد که بین قابلیت های فردی، چشم انداز مشترک، یادگیری جمعی، مدلهای ذهنی و تفکر سیستمی با یادگیرندگی سازمانی ارتباط معنی دار و مستقیم وجود دارد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس فریدمن نشان داد که یادگیری جمعی مهمترین بعد از بین ابعاد پنج گانه سازمان یادگیرنده می‏باشد. پس از آن قابلیت های فردی قرار دارد و چشم انداز مشترک، الگوهای فکری نو و متحولانه و تفکر سیستمی در رتبه سوم، چهارم و پنجم جای دارند.این نشان دهنده اهمیت متغیرهای یادگیری جمعی و قابلیتهای فردی در افزایش میزان یادگیرندگی سازمانی معاونت صدا می‏باشد.

چکیده یکی از وظایف رسانه های گروهی به خصوص رادیو و تلویزیون مهیا نمودن اوقات مفرح و دقایقی به دور از دغدغه های روزمره برای افراد جامعه است. اما تهیه و تولید برنامه های شاد که تنها نام طنز را بر خود دارند و جز لودگی، تمسخر و بیان الفاظ بی معنا چیزی در بر ندارند، نه تنها این نیاز مخاطبان را برآورده نمی سازد، بلکه می تواند آسیب هایی چون گسترش فرهنگ نامناسب در جامعه توهین به اقشار مختلف مردم و مسئولان را نیز به دنبال داشته باشد و حتی به عدم اطمینان افراد به رسانه منجر گردد. در این بین رادیو، رسانه ای سهل الوصول، فراگیر و همگانی است که امکان استفاده از آن در شرایط مختلف وجود دارد و به دلیل شینداری بودن، تخیل انسان را بر می انگیزد. به همین دلیل می توان با استفاده از طنزهای مختلف به جذب مخاطب بیشتر در این رسانه اقدام کرد. تا کنون شاخص ها و معیارهایی معین برای نویسندگی، ساخت و تولید برنامه های طنز تدوین نشده است. این امر محقق را بر آن داشت که برای دستیابی شاخص های طنز رادیویی، به تحلیل زبان شناختی برنامه-های طنز شبکه های رادیویی «ایران و جوان» در تیر و مرداد 1387 بپردازد. در این پژوهش، شاخص های طنز رادیویی با روش های تحلیل کیفی و کمی بررسی شده اند.پس از انتخاب برنامه های جمعه ی ایرانی(شبکه ی رادیویی ایران) و آخرشه، روز هشتم و سه کنج (شبکه ی رادیویی جوان) و شنیدن برنامه های تیر و مرداد ماه 1387، ابزارهای طنز از منظر «نویسندگی، اجرا، برنامه سازی و موسیقی» تجزیه و تحلیل شدند. «کنایه و تعریض»، «کشف و غافلگیری»، «پارودی»، «ایهام»، «آهنگ»، «تناقض»، «جناس» و «شعر طنز» از مهمترین شاخص های طنز رادیویی شناخته شدند. در بین برنامه ها، جمعه ی ایرانی بیش از دیگر برنامه ها به رعایت شاخص های طنز پرداخته است .در بین شاخص های مورد بررسی ، «غیر منتظره و نابهنگام بودن» از مهمترین شاخص های طنز رادیویی است در صورتی که «جناس و ابهام» بر خلاف متن های نوشتاری در متن شنیداری نمی تواند قسمت اعظم طنز را به خود اختصاص دهد. طبق آمار به دست آمده «افکت»، « سکوت» و «موسیقی» با کمترین درصد، نقش قابل توجهی در ارائه ی برنامه ی طنز رادیویی به عهده ندارند در صورتی که اجرا و متن یا گفتگوها مهمترین نقش را در ارائه برنامه های طنز عهده دار هستند. کلیدواژه ها: طنز رادیویی، عناصر طنز رادیویی، ابهام، کنایه، جناس، اجرا.

