چکیده به منظور بررسی تاثیر بستر کاشت و آماده سازی بذر بر سبز شدن و رشد نشاء فلفل شیرین رقم کالیفرنیاواندر آزمایشی در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با سه تکرار در محل گلخانه تحقیقاتی گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام گرفت. تیمارهای مورد استفاده شامل a1 = 75% ورمی کمپوست + 25% کوکوپیت و a2 = 25% ورمی کمپوست + 75% کوکوپیت و a3 =50% ورمی کمپوست + 50% کوکوپیت و a4 = خاک معمولی نشاء و آماده سازی بذربا نیترات پتاسیم با غلظت 3 و صفر درصد به عنوان شاهد بود. نتایج حاصل ازاین تحقیق نشان داد که بستر a2 = 25% ورمی کمپوست + 75% کوکوپیت و a3 =50% ورمی کمپوست + 50% کوکوپیت، بهترین درصد سبز شدن و بستر a1 = 75% ورمی کمپوست + 25% کوکوپیت و a2 = 25% ورمی کمپوست + 75% کوکوپیت و a3 =50% ورمی کمپوست + 50% کوکوپیت، سرعت سبز شدن بهتری نسبت به خاک معمولی نشاء داشت و در مورد اثر آماده سازی بذر، تنها در بستر a1 = 75% ورمی کمپوست + 25% کوکوپیت و a2 = 25% ورمی کمپوست + 75%کوکوپیت تفاوت معنی داری حاصل شد.

آزمایشی با هدف بررسی اثر تیمارهای مختلف پس از برداشت و شرایط نگهداری بر تغییرات فیزیکی و شیمیایی محصول گوجه فرنگی رقم سیندا در مشهد انجام شد. آزمایش بصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل بسته بندی با پوشش پلی اتیلن ضخیم، بسته بندی با پوشش پلی اتیلن شفاف، بسته بندی با کاغذ، کلرید کلسیم 1%، آب داغ 39 درجه سانتی گراد و هوای داغ 34 درجه سانتی گراد بودند که در دو شرایط محیط و نگهداری در سردخانه با دمای4 درجه سانتی گراد قرار داده شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که تفاوتهای معنی داری بین تیمارهای انجام شده و شرایط مختلف نگهداری محصول وجود دارد. تیمار بسته بندی با پوشش پلی اتیلن ضخیم به طور معنی داری کاهش کمتر در وزن فیزیولوژیک، میزان tss و لیکوپن داشت. همچنین میوه های بسته بندی شده به روش پلی اتیلن ضخیم دارای ta، میزان آسکوربیک اسید و رتبه بازار پسندی بهتری بودند و همچنین باعث افزایش عمر انباری محصول تا دو هفته گردیدند.در تیمار شرایط نگهداری، نگهداری در سردخانه موجب حفظ بهتر کیفیت محصول نسبت به نگهداری در شرایط محیط شد اگرچه بروز خسارت سرمازدگی در روزهای انتهایی آزمایش در محصولات مشهود بود. ولی تیمار نگهداری به همراه بسته بندی پلی اتیلنی ضخیم به طور معنی داری این خسارت را کاهش داد و میوه ها کیفیت بهتری نسبت به سایر تیمارهای بسته بندی داشتند.

