نام پژوهشگر: زین العابدین جعفر پور

بررسی تاثیر یخبندانهای زود رس پائیزه و دیررس بهاره بر روی انگور (مطالعه موردی شهرستان ملایر)
thesis دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - پژوهشکده علوم انسانی و اجتماعی 1390
  صبا سیاوشی   زین العابدین جعفر پور

چکیده پایان نامه ( شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده): یخبندان یک خطر اقلیمی است که می تواند آسیبهای جدی به محصولات قائم و پایدار در مناطق معتدله وارد سازد و زمانی ایجاد می شود که درجه حرارت به پائین ترین نقطه انجماد آب، یعنی صفر درجه سانتیگراد تنزل نماید. یخبندانها می توانند به صورت دیر رس یا زودرس (پائیزه و بهاره)، باشند و یا به طور ملایم ، متوسط و شدید ارزیابی شوند. در این پژوهش که با استفاده از نرم افزارهای . minitab , exelleبه بررسی تاثیر یخبندانهای زودرس پائیزه و دیررس بهاره بر روی تولید و کیفیت محصول انگور در شهرستان ملایر پراخته شده است. ابتدا با استخراج حداقلهای دمای روزانه در ماههای آبان و فروردین در طی سالهای 2010- 1992 میانگین و انحراف از معیار آن ها محاسبه گردید و سپس با استفاده از روشهای آماری و تحلیلهای سینوپتیکی به تاثیر منفی این پدیده پرداخته شده است. در روش آماری با استفاده از روشهای توزیع نرمال ، همبستگی ، پیرسون و نمره استاندارد z، درصدهای احتمالی 5و 10و 20و 80و 90و 95، مورد بررسی قرار گرفت و تاریخهای وقوع یخبندان به سال میلادی و شمسی استخراج گردید. در تحلیلهای سینوپتیکی در نقشه های هوا در سطوح 850 و 500 هکتوپاسکال استخراج شده از ncep این نتیجه حاصل گردید که پرفشار سیبری بیشترین تاثیر را در ایجاد یخبندانهای زود رس و دیررس ایران دارد، و پس از آن پرفشارهایی که از طرف غرب وارد ایران می شوند نیز موجب فراهم آمدن شرایط هوایی سرد و خشک در این شهرستان شده است. همچنین توده هوای پرفشاری که از غرب ایران وارد می شود می تواند هوای سرد و خشکی را وارد ایران کند و شهرستان ملایر را که در نیمه ی غربی ایران قرار دارد تحت تاثیر قرار دهد. کلمات کلیدی: یخبندان، یخبندانهای زودرس پائیزه و دیررس بهاره، نقشه های سینوپتیکی، انگور، ملایر

برآورد حداکثربارش محتمل به روش های آماری استان تهران به منظور شناخت تاثیرآن بر تامین آب استان تهران
thesis دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1391
  فاطمه قانونی   زین العابدین جعفر پور

یکی از بخش های مهم مطالعات هیدرولوژی منابع آب، بویژه طرح های سد سازی، برآورد pmf است. حداکثر سیل محتمل سیلابی است که در اثر حداکثر بارش محتمل و در نتیجه حداکثر دبی روزانه و لحظه ای با دوره بازگشت معین اتفاق می افتد. در نتیجه برمبنای برآورد pmf می توان ایمنی سد و سایر سازه های مربوطه راطی دوره بهره برداری تضمین نمود. همچنین از این روش می توان جهت محاسبه و برآورد رواناب سحطی و میزان دبی رودخانه ها ، به منظور بررسی منابع آبهای زیرزمینی و تاثیر بارش های شدید و حداکثری برمنابع آب های زیرزمینی استفاده می شود. در این تحقیق برآورد pmp حوضه های آبریز استان تهران به روش آماری به دو روش مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا داده های سازمان هواشناسی مربوط به ایستگاه های سینوپتیک جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد. سپس حداکثرهای بارش برای هر ایستگاه با دوره زمانی 17 تا 30 سال جهت برآورد حداکثر بارش محتمل انتخاب و میانگین و انحراف معیار داده ها محاسبه گردید. در روش آماری پس از جمع آوری اطلاعات مربوطه طی انجام عملیاتی pmp نقطه ایی برای هر یک از ایستگاهها به روش هرشفیلد (1) و (2) برآورد گردید. درنتیجه حداکثر بارش محتمل بدست آمده از طریق روش اول هرشفیلد 279 میلیمتر برای ایستگاه آبعلی و حداقل آن 197.8 میلیمتر مربوط به ایستگاه دوشان تپه می باشد. همچنین براساس روش دوم هرشفیلد بیشترین pmp محاسبه شده 92.5 میلیمتر مربوط به ایستگاه شمال و کمترین آن 67.85 مربوط به دوشان تپه می باشد. این مقدار بارش، تاثیر بسزایی در افزایش منابع آبهای سطحی و زیرزمینی در سطح استان تهران خواهد داشت.

کاربرد مدل آریما درپیش بینی روند بارش های سالیانه ایستگاه های منتخب استان فارس
thesis دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1393
  سحر فلاح تفتی   زین العابدین جعفر پور

بارش از عمده ترین عناصری است که در تعیین اقلیم یک منطقه تاثیر اساسی دارد و یکی از شاخص های اصلی در پهنه بندی و طبقه بندی اقلیمی بشمار می رود. برنامه ریزی مبتنی بر روند بارش و پیش بینی آن می تواند یکی از عناصر مهم و چشم گیر در کشاورزی و راهگشای بسیاری از مسائل زیست محیطی و کشاورزی باشد؛ بنا بر آشکارسازی چرخه های غالب در بارش سالانه استان فارس در ایستگاه های منتخب (شیراز، فسا، فیروزآباد، لار، سددرودزن، وآباده -نیریز) از تکنیک تحلیلی و جهت مدل سازی بارش از الگوی آریما1طی دوره آماری 35 ساله (2011-1977) بهره گرفته شد. با مدل سازی بارش در الگوی آریما،الگویی به صورت (3-1-1)برازش شده و مناسب تشخیص داده شد.. نتیجه تحقیق نشان می دهد که الگوی آریما می تواند به خوبی به پیش بینی بارش در سال های آینده بپردازند.در نهایت پس از بررسی داده های سالانه ایستگاه های منتخب مشخص گردید مدل آریما جهت پیش بینی در بازه های زمانی کوتاه مدت بهتر از دیگر مدل های کاربردی می تواند به پیش بینی های بارش بپردازد. و بر اساس مدل آریما پیشنهادی (3-1-1) پیش بینی برازش شده به داده ها برای برخی از ایستگاه ها روند کاهشی و برخی دیگر روند صعودی دارد. اهداف: 1) شناسایی روند سالانه بارش های استان فارس 2) شناسایی توزیع جغرافیایی روند سالانه بارش های استان 3) سنجش امکان پیش بینی بارش های استان در مقیاس سالانه 4) سنجش میزان کارایی روش آماری آریما در پیش بینی بارش های استان