چکیده روش شناسی روایات تفسیری معصومان (ع) به دلیل جایگاه خاص سنت در تبیین قرآن، از اهمیت ویژه ای برخوردار است و از آنجا که عصر امام سجّاد (ع) توأم با خفقان سیاسی، انزوای شیعیان و انحراف های دینی بود، بررسی چگونگی روش ایشان در تبیین آیات قرآن، نگاه ویژه ای را می طلبد. امام سجّاد (ع) در عصر خود سیاست تقیه را در پیش گرفت، به فعالیت های آموزشی روی آورد و در حوزه تفسیر با تطبیق آیات بر شرایط زمان، به تبیین جایگاه اهل بیت (ع) پرداخت. آن حضرت در تفسیر آیات، علاوه بر بیان معنای ظاهری، اهتمام خود را به ارائه معنای باطنی کلام خدا و تطبیق آیات بر مصادیق ظاهر و باطن معطوف کرده است. حضرت به مباحث علوم قرآن نیز توجه فرموده و همچنین بخش اعظمی از روایت های ایشان به صراحت یا تلویح به آیاتی از قرآن استناد کرده است. علاوه براین در مواردی، اشاره های امام (ع) به آیات، حین انجام کارهای مختلف موجب شده است که سیره عملی آن حضرت مبیّن آیات باشد. امام زین العابدین (ع) در استخراج معانی آیات، به قرآن، سنت، قواعد ادبی و قصص و تاریخ استناد کرده است که البته استناد به سنت نسبت به سایر موارد چشم گیرتراست. ایشان به عنوان امام معصوم(ع)، در تفسیر قرآن از منابع خاصّ امامت نظیر میراث مکتوب پیامبر (ص) و الهام بهره برده است که این منابع، روش ایشان را با روش دیگر مفسّران متمایز می سازد. علاوه بر اینکه خود حضرت هم منبع تفسیر به شمار می آید.

سلام و لعن از مظاهر تولی و تبری است و کاربرد تقریبا مساوی سلام و لعن در قرآن کریم، بیانگر اهمیت یکسان این قسم از فروع دین است. برای دست یابی به جایگاه والای قرب الهی و اجتناب از آنچه منجر به دوری از رحمت خداوند می گردد، بررسی آیات سلام و لعن و عوامل زمینه ساز آن دو، ضروری است. ایمان، صبر و عمل صالح ازجمله عوامل سلام و کفر، نفاق، ارتداد، کتمان، ظلم، کذب، آزار پیامبر اکرم(ص) و ... از عوامل لعن در قرآن کریم محسوب می شوند. خداوند در قرآن کریم به اهل بهشت و برخی از انبیاء (ع) سلام کرده است که سلام خداوند و فرشتگان به پیامبر اکرم(ص) و موظف نمودن مومنان به این امر، نشان از عنایت ویژه پروردگار به آن حضرت است. قوم یهود، فرعون، عاد، ثمود، مدین، نوح، شیطان و ... نیز از مشمولین لعن در قرآن کریم به شمار می روند. برکت، امنیت و ... از آثار سلام و سخت شدن دل ها، مسخ و ... از آثار لعن است. از آنجا که در آیاتی از قرآن کریم، خداوند، برخی از انبیاء و فرشتگان از مصادر مشترک سلام و لعن معرفی شده اند. مومنان نیز باید به حبّ دوستان خداوند و دشمنی با دشمنان خداوند توجه ویژه داشته باشند.

یکی از عوامل تغییر و تحریف ادیان آسمانی، ورود عناصر جعلی و خرافی به ساحت مقدس دین و بسط و گسترش آن در قالب آموزه های دینی بوده است. به وطور کلی منظور از خرافه، پدیده ای است که هیچگاه مورد قبول عقل، شرع و علم نبوده اما در طول تاریخ، افکار بسیاری از انسانها را به انحراف کشانده است. زمینه ها و عوامل بسیاری از جمله علل روانی، شرایط اجتماعی و سیاسی و ... در پیدایش خرافات و رواج آن در بین جوامع دخیل بوده اند. خرافات را به لحاظ میزان پای بندی مردم به آن ها می توان به دو دسته ی اعتقادی و اجتماعی تقسیم نمود. اما پیرایش چهره دین از اوهام و خرافات و عرضه حقایق نابا اسلامی بر مردم، دغدغه و هدف همه ی دینداران واقعی و در رأس آن ها معصومان (علیهم السلام) می باشد. از جمله راهکارهای معصومان (علیهم السلام) در مبارزه ی با خرافات، علاوه بر برخوردهای موردی با مصادیق آن، تلاش در جهت ارتقاء سطح فکری و علمی و نیز پرهیز دادن از زمینه های ابتلاء به خرافه از جمله تقلید کورکورانه و پندارگرایی و ... بوده است. کلیدواژه ها: خرافه-جعل-خرافه زدایی-سیره- معصومان (علیهم السلام)

محدثان همواره با همه توان خویش در زمینه شرح، تفسیر، نقد، ردّ و حلّ اختلاف روایات گامهای بلندی برداشته اند،که در قالب بیان، ایضاح ، تعلیق و شرح جلوه گر است. علامه شعرانی از جمله عالمانی است که به دلیل وسعت معلومات در علوم منقول و معقول به شرح کتابهای روایی از جمله کتاب وافی پرداخته است.