رادیو بر اساس نظام ارزشی و باورهای خود ، ناهنجاری های اجتماعی را توصیف می کند. این توصیفات ،واقعیت رسانه ای متفاوتی را به وجود می آورد که هم بر نگرش مخاطب تاثیر می گذارد و هم او را به این توصیفات وابسته می کند. تبیین های متفاوت رادیو درباره ناهنجاری های اجتماعی ، ناگزیر در قالب یکی از رویکرد های نظری موجود جامعه شناسی قرار می گیرد. از این رو در این تحقیق، با استفاده از روش تحلیل محتوا ، رویکرد گفتار برنامه های اجتماعی رادیو ایران در طرح ناهنجاری های اجتماعی ، بر اساس نظریات اثباتی جامعه شناسی ( آسیب اجتماعی ، بی سازمانی اجتماعی ، تضاد ارزشی و کج رفتاری ) مورد بررسی قرار گرفت. از مهم ترین یافته های تحقیق این است که بیشترین موضوع ناهنجاری اقتصادی مطرح شده در برنامه های مورد بررسی ، " ضعف عمل به تعهدات مالی " به میزان 7/57 درصد است و رویکرد غالب گفتار ها در تبیین این ناهنجاری رویکرد" بی سازمانی اجتماعی" و ضعف مقررات در جامعه اشاره می کند . این امر گاهی باعث ایجاد ناهماهنگی شناختی در مخاطبان می شود .

بدون تردید ما در دنیایی زندگی می کنیم که به سرعت در حال تغییر و تحول است. در این محیط متغیر، تنها سازمانی موفق خواهد بود که خلاقیت را سر لوحه ی کار خود قرار دهد. اما باید دانست که خلاقیت یک امر ذاتی نیست، بلکه در گرو عوامل متعددیست که در این میان ساختار سازمان می تواند تأثیر زیادی در آن داشته باشد. از این رو پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین ساختار سازمانی و خلاقیت تهیه کنندگان معاونت صدا از دیدگاه تهیه کنندگان می پردازد و هدف اصلی آن این است که معلوم کند آیا بین ساختار سازمانی معاونت صدا و میزان خلاقیت تهیه کنندگان رادیو رابطه ی معنی داری وجود دارد یا نه. در این تحقیق از روش پیمایشی استفاده شده است و اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه جمع آوری شده. جامعه آماری این تحقیق شامل همه ی تهیه کنندگان معاونت صدای جمهوری اسلامی ایران است که با توجه به کوچک بودن جامعه آماری از روش سرشماری استفاده شده است. نتایج نشان داد که سه عامل ساختاری یعنی پیچیدگی، رسمیت و تمرکز در معاونت صدا بالاست و تهیه کنندگان رادیویی از خلاقیت خیلی کمی برخوردارند. همچنین نتایج حاصل از آزمون همبستگی رتبه ای اسپیرمن نشان داد که بین میزان تمرکز و رسمیت با میزان خلاقیت رابطه ی معنی داری وجود دارد ولی بین میزان پیچیدگی با میزان خلاقیت رابطه ی معنی داری دیده نشده است. یعنی دو عامل رسمیت و تمرکز دارای بیشترین قدرت تبیین میزان خلاقیت تهیه کنندگان هستند.

