بهره وری مفهومی جامع و کلی است که افزایش آن به عنوان یک ضرورت، جهت ارتقای سطح زندگی، رفاه بیشتر، آرامش و آسایش انسان ها مطرح و هدفی اساس برای همه کشورهای جهان محسوب می شود. از سوی دیگر افزایش بهره وری، بر شاخص های اقتصاد ی جامعه مانند افزایش تولید، کاهش تورم، افزایش سطح اشتغال و توان رقابتی کشورها نیز تأثیر می گذارد. بنابراین بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه با انجام سرمایه گذاری های گسترده، به دنبال ارزش افزوده بالاتر و به دنبال آن بهره وری بیشتر و در نهایت دست یابی به رشد و توسعه اقتصادی بالاتر هستند. در این تحقیق به مدل سازی بهره وری کارگاه های صنعتی ده نفر و بیشتر در صنعت غذا پرداخته شده است(البته در قسمت ضمیمه مدل سازی صنعت نساجی هم ارائه شده است). در ابتدا بر اساس معیارهای تعداد شاغلان و موجودی سرمایه، کارگاه هایی که پتانسیل بهره وری بالا دارند را جدا کرده، سپس به بررسی آن کارگاه ها با استفاده متغیرهای هزینه ای و انواع ترکیب نیروی انسانی پرداخته شده است. روش های مورد استفاده جهت مدل سازی، داده کاوی و سیستم استنتاج فازی از یک سو و شبکه عصبی فازی از سوی دیگر است. نتایج تحقیق نشان داد که در این صنعت تنها 48% از کارگاه هایی که پتانسیل بهره وری بالا را داشتند توانستند به آن دست یابند. هم چنین سایر یافته ها نشان داد که در میان متغیرهای هزینه ای، جبران خدمات، هزینه مواد اولیه، سرمایه گذار و هزینه انرژی مصرفی و در میان متغیرهای مربوط به نیروی انسانی، تعداد شاغلان تولیدی، تعداد شاغلان مرد و تعداد شاغلان با تحصیلات عالی به ترتیب از اهمیت بالاتری در این صنعت برخوردار هستند. هم چنین مقایسه سیستم استنتاج فازی و شبکه عصبی فازی نشان از برتری نسبی شبکه عصبی فازی دارد، اما سیستم استنتاج فازی بر خلاف شبکه عصبی فازی روابط بین متغیرها را به تحلیل گر نشان می دهد یا به عبارتی سیستم استنتاج فازی بر خلاف شبکه عصبی فازی جعبه سفید است.

آنچه در این پایان نامه ارائه می شود یک الگوریتم رمزنگاری متقارن متناسب با حجم کم داده در سامانه های کنترل بر علیه حملات تقلب است که با تغییر دائمی کلید و مقادیر عناصر ماتریس جایگشت ضمن برآورده کردن یکپارچگی داده وداشتن سرعتزیاد، امنیت قابل قبولی را نیز دارد و می تواند در مقابل حملات تقلب کارایی سامانه را به حد سامانه ایده آل تحت حمله (یعنی جایی که اثر سیستم امنیتی برای مهاجم بسیارزیاد و برای خود سامانه تقریباً ناچیز باشد) نزدیک نماید

سامانه کنترل از طریق شبکه، سامانه‏ای توزیع‏شده است که در آن‏ ارتباط میان حس‏گرها، فعال‏گرها و کنترل‏گرها از طریق شبکه مخابرات دیجیتال انجام می‏شود. از آنجا که اجزای سامانه کنترل، از طریق شبکه به یکدیگر متصل می‏شوند، ساختاری انعطاف‏پذیر حاصل می‏شود و به این ترتیب، هزینه‏های نصب، بهره‏برداری و نگهداری سامانه کنترلی کاهش می‏یابد. دو چالش اصلی در این سامانه‏ها یعنی تصادفی بودن تأخیرها و از دست‏رفتن بسته در شبکه مخابرات، بر عملکرد سامانه کنترلی تأثیر منفی شدیدی می‏گذارد. در این رساله، روش‏هایی ارائه شده که به کمک آن‏ها،‏‏ مشکلات ناشی از تأخیر و از دست‏رفتن بسته‏ها تخفیف یافته و عملکرد سامانه بهبود می‏یابد. به منظور مقابله با این مشکلات، از روش‏های کنترل کلاسیک و پردازش هوشمند سیگنال و ترکیب آن‏ها استفاده می‏شود. از آنجا که از دست‏رفتن پشت سر هم بسته‏ها تأثیر سوء بیشتری بر عملکرد سامانه کنترلی دارد، از زنجیره مارکف برای مدل‏سازی پویایی‏های از دست‏رفتن بسته‏ها استفاده شده است. روش‏های اصلی به کاررفته در این رساله برای مقابله با تأخیر و از دست‏رفتن بسته‏ها به‏قرار زیر است: روش چرخش جدول قوانین فازی کنترل‏گر منطق فازی؛ روش چرخش صفحه فاز کنترل‏گر تناسبی- انتگرالی. در هر دو روش از ایده چرخش برخط محورهای مختصات برای جبران اثر سوء رفتار شبکه استفاده شده است. برای بهینه‏سازی توابع عضویت کنترل‏گر منطق فازی، الگوریتم ژنتیک به کار رفته است. روش‏های ارائه شده می‏توانند تا حد زیادی مشکلات ناشی از تأخیر تصادفی و از دست‏رفتن بسته‏ها را به طور هم‏زمان برطرف سازند. شبیه‏سازی‏هایی برای روش‏ کنترل‏گر منطق فازی تطبیقی برخط پیشنهادی با جدول قوانین فازی چرخان و روش کنترل‏گر تناسبی- انتگرالی تطبیقی برخط پیشنهادی با چرخش صفحه فاز، به ازای تأخیر حدود ششصد میلی‏ثانیه و نرخ هفتاد درصدی از دست‏رفتن متوالی بسته‏ها در شبکه، انجام شد. نتایج به دست آمده با معیار انتگرال حاصل‏ضرب زمان در قدرمطلق خطا، به طور متوسط بهبود عملکرد حدود چهار و هفتاد و شش صدم برابری هر دو روش را نسبت به سایر کنترل‏گرهای بررسی شده، نشان می‏دهد.