بررسی سیره ی پیامبر اکرم (ص)به دلیل جایگاه خاص و اسوه ی حسنه بودن آن حضرت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از آنجا که دین اسلام ، دو مذهب بزرگ شیعه و اهل سنت را شامل می شود، شناخت نگاه دو مکتب در ارتباط با شخصیت و سیره ی الهی آن حضرت در جهت بررسی روایات معارض با شأن پیامبر(ص) ضرورت دارد. بدین منظور این نوشتار به بررسی تطبیقی سیره ی رسول خدا (ص) بین کتاب کافی کلینی مهمترین و قدیمی ترین مجموعه ی حدیثی شیعه و صحیح بخاری از مواریث مورد اعتماد اهل سنت با تأکید بر بیان تفاوت ها و اشتراک ها اختصاص یافته است. رویکرد دو اثر یاد شده به سیره ی فردی پیامبر(ص) در راستای حفظ جایگاه آن حضرت است. اما در ارتباط با سیره ی اجتماعی پیامبر خدا (ص) نقاط قوت کتاب کافی نسبت به کتاب صحیح برای تبیین و انعکاس مقام الهی پیامبر اکرم (ص)چشم گیر تر است . از آنجا که در صحیح بخاری روایاتی معارض با مقام آن حضرت یافت می شود، می توان گفت که با وجود تلاش فراوانی که هر دو محدث (کلینی، بخاری) در تبیین صحیح سیره ی آن حضرت داشته اند، اما اهتمام کلینی بر نشان دادن شخصیت حقیقی پیامبر خدا(ص) قابل توجه است. کلید واژه ها :بررسی تطبیقی ،سیره ی پیامبر (ص)،کافی کلینی ،صحیح بخاری

مفسران در طول تاریخ تفسیر، با روش های گوناگون به تفسیر قرآن پرداخته و هر یک به مراد خداوند نزدیک و گاه از آن دور شده اند، از این رو شناخت روشهایی که مفسر را به کشف مراد حقیقی خداوند نزدیک می سازد، دارای اهمیت است. از شاخصه های مهم در روش شناسی تفسیر، شناخت مبانی تفسیری است که بر اساس آن، مفسر از قواعد تفسیری متفاوتی بهره می گیرد. سید عبدالاعلی سبزواری از مفسران شیعه در قرن پانزدهم تفسیر «مواهب الرحمن فی تفسیر القرآن» را بر پایه ی چندی از مبانی تفسیری پایه ریزی کرده است؛ از مهم ترین مبانی تفسیری وی می توان به نزول قرآن بر اساس اسلوب های بیانی زبان عربی و شیوه ی عقلایی محاوره، ارتباط معنایی آیات با یکدیگر، اصالت متن موجود، الهی بودن الفاظ، حجیت ظواهر، جامعیت، ذوبطون بودن، جاودانگی و جهان شمولی قرآن اشاره نمود. از جمله قواعد به کار گرفته شده بر پایه ی این مبانی، توجه به جایگاه کلمات و گزینش الفاظ، نبودن حرف زائد در قرآن، استشهاد به ظواهر آیات، اقامه ی دلیل برای خروج از ظاهر، رعایت تناسب میان معنای ظاهری و باطنی، مطابقت تفسیر با قواعد محاوره ی عرفی، در نظر گرفتن قرائن، توجه به لایه های معنایی آیات و معنای عام آیه، سنجش قرائت با قواعد ادبی، ارجاع متشابه به محکم و مجمل به مبین، توجه به مخصّص و مقیّد آیات عام و مطلق، جری و تطبیق و استخراج پیام کلی آیه می باشد. شاخصه ی دیگر در روش شناسی تفسیر، شناخت منابعی است که مفسر در تفسیر بدان استناد می نماید. مهم ترین استنادهای تفسیری مواهب الرحمن عبارت از قرآن، روایات معصومان(ع) و عقل و اجتهاد است؛ لذا روش عمده در این تفسیر جمع بین عقل و نقل است. این تفسیر را به لحاظ گرایش نیز می توان تفسیری هدایتی، اجتماعی، فلسفی و ادبی معرفی نمود.

قرآن کتاب تربیت انسانهاست. از این رو یکی از اصلی ترین زمینه های پژوهش در قرآن، بررسی رویکرد تربیتی آن است. از آنجا که شیو? بیان آموزه های تربیتی، در اثرپذیری مخاطب نقش اساسی دارد، قرآن کریم شیوه های متنوع بیانی را به کار بسته است. شاخص ترین آنها استفاده از روشهای بلاغی و نیز به کار بردن انواع استدلال می باشد. تعالیم تربیتی قرآن ضمن اینکه از زیبایی های بلاغی اعم از تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه برخوردار است، از استدلال و توجه به عقل و منطق مخاطب نیز جدا نشده است و انواع استدلال شامل قیاس، استقراء و تمثیل در آیات تربیتی قابل ملاحظه است. به علاوه در مواردی جنبه استدلالی این آیات، قوی تر از زمینه های بلاغی آن می باشد. شیو? بیان آیات تربیتی نیز، کاملا متناسب با رهنمودهای تربیتی آن است. بنابراین میان روشهای تربیتی قرآن و شیوه های بیان آن، تناسب و هماهنگی قابل توجهی وجود دارد.

چکیده مفسران در طول تاریخ تفسیر، با روش های گوناگون به تفسیر قرآن پرداخته و هر یک به مراد خداوند نزدیک و گاه از آن دور شده اند، از این رو شناخت روش هایی که مفسر را به کشف مراد حقیقی خداوند نزدیک می سازد دارای اهمیت است. از شاخصه های مهم در روش شناسی تفسیر، شناخت مبانی تفسیری است. سید عبدالقادر ملا حویش آل غازی ، از مفسران اهل سنّت، اما از نوادگان امام موسی کاظم(ع) بوده که در قرن چهاردهم ، تفسیری به روش ترتیب نزول با نام « بیان المعانی علی حسب ترتیب النزول» نگاشته است. از مهم ترین مبانی تفسیری وی می توان به تدرّج در تشریع احکام اسلام، نزول قرآن در دو مکان و در دو زمان (مکی و مدنی )، توقیفی بودن ترتیب آیات و سور قرآن کریم ، مصونیت قرآن از تحریف، عدم نسخ در قرآن کریم و وحیانی بودن قرآن ، اشاره نمود. آل غازی در تفسیر خود به مباحث علوم قرآنی، کلامی ، فقهی و تاریخی می پردازد. شاخصه ی دیگر در روش شناسی تفسیر ، شناخت منابعی است که مفسر در تفسیر به آن استناد می نماید؛ مهم ترین استناد های تفسیری آل غازی در بیان المعانی عبارت از قرآن ، روایات و عقل و اجتهاد است . لذا روش عمده در این تفسیر جمع بین عقل و نقل است. آل غازی ، برخی از آیات نازله در شأن اهل بیت(ع) را پذیرفته است که پذیرش تعدادی از آنها به صورت ضمنی می باشد. در مقابل، نزول برخی آیات در شأن اهل بیت(ع) را نپذیرفته و گاه کسان دیگری را در نزول آیه دخیل می داند. اما نسبت به اهل بیت(ع) بخصوص علی(ع) ارادت کامل دارد. کلید واژه ها : ملا حویش، آل غازی، بیان المعانی، ترتیب نزول، روش شناسی تفسیر، مبانی تفسیر، استناد های تفسیری ، اهل بیت(ع).

