نویسنده حتی اگر از شخصیتهای تخیلی در نوشته های خود استفاده کند، باز هم در پی جستجوی خود درلابلای چندین ساختار است که شخصیت گم شده خود را بر اساس تخیل، پستی و بلندیهای زندگی و حوادث سازگار جامعه کمابیش در آنها می یابد. از جمله کسانی که در نوشته هایش در مورد خود شرح داده است، فیلیپ لوژون است که از نوع نوشتار شرح حال خود نویسی استفاده کرده است. این نوع نوشتار بر روی نویسندگان مختلف در دوران مختلف تاثیرگذاشته است از جمله استاندال در قرن نوزدهم و موریس بارس در قرن بیستم. هدف اصلی این پایان نامه بررسی تکریم نفس از نوع خود ستایی در آثار استاندال و بارس، تجزیه و تحلیل آثارشان و هم چنین عکس العمل دیگر نویسندگان در برابر آنها است. برای استاندال صحبت کردن از من شخصی با نوعی خوشبختی همراه است که در همه آثارش قابل ملاحظه بوده و او را به نوعی بررسی و تحلیل وجدان شخصی می رساند. برای بارس صحبت کردن از خود در نوشته ها نوعی شورش انسانی است که به انسان کمک می کند در پی شناخت و تحسین خود، شخصیتش را به ارتقاء برساند، همان چیزی که بیانگر تضادهای بین هویت شخصی و هویت جمعی است. با بررسی تاریخچه رشد من شخصی در ادبیات فرانسه و هم چنین توضیحاتی در مورد نوع نوشتار شرح حال خود نویسی که پایه و اساس این نوع نوشتار است موضوع را مورد مطالعه قرار خواهیم داد. تجزیه و تحلیل آثار شرح حال خود نویسی استاندال و موریس بارس و مقایسه عقاید این دو نویسنده در مورد این نوع نوشتار بخش دیگری از موضوع تحقیق می باشد.

نظر به اهمیت قلم و صاحب قلم، در این پژوهش برآنیم تا به مطالعه نقش نویسنده و قلمش در مسیری بپردازیم که ملت فرانسه را هنگام انقلاب کبیر فرانسه یاری داد تا به آرمانش نائل شود و شعار «آزادی، برابری، برادری» را جامه عمل بپوشاند. از این رو، تلاش ما نه تنها بر آن بوده است که پی ببریم چگونه انقلابیون فرانسوی برای توجیه و قانونی کردن اعمالشان، از برخی از نویسندگان و آثار ادبی شان الهام گرفته اند، بلکه علاوه برآن، به کاوش در برخی از آثار ادبی نیز که به نظر می رسید تأثیر شگرفی در شکل گیری شعار معروف انقلاب کبیر فرانسه داشته اند بپردازیم؛ به عبارت دیگر، برجسته ترین افکار و اندیشه های دوران پیش از انقلاب کبیر فرانسه را که به عنوان ریشه های شعار «آزادی، برابری، برادری» به شمار می رفتند و این شعار به مدد آنها جان گرفت، مطالعه و بررسی کرده و تلاش نموده ایم پاسخ های روشن و شفافی را در این باب ارائه دهیم. ناگفته نماند که انقلابیون فرانسوی قرن هجدهم برای تجزیه و تحلیل مشکلات و معضلات جامعه ای که در آن زندگی می کردند و به منظور یافتن راه حل هایی برای کاهش رنج و عذاب مردم، به اندیشه های فیلسوفان هم عصر خود یعنی روشنگران توسل جستند، و این بود که مردان ادب و فیلسوفان به رهبران افکار عمومی بدل گشتند. براین اساس، با تحلیل و بررسی جنبه های ادبی، مذهبی و سیاسی دو قرن پیش از انقلاب فرانسه، توانستیم به نقش اصلی و اساسی ادبیات در شکل گیری حوادث اجتماعی و سوق یک ملت به سوی آرمان خاص خودش پی ببریم.

از دیرباز تاکنون، مسئله ی تقدیر آدمی و واکنش وی در مقابل آن برای بسیاری از اندیشمندان مطرح بوده است. آیین رواقی که توسط زنون دو سیتیوم در دوران باستان پایه گذاری گردید، یکی از شاخه خای فلسفی است که تقریباً واکنشی قاطعانه، خاموش و قهرمانانه را در برابر هر آنچه که برای ما اتفاق می افتد، توصیه می کند. سکوت، تسلیم و رضا در مصاف با سرنوشت و پذیرش آن بی هیچ شکوه و شکایتی رفتاری آرمانی در آیین رواقی محسوب می گردد. رکن اساسی مکتب را زندگی سازگار با طبیعت انسانی و طبیعت جهان شمول تشکیل می دهد. برای اثبات رواقی گری آلفرد دووینی، شاعر و نویسنده قرن نوزدهم فرانسه، بهتر آن است به مطالعه دقیق و موشکافانه دیوان مقدرات که توسط خود او با عنوان فرعی اشعار فلسفی نامگذاری شده، بپردازیم. وی در این اثر نوع جدیدی از آیین رواقی را به نمایش می گذارد. از نظر او، حکمت، مختص فرزانگان نمی باشد بلکه همه انسانها می توانند از آن بهره مند گردند. انسان قادر است با آگاهی از توانایی های خویشتن، ناملایمات سرنوشت خود را ناچیز انگاشته و بر آن فائق آید. این تفکر بدیع و اصیل در قالب اشعاری فلسفی، نمادین و سرشار از استعارات بیان گردیده است.

