تنش خشکی مهمترین عامل محدود کننده تولید محصولات زراعی بوده و بخش اعظم اراضی ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک طبقه بندی می گردد. به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر برخی شاخص های فیزیولوژیک و مورفولوژیک جو، آزمایشی در گلخانه و مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و دو سطح آبیاری (60 و 100 درصد ظرفیت مزرعه) و 6 ژنوتیپ جو (نصرت، ماکوئی، یوسف، d10، mb8016، mb8314) انجام شد. طی دوره رشد بوته ها محتوی نسبی آب برگها، شاخص کلروفیل (عدد spad) و میزان فلورسانس کلروفیل در دو مرحله ساقه دهی و تولید سنبله اندازه گیری شدند. در آزمایش دیگر در مزرعه که به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت تنش خشکی و شاهد در پلات های اصلی و ژنوتیپ ها در پلات های فرعی قرار داده شدند. در پایان آزمایش، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در مترمربع و تعداددانه در سنبله اندازه گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که محدودیت آبی، تأثیری بر شاخص های فلورسانس کلروفیل در مرحله ساقه دهی نداشت ولی نسبت fv/fm یا کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم ii را در مرحله تولید سنبله کاهش داد. همچنین تنش خشکی در سطح یک درصد تأثیر معنی داری بر محتوی نسبی آب و میزان کلروفیل داشت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها در مزرعه نشان داد که قطع آبیاری در مرحله تولید سنبله سبب کاهش میزان عملکرد در ارقام جو می شود. در مجموع دو شرایط بررسی شده گلخانه و مزرعه، ژنوتیپ mb8016 بالاترین میانگین صفات اندازه گیری شده را به خود اختصاص داد و به عنوان بهتربن ژنوتیپ برای کاشت در منطقه کرمان توصیه می گردد.

، که کاربرد پوتریسین 5 میلی مولار و ترکیب آن با متیل جاسمونات 10 میکرومولار صدمه های سرما را در میوه های پرتقال کاهش دادند. پروکسیداسیون لیپیدها، کاهش وزن، میزان آب اکسیژنه، درصد پوسیدگی و اسیدهای آلی کاهش پیدا کرد و میزان ترکیبات فنولی در میوه های تیمار شده کمتر از میوه های شاهد بود. کل مواد جامد محلول، ویتامین ث، آنتوسیانین، کاروتنوئیدها، فعالیت آنزیم های پروکسیداز و پلی فنول اکسیداز و میزان آب در میوه های تیمار شده بیشتر از میوه های شاهد بود. ph در میوه های تیمار شده تفاوت معنی داری با میوه های شاهد نداشتند. پوتریسین و متیل جاسمونات تاثیر معنی داری روی ساختارهای ترشحی در میوه های تیمار شده در طی مدت انبارمانی نداشتند. بطور کلی نتایج نشان دادند که کاربرد پوتریسین 5 میلی مولار و ترکیب آن با متیل جاسمونات 10 میکرومولار موثرترین تیمار می باشد.