چکیده به منظور طراحی و اجرای برنامه های به نژادی، آگاهی ازساختار ژنتیکی گیاه مورد بررسی ضروری است و انتخاب والدین مناسب جهت تولید هیبریدهایی باعملکردبالامیتواندازهدررفت وقت وانرژی درمراحل بعدی جلوگیری کند. امروزه تحقیقات زیادی درزمینه اصلاح گوجه فرنگی برای صفات مرتبط باعملکرد، مقاومت به شرایط نامساعد محیطی وآفات انجام میشود. دربررسی گوجهفرنگی ازنظر ژنتیکی واصلاح آن تلاش میگردد تا از لاینهایی باحداکثر اختلاف درخصوصیات مورفولوژیکو زراعی استفاده گردد . بعنوان مثال بروز نماید. تحقیقی که پیشروست درسالهای 1390 تا 1392 f حداکثر هتروزیس ممکن در هیبریدهای 1 درگلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام گردید. دراین تحقیق قابلیت آنها، با استفاده از تلاقی دایآلل برای f ترکیبپذیری وهتروزیس در 7 لاین گوجه فرنگی و هیبریدهای 1 صفات باارزش زراعی مورد بررسی قرار گرفت. انتخاب والدین و انجام تلاقیها در سال 1390 وکشت و بررسی صفات مورد نظر درسالهای 1391 و 1392 درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با f هیبریدهای 1 3 تکرار انجام پذیرفت. صفات مورد مطالعه عبارتنداز: ارتفاع نشا، تعداد برگتا ظهوراولین گلآذین، تعداد روزازجوانه زنی تا گلدهی، تعداد روزازگلدهی تا رسیدن اولین میوه، تعداد میوه دربوته، متوسط وزن میوه، عملکردکل در بوته، تعداد حجره در میوه، قطر ساقه، مقدار بذردرمیوه، تعدادخوشه در بوته. نتایج حاصل از آنالیز واریانس نشان داد که اثرات سیتوپلاسمی و قابلیت ترکیبپذیری خصوصی برای کلیه صفات در سطح احتمال یک درصد معنی دار بودهاند. همچنین آنالیز رگرسیون واریانس-کوواریانس والد- نتاج مشخص نمود که اثرات فوق غالبیت در بیشترمکانهای ژنی کنترل کنندهی صفات تعداد میوه در بوته، تعداد برگدر بوته، ارتفاع نشا، تعداد روز از جوانهزنی تا گلدهی و متوسط وزن میوه هستند. همچنین مشخص شدکه درصفت تعداد خوشه در بوته و تعداد روز از گلدهی تا رسیدن اولین میوه غالبیت ناقصو اپیستازی بیشترین مشاهده شد. باتوجه به تولید p2 * p تاثیر را در کنترل مکانهای ژنی دارند. بیشترین تولید در هیبرید 3 p متوسط بوته و تعداد میوه برروی بوته برای دستیابی به تولیدکافی با میوه هایی باوزن استاندارد لاینهای , 1 پیشنهاد میگردند. p5, p7 کلمات کلیدی :گوجه فرنگی، تلاقی دای آلل، هتروزیس، قابلیت ترکیب پذیری

فشار ناشی از جمعیت و خشکی های متوالی در آینده و رقابت بین کشاورزی و صنعت بر سر منابع آب به محدود شدن هر چه بیشتر منابع آب در دسترس برای کشاورزی منجر خواهد شد. همچنین نیاز انسان به غذا بخصوص سبزی ها و میوه ها که سرشار از مواد معدنی و املاح هستند جهت جلوگیری از بروز بیماریها از اهمیت فراوانی برخوردار است. از طرف دیگر کمبود آب در عصر کنونی یک موضوع بحرانی و حیاتی برای اکثر کشورهای واقع در مناطق خشک و بیابانی است. این تحقیق به منظور بررسی میزان تحمل اسفناج های بومی و وارداتی در برابر تنش خشکی، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سال 1391 به اجرا در آمد. 2 رقم از اسفناج های وارداتی شامل رقم اسفناج f1 هلندی و رقم استاندارد ایتالیایی و توده بومی مشهدی در 4 سطح رطوبتی{1- بدون تنش (100% ظرفیت زراعی)، 2- تنش ملایم (75% ظرفیت زراعی)، 3- تنش متوسط (50% ظرفیت زراعی) و 4- تنش شدید (25% ظرفیت زراعی)} تیمارهای این آزمایش را تشکیل می دادند. چهار تکرار در هر تیمار در نظر گرفته شد. جهت اعمال تنش از روش وزنی استفاده شد. نتایج این تحقیق بر روی بخش زیر زمینی ارقام اسفناج نظیر وزن تر و خشک ریشه، حجم ریشه، سطح ریشه، مجموع طول ریشه و میانگین ضخامت ریشه نشان می دهد که در رقم f1 هلندی با پیشرفت تنش خشکی نسبت به رقم استاندارد ایتالیایی و رقم خاردار بومی افزایش یافت که این رقم با حفظ آماس سلولی و محتوای نسبی آب برگ خود به خشکی مقاوم تر است. همچنین از لحاظ صفات وزن تر و خشک اندام هوایی، سطح برگ، عرض برگ، طول برگ و دمبرگ، تعداد برگ و ارتفاع گیاه هر چند اختلافی معنی داری بین ارقام وجود نداشت ولی با پیشرفت تنش خشکی در رقم f1 هلندی و استاندارد ایتالیایی کاهش بیشتری در این صفات نسبت به رقم خاردار بومی نشان دادند که این خود می تواند یک سازوکار مناسب جهت سازگاری با شرایط تنش خشکی باشد. همچنین در این تحقیق با افزایش تنش خشکی محتوای نسبی آب برگ و نشت الکترولیتی در ارقام اسفناج کاهش یافت که رقم f1 هلندی نقصان آب کمتری را در برگ ها نسبت به دو رقم دیگر نشان داد که این می تواند به علت گسترش سیستم ریشه ای عمیق در سطوح پایین رطوبتی خاک باشد. نتایج این تحقیق بر روی میزان کلروفیل نشان داد که به ترتیب رقم استاندارد ایتالیایی و f1 هلندی نسبت به رقم خاردار بومی از محتوای کلروفیل بیشتری برخوردار می باشند که احتمالا" به دلیل جذب بهتر مواد غذایی، فعالیت کمتر آنزیم های تجزیه کننده کلروفیل و حفظ مطلوب آب برگ و جذب مناسب آب خاک در شرایط تنش باشد. نتایج آزمایش همچنین نشان داد که رقم f1 هلندی و استاندارد ایتالیایی در مقایسه با رقم خاردار بومی تحت شرایط تنش شدید خشکی توانست بوسیله تجمع پرولین، پتانسیل منفی تری در سلول ایجاد کرده و آب بیشتری را در خود نگه دارند. در نتیجه آن میزان خروج یون ها و تخریب غشاء سلول در این ارقام تحت تیمارهای خشکی در حداقل قرار گرفت.