اسطوره ارفه سمبل شاعر می باشد. ما این اسطوره را به صورت پنهان در ارلیا اثر ژارد دو نروال که در سال ???? منتشر شد مشاهده میکنیم. این داستان رونوشتی است از یک سری رویاهای عجیب. در این نوول راوی سعی دارد که از میان رویاها و خاطراتش چهره زن گم شده و دوست داشتنی اش را پیدا کند، زنی که راه سعادت جاودان را برای او باز خواهد کرد. نروال این داستان را به حالتی مجنون وار ارائه می دهد. او از اکتشافش که چون فرود به جهنم است و در واقع در عمق روانش اتفاق افتاده است، صحبت می کند.این نقطه شروع در واقع همان نقطه اتصال ما با اسطوره ارفه است نسبت به آنچه ژان کوکتو نیز در اثر خود بدان پرداخته است. کوکتو نمایشنامه ارفه را در سال ???? نوشت. چهارچوب داستان در زمان معاصر رخ می دهد. ارفه همسر اریدیس است. آنها به خاطر یک اسب با هم به مجادله می پردازند. زیرا این اسب یک روز در حالی که ارفه را در خیابان دنبال می کرد اکنون در اتاق پذیرایی آنها ساکن شده است. او با کوبیدن سمش بر روی زمین به آنها جملاتی را می فهماند، مانند اینکه: « خانم اریدیس از جهنم باز خواهد گشت. » همانطور که می دانیم بازبینی اسطوره ها در آثار ادبی، شاخه ای از ادبیات تطبیقی به شمار می آید. نتایج این تحقیق می تواند اهمیت اسطوره شناسی در قرن بیست را بطور بارز نشان دهد. همچنین می تواند نقطه نظرات متفاوت را معرفی نماید و اسطوره ارفه را در پرتو تفکر مدرن تفسیر کند. قصد ما از مطالعه این آثار این است که از مقایسه ی آنها با نگرش متفاوت این دو نویسنده آشنا شویم و به دگرگونی اسطوره ارفه توسط نوآوری های آنها پی ببریم. در نتیجه نحوه ی نگرش این دو شاعر بزرگ فرانسه را نسبت به اسطوره ارفه مورد بررسی قرارمی دهیم و مشاهده کنیم که چگونه اختلاف قرن به روی باز آفرینی این اسطوره تاثیر می گذارد وشباهت ها و تفاوت هائی در نگرش نویسندگان ایجاد میکند. از آنجا که اسطوره انگیزه ای بسیار قوی برای تخیل انسان فراهم می کند در نتیجه قابلیت انعطاف پذیری و نو شدن را دارد. کاربرد این تحقیق این است که نشان می دهد که چگونه بازبینی این اسطوره ها مفهومی تازه به آنها میدهد. و نیز نشان می دهد که چگونه می توان اسطوره ها را با نگرش های متفاوت در ادبیات وارد کرد.در انجام این تحقیق ما از روش ارجاع و تحلیل استفاده کرده ایم. برای این کار از آثار اصلی نروال و کوکتو و همچنین از کتب نقد یادداشت برداری شده است. این شیوه اساس مطالعات مقایسه ای می باشد. بطور کلی در این رساله هدف ما بازخوانی «ارلیا» و «ارفه» از زاویه افسانه ارفه می باشد. و نوآوری ها و ابتکارات نروال و کوکتو را در بازآفرینی این اسطوره که در خلال قرن ها در آثارشان پدیدآورده اند را ارزیابی می کنیم. برای رسیدن به این هدف ما این تحقیق را به سه فصل تقسیم کرده ایم که هر کدام نیز زیر بخش هایی دارند. در فصل اول ارفه عاشق،ارفه آشنا و ارفه شاعر را در نزد نروال بررسی می کنیم. در فصل دو ارفه مرده، ارفه آشنا و ارفه شاعر را از دیدگاه کوکتو بررسی می کنیم.و در آخر در آخرین فصل، در سه بخش مقایسه ای به بررسی شباهت ها و تفاوت های این دو نویسنده می پردازیم.

برانژه شخصیت اصلی و ثابت در چهار نمایشنامه ی یونسکو با عنوان های کرگدن? شاه می میرد ، پیاده در هواو قاتل بی مزد و مواجب می باشد. در نمایشنامه های یونسکو همانند اسطوره ها، تحول به صورت تنزل از خوی انسانی به طبیعت حیوانی و نیز بازگشت از تمدن به طبیعت انجام می گیرد. در حقیقت این فرآیند تمدن را نیز واژگون می کند. مفهوم شخصیت که عنصر اصلی در نمایشنامه هاست، در تئاتر پیشرو به ویژه تئاتر یونسکو دچار تغییر گویایی شده است، شاهداین مدعا برانژه است که به عنوان تنها نا-قهرمان در نمایشنامه هایی که قبلا ذکر شده حضور ثابت دارد وبر خلاف آنچه قابل انتظاراست ایستادگی ومقاومت او دراحیای انسانسیت و اخلاق، شخصیت او را به انسانی متعهد به جامعه تبدیل کرده است. دراین تحقیق به بررسی ویژگی های شخصیت برانژه خواهیم پرداخت که عامل انتخاب او در چندین نمایشنامه ی یونسکو از جمله کرگدن، شاه می میرد، پیاده در هوا و قاتل بی مزد و مواجب شده است و در ادامه به وجوه مشترک برانژه در این نمایشنامه ها و تحول منطقی شخصیت او پی خواهیم برد