چهارسطح شوری حاصل از نمک کلرورسدیم شوری بر خصوصیات رشدی، فیزیولوژیکی، عملکرد و اجزا عملکرد درهفت رقم آفتابگردان شامل زاریا، بلیزار، آرماویروسکی، یورفلور، هایسون33، فرخ وپروگرس در دو آزمایش مجزا در سال 1389 در گلخانه ومزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر مورد بررسی قرارگرفت. آزمایش گلدانی در گلخانه به صورت فاکتوریل وآزمایش مزرعه ای به صورت کرت های خرد شده و هر دو در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام که سطوح شوری به عنوان فاکتور اصلی و ارقام به عنوان فاکتور فرعی اعمال شدند. هر رقم تحت تاثیر شوری آب آبیاری با هدایت الکتریکی 2، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر در گلخانه و 4، 6، 8 و 10 دسی زیمنس بر متر در مزرعه رشدکرد. نتایج نشان داد که اثرتنش شوری در مورد تمامی صفات شامل محتوای آب نسبی، نشت یونی،طول روزنه و تعداد روزنه در هر دو سطح رویی و زیرین برگ، سرعت تعرق، کلروفیل spad، f0، fm،fv/fm، کلروفیل a، کلروفیل b، کارتنوئید، پایداری غشا در 15 ثانیه، پایداری غشا در 60 ثانیه، پایداری غشا در 120 ثانیه، وزن خشک کل، تعداد برگ، سطح برگ، ارتفاع بوته، طول میانگره، تعداد میانگره، عملکرد دانه، تعداد دانه در ردیف تعداد دانه در طبق، تعداد ردیف دانه در طبق، قطر طبق و وزن تک دانه معنی دار بود.همچنین اثر مقابل واریته در شوری در مورد تمامی صفات ذکر شده بجز محتوای آب نسبی، تعداد و طول روزنه در سطح رویی و زیرین برگ، کارتنوئید، تعداد برگ و عملکرد نیز معنی دار بود. مجموع نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان داد که با توجه به همبستگی زیادی که بین عملکرد کوانتومی و عملکرد دانه وجود دارد، رقم زاریا با عملکرد کوانتومی بالا و در نظر گرفتن صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک هر دو آزمایش گلخانه و مزرعه بالاترین عملکرد دانه بدست آمده بین ارقام مورد آزمایش را دارا بوده و مقاوم ترین رقم نسبت به شوری می باشد و در بین ارقام مورد مطالعه در این تحقیق بهترین رقم پیشنهادی جهت کشت در اراضی شور و یا آبیاری با آب های شور می باشد. در مقابل رقم بیلیزار با کمترین میزان عملکرد کوانتومی، کمترین میزان عملکرد دانه را داشت و رقمی حساس نسبت به شوری شناخته شد و کشت این رقم در شرایط مشابه توصیه نمی شود.

اطلسی با نام علمی petunia hybrida به تیره سیب زمینی سانان solanaceaeتعلق دارد و یکی از مهم ترین گل های باغچه ای در ایران است. بهبود شرایط رشد و نمو وگلدهی این گیاه عموما مورد نظر می باشد. به دلیل تنوع رنگ وگونه و نقش آنها در زیباسازی محیط و فضای سبز، تولید نشای قوی با دوره گلدهی بیشتر، دارای اهمیت می باشد. به همین منظور آزمایشی با هدف افزایش شاخص های رشد و طولانی کردن دوره گلدهی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 16 تیمار و 5 تکرار در شاسی های تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت. بذرهای اطلسی تهیه، پس از کشت بذر و انتقال نشاها در مرحله 6 برگی، محلول پاشی گیاهان در این آزمایش در چهار مرحله طی دوره رشد گیاه با تیامین در غلظت های صفر و 100 میلی گرم در لیتر ، اسید آسکوربیک صفر و 100 میلی گرم در لیتر، بنزیل آدنین صفر و 200 میلی گرم در لیتر و اسید جیبرلیک صفر و 100 به صورت ساده و ترکیبی اجراء شد. نتایج حاصل اختلافات معنی داری را بین تیمارها روی شاخص های اندازه گیری شده نشان داد. بر اساس نتایج حاصل، اسید جیبرلیک در اثرات تکی تاثیر قابل توجهی بر روی شاخص های اندازه گیری شده مانند ارتفاع، طول میانگره، طول شاخه جانبی، تعداد گل، قطر گل، قطر ساقه، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، قند احیا و بنزیل آدنین تاثیر مثبتی بر پارامترهایی مثل سطح برگ، تعداد شاخه جانبی، طول ریشه، رنگیزه های گیاهی، کارتنوئید و شاخص کلرفیل و اسید آسکوربیک بر پارامتر عمر گل نسبت به شاهد داشت. همچنین در اثرات دوگانه اسید جیبرلیک و بنزیل آدنین بر شاخص های مرتبط با رشد ارتفاع، تعداد گل، قطر گل، طول ریشه، تعداد شاخه جانبی، قطر ساقه، سطح برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل و ترکیب بنزیل آدنین با اسید آسکوربیک بر طول میانگره، میزان قند، کارتنوئید و ترکیب اسید آسکوربیک با اسید جیبرلیک بر طول شاخه جانبی و در ترکیب بنزیل آدنین و تیامین عمر گل و شاخص کلروفیل در میان تیمارهای دو گانه معنی دار و نسبت به شاهد قابل توجه بود. در میان اثرات سه گانه ترکیب دو هورمون با ویتامین ها بود که اثر قابل توجهی بر شاخص ها نسبت به شاهد داشت. در کلیه شاخص های اندازه گیری شده در این پژوهش، اثرات متقابل چهار گانه معنی دار شده و در نهایت ترکیب توام هر چهار ماده کاربردی موجب افزایش معنی دار تمام شاخص های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی نسبت به شاهد و دیگر تیمار ها گردید.