چکیده کنترل و ارزیابی به عنوان گام آخر در فرآیند مدیریت از اهمیت خاصی برخوردار است این موضوع در مورد برنامه ها و تولیدات رادیو تلویزیونی از حساسیت های خاص خود برخوردار است. برای دست یابی به یک الگوی مطلوب نظارت و ارزیابی در این زمینه تحقیقات زیادی، به خصوص در داخل کشور، انجام نگرفته است. با وجود اهمیت زیادی که بخش تولید برنامه به عنوان رکن اصلی هر سازمان رسانه ای دارد، طراحی و اجرای یک فرایند نظارت و ارزیابی کارآمد برای حصول اطمینان از کیفیت مطلوب برنامه ها و انطباق با اهداف سازمان اجتناب ناپذیر است. تحقیق حاضر در صدد است این الگوی مطلوب را در یکی از بخش های مهم تولید برنامه در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، به نام شبکه های استانی صدا، ضمن آسیب شناسی فرایند فعلی متناسب با شرایط تغییر یافته ساختاری در شبکه های مذکور، طراحی نماید برای این مهم شبکه استانی صدای مرکز آذربایجان شرقی برای مطالعه موردی انتخاب شد. این تحقیق به روش دلفی انجام گرفته است. در مرحله اول با استفاده از نظرات خبرگان دست اندرکار تولید و ارزیابی برنامه در شبکه مذکور و سازمان، فرایند فعلی ارزیابی آسیب شناسی شد. در مرحله دوم دلفی که به صورت پرسشنامه طراحی شده است، اعتبار و پایایی سوالات تحقیق به ترتیب با مراجعه به نظر خبرگان و استاد راهنما و از طریق آزمون همتا، تایید شده است. در این مرحله با تغییر نقاط کلیدی در فرایند فعلی و نیز تغییر دادن مدیریت ارزیابی و نظارت از یک واحد غیر مربوط به یک واحد مستقل ارزیابی و نظارت در شکل عینی آن الگوی جدید طراحی شد. در الگوی جدید بر دو اصل سبک سازی فرایند نظارت به واسطه تقویت ارزیابی و نظارت درون زا و هم چنین ارتقا جایگاه ارزیابی و نظارت به سطح ستادی در شکل بیرونی آن، تاکید شده است. در آخر نیز پیشنهاد هایی برای تحقیقات آتی در این زمینه ارائه گردید. واژگان کلیدی: نظارت و ارزیابی برنامه، برنامه رادیویی، شبکه استانی مرکز آذربایجان شرقی.

بر اساس بررسی570 آیتم از برنامه های صبحگاهی، عصرگاهی، آوای روستا و فرهنگ مردم رادیو سمنان نتایج زیر حال شد: بررسی بیشتر یافته ها از حیث پرداختن به فرهنگ بومی نشان می دهد که بین آیتم های برنامه ها به لحاظ میزان پرداختن آنها به فرهنگ بومی رابطه معنی داری در سطح اطمینان 95 درصد وجود دارد؛ به نحوی که در آیتم های برنامه ی فرهنگ مردم (8/77درصد) بیشتر از سایر آیتم های برنامه ها در حد «خیلی زیاد و زیاد» و در آیتم های برنامه ی صبحگاهی (6/27درصد) کمتر از آیتم های سایر برنامه ها در حد «خیلی زیاد و زیاد» از فرهنگ بومی استفاده کرده اند. به طور کلی ملاحظه می شود که کاربرد فرهنگ بومی در آیتم های برنامه های فرهنگ مردم و روستا بیش از سایر برنامه ها فرهنگ بومی را کم و بیش مورد استفاده قرار داده اند. بنابراین تفاوتهای موجود در آیتم های برنامه ها از حیث میزان به کار بردن فرهنگ بومی معنی دار بوده و قابل تعمیم به جامعه آماری است. محاسبه شاخص استفاده از فرهنگ بومی در آیتم های برنامه ها نشان داد که شاخصه های (معرفی صنایع دستی استان، موسیقی محلی و جاذبه های گردشگری) به نمایش درآمده در آیتم های برنامه ها بیشترین سهم را در تولید شاخص فرهنگ بومی داشته است. بنابراین برای ترویج فرهنگ بومی در استان توجه به سایر اجزاء فرهنگ بومی در آیتم های برنامه ها ضروری به نظر می رسد.