در این پایان نامه سعی داریم در ابتدا مطالعه ای بر مفهوم رویا در ادبیات فرانسه و جایگاه آن در علم روانشناسی انجام دهیم، و در ادامه نگاه خود را به زندگی و آثار برجسته ژرارد و نروال معطوف کنیم، و به خصوص دو اثر ارزشمند اورلیا و سیلوی را از این منظر مورد بررسی قرار دهیم. نروال، به عنوان نویسنده ای که نقش مهمی در برجسته سازی ادبیات خیالی در فرانسه ایفا کرده است، خود را در مقام پیشگام حرکت سورئالیست و سمبولیست معرفی نموده است. وی نویسنده ای بی همتا در ادبیات فرانسه است که قلم سورئالش برای عقلانیت خواننده بیگانه است. در ورای سبک نویسندگی او، مفهوم جدیدی از دنیای رویا به تصویر کشیده می شود. این تصویر که آغشته به نقوش رازگونه است، از نظر خود نویسنده از یک بیماری طولانی مدت به نام جنون ناشی شده است. بدین گونه، دیوانگی برای او افشاگری است که نویسنده را به شناخت خود رهنمون می سازد. این سفر به سوی خود، گاه به موازات زمان، به گذشته و خاطرات بر می گردد. این خصلت دو اثر اورلیا و سیلوی را به آثاری پیچیده مبدل ساخته است. بدین ترتیب سعی بر آن داریم تا این دو اثر را مورد بررسی قرار دهیم تا اهمیت نوآوری های نروال در ادبیات خیالی را در پرورش دنیای رویا و خصوصیات رویا گونه آن بهتر درک کنیم.

نویسندگان متعددی در آثار خود از جنبه های گوناگون فکری و شخصیتی خود سخن به میان آورده اند و سعی کرده اند تا از طریق خلق آثار ادبی نه تنها ایده های شخصی خود را به خوانندگان و منتقدین اثبات کنند بلکه تلاش آنها بر این بوده تا در بطن آثار خود در صدد پاسخی برای سوالات بیشماری که در زندگی برایشان مطرح بوده، باشند، بطوریکه در مورد آندره ژید ما شاهد امتزاج هنر و زندگی او هستیم. در این تحقیق سعی بر آن است تا جنبه های گوناگون فکری و شخصیتی آندره ژید از طریق دو اثر مورد مطالعه تحت بررسی قرار گیرد، و پاسخهای مناسبی برای تضادهای مطرح شده در مورد موضع گیریهای او خصوصا باورهای اخلاقی اش ارائه گردد. پرواضح است که مقایسه دو«من»یکی از نوع خودسرگذشت نامه نویسی ودیگری از نوع روایی (fictionnel) که نویسنده بوسیله آنها دنیای خود را به نمایش گذاشته است ما را در دستیابی به تصویر کاملی از ژیدی که در آثار متعددش جنبه یا جنبه های خاصی از خود را مطرح کرده ابزار مناسبی برای هدف این تحقیق به شمار می رود. بیان جنبه هایی از شخصیت و افکار ژید که در کمتر اثری به تشریح آنها پرداخته شده و شناخت آنها نیاز به مطالعه دقیق داشته در این تحقیق مورد توجه قرار گرفته است و نتایجی مبتنی بر نقدهای نوشته شده بدست آمده که میتوانند نظر هر محققی را به خود جلب نمایند. واژگان کلیدی: صداقت، اخلاق، مذهب، فرد، خودبینی، خود واقعی، تضادهای فردی

پیشرفت علم و تکنولوژی هنوز هم نتوانسته رضایت بشریت را جلب کند. انسانی که در جستجوی چیزی از جنس دیگر، در واقع به دنبال جاودانگی است و با الهام از فطرت خویش، همواره تشنه ی اتصال به منبعی ابدی است. او می نگارد و سخن می راند و سخن منجر به عمل خواهد شد. بنابر این نویسنده عامل تحول می گردد؛ تحولی آن چنان عظیم که هیچ کس قادر به نادیده گرفتن دنیای اطراف خود نباشد. انسان قرن نوزدهم در جامعه ی نوپای پس از انقلاب، به موجودی سرگشته تبدیل شده که بار دیگر به ادبیات روی می آورد. مسیحیت به شدت مورد انتقاد نویسندگان قرن هجدهم قرار گرفته بود در حالی که رمانتیسم، مکتبی مذهبی است که ایمان و رابطه ی انسان با آفریننده ی خویش را به خوبی به تصویر می کشد. در این میان آثار ادبی پا به عرصه وجود می نهند که غالباً نمایاننده ی انسانی خسته از آشفتگی های اجتماعی هستند. موجودی که خود را با نگارش عواطف و مشاهده ی نشانه های پروردگار در آینه ی مخلوقاتش تسکین می دهد. پروردگار سرّ هستی است؛ انسان می تواند او را در پس نشانه های بیکرانش حاضر بیابد و به معبود خویش بپیوندد. سال های 1815 تا 1830 مقارن با ظهور شعرای رمانتیک جوانی چون هوگو و لامارتین است که شعر را به شیوه ای نوین به مخاطب عرضه می دارند. نظم، به گونه ای رمزآلود انسان را قادر می سازد تا با ایده های متعالی و خدایی همراه گردد و با آنچه برایش نامرئی و ناملموس است، ارتباط برقرار سازد. در این تحقیق به مطالعه ی چگونگی رابطه ی میان خالق و مخلوق در دو کتاب ژوسلن، اثر آلفونس دولامارتین و تأملات سروده ی ویکتور هوگو، دو شاعر همعصر در قرن نوزدهم، خواهیم پرداخت. آنچه برای ما اهمیت دارد، بررسی جایگاه انسان در مقابل قدرت الهی و نیز تأثیر حوادث زندگی بر رابطه ی خالق و مخلوق است. همچنین دیدگاه لامارتین و هوگو را پیرامون مرگ و جهان آخرت مورد بررسی قرار خواهیم داد.