دو آزمایش جداگانه در سال 1391 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنرمورد بررسی قرارگرفت که تیمارهای آزمایش اول شامل چهار سطح شوری (1، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر) و سه غلظت پوترسین(0، 1 و 2 میلی مولار) بود. همچنین آزمایش دوم نیز، شامل پنج سطح شوری (1، 3، 5، 7 و 9 دسی زیمنس بر متر) و سه غلظت دو پلی آمین اسپرمیدین و اسپرمین که شامل عدم محلول پاشی، محلول پاشی 5/0 و 1 میلی مولار برای هر کدام از این پلی آمین ها بود. صفات اندازه گیری شده شامل خصوصیات مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بودند. نتایج نشان داد که شوری بر تمامی صفات اندازه گیری شده در هر دو آزمایش معنی داربود. اثر پوترسین بر برخی پارامترها چون تعدادگل، قطرگل، طول روزنه روی برگ، فلورسانس بیشینه و آنزیم پلی فنل اکسیداز معنی دار نشد ولی بر سایر پارامترها تاثیر معنی داری داشت. اثر دوپلی آمین دیگر بر تمامی پارامترها به غیر از وزن خشک گل، ارتفاع اندام هوایی، ارتفاع ریشه و وزن تر ریشه معنی دارشد. همچنین اثر متقابل شوری و پوترسین در آزمایش اول بر تعدادگل، قطرگل، طول عمرگل، وزن خشک گل، ارتفاع اندام هوایی، وزن خشک ریشه، محتوای آب نسبی، نشت یونی، طول روزنه زیر برگ، فلورسانس کمینه، فلورسانس بیشینه، آنتوسیانین گلبرگ، پرولین، مالون دآلدئید ریشه، آب اکسیژنه ریشه و آنزیم پلی فنل اکسیداز معنی دار نشد ولی بر سایر پارامترها تاثیر معنی داری داشت. در آزمایش دوم نیز اثر متقابل شوری و دو پلی آمین اسپرمیدین و اسپرمین به غیر از تعدادگل ، طول عمر گل و شاخص های فلورسانس بر سایر پارامترهای رویشی و فیزیو لوژیکی تاثیری نداشت اما بر کلیه پارامترهای بیوشیمیایی به غیر از کارتنوئید برگ و آنزیم پلی فنل اکسیداز تاثیر معنی داری گذاشت. مجموع نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان داد که شوری تاثیر منفی بر کلیه پارامترهای رویشی گذاشته و پلی آمین ها تاحدی می توانند سبب بهبود رشد این گیاه شوند وهمچنین این گیاه مکانیسم های متفاوتی برای مقابله با شوری از خود نشان داد. چنین نتیجه گیری شد که گیاه همیشه بهار در برابر مقادیر کم تنش شوری مقاوم است.