« مدیریت بحران » را می توان فرایندی برای رویارویی با وضعیت دشوار نام بردکه همه برنامه ریزی ها، سازماندهی هاو کنترل های گروهی از عملیات با کنش و واکنش متقابل رابسیج نموده و برای تصمیم گیری مناسب در اختیارمدیرانی که باید سریع ولی بدون شتابزدگی اقدام نمایند، می گذارد. مهمترین ابزار مدیریت بحران در عصر کنونی، « وسایل ارتباط جمعی » است. امروزه کمتر بحران سیاسی وجود دارد که رسانه ها در ایجاد یا کنترل آن نقش نداشته باشند. مدیریت بحران شامل سه مرحله زمانی است : 1- قبل از بحران 2- در حین بحران 3- پس از بحران. در پژوهش حاضر که مطالعه ای کیفی است، تلاش شده، به روش دلفی، دیدگاه کارشناسان و متخصصان درباره نقش صدا وسیما در زمینه روشنگری، آرام سازی، شفاف سازی و کنترل بحران سیاسی، پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری خرداد هشتاد و هشت مورد بررسی قرار گیرد. دیدگاه های کارشناسان شرکت کننده در این پژوهش که متشکل از دو گروه مدیران اجرایی سازمان صدا و سیما و همچنین استادان دانشگاهی آشنا به حوزه رسانه و ارتباطات است، از طریق مصاحبه و پرسشنامه گردآوری و تجزیه و تحلیل شده است . در نهایت اهداف تحقیق که همان ارزیابی نحوه عملکرد رسانه ملی در مدیریت بحران پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری است ، استخراج شده است . یافته های این بررسی نشان می دهد که سازمان صدا و سیما در مدیریت بحران بعد از انتخابات، گرچه با برخی ضعف ها و کاستی ها مواجه بوده، اما در مجموع عملکرد موفقی داشته و نقش اساسی و مهمی در کنترل و مهار بحران ایفا نموده است. صدا و سیما می تواند بعنوان یک سازمان رسانه ای در عرصه های مهم و حساس خصوصا، شرایط بحرانی با کنترل و مدیریت بحران، عملکرد مناسبی داشته باشد. واژگان کلیدی : وسایل ارتباط جمعی ، بحران ، مدیریت بحران ، صدا و سیما ، انتخابات ریاست جمهوری، فرصت ها و تهدید ها

در این تحقیق به منظور رسیدن به الگوی برنامه سازی برای رادیو با توجه به سبک زندگی در شهرهای بزرگ، شهر شیراز به صورت موردی بررسی شده است. با توجه به تاثیری که شهرهای بزرگ، بر سبک زندگی مردم، می گذارند؛ نیازها و سلیقه های رسانه ای خاصی را برای مردم این شهرها متصور می شود که بر این اساس می توان الگویی را برای برنامه سازی رادیو در چنین شهرهایی طراحی و پیشنهاد کرد. برای این منظور ابتدا با هشت نفر از جامعه شناسانی که به جامعه ی شیراز اشراف کافی دارند، مصاحبه ی عمیق صورت گرفته تا با مقایسه ی دو دهه ی 70 و80 شمسی، فاکتورهای تغییرات سبک زندگی و به تبع آن تغییرات نیازهای رسانه ای مردم شیراز، به دست آید. سپس بر اساس آن و بر مبنای مقیاس لیکرت، پرسش نامه ای طراحی شده و در اختیار 15 نفر از تهیه کنندگان رادیو فارس قرار گرفته است، تا با تحلیل نتایج به دست آمده از آن، الگویی مطلوب برای برنامه سازی رادیو، متناسب با نیازهای رسانه ای مخاطب امروز در شهرهای بزرگی مانند شیراز، ارایه شود. در پرسش-نامه ی طراحی شده فاکتورهایی از برنامه سازی مورد سنجش قرار گرفت که عبارتند از: توجه به سبک زندگی، مدت، زمان پخش، نوع موسیقی، قالب های جدید برنامه سازی، موضوع شناسی، ضرباهنگ، نحوه ی اجرای گویندگان، شیوه ی نگارش متن، فن آوری های جدید، امکان مشارکت مخاطبان، جوان گرایی در برنامه ها، فهرست پخش، سیاست های برنامه سازی، و مصلحت گرایی. در الگوی به دست آمده، توجه به سبک زندگی از ملاک های برنامه سازی رادیو است و پارامترهای ذکر شده، در برنامه سازی، متاثر از سبک زندگی است.