آندره مالرو سرنوشت بشری را متأثر از انقلاب چین می دانست. این رمان نگاهی به انسان از دیدگاه یک گروه انقلابی کمونیستی دارد که تصمیم به دست و پنجه نرم کردن با سرنوشت انسان دارند. مالرو از خلال این رمان به برجسته سازی شایستگی ها و فضایل اخلاقی انسان می پردهزد و با بررسی زوایای مبهم و پیچیده بشر، سعی در آشکار ساختن عظمت انسانی دارد. از نقطه نظر او سرنوشت تمامی انسان ها یکسان است وبا این وجود هریک بر اساس تقدیر خود که همانا سرانجام مقدر ومرگ در تنهایی است زندگی می کنند. بدون شک این اثر به نوعی برگرفته از زندگی شخصی مالرو است. سلین نیز به نوبه خود در کتاب سفر به انتهای شب تمایل به آشکار کردن زوایای پنهان آدمی در برابر جنگ و تأثیرات آن در جامعه دارد. از نظر سلین انسان تنها موجودی است که احساس تنهایی می کند و برای جبران آن به دنبال دیگری است. این اثر را نیز نمی توان بی ارتباط با شخصیت ضد یهود و هرج و مرج طلب سلین که متأثر از پوچ گرایی حاکم بر جامعه در دوران اوست، دانست. نگاه موشکافانه به سرنوشت انسان و تنهایی گریز ناپذیر وی که وجه اشتراک دیدگاههای مالرو و سلین است دلیل اصلی انتخاب این دو اثر میباشد.

اندوه همیشه ایده ای ناخوشایند درنزد انسان ها بوده است. از نظر ریشه شناختی و در دوره ی کلاسیک، به عنوان یک افسردگی روحی و فیزیکی شناخته می شد که غم و ناراحتی را به دنبال داشت. بیزاری از زندگی، خستگی، نارضایتی، حس نوستالژی، دلهره و حتی جنون، همراهان همیشگی مفهوم اصلی اندوه بوده اند. در یک جمله، این مفهوم، جنبه ای منفی و شوم داشته است. در دوره ی مدرن ما نیز، در حالی که بسیار منسوخ و از رده خارج شده به حساب می آید، انسان ها نسبت به آن نوعی خویشتن داری و محافظه کاری نشان می دهند. اما، به ویژه در دوره ی رومانتیک، به عنوان غمی شیرین، درونی و اغلب به دلایل مبهم، شناخته می شود که بی جاذبه نیست. این غم، وضعیتی دلنشین و ناشناخته فراهم می آورد که احساس وجود داشتن را قوت می بخشد. این حالت در لذت خاطرات گذشته، تخیلات، ر?یا پردازی و میل به بی نهایت و ایده آل تداعی می شود. گاهی از نظر مذهبی، شکل رمز و راز، عرفان و تقدس به خود می گیرد. این اندوه، آگاهی از عدم کمال را ایجاد می کند که نتیجه ی آن، انتقاد، تفکر و در نهایت، شکل گیری مفهوم ایده آل است. اندوه، احساس را غنی می کند که به دنبال آن آثاری که در آن ها خاطرات و رنج ها تداعی می شوند، به وجود می آیند. در حقیقت، به نویسنده الهام می بخشد و نبوغ را بر می انگیزد. اگر شاهکارهایی که به لطف اندوه خلق شده اند در نظرگرفته شود، می توان به جنبه ی دیگر آن نیز پی برد. جنبه ی عظیم و پربار که خلاق ترین انسان ها را به وجود می آورد. خطر پیش پا افتادگی برای ذهن شاد خیلی بیشتر از فکر اندوه بار است. هدف این تحقیق، بررسی دو جنبه ی اندوه، ظهورآن وراه های تسلی یافتن و به آرامش رسیدن از آن ، در تاملات اثر ویکتورهوگو و تفکرات شاعرانه اثر آلفونس دولامارتین به روش مقایسه ای می باشد.

مسأله ی خدا، به طور اخص، موضوع اندیشه های فلسفی قرن هجدهم بود. خدا باوری فلسفی (دئیسم) که در این قرن مطرح شد، نمایانگر نظامی است که در آن عقل انسان می تواند به وجود خدا پی ببرد، بدون این که به طور دقیق به کنه آن دست یابد. در فرانسه، مشاجرات ولتر و روسو در این باب، جذابیتی درخور توجه نزد فیلسوفان و روشنفکران داشته است. ولتر خدا باوری خود را از نوع فلسفی می دانست. درک او از خدا مبتنی بر تعقل فلسفی بوده است. خدای ولتر خدایی برای همه جهانیان است؛ واسطه ای میان او و موجودات وجود ندارد. این خدا در مرتبه ای به مراتب بالاتر از انسان ها قرار دارد، وخود را به امور، آیین و آداب و رسومشان مشغول نمی دارد. ولتر همچنین مخالف فلسفه ی خوش بینی لایبنیتز فیلسوف آلمانی بود؛ فلسفه ای که به زعم آن، ما در دنیایی زندگی می کنیم که بهترین دنیای ممکن است. ولتر در داستان فلسفی کاندید با عباراتی طنزگونه این فلسفه را به چالش می کشد. روسو نیز در چهارمین فصل از کتاب امیل یا آموزش و پرورش، جایی که بخش معروف «اعترافات دینی یک کشیش اهل ساووا» قرار دارد، نگرش های شبه دئیسم-که ما ان را تئیسم می نامیم- ارائه می کند. روسو در این قسمت از کتابش، اعتقادات مذهبی خود را با به نمایش گذاشتن یک جوان کالوینیست که کشیشی از اهالی ساووا او را با ایمان طبیعی آشنا می کند، بیان می دارد. در این پژوهش، بر آنیم که اندیشه های این دو فیلسوف بزرگ را درباره مفاهیم خداباوری فلسفی و خداباوری مذهبی، همچنین چگونگی ارائه ی این تفکرات را در دو کتاب نامبرده طی دو فصل نخست روشن سازیم و تفاوت میان خداباوری مذهبی و خداباوری فلسفی را نیز در فصلی جداگانه به مطالعه بنشینیم. کلید واژگان: ولتر، روسو، دین طبیعی، خداباوری فلسفی، خداباوری مذهبی