چکیده : جامع ترین و روشمند ترین کتاب رجالی که در عصر حاضر نگاشته شده ، معجم رجال الحدیث است که به سبب مزایای بسیار در تحقیقات رجالی مأخذی معتبر به شمار می آید. این کتاب ، علاوه بر مزایای چینش الفبایی ، از مزایای کتب طبقات نیز بهره مند است. آیت الله خویی با بهره گیری از دانش طبقات و نیز توجه به روش سند-گذاران در چینش اسناد، آغاز و پایان اسناد را شناسایی و آسیب های آن را بازسازی کرده و با کشف تحریفات ، تمییز مشترکات و توحید مختلفات از صحت عناوین موجود در سند ، اطمینان حاصل نموده است. مرحله ی نهایی کار شناسایی سند، شناخت میزان اعتماد به نقل راوی است. اعتبار آرای رجالیان در اندیشه ی آیت الله-خویی، برپایه ی حجیت خبر واحد استوار است؛ بر این اساس، برخی توثیق های خاص و گونه هایی از توثیق عام که مستند به خبرواحد است؛ اعتبار می یابد. معتبر ترین آرای رجالی که از رجالیان متقدم به ویژه صاحبان اصول اولیه رجالی صادر شده است؛ در غالب موارد ، با لحاظ شرایطی مورد پذیرش ایشان واقع شده است ؛ اما در صورت عدم احراز شرایط، به نقد و بررسی و یا شرح و توضیح آراء مبادرت نموده و بر فرض وجود تعارض میان آرای رجالیان به حل تعارض آن ها پرداخته و در صورت تعارض جرح و تعدیل ، به تساقط آراء و مجهول الحال گشتن راوی حکم نموده است.

اشعریان از مهمترین خاندان های شیعی و مهمترین خاندان شیعی قم و ایران می باشند. ایشان در خدمت رسول اکرم (ص) به اسلام مشرف شدند و در اواخر قرن اول هجری قمری روی به ایران آورده و در قم سکونت گزیدند. این خاندان بارها مشمول عنایت و مدح حضرت رسول (ص) و ائمه اطهار (ع) واقع شدند. افراد این خاندان که بعضاً توفیق مصاحبت امامان شیعه را داشته اند عده قابل توجهی از محدثان و راویان تشیع را شامل می شوند. مجامع حدیثی شیعه حامل روایات متعدد و فراوانی از ایشان و کتب رجالی حاوی مدح و توثیق آنها می باشد. استخراج مدح و تعدیل محدثان اشعری از منابع رجالی منجر به شناخت کیفیت احادیث ایشان شده و تطور در آثار و احوال آنان موجب آشنایی با تاریح حدیث شیعه می شود. اشعریان در قرن سوم وچهارم مکتب حدیثی بزرگی را در قم بنیانگذاری و اداره کردند ودر آن بیش تر از پیش به نشر فرهنگ اهل بیت (ع) پرداختند. این مکتب از بزرگترین مکاتب حدیثی تشیع بوده و ویژگی های منحصر به فرد آن ، وجه تمایز این مکتب را با مکاتب شیعی فراهم نمود. دامنه گستره حوزه حدیثی قم بستر تعاملات و ارتباط متقابل بادیگر حوزه های حدیثی را آماده نموده و بر آنها تأثیر به سزایی گذاشت

مهم ترین منبع شناخت آموزه های دین اسلام پس از قرآن کریم، روایات معصومان علیهم السلام است؛ که در مجموعه های روایی گردآوری شده است. البته عواملی باعث شد تا این میراث گرانبها در مسیر واقعی خود قرار نگیرد. از این رو عالمان اسلامی درجهت بررسی روایات، قواعد و ضوابطی را مبتنی بر آموزه های معصومان استخراج کرده و به کار بسته اند و این امر زمینه ی شکل گیری فقه الحدیث را فراهم نمود. شیخ طوسی از عالمان شیعی و بیهقی از علمای اهل سنت در قرن پنجم هجری، در آثار خود احادیث را براساس ضوابط فقه الحدیثی مورد بررسی قرار داده و در این مسیر گام برداشتند. این دو عالم اسلامی در بررسی روایات به سند و متن حدیث توجه کرده و براساس معیارهای موجود صحت و سقم احادیث را مشخص کرده اند. ایشان در زمینه ی ضوابط فهم حدیث به عواملی چون شناخت نسخ، تصحیف، نقل معنا و تقیه پرداخته اند. نیز با تتبع در تهذیبین شیخ طوسی و سنن کبری بیهقی چنین به دست آمد که ایشان با بررسی احوال راویان و کیفیت سند حدیث، به نقد سندی حدیث پرداخته و نیز معیار های نقد متنی از قبیل عرضه روایات بر قرآن کریم، سنت، عقل و اجماع مورد توجه بوده است. البته معیارهایی هم چون عرضه حدیث بر تاریخ، رعایت شأن معصوم و قیاس از موارد اختلاف نظر میان ایشان است.