هدف از انجام این پژوهش مطالعه اثر غلظت های مختلف اسید هیومیک بر بهبود برخی از ویژگی های رشدی و بیوشیمیایی چمن آفریقایی و سه گونه چمن سردسیری بود. این تحقیق به صورت طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در چمن آفریقایی و در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی درچهار تکرار در سه نوع چمن سردسیری اجرا شد. در این بررسی غلظت های مختلف اسید هیومیک (0، 250، 500 و 1000میلی گرم بر لیتر) بر چمن محلول پاشی شد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که در چمن آفریقایی کاربرد اسید هیومیک درغلظت250 میلی گرم بر لیتر باعث افزایش میزان ارتفاع، وزن تر و خشک و ترکیبات فنولی گیاه گردید. بالاترین میزان محتوی نسبی آب، کلروفیل b و کارتنوئید و همچنین کمترین میزان نشت یونی در غلظت 500 میلی گرم بر لیتر اسید هیومیک به دست آمد. در سه نوع چمن سردسیری با افزایش غلظت این ماده مقدار قند، رنگیزه های فتوسنتزی و کارتنوئید افزایش معنی دار و در مقابل نشت یونی کاهش یافت. اثرات مثبت معنی دار در محتوای نسبی آب به ویژه در فستوکا و لولیوم با کاربرد این ماده دیده شد. در وزن تر و خشک چمن ها نیز افزایش معنی داری به ویژه در غلظت 250 میلی گرم بر-لیتر ایجاد گردید. در مقایسه کلی بین سه گونه چمن، بالاترین کیفیت ظاهری، وزن خشک و رنگیزه ها در چمن لولیوم و بیشترین مقدار فنول ، محتوای نسبی آب و ارتفاع در چمن فستوکا به دست آمد. بالاترین مقدار قند و کم ترین مقدار وزن تر و کیفیت ظاهری مربوط به چمن پوآ بود.

امروزه به¬علت فعالیت¬های گسترده صنعتی و کشاورزی، مقادیر زیادی از آلاینده¬های شیمیایی، به¬ویژه فلزات سنگین وارد محیط¬زیست می¬شود. این مواد به¬علت سمی بودن، داشتن خاصیت سرطان¬زایی و قابلیت تجمع در بدن موجودات زنده، نگرانی¬های زیادی ایجاد کرده¬اند. قارچ آرباسکولار میکوریز، یکی از مهمترین میکروفلورهای خاکزی است که رابطه همزیستی مفیدی با ریشه گیاهان تشکیل می¬دهد. این تحقیق با توجه به ضرورت حذف فلز سنگین مس از محیط¬زیست و جلوگیری از اثرات تخریبی آن و نیز به¬¬منظور بررسی تأثیر قارچ آرباسکولار میکوریز بر میزان جذب و تجمع مس در بافت¬های گیاهی و همچنین اثرات مفید آن بر ویژگی¬های رشدی دو گیاه زینتی آهار (zinnia elegans) وگل همیشه¬بهار (calendula officinalis l.) تحت سطوح مختلف مس در خاک انجام شد. قارچ میکوریز مورد نظر ابتدا با استفاده از گیاهان سورگوم و شبدر و سپس با خود گیاهان مورد مطالعه، کشت و تکثیر شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی بود که با 6 غلظت مس (صفر، 50، 100، 200، 400 و 800 میلی¬گرم مس بر کیلوگرم خاک)، دو سطح قارچ میکوریز (m1= وجود و m0= عدم وجود قارچ) و 5 تکرار در گلخانه دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. در نهایت صفاتی مانند طول ساقه و ریشه، وزن تر و خشک ساقه و ریشه، سطح و تعداد برگ، حجم ریشه و درصد کلنیزاسیون میکوریزی ریشه و غلظت مس اندام هوایی و ریشه در هر گیاه به¬طور جداگانه اندازه¬گیری شد. نتایج نشان داد که تأثیر مایه¬زنی گل همیشه¬بهار با قارچ میکوریز بر تمامی صفات در سطح 1 درصد معنی¬دار شد و سطوح مس موجب کاهش معنی¬دار تمامی صفات به¬جز تعداد برگ گردید. همچنین اثرات متقابل مس و قارچ بر تمامی صفات به¬جز طول ساقه و ریشه، تعداد برگ و وزن تر ساقه اثر معنی¬داری داشت. در گل آهار تأثیر قارچ میکوریز موجب افزایش معنی¬دار تمامی صفات در سطح 1 درصد شد و تأثیر سطوح مس نیز بر تمامی صفات معنی¬دار شد.