در پایان نامه ای که پیش روست، می کوشیم بدانیم ویکتور هوگو، هکتور مالو و ژان ماری گوستاو لوکلزیو که از برجسته ترین نویسندگان فرانسوی زبان اند، چگونه در آثار خویش که به ترتیب بینوایان، بی خانمان و موندو و داستان های دیگر است، کودک ِ رها شده، فراری و یتیم را نقش می کنند. در ابتدا به استخراج تعریف هر کدام از این کتاب ها، از این کودکان پرداخته ایم؛ که متعاقب آن، مشخص می شود معنای کودک از یک سو با نیازهایش و از دیگر سو با ویژگی های خانواده و قوانین حمایتگر اجتماعی، پیوند اساسی دارد. در دومین مرحله، برای شناساندن هرچه بیشتر کودک یتیم، نیازهای او و ظلم هایی که به او شده بود، از دیدگاه دو کتاب بینوایان و بی خانمان بررسی نموده ایم و معنای کامل تری از نیازهای کودک یتیم از دید این دو نویسنده بدست آورده ایم. در مرحله ی نهایی، نیازهای کودک یتیم در اثر لوکلزیو را مورد دقت قرار داده ایم. به علت وجود ماهیت متفاوت این نیازها، کودک لوکلزیویی را با کودک هوگویی و مالویی مقایسه کردیم؛ و از این رهگذر به ویژگی ها و تفاوت های یتیم نما با یتیم حقیقی در اثر لوکلزیو دست یافتیم. رهاورد ما از این وادی، علاوه بر لزومِ توجه به این اصل که کودکان، با تمام محدودیت هایشان، انسان اند؛ پی بردن به ضرورت های جدید کودکان است که تشخیص آن ها، مستلزم ایجاد گفتمان موثر با آنان به منظور تجدید نظر مستمر در نیازها و حتی شیوه های برآورده کردن آن هاست

فرانسوا رنه دو شاتوبریان را می توان همچون یک سیاح، یک نماینده سیاسی و یک وقایع نگار معرفی کرد. او به عنوان پیشگام مکتب رمانتیک نیز به شمار می رود. در این تحقیق قصد داریم به بررسی تاثیرات محیطهای غیربومی در دو اثر شاتوبریان تحت عناوین سفرنامه ی ادبی از پاریس تا بیت المقدس و ناتچز بپردازیم. زیرا این دو اثر توصیفاتی هستند از مکان ها و مناظری که او به آنجا رفت و آمد داشته یا مشاهده کرده است. او در جستجوی یافتن هویت خود در طول سفرهای غیربومی اش نیز بوده است، چنانکه این سفرها برای او زمینه ساز خلق دو اثر آتی اش یعنیسفرنامه ی ادبی از پاریس تا بیت المقدس و ناتچز را فراهم می کنند. مفهوم ادبیات غیربومی زمانی به اوج خود می رسد که شاتوبریان سفرش را به آمریکا آغاز می کند، با این هدف که بیشتر با سنت ها و شیوه های زندگی مردمان آن سرزمین آشنا شود و تصاویر تازه ای تحت شکل یک دنیای جدید را کشف کند. با خواندن توصیفات و احساسات بیان شده ی شاتوبریان در خلال آثارش به خوبی متوجه تاثیرات چشم گیر طبیعت بر این نویسنده ی فرانسوی می شویم. بر همین اساس علاقه مند شدیم تا یک بررسی دقیق در رابطه با این دو سفرنامه انجام دهیم، به طریقی که بتوانیم اهمیت و جایگاه ادبیات غیربومی را در زمینه ی تحقیقات ادبی به وضوح نمایان سازیم.

مسئله ی ایمان و ارتباط آن با احساس به طبیعت از دیرباز دستمایه ی آفرینش های ادبی قرار گرفته است.با بو جود آمدن مکتب رمانتیک در ادبیات ،که شروع آن را در آثار ژان ژاک رو سو می توان یافت، خدا ، طبیعت، تنهایی، من و موضوعاتی از این قبیل در ادبیات جانی تازه گرفتند. در واقع این مبانی بعد از گذر از قرن روشنفکری که در آن، به اعتقادات مذهبی به دیده ی تمسخر و هجو و به عنوان مانعی در مقابل پیشرفت نگریسته می شد و می رفت که در آثار نویسندگان به دست فراموشی سپرده شود، از اواخر قرن 18 و بیشتر در قرن 19 میلادی مورد توجه قرار گرفتند. شاتوبریان از آن دسته نویسندگانی است که با گام نهادن در این مکتب با نوشتن کتابی به نام نبوغ مسیحیت شروع به دفاع از بصیرت و زیبایی مذهب مسیحیت در مقابل نظریات نویسندگان ضد مذهب کرد.او بدنبال آن است که بگوید«از آن جهت مسیحیت متعالی است که از جانب خداست»،پس به مقایسه ی دستاوردهای هنری این مذهب با تمدنهای قدیم و بت پرست می پردازد تا نبوغ مسیحیت را به نمایش گذارد. از آنجا که ایده ی اصلی کتاب این است که«تنها مسیحیت، پیشرفت ادبیات و هنر را توضیح می دهد»،بدین ترتیب شاتوبریان همه ی زمینه های فرهنگی،ادبی، مجسمه سازی، نقاشی، معماری و حتی تاریخ و فلسفه را برای اثبات برتری آثار مسیحیت مورد مطالعه قرار می دهد. در این تحقیق، قصد داریم دیدگاه شاتوبریان را نسبت به رابطه ی بین نشانه های ایمان به خدا و احساس نسبت به طبیعت توضیح دهیم، همچنین ببینیم اواز این ره آورد چه نظریه ی جدیدی از طبیعت و ایمان به خداارائه می دهد وجنبه های مثبت ومنفی این نظریه چیست و تاثیر آن را در مقبولیت ایمان واعتقادات مذهبی در قرن 19 میلادی بررسی کنیم. واژگان کلیدی: مسیحت، طبیعت، حزن، زیبایی.