سوره، به عنوان حصار پیرامونی، مجموعه ای از آیات را دربردارد که در پی هدف و غرض معینی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. ماحصل مبانی تحریف ناپذیری قرآن و توقیفی بودن چینش آیات در هر سوره (اعجاز ساختاری)، سه اصل وحدت، تنوع و هماهنگی می باشد که با تأکید بر این اصول و مبانی، ساختار هر سوره را می توان در چهار وجه تبیین نمود: صورت در سطح واژگانی ، جوهر در سطح واژگانی، صورت در سطح مضمونی و جوهر در سطح مضمونی. هر یک از سوره های قرآن، پیام است .سوره کهف از جمله پیام های قرآنی است که صورت در سطح واژگانی آن،جنبه های موسیقایی این سوره است. شخصیت نگاری، گفتگو، زاویه نگرش به داستان و ظرف زمانی و مکانی در داستان های سوره کهف، جوهر در سطح واژگانی سوره راشکل می دهند ودر سطح مضمونی این سوره نیز،با توجه به موضوع کلی سوره، داستان های متنوعی، ساختار هندسی معنایی سوره راتدوین می کنند. چگونگی ارائه پیام، با توجه به صورت وجوهر در دو سطح واژگانی و مضمونی و پیشروی این پارامترها در سازه سوره به موازات یکدیگر به معنای مهندسی پیام سوره خواهد بود. این شیوه پیام رسانی قرآن در حوزه ابلاغ،به منظور اثرگذاری هر چه بیشتر بر مخاطب انتخاب شده است.پیام های صریح سطح فهم تعبیری اورا محک می زنند تا در او شناخت ایجاد کنند و پیام های ادبی مملو از استعاره، تشبیه، کنایه و تمثیل سطح فهم تأویلی مخاطب رابا هدف تغییر در او ، نشانه می رود؛اگر چه در برخی موارد اثر پیام محدود است .قرآن مخاطب محور است وبا هدف اثرگذاری هر چه بیشتر بر مخاطب، پیام های آن در سطح فرم و محتوی با توجه به اصولی معین برجسته می شوند. کلید واژه ها: مهندسی پیام ،ساختار چندوجهی سوره ،سطح واژگانی، سطح مضمونی،سطح فهم مخاطب،برجسته سازی،سوره کهف.

قرآن کریم یقین را پاس داشته و همگان را به تحصیل آن فرمان داده است. از این رو در بسیاری موارد از استدلال به عنوان وسیله ی رسیدن به یقین استفاده کرده است. این پژوهش بر آن است تا با بررسی سوره ی بقره استدلال ها و برهان های آن را استخراج و در قالب استدلال های منطقی و همچنین صورت بندی نمادین تنظیم کند. بر این اساس تعداد آیات شامل استدلال نسبت به کل آیات سوره ی بقره و همچنین نوع استدلال منطقی (اعم از قیاس، استقرا و تمثیل) به کار رفته و نیز میزان انواع قواعد استنتاجی مورد استفاده در آن ها با عنایت به موضوعات مورد بحث در آیات، در قالب جدول و نمودار تفکیک و مشخص شده و به نحو آماری ارایه شده است.

مفهوم «کلمه» یکی از مهمترین مفاهیم و در عین حال پیچیده ای است که از دیرباز مورد توجه مکاتب بشری و الهی بوده است. «کلمه» در قرآن کریم نیز جایگاهی ویژه دارد و تکرار این واژه در کتاب تدوین (قرآن)، نماد اهمیت آن است. این پژوهش، با استفاده از برخی روش های نوین معناشناختی به تبیین مفهوم «کلمه» و استخراج مولفه های معنایی آن از قرآن کریم پرداخته است؛ زیرا معناشناسی به دلیل به کارگیری نگاهی تحلیلی و موشکافانه به متن برای دستیابی به مفهوم حقیقی واژگان، روشی مناسب به نظر می آید. با رویکرد همزمانی، 46 آیه ای که «کلمه» در آنها به کار رفته، مورد مطالعه قرار گرفت؛ با تحلیل کاربردها و از طریق استخراج مفاهیم همنشین و جانشین، این نتیجه بدست آمد که مفهوم «قول» به هسته معنایی کلمه نزدیک تر است و از این رو می تواند به عنوان جانشین «کلمه» محسوب شود. بدین ترتیب «کلمه» در قرآن کریم، قولی است که هم به خداوند متعال و هم به انسان نسبت داده شده است؛ با این تفاوت که بالغ بر نیمی از آیات اختصاص یافته به کلمه در قرآن، درباره خداوند به کار رفته و بیانگر امر او است که از اراده اش نشأت می گیرد و بخشی از آن، به سنن الهی باز می گردد؛ ولی کلمه، تنها در یک آیه درباره انسان به کار رفته که به کافران نسبت داده شده است و بیانگر عقیده آنهاست که عملی را در پی دارد؛ در بقیه آیات نیز، «کلمه» بدون انتساب به کسی، با صفات و ویژگی های مثبت و منفی متفاوتی همنشین شده که بر اقوال اعتقادی توحیدی و غیر توحیدی مختلفی دلالت دارد.

کتاب الصحیح من سیره النبی الاعظم از کتب تاریخی در زمینه سیره رسول اکرم می باشد. جعفر مرتضی عاملی نویسنده لبنانی و شیعه این کتاب درپی دستیابی به سیره صحیح رسول اکرم ازمیان اخبار بسیاری است که در این زمینه وارد شده است.او برای رسیدن به این منظور کتب متعددی را مورد بررسی قرار داده و در نهایت با بکارگیری مبانی نقد متن و سند به خبر صحیح دست یافته است.عرضه بر قرآن،سنت،عقل،مسلمات تاریخی،نسبت سنجی نص با شخصیت افراد،توجه به سیاست هیات حاکمهدر نقد متن و پذیرش روایت به دلیل صحت سند،عدم پذیرش سندروایت،رد برخی آراء درباره سند روایت از ملاک های او در نقد سند می باشد.