برای دستیابی به سبز فرشی سالم و زیبا، باید از گونه ها و آمیخته های بذری مناسب برای هر ناحیه استفاده شود تا جلوه سبز آن پایدار بماند. در این پژوهش به منظور تعیین آمیخته بذری مناسب جهت کاشت در شرایط آب و هوایی کرمان، بذر چمن فریژ کنتاکی، چمانواش، چاوی و چایر به صورت جداگانه و نیز به صورت آمیخته در نسبت های مختلف مورد بررسی قرار گرفت و در پایان بهترین آمیخته بذری برای این ناحیه معرفی شد. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار که هر تیمــاردارای 4 تکــرار بود، انجام شد

به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی بر خصوصیات آناتومیکی و فیزیولوژیکی برگ های زمستانه و بهاره پنج رقم گندم دو آزمایش در گلدان و مزرعه دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت. آزمایش گلدانی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح آبیاری (100 و 60 درصد ظرفیت مزرعه ) و پنج رقم گندم (شعله، امید، شاه پسند، آذر2، آزادی) بود. صفات اندازه گیری شده از برگ های زمستانه شامل: قطر آوند آبکش، قطر آوند چوبی، مساحت غلاف آوندی، مساحت مزوفیل، مساحت اپیدرم بالا و پایین، محتوی آب نسبی، میزان یون تراوش یافته، شاخص سطح ویژه برگ، تعداد و طول روزنه در سطح رویی برگ بود. تنش خشکی بطور معنی داری باعث کاهش قطر و مساحت سلولها و محتوی نسبی آب و طول روزنه در سطح رویی برگ و افزایش میزان یون تراوش یافته و تعداد روزنه در سطح رویی برگ شد. آزمایش مزرعه ای به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی بود. کرت های اصلی شامل دو سطح آبیاری ( آبیاری کامل و قطع آبیاری در اواخر پنجه زنی) و کرت های فرعی شامل پنج رقم گندم بود. صفات اندازه گیری شده از برگ های بهاره شامل: قطر و مساحت سلولها، نشت یونی، ضخامت برگ، مساحت و تعداد سلولهای بالیفورم، تعداد و طول روزنه در سطح رویی و زیری برگ، شاخص سطح ویژه برگ، عملکرد دانه بود

یکی از چالش های اصلی در مدیریت چمن محدودیت منابع آب است. پژوهش حاضر برای بررسی تأثیر تنش خشکی و سنجش میزان مقاومت سه نوع چمن در مراحل جوانه زنی و استقرار دانهال، آزمایش اول در قالب فاکتوریل و آزمایش دوم به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت. یافته های این پژوهش حاکی از تحمل بهتر چمن فستوکا و پوآ در برابر خشکی با توانایی بالاتر این دو چمن در مرحله استقرار در القای فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی، تولید بالاتر مواد تنظیم کننده اسمزی و رنگیزه های فتوسنتزی و میزان خشکیدگی کمتر و کیفیت ظاهری بالاتر مناسب تر بود.کاهش رنگیزه های فتوسنتزی و عدم تغییر در سیستم دفاع آنزیمی و غیر آنزیمی و افت کیفیت ظاهری در چمن لولیوم نشان دهنده حساسیت بیشتر این چمن در مقایسه با پوآ و فستوکا بود.

گزینش گونه مقاوم به شوری ، یکی از مهم ترین روش های موثر در بهره برداری از خاک و آب شور محسوب می شود. برای بررسی اثر شوری آب آبیاری در 5 سطح شوری حاصل از نمک کلرید سدیم ( 1، 4، 6 ، 8 و 10 دسی زیمنس بر متر) بر فاکتورهای مورفولوژیکی، بیولوژیکی و بیوشیمیایی سه چمن lolium pernne ،poa pratensis و festuca arundinacea پژوهشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار در گلخانه انجام شد.