ایده بازگشت به طبیعت و استفاده کمتر از کودها و سموم شیمیایی و تمایل فزاینده مردم به استفاده از محصولات ارگانیک سبب توجه بیش از پیش به استفاده از کودهای زیستی شده است. استفاده از میکروارگانیسم هایی چون تریکودرما به جای کودهای شیمیایی، علاوه بر حفظ سلامت محیط زیست در تقویت همه جانبه گیاهان نیز تاثیر به سزایی دارد. بسیاری از رده های قارچ تریکودرما به عنوان عامل بیوکنترل بیماری های گیاهی شناخته شده اند و توانایی آنها در افزایش رشد گیاهان و هم چنین کلنیزه کردن ریشه گیاهان و تولید آنزیم های خارج سلولی و بسیاری آنزیم های مفید دیگر به اثبات رسیده است. آهن نیز یکی از عناصر مهم در تغذیه گیاهان است که به دلایل متعددی قابلیت جذب آن بسیار کم و محدود می باشد. محلول پاشی آهن می تواند تا حد زیادی کمبود این عنصر را مرتفع سازد. در این تحقیق اثرات تیمار قارچ تریکودرما و محلولپاشی آهن بر شاخص های رشد دو گیاه زینتی برگ بیدی( teradescantia sp. ) و اسپاتی فیلوم (spathiphyllum sp. ) در آزمایشی به صورت فاکتوریل درقالب طرح کاملا تصادفی در شرایط گلخانه ای انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح آهن(0، 75/0، 5/1و 3 گرم برلیتر)، سه سطح قارچ (جدایه 65، جدایه bi و بدون قارچ) و برهمکنش آنها در سه تکرار اعمال شد. نتایج نشان داد در گیاه زینتی برگ بیدی هر دو جدایه 65 و bi قارچ تریکودرما توانستند بر اکثر خصوصیات کمی و کیفی مورد آزمایش ( تعداد برگ، سطح برگ، تعداد شاخه های جانبی، محتوی کلروفیل، کارتنوئید، آنتوسیانین و آهن برگ) افزایش معنی داری ایجاد نمایند. آهن و برهمکنش قارچ و سطوح مختلف آهن نیز توانست بعضی صفات مربوط به برگ بیدی ( تعداد برگ، سطح برگ، وزن تر برگ، محتوی کارتنویید، آهن و پتاسیم برگ) را به طور معنی داری افزایش دهد. همچنین در گیاه زینتی اسپاتی فیلوم هر دو جدایه 65 وbi قارچ تریکودرما بر اکثر خصوصیات کمی و کیفی مورد آزمایش ( تعداد برگ، سطح برگ، تعداد پاجوش، تعداد روز تاگلدهی، محتوی ، کارتنوئید، آنتوسیانین، سدیم، پتاسیم، فسفر و آهن برگ) افزایش معنی داری ایجاد نمودند. آهن و برهمکنش قارچ و سطوح مختلف آهن نیز توانست موجب افزایش معنی دار اکثر صفات ( تعداد برگ، سطح برگ، تعداد پاجوش، وزن تر و خشک پاجوش، ریشه، گل و برگ، محتوی سدیم، پتاسیم، فسفر و آهن برگ) گردد.