شناخت شیوه ی مفسران در پرده برداری از مراد خداوند و مبانی آنان در چگونگی فهم و تفهیم معانی قرآن کریم یکی از شاخه های پژوهش در علوم قرآن به شمار می رود از این رو، بازشناسی تفاسیر در حوزه ی روش شناسی، ضرورت اجتناب ناپذیر مطالعات قرآنی است، احمد مصطفی مراغی از مفسران معاصر اهل سنت در تفسیر المراغی از منابع و مستندات گوناگونی بهره برده است؛ آیات، روایات نبوی، عقل و اجتهاد، از مهم ترین استنادهای تفسیری وی است، علاوه بر این مراغی به اقوال صحابه و تابعان، آرای لغویان و مورخان استناد نموده، لذا روش عمده در این تفسیر جمع بین عقل و نقل است. این تفسیر به لحاظ گرایش تفسیری جامع بوده که ابعاد مختلف هدایتی، اجتماعی، کلامی، علمی و اخلاقی را در بر دارد. مراغی در مورد آیات نازل شده در شأن اهل بیت (ع) مواضع متفاوتی در پیش گرفته است، در تفسیر برخی آیات، به بیان شأن نزول و مصداق اکمل آیه در مورد اهل بیت (ع) اشاره نموده، اما در تفسیر برخی آیات افراد دیگری را در فضیلت آیه با اهل بیت (ع) شریک کرده و در تفسیر بیشتر آیات از ذکر شأن نزول و بیان مصداق آیه اجتناب نموده است.

تدبر در قرآن، به معنای تأمل، تتبع دقیق و مداوم در آیات، به منظور شناخت جزئیات معانی و مفاهیم و رهنمودهای الهی است، تا از طریق عملی کردن آن‎ها در مسیر بندگی؛ تعالی و سعادت دنیوی و اخروی فراهم آید. بی‎تردید فرایند فهم و تدبر باید در چارچوب یک رشته اصول و قواعد و شیوه‎هایی متقن صورت پذیرد، تا هدف مطلوب حاصل شود. با توجه به جایگاه ویژ? سنت در تبیین قرآن، روش معیاری که باید در فهم و تدبر آیات به عنوان الگو قرار گیرد، روش تفسیری معصومان(ع) است. یکی از نقش‎های کاربردی روایات، همین روش‎شناسی شیوه‎های اهل بیت(ع) در فهم و تبیین آیات است، که می‎توان ریشه‎ها و مبانی معارف و علوم قرآنی را در تعالیم ایشان یافت. از منظر روایات تفسیری، شیوه‎های تدبر در دو مرحل? اساسی بررسی ادبی و مفهومی قابل ارزیابی است، که پس از شناخت معانی ظاهری آیات، فهم لایه‎های مفهومی و سپس باطنی، امکان پذیر می‎باشد. به منظور کاربردی شدن این مراحل، قواعدی، چون، تبیین قرآن به قرآن، قاعد? سیاق، قاعد? جری و تطبیق، استفاده از تمثیل و تصویرسازی آیات قابل استخراج است.

امام خمینی (ره) به عنوان مفسر، فقیه، فیلسوف و مصلح اجتماعی در مباحث مختلف علمی از جمله مسائل فقهی، اصولی، حدیثی به تفسیر آیات توجه جدی نموده است. اگرچه از ایشان تفسیری مدون برجای نمانده است.در راستای تبیین جایگاه علمی امام خمینی(ره) نگارنده کوشیده است تا اندیشه های قرآنی وتفسیری وی را به تصویر بکشد. امام خمینی(ره) از جمله صاحب نظرانی است که بر جامعیت، جاودانگی وپیوستگی و انسجام متقن قرآن کریم تأکید کرده و معتقد است قرآن از چنان مراتب معنایی برخوردار است که بخشی از معارف عمیق آن تنها برای معصومان علیهم السلام قابل دست یابی است.

مفهوم «امام» از مهمترین مفاهیم قرآن کریم است که از دیرباز مورد توجه مکاتب مختلف فقهی، کلامی، عرفانی و فلسفی بوده است ؛این پژوهش ، در راستای کشف لایه های معنایی واژه امام در قرآن کریم و با هدف تبیین انسجام و پیوستگی معارف قرآن کریم تدوین شده است وبا استفاده از برخی روش های نوین معناشناختی به تبیین واژه «امام» واستخراج مولفه های معنایی آن در قرآن کریم پرداخته است. با رویکرد هم زمانی دوازده آیه ای که واژه «امام» در آنها به کار رفته ، مورد مطالعه قرار گرفت ؛ با تحلیل کاربرد ها از طریق استخراج مفاهیم هم نشین و جانشین این نتیجه به دست آمد که مفاهیم «خلیفه» و «آیه» به هسته معنایی امام نزدیکتراند، ازاین رو می توانند به عنوان جانشین «امام» محسوب شوند به این ترتیب «امام» در قرآن کریم، خلیفه است که جانشین و آیهاسمای حسنای خداوند است . بالغ بر نیمی از آیات اختصاص یافته به امام در قرآن کریم ، در مورد «امام حق» به کار رفته است . در راستای تکامل سنّت الهی هدایت ، «امام حق» به عنوان فردی مرتبط با غیب ، متمّم توحید و وارث اسمای حسنای الهی با رحمت رحیمیه الهی واسطه فیض گشته و سبب اتحّاد عالم است و با هدایت مُلکی در دنیا انسان ها رابه صراط مستقیم هدایت می کند و در آخرت در مقام شهادت و شفاعت حاضر می گردد. امّا در دو آیه ای که در مورد ائمه باطل وارد شده است ، ایشان را به عنوان خلیفه شیطان، که در تمام شئون از مستخلف عنه (شیطان) حکایت می کند معرفی کرده است که منشأاین استخلاف تبعیت از هوای نفس و پیامد آن قرار گرفتن در صراط جحیم است؛ همچنین آیه بودن ائمه باطل به این معناست که ایشان، آیه اسماء جلالی خداوند هستند.آنانسربازانکیفرواضلال خداوند برایکافرانو مایه عبرت برای سایر بندگان نیز می باشند.