برای بررسی تاثیر پیش تیماربذری و محلول پاشی 24-اپی براسینولید بر برخی ویژگی های مورفولوژیک، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه همیشه بهار، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا" تصادفی انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل پیش تیمار بذری و محلول پاشی 24- اپی براسینولید با چهار غلظت (0، 1/0، 1 و 10 میکرومولار) بود. نتایج نشان داد که وزن تر اندام هوایی، ریشه، وزن تر و خشک گل، همراه با افزایش غلظت این تنظیم کننده ی رشد به صورت پیش تیمار بذری و محلول پاشی، افزایش یافت و بیشترین وزن تر اندام هوایی، ریشه، وزن تر و خشک گل مربوط به تیمار ترکیبی (پیش تیمار 1/0 میکرومولار+ محلول پاشی 1/0 میکرومولار) بود که به ترتیب موجب 79، 33، 28 و 25 درصد نسبت به شاهد گردید. همچنین کاربرد این ترکیب سبب افزایش 35 درصدی پروتئین و 3/18 درصدی قندهای احیا در مقایسه با شاهد گردید. میزان کلروفیل a، b، کل و کارتنوئید به صورت پیش تیمار و محلول پاشی روند افزایشی داشتند. کلیه تیمارهای ترکیبی موجب افزایش معنی دار رنگیزه های فتوسنتزی گردید و بیشترین میزان در بر همکنش (پیش تیمار 1/0 میکرومولار+ محلول پاشی 1/0 میکرومولار) دیده شد، به گونه ای که به ترتیب موجب افزایش کلروفیل a، b، کل و کارتنوئید حدود 4/2، 1/3، 58/2و 7/2 برابر نسبت به شاهد شد. همچنین نتایج نشان داد که کاربرد 24-اپی براسینولید به صورت پیش تیمار، محلول پاشی و ترکیب تیماری موجب افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان (سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، پراکسیدازها) و ترکیبات فنلی (آنتوسیانین، فلاونوئید، پلی فنل اکسیداز و فنیل آلانین آمینولیاز ) گردید. به طور کلی نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که کاربرد 24-اپی براسینولید می تواند برای افزایش رشد و نمو گیاه همیشه بهار استفاده شود.

توت فرنگی از میوه های ریز مناطق معتدله است که جایگاه مهمی را در رژیم غذایی انسان دارد. سولفات آهن، اسید فولیک و همچنین اسید هیومیک، به دلیل وجود ترکیبات مختلف و عناصر، اثرات مفیدی در افزایش تولید و بهبود کیفیت محصولات کشاوزی دارد. در این تحقیق سعی شده است، تاثیر سطوح مختلف اسید هیومیک (25 ، 50 میلیگرم بر لیتر) و سولفات آهن (25/0.و 5/0 درصد) و فولیک اسید (20میلی مول و40 میلی مول) روی برخی از ویژگی های رویشی، زایشی ، کیفی و عمر انبارمانی توت فرنگی رفم پاروس بررسی گردد.همچنین طی مدت انبارمانی مشخص گردید، تیمار (هیومیک اسید 25 میلیگرم + فولیک اسید 20 میلی مول ،هیومیک اسید 25میلیگرم + سولفات آهن 25/0درصد، فولیک اسید 20 میلی مول + سولفات آهن 25/. درصد) بیشترین تا ثیر را روی افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز، پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز میزان آنتوسیانین، ترکیبات فنولی، استحکام میوه (سفتی)، موادجامد محلول و اسیدیته قابل تیتر و همچنین کمترین میزان نشت یونی، پراکسیداسیون لیپیدها، آب اکسیژنه، پوسیدگی داشته است و سایر تیمارها نیز سبب افزایش عمرانبارمانی میوه توت فرنگی رقم پاروس شدند و باشاهد تفاوت معنی داری داشتند.