خو شبختی حالتی ماندگار از رضایت کامل می باشد که نتیجه توافق بین انسان و عمل او ست. در طی قرون و تحت تاثیر مکاتب مختلف اخلاقی، ادبی، فلسفی و یا هر مکتب دیگری این مسئله دستخوش تغییرات بیشماری شده است که هر کدام از آنها دیدگاه و تعریف خاص خود را نسبت به انسان و خوشبختی او ابراز داشته است. در همین زمینه مذهب که خوشبختی را در رستگاری می داند موضعی مخالف علوم تجربی که خوشبختی را قابل دسترس در این دنیا میداند، به خود گرفته است. پرک در کتاب چیزها تصویری از جامعه فرانسه را به منحصه ظهور می گذارد که در آن ما شاهد حضور ژروم و سیلوی به عنوان قهرمانهای درجه دوم در مقابل برتری مطلق اشیاء در یک جامعه مصرف گرا هستیم. این زوج جوان در وسوسه دائمی خوشبختی قرار گرفته اند که از آن دور می مانند. پنیول در کتاب افتخار پدر من بازگشتی به گذشته با شکوهش دارد که در آن زمان کودکی خوشبخت بوده است. او از مارسل به عنوان کودکی خوشبخت که در یک خانواده سازماندهی شده که تعطیلات را در دامن طبیعت می گذراند سخن به میان می آورد به طوری که ما شاهد آثار آن در بین خاطراتی که یادآور روزگار خوشی او هستند می باشیم. این تحقیق سعی بر آن دارد تا با در نظر گرفتن خط مشی مسئله خوشبختی از ابتدا تا عصر کنونی به بررسی نقش عناصر سازنده خوشبختی فرد در خانواده و در جامعه ای که در آن زندگی می کند بپردازد. همچنین ما نقش خانواده، محیط و اقتصاد را در تحقق رسالت به سوی خوشبختی مورد بررسی قرار می دهیم. کلید واژه ها: خوشبختی، خانواده، طبیعت، مصرف گرایی.

از بین انواع ادبی، نامه نگاری فرصتی فراهم می آورد تا نگارنده با بیان احساسات خویش، زیبایی نگارش را جایگزین تلخی فاصله و جدایی نماید. از این رو نامه نگاری جایگاه ویژه ای در میان انواع ادبی به خود اختصاص می دهد.با ارائه ی شرحی از شرایط اجتماعی- سیاسی دوره ی کلاسیک فرانسه،اهمیت نامه های مادام دوسوینیه در معرفی فرهنگ و ادبیات فرانسه بارزتر می گردد. با بررسی عوامل اصلی خلق این اثر هنری و ادبی? تحقیق حاضر به بررسی نوآوری های سبک نگارش مادام دوسوینیه در هنر نامه نگاری می پردازد. شناخت و بررسی نوآوری های مادام دوسوینیه در روش مشاهده و هنر نامه نگاری بیانگر نوعی تحول ادبی می باشد. بررسی ابتکار و ظرافت طبع نویسنده در نگارش مکاتبات که سبب جاودانگی این اثر کلاسیک شده است، از اهداف دیگر این تحقیق می باشد.مادام دوسوینیه از طریق بیان احساسات و مهر مادرانه، سبک رومانتیک، درک رمان و روش نوین توصیف طبیعت، جامعه عصر خویش را به تصویر می کشاند. باثبت حوادث و اخبار روز? این بانوی فرهیخته توانایی های فکری و معنوی خود را نیز به تصویر می کشاند. در نهایت، سبک و شیوه نگارش مادام دوسوینیه از ویژگی های برجسته ای می باشند که در بین نویسندگان و به عنوان یکی از زنان پیشگام ادبیات جایگاه شایسته ای به او بخشیده اند. واژه های کلیدی: مادام دوسوینیه، هنر نامه نگاری، مهر مادری،نوآوری، اخبار روز، زنپیشگام