روایات اسباب نزول به عنوان میراث گران بهای صدر اسلام و چراغ فراسوی مفسران، هماره نقشی محوری در تبیین معارف قرآنی داشته است؛ بدون شک قرآن پژوهان برای استفاده از روایات اسباب نزول، معیارهایی را در نظر داشته اند. این پژوهش، مبانی و معیارهای مورد نظر سیوطی در به کارگیری روایات اسباب نزول را با تأکید بر آرای علامه طباطبایی مورد نقد و ارزیابی قرار داده است.اعتبار سند، صراحت تعبیر راوی، حسی بودن گزارش و تعدد اسباب از جمله معیارهایی است که سیوطی در گزینش روایات اسباب نزول به کار بسته است. با توجه به این مبانی می توان گفت سیوطی در ارزیابی روایات اسباب نزول، سند محور بوده است و بدون توجه به متن و محتوای روایات، آن ها را پذیرفته است. اما علامه طباطبایی با روایات اسباب نزول، به سبب فراوانی وضع و تحریف با احتیاط برخورد نموده است. ایشان به محدودیت نقد سند توجه داشته و هرگز به صرف ضعف سند، روایتی را بی اعتبار نمی خواند و در کنار ضعف سند، نااستواری متن روایت را نیز بیان می دارد و تنها در این صورت است که روایتی را کنار می گذارد. دستاورد نگرش جامع علامه طباطبایی به روایات اسباب نزول، داوری منصفانه و واقع بینانه نسبت به این نوع روایات است.

تربیت، پرورش دادن و به فعلیت در آوردن استعداد های درونی افراد است که شیوه های آن متناسب با نوع نگاه هر مکتب و جهان بینی متفاوت است . روش تربیتی ، فعالیت های نظام داری است که مربی به عمل می آورد تا متربی را به آن چه که کمال نامیده می شود ، نایل گرداند . روش های تربیت در نظام تربیتی از اهمیتی انکار ناپذیر برخوردار است، چه این که تحقق اهداف تربیتی از طریق روش های تربیتی تضمین می گردد. پایان نامه ی حاضر دامنه ی مفهومی روش تربیت را در محدوده ی ابعاد فردی و اجتماعی تبیین کرده و با استناد به کلام حضرت علی (علیه السلام) و لقمان حکیم روش های تربیت فردی از جمله اعطای بینش ، فریضه سازی ، آموزش قدردانی ، سنجش خودآگاهانه ی درون و توبه ، را مورد بررسی قرار داده است . در زمینه ی تربیت اجتماعی روش های موعظه ، امر به معروف و نهی از منکر ، تلاش در جهت شکوفایی فضایل اخلاقی ، بیان محبت و احترام به والدین از جمله روش هایی می باشد که علی (علیه السلام) و لقمان حکیم ، همسو با یکدیگر به تبیین آن ها پرداخته اند ، افزون بر این موارد ، روش های پرهیز از تحقیر ، ایجاد زمینه جهت ظهور توانایی ها ، تغافل، تشویق و تنبیه، ارائه ی الگو و عبرت آموزی از دیگر روش های تربیت اجتماعی می باشد که تنها از سخنان علی (علیه السلام) استخراج گردیده و لقمان حکیم اشاره ای به موارد مذکور نداشته است.

معناداری زندگی، نسبت¬یابی اختیار خلاق آدمی با جهت اصیل حیات، یعنی خدای سبحان و به طور معیّن، اسماء فعل به مثاب? اوصاف مطلوب و خواستنیِ زیستِ از سرِ اختیار، است که در شخصیّت های الگویی یعنی حضرات اولیای الهی تبلور می¬یابد. در فصل مشترک تحلیل، انسان با رسیدن به الگوی رشد و هدفدارسازی تمامیّت زندگی خویش به چرایی¬ها و مبتنی بر این چرایی¬ها، به چگونگی¬های آن خودآگاه شده و تمامی عرصه¬ها و از جمله دشوارترین برهه¬های زندگی را در متن این هدفداری و جهت¬داریِ هماهنگ هستی و زندگی، راهبری می¬کند. معنادرمانی دارای دو سطح است:1-در سطح آسیب شناختی، طبیعت و درمان «روان نژندی ها» مورد توجّه است. 2ـ و در سطح کمال¬گرایی، عبور از سطح «هنجاریِ» متعارف به سوی زندگیِ برتر و آرمان رشد است. به درستی چگونه می¬توان از سطح روان¬نژندی حیات به سطح برینِ آن راه سپرد؟ پژوهش حاضر در راستای نظریه¬پردازی معنای زندگی بر مدار اصل جهت¬داری به سوی جهت برترین حیات، یعنی اصل«عبودیّت» در ادب تفسیریِ سوره حمد و به مدد سوره های منتخبی از قرآن¬کریم، به تبیین تفسیری این دو لای? تحلیلی نظریه معنا¬د¬اری زندگی، پرداخته است. در سطح آسیب¬شناسی یعنی تحلیل بحران معنا، فراز آغازین سوره عصر و سور? مسد و در سطح کمال نگری فرازی از سوره حمد و نیز فراز پایانی سوره عصر و سوره¬های انشراح و معوّذتین، مستند تحلیل بوده است.

امروزه پیشرفت علوم و فناوری باعث افزایش روابط انسان ها با یکدیگر شده، به طوری که افزایش این روابط سبب بروز معضلات و مشکلات اخلاقی در تعاملات اجتماعی انسان ها گردیده است. به همین دلیل تحقیقات گسترده ای برای رفع و درمان معضلات اخلاقی صورت گرفته که سبب ظهور رشته های جدید در زمینه اخلاق شده است. یکی از مهم ترین این رشته ها اخلاق کاربردی است. با توجه به این که دیگر تنها بیان مفاهیم اخلاقی صِرف، جوابگوی انسان امروزی نیست بررسی کاربرد عملی اخلاق به طور خاص در حیطه های مختلف زندگی انسان ها ضروری به نظر می رسد تا فرد بتواند در شرایط گوناگون، عمل درست را از نادرست تمیز دهد و به آن عمل کند. بررسی و شناخت وظایف اخلاقی در شرایط مختلف بر عهده رشته ای به نام اخلاق کاربردی است. با توجه به مسئولیت مهمی که این رشته بر عهده دارد، نکته قابل توجه این است که اصول و مبانی اخلاق کاربردی باید از منبعی متقن و کامل برخوردار باشد تا با کمک آن بتواند وظایف اخلاقی انسان را در زندگی فردی و اجتماعی مشخص کند. اگر چه اندیشمندان اسلامی و غیر اسلامی درباره اخلاق کاربردی، آثاری از خود به جا گذاشته اند، اما این موضوع از منظر نهج البلاغه کمتر مورد بررسی قرار گرفته است و با توجه به این که از منظر آیات قرآن و روایات، اخلاق در تغییر حقیقت و چگونه شدن و سازندگی انسان تأثیر و نقش بسزائی دارد و انسان که به نحو عام خلیفه خداوند در روی زمین است، باید متصف به صفات و اخلاق و آداب الهی شود تا بتواند در قلمرو این صفات، به وظائف و مسئولیت های خود در شناخت و راه حل معضلات اخلاقی در ساحت های گوناگون، عمل کند. بنا بر این اخلاق کاربردی با استفاده از منبع نورانی روایات اهل بیت خصوصا ًسخنان امیرمومنان علی(7) می¬تواند در رساندن انسان به کمال، سعادت و قرب الهی نقش اساسی داشته باشد.