در مقاله حاضر سعی شده است شاخص های پذیرفته شده برای ساخت یک برنامه مستند رادیویی با وضعیت موجود در برنامه های مستند شبکه ها ی رادیویی معاونت صدا مطابقت داده شود. نتایج پژوهش نشان می دهد مستندسازی در شبکه های رادیویی معاونت صدا از اقبال زیادی برخوردار نیست و معدود مستندهایی هم که در شبکه هایی چون رادیو گفتگو و رادیو جوان تهیه و پخش شده است کیفیت مناسبی ندارد و با برخی شاخص های رایج مستند رادیویی منطبق نیست. بر همین اساس، با ارائه الگویی کاربردی برای ساخت مستند، پیشنهاد شد شبکه های رادیویی معاونت صدا متناسب با مأموریت شبکه و مخاطب هدف خود به آموزش این قبیل برنامه ها توجه بیشتری نشان دهند و تا حد امکان با شبکه های رادیویی مطرح خارجی ارتباطات نزدیکی برقرار نمایند تا از تجربیات موفق آنان در ساخت مستندهای رادیویی استفاده شود. کلیدواژه ها: برنامه رادیویی، قالب (ساختار)، الگو (مدل)، مستند رادیویی

در پژوهش پیش رو «نقش و کارکرد شبکه های اجتماعی مجازی در مدیریت بحران» با استفاده از روش نظریه زمینه ای مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. مسأله اصلی این پژوهش شناخت کارکردها و ویژ گی های خاص شبکه ها و رسانه های اجتماعی به عنوان رسانه هایی نوین در مدیریت بحران است. در کنار آن به دنبال فهم شباهت ها و تفاوت های این کارکردها با رسانه های جمعی و هم چنین یافتن راه های استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در مدیریت بحران است. داده های این پژوهش با استفاده از روش کیفی، رویکرد نظریه زمینه ای و ابزار مصاحبه عمیق با 11تن از اساتید و پژوهش گران حوزه رسانه های نوین و بحران، یه دست آمدند. مصاحبه ها پس از پیاده سازی در سه مرحله (طبق روش نظریه زمینه ای) کدگذاری شدند که در مجموع از میان 542 نظر و جمله معنادار، در مرحله اول تعداد 289 کد باز به دست آمد. از ادغام و کنار هم گذاشتن کدهای مشابه از طریق فن مقایسه های ثابت در مرحله دوم، مجموعا 53کد محوری (با نادیده گرفتن کدهای تکراری) حاصل شد. نهایتا در مرحله کدگذاری انتخابی، تعداد 20 گروه فرعی و پنج گروه اصلی از میان داده ها ظهور یافت. این گروه ها شامل ویژگی ها، کارکردها، بایسته های مدیریتی، چالش ها و راه کار های استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در مدیریت بحران می شوند. براساس نتایج پژوهش، ویژگی های شبکه های اجتماعی مجازی شامل پنج کد کاربرمحوری، خودابرازی انتخابی، تسهیل ارتباطات، هم سطحی و توزیع شبکه ای قدرت و کاربرپسندی می شود. کارکردهای شبکه های اجتماعی را هفت کد آموزش و آگاهی بخشی، رصد و پایش، اطلاع یابی، اظهاری-عاطفی، انسجام بخشی و بسیج شبکه ای، خودنظارتی و اطلاع رسانی همگانی تشکیل می دهند. پنج کد کاربرشناسی، اعتمادیابی و اعتمادزایی، اطلاع رسانی مداوم و پاسخ گویی مناسب، معرفت شناسی شبکه و برنامه ریزی جامع و هدفمند نیز بایسته های مدیریتی در استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در زمان بحران را تشکیل می دهند. چالش ها و راه کارهای استفاده از شبکه ها در مدیریت بحران نیز دو کد دیگری هستند که یافته های پژوهش در قالب کلی به دست داده اند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.