تئاتر یکی از هنرهای ادبی جامعه، در حقیقت متنی نوشتاری است که بر روی صحنه ارائه می گردد. این هنر می بایست توسط گروهی از مردم که دارای فرهنگ، زبان و اشتغالاتی مشترک هستند درک شود. همچنین فضایی است که نویسنده، کارگردان، بازیگران و تماشاگران هماهنگ می شوند تا به گفتگو بپردازند. در نتیجه ارائه نمایش نیازمند روشی است که بتواند افکار نمایش نامه نویس را به خوبی بیان کند. برای بیان این افکار تئاتر به زبانی احتیاج دارد که در حقیقت شامل گفتگویی به نثر یا نظم و نشانه های آوایی و تصویری می باشد که بسته به دوره های ادبی، تحولات و شرایط سیاسی اجتماعی عصر خود تغییر می کند. در قرن هجده میلادی، روشنفکران فرانسوی به خاطر مادی گرایی، دید جامعه را به سمت تساوی حقوق بشر بردند. تئاتر برای آن ها نوع ادبی با قدرت بسیار بالایی بود که می توانست با تماشاگر به دلیل بهره گیری از زبان روزمره و دو حس شنیداری و دیداری تماس بهتری برقرار کند. بومارشه همزمان مرد سیاست و درام نویس منحصربه فرد عصر خود، تلاش کرد تا تئاتر فرانسه را با به کار گیری تئوری های دیدرو و دانش بالای زبانی خود دوباره احیا کند. برخلاف قرن هجده، در قرن بیست دنیا در حالی که از جنگ های جهانی افسرده است، تمایلی به ارتباط ندارد. برای این مردم ارتباط کلامی مرده است؛ آن ها با دنبال دیگر وسایل ارتباطی می گردند. بدین گونه زبان نشانه شناسی تئاتر شرق را برای شرایط اجتماعی خود مناسب می بینند. بکت، وارث آوانگارد ها ترجیج می دهد تا در نمایش نامه هایش زبان را تا حد بی نهایت خلاصه کند، پس به واسطه عناصر صحنه گاه با معانی سمبلیک و زبان حس پیام خود را منتقل می کند. هدف از این تحقیق بررسی تطبیقی زبان نمایشی در عروسی فیگارو اثر بومارشه و در انتظار گودو اثر بکت می باشد. در نتیجه در فصل اول به تحولات زبان تئاتر در قرن هجده و خصوصیات زبان بومارشه می پردازیم. سپس در فصل بعدی همین روند را برای بکت خواهیم داشت. بدین ترتیب، قسمت سوم، تحلیلی تطبیقی از زبان نمایش دو نویسنده خواهد بود.

دین در کلیه نظام های اجتماعی نقش اجتناب ناپذیری ایفا کرده است. همواره گروهی در پی برجسته کردن و بها دادن به آن بوده اند و گروهی آن را تضعیف کرده و یا منافی پیشرفت دانسته اند. شاتوبریان از سال 1802 میلادی در اثر ارزنده خود تحت عنوان نبوغ مسیحیت، که در زمان خود جنجال برانگیز شد، به مسیحیت اعتباری دوباره بخشید و اقدام به نشان دادن نقش تمدن بخش و تاثیرگذار آن نمود. این کتاب به ویژه پاسخی به تهمت های فلاسفه روشنفکری بود که به گونه ای تعمدی، دین را عامل خفقان و تیرگی می دیدند. نبوغ مسیحیت در احیای روحیه معنویت در بین مردم نقش بسزایی ایفا کرد، روحیه ای که می بایست در سراسر قرن نوزدهم ادامه داشته باشد. موقعیت کلیسا در قرن هجدهم و در طول انقلاب فرانسه دستخوش تغییرات و نابسامانی های بسیار شد.از آنجا که تاثیر دین بر اخلاق از اهمیت حیاتی برخوردار است، اگردر این کتاب شاتوبریان مسیحیت را مورد ستایش قرار می دهد، اما این امر به همان اندازه اندیشه های سیاسی و اخلاقی را نیزشامل می شود. در واقع شاتوبریان به دنبال آن است که دین را عامل پیشرفت معرفی کند. در فصل سوم با بررسی کتاب نبوغ مسیحیت و نقش پر رنگ شاتوبریان در جنبش رمانتیسم به تحلیل عمل وی در تغییر مذهب مردم آن زمان پرداخته ایم. در این تحقیق به بررسی دین و تاثیر آن بر جامعه قرن نوزدهم فرانسه به مثابه تضمین نظام اجتماعی خواهیم پرداخت.

چگونه باید زیست؟ آیا یک زندگی طولانی و خسته کننده بهتر است یا یک زندگی کوتاه و پر هیجان؟ بزرگترین مصرف کننده های انرژی حیاتی کدامند؟ رابطه ی بین آرزو و طول عمر چیست؟ اینها سوالات مطرح شده در رمان چرم ساغری هستند که ما در طول این کار تحقیقی به آنها پاسخ خواهیم داد. به طور خلاصه می توان گفت که برای داشتن یک زندگی طولانی ما باید خواستن و توانستن را نادیده بگیریم و دانستن را به آنها ترجیح دهیم. آیا فکر یک نیروی مادیست؟ آیا ما می توانیم دنیا را با نیروی اراده مان تغییر دهیم؟ جذبه چیست؟ با خواندن لوئی لامبر اثر بالزاک می توانیم به این سوالات پاسخ دهیم. بینش فلسفی بالزاک در این اثر این چنین است? مجموع دنیا نتیجه ی یک ذات واحد است و اراده چیزی نیست مگر شکل تغییر یافته ی این ذات. فکر یک نیروی کاملا? فیزیکی می باشد. همه چیز ماده است. روح انسانی،ماده است و فکر یک امر مادیست؛اما به کمک پدیده ی خلسه یا توهم، این فکر به ارتباط با دنیاهای ماورایی پرداخته و به شکل یک صاعقه ی گذرا وارد کانون نور ابدی می شود. ما می توانیم به این نتیجه برسیم که معنویت و مادیت، در این اثردر هم ادغام شده و به صورت یک آیین واحد در هم می آمیزند. این تحقیق می تواند راهنمای شناخت فلسفی و منبعی عظیم برای آنانی باشد که به موضوع فلسفه علاقه مند هستند. به این دلیل است که ما در این کار تحقیقی به شناساندن عقاید فلسفی بالزاک که برای شناخت مجموعه ی آثار او ضروری هستند می پردازیم.