شاخه ای از فلسفه اخلاق که به دنبال ارائه باید ها و نباید های کاربردی در مسائل خاص و جزئی زندگی انسان ها است، اخلاق کاربردی نام دارد. پژوهش حاضر در نظر دارد چهار مورد از حوزه های اخلاق کاربردی را از منظر قرآن کریم که حاوی برنامه های جامع اخلاقی برای هدایت انسان هاست، مورد بررسی قرار دهد. قرآن کریم در حوزه اخلاق خانواده بر محبت و ایجاد آرامش در روابط همسران از طریق صداقت، رعایت احترام، عیب پوشی، تغافل وغیره تأکید می کند و نکات اخلاقی را برای تربیت نسلی توحیدی، بیان کرده و به فرزندان در خصوص احسان به پدر و مادر سفارش فراوان کرده است. این کتاب ارزشمند حیاتی، در حوزه اخلاق تعلیم و تعلّم، معلم حقیقی را خداوند می داند و اصول اخلاقی چون، تقدم تهذیب بر تعلیم و تعلّم، عامل بودن به علم، حسن خلق، تربیت در کنار آموزش و اصول کاربردی دیگری که معلم و متعلّم در امر یاددهی و یادگیری باید مدنظر داشته باشند، ارائه می کند. قرآن مبین، دیدگاه توحید محورانه ای را در حوزه اخلاق محیط زیست مطرح کرده و به انسان اجازه دخل و تصرف در جهان هستی را می دهد تا بتواند به خدا شناسی برسد، اما در عین حال باید حافظ مخلوقات باشد. این منبع غنی الهی، انسانی را شایسته مقام اشرف مخلوقات بر روی زمین می داند که، از عدالت در رفتار با سایر اجزاء هستی منحرف نگردد.

قرآن کریم به زبانی و در عصری نازل شده که در آن دوران شیوه های گوناگون فصاحت و بلاغت در حد کمال در بین اهل زبان متداول بوده است. یکی از آن شیوه ها کاربرد دلالت ها در قرآن است. جلال الدین سیوطی در کتاب الإتقان فی علوم القرآن عواملی را تحت عنوان اسباب اجمال برمی شمارد که وجود آن ها در برخی آیات قرآن کریم، باعث اجمال آیات شده است و به همین سبب، بخشی از آیات قرآن را نیازمند تبیین دانسته است. این¬که موضوع عوامل اجمال آیات قرآن که توسط سیوطی مطرح شده است، تا چه میزان با دیدگاه سایر دانشمندان علوم قرآن و به ویژه آراء علامه طباطبایی هم خوانی و مشابهت دارد، مطلبی است که نیازمند پژوهش و بررسی است. در پژوهش حاضر، آراء جلال الدین سیوطی در مبحث اجمال و تبیین، با تأکید بر اندیشه های علامه طباطبایی(ره) مورد ارزیابی و بررسی قرارمی گیرد، تا دیدگاه این دانشمندان را در این خصوص تحلیل کرده و بیان صحیحی از شیوه کار و آراء ایشان ارائه نماید. این پژوهش مشتمل بر سه فصل است؛ فصل اول شامل کلیات و مفاهیم است که در آن مفاهیم و اصطلاحاتی مانند مجمل، مبیّن، مبهم و متشابه و همچنین برخی از تفاوت های میان آن ها تبیین شده است. در فصل دوم با عنوان «تحلیل آیات مجمل کتاب الإتقان فی علوم القرآن و بررسی چگونگی اسباب اجمال در این آیات»، آیات مجمل مورد نظر سیوطی و چگونگی اسباب اجمال در این آیات، بررسی شده است. همچنین روش علامه¬سیوطی در بررسی واژه یا واژگان مجمل و نیز نحوه بهره گیری وی از روایات کتاب الإتقان و تفسیر الدّرالمنثور مورد تحلیل قرار گرفته است. در این فصل به موضوع «سیاق»، اعم از سیاق کلمات، جملات یا آیات، که علامه طباطبایی برای روشن شدن معنای آیات قرآن کریم، بدان اهتمام و توجه ویژه داشته است، پرداخته شده و شیوه او در به کارگیری «سیاق» تبیین شده است. علامه طباطبایی در بررسی آیات مجمل ـ برخلاف سیوطی که واژه یا واژگان مجمل را به تنهایی و بیرون از آیه بررسی کرده است ـ کلمات را درون آیه بررسی کرده و با درنظرگرفتن سیاق آیات، توجه به کاربرد همان واژگان در سیاق مشابه و نیز دقت در دلالت واژگان، معنای آن کلمه و به دنبال آن، دلالت آیه را تبیین نموده است. در این فصل همه آیاتی که جلال الدین سیوطی در کتاب الإتقان آن ها را مجمل دانسته-است، با بهره گیری از دیدگاه مفسران گوناگون و نیز دانشمندان علوم قرآنی و با تأکید بر اندیشه های علامه طباطبایی، مورد بازبینی و تحلیل قرارگرفته است. همچنین در این فصل، روایات تفسیری موجود در تفسیر الدرّالمنثور و نیز کتاب الإتقان ذیل آیات مجمل، بررسی شده و موضوع عدم هماهنگی بین این روایات، تبیین گشته است. در فصل سوم با عنوان «تحلیل آیات مبیّن و اقسام آن در کتاب الإتقان فی علوم القرآن» به اقسام مبیّن(مبیّن متّصل و منفصل)، تفاوت دیدگاه جلال الدین سیوطی و علامه طباطبایی در مبیّن بودن آیات و نیز چگونگی برطرف کردن اجمال، پرداخته شده است. با بررسی آیات مبیّن در این بخش، روشن شد که هیچ یک از اسباب اجمال مورد نظر سیوطی، که خود او در کتاب الإتقان آن ها را برشمرده بود، یافت نشد، در حالی که اگر وی این آیات را به عنوان آیات مجمل معرفی کرده، طبیعی است که اسباب اجمال آن ها باید درون آیه وجود داشته باشد. همین موضوع نشان دهنده این است که آیاتی را که سیوطی در بخش اول فصل«فی مجمله ومبیّنه» از کتاب الإتقان به عنوان مجمل معرفی کرده است، اجمال آن ها محلّ تأمل و تردید بوده و یا احتمالاً در اسباب اجمال، مولفه های دیگری مورد نظر سیوطی بوده اما وی آن ها را یادآور نشده است. از آن جا که جلال الدین سیوطی، «سنّت» را یکی از مبیّن ها می داند، لذا در این فصل، «مبیّن» بودن سنّت، مفهوم حدیث و سنّت، جایگاه سنّت در تبیین آیات قرآن کریم و همچنین تفاوت دیدگاه سیوطی و علامه طباطبایی در خصوص عدالت جمعی صحابه و تأثیر رأی و اجتهاد در تفسیر قرآن کریم، بیان شده است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

نماز - عالی ترین مظهر نیایش - دارای آثار دنیوی و اخروی فراوانی است و می توان آن را از بهترین راهکار های معنوی در پیشگیری از انحرافات دانست . نگاهی گذرا به گرفتاری های انسان در عصر کنونی، ضرورت توجه به اسلام و تمسک عملی به سیره پیامبراکرم (ص) را بیشتر آشکار می کند تا بشر بتواند خود را از بند دنیای مادی برهاند و با ترویج فرهنگ نماز در پرتو سیره رسول خدا(ص) راه حل هایی برای مطرح کردن و پیاده کردن آن در سطح جامعه بیابد . در این تحقیق ، جوامع روایی شیعه و اهل سنت و منابع تاریخی، مورد بررسی قرار گرفته است تا سیره آن حضرت در مورد راه های ترویج فرهنگ نماز استخراج گردد. بیان جلوه های گفتاری آن حضرت در زمینه اسرار نماز،جایگاه و اهمیت آن ، شرایط و موانع پذیرش نماز، همچنین بررسی عملکرد آن حضرت در ابعاد مختلف تربیتی ،اخلاقی واجتماعی- سیاسی، محورهای اساسی این پژوهش است. بر اساس نتایج بدست آمده، فریقین اتفاق نظر دارند که تلاش آن حضرت در ترویج این فرهنگ در سطح جامعه موفقیت آمیز بوده ، به ترویج روح نماز و تربیت انسان های صالح و نماز گزار منجر شده است. سبک گفتار و رفتار آن حضرت همراه با بیان آثار ، به گونه ای انجام گرفته است که بسیاری از مسلمانان در یافتند نماز را در اول وقت ، با رعایت شرایط کمال و حدود و جوانب آن در مسجد و به جماعت اقامه نموده و آن را از تمامی آفات نفسانی ، جسمانی یا عدم رعایت حقوق الهی و مردمی پیراسته نمایند . همچنین سیره عملی آن حضرت نشان داد با به کار گیری شیوه های مختلف می توان بستر مناسبی، برای جذب سایرین به نماز ایجاد کرد.

شخصیت زن از دیدگاه مفسران معاصر در این رساله به پژوهش نهاده شده است. برای رسیدن به فضایی مناسب ، جهت تحلیل این موضوع ، ابتدا شخصیت زن از نگاه تمدنهای گوناگون بشری و آئین های مختلف به اختصار گزارش شده است. و آنگاه موضوع یادشده در فرهنگ روزگار نزول یعنی در دوره جاهلیت به تفصیل آمده است. در این بخش یکی از روشن ترین نمودهای تحقیر جنس زن یعنی زنده بگور کردن او، افزون بر ریشه یابی تاریخی، زمینه شناسی شده و عوامل مختلف این اقدام ضد انسانی کاویده شده است.پس از آن نگاهی است اگر چه گذرا به وضع زن درنگاه افراطی به آن و به اصطلاح در آموزه های فمینیستی با عنایت به چگونگی شکل گیری این اندیشه و آسیب شناسی آن و پی آمدهای این جریان. سپس نقش تاریخی آموزه های اسلام دراحیای شخصیت زن بررسی شده و تکریم اسلام از زن از زوایای مختلف به بحث نهاده شده است. مبانی شخصیت زن از دیدگاه اسلام ، با توجه به خلقت او، حقوق و تکالیفش از نظر اسلامی یکی دیگر از مباحث بررسی شده دراین رساله است. رساله به تفاوتهایی بین زن و مرد باور دارد : به همین دلیل ، از یکسو چگونگی این تفاوتها را و از سوی دیگر، راز و رمزهای آن را بیان کرده است. با اینهمه ، این سوال درپیش رو نهاده شده است که آیا در جوامع اسلامی به صورت یک واقعیت ، زن در جایگاه شایسته و بایسته اش قرار دارد؟ اگر پاسخ منفی است، این وضع معلول چه عواملی است؟ این عوامل دراین بخش ارزیابی شده است. و بالاخره برای ارائه نمونه و یا نمونه هایی از شخصیت مطلوب از زن در نگاه اسلام در فصلی با عنوان تجلی شخصیت زن در تاریخ انبیا این موضوع بررسی شده است. محور پژوهش در آنچه آمد براساس تفاسیر پنجگانه المنار، الجواهر، فی ظلال القرآن، المیزان و نمونه بوده است .

در این پژوهش ، استشهادهای امام صادق(ع)به قرآن ، جمع آوری شده و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.