"خاطرات یک دختر شایسته"زندگی نامه ی سیمون دو بووار در سال 1958 واندک زمانی بعد در 1964،زندگی نامه ی ژان پل سارتر تحت عنوان "کلمات"به رشته ی تحریر در آمد.این دو اعجوبه ی خلاق از دوران کودکی خود می گویند.شایان ذکر است که دوران کودکی جایگاه مهمی در شکل گیری شخصیت دو نویسنده ی مذکور بر عهده داشته است."کلمات "و"خاطرات یک دختر شایسته"ناملایمات زندگی سارتر وبووار را به تصویر می کشد و محیط خانوادگی واجتماعی پیرامون این دو که دوران خردسالی متفاوتی را سپری کرده اند به ما ارائه می کند. ما شاهد نقاط مشترک میان این دو طرزفکر همچون علاقه و گرایش به ادبیات خواهیم بود.در میان نفرت از بورژوازی وخانواده ی سنت گرا ،این دونویسنده ی بزرگ فرانسه شخصیت حقیقی خود را یافتند ودنیا را با ایدئولوژی های نو وتئوری های درخشان خود که افکار هزاران نفررا تحت تاثیر قرار داد،متحیرساختند. در این پایان نامه تلاش خواهیم کرد،نقاط اشتراک ونقاط افترای این دو خود زندگی نامه تحت عناوین "کلمات"و"خاطرات یک دختر آراسته"را بدانیم.همچنین تاثیر خانواده وجامعه ی بورژوای دوران سارتر وبووار را خواهیم دید وبازتاب آثاری که در کودکی مطالعه کردند را در ایجاد بینش ونگرششان تحلیل خواهیم کرد.در انتها به بررسی سیر زمانی داستان در این دو اثر می پردازیم.

رسانه دریچه ای گشوده به دنیای بیرون است که از ورای آن می توان جامعه و اتفاقات پیرامون آن را بهتر شناخت. در حقیقت رسانه وسیله ای ممتاز برای سرعت بخشیدن به تبادلات اجتماعی است. از آنجا که پیشرفت فناوری، فاصله میان کشورها را کم و تعاملات بین المللی را بیشتر و بیشتر کرده و تحولات جهانی را سرعت بخشیده است، اهمیت ترجمه به عنوان ابزاری قدرتمند و بسیار مهم، انکارناپذیر می نماید. از این رو، این نوشتار تغییرات بوجود آمده هنگام ترجمه متون مطبوعاتی را مورد بررسی قرار داده است. در این نوشتار،ابتدا تعریفی از مفاهیم و نظریه های کلی مرتبط با ترجمه ارائه شده؛ برای این کار از نظریه های برمن، لدرر، لادمیرال، وینی و دربلنه و ... کمک گرفته ایم. از طرفی سعی کردیم هدف از ترجمه مطبوعاتی را از میان نظریات مطرح و قابل قبول در زمینه ترجمه پیدا کنیم. سپس با اشاره به نظریه نقصان و جبران لادمیرال، و همچنین سیستم تحریف متن برمن، به ترتیب نمایی از ترجمه نسبتاً واقعی و ترجمه ایده آل را بدست آوردیم. در ادامه، تغییرات و تحریف های متون ترجمه شده شبکه تلویزیونی "سحر" را مورد تحلیل و بررسی قرار دادیم. دلیل انتخاب شبکه سحر، زبردست و باتجربه بودن مترجمین، حساس بودن کار مترجمین به علت برون مرزی بودن این شبکه و همچنین ترجمه از زبان مادری به زبان فرانسه است. پس از بررسی دقیق متون اخبار فارسی و ترجمه آنها، تمام تغییرات و تحریفات متون ترجمه شده را به سه دسته تقسیم کرده ایم: حذفیات، افزوده ها و تغییرات. سپس این تحریفات را در دو سطح معنایی و دستوری بخش کرده و ارتباط هر دسته را با قسمتهای مختلف سیستم تحریف متن برمن بررسی کرده ایم. در انتها توصیه هایی کاربردی برای ترجمه ی متون مطبوعاتی ارائه کرده ایم؛ گفتنی است این توصیه های کاربردی برگرفته از کلاسهای آموزش ترجمه مطبوعاتی "لوگوس" از برونو اُزیمو می باشد که در سایت رسمی وی موجود است. یکی از مهمترین نکات قابل ذکر، جدید و به روز بودن مطالب موجود در این بخش است؛ به طوری که بیشتر منابع، سایتهای معتبر اینترنتیِ کتبی هستند که در ایران نایاب یا کمیاب می باشند. امید است این نوشتار، راهنمایی برای دانشجویان آموزش مترجمی مطبوعاتی باشد و تاثیری هر چند ناچیز، در بهبود ترجمه متون مطبوعاتی داشته باشد.

در طی نیمه دوم قرن 20 ساختار سرگذشت نامه نویسی در فرانسه متحمل تغییرات گوناگونی شد و درست در این جریان ادبی آنی ارنو نویسنده معاصر فرانسوی در اثرش به نام جایگاه از استفاده متداول و معمول از ضمیر کاربردی اول شخص مفرد در نگارش سرگذشت نامه نویسی امتناع کرد و این ویژگی را به عنوان مشخصه منحصر به فرد نوشتار ونگارش خود در رسیدن به یک صیغه روایتی جمعی ,که نمایانگر سیری تکاملی از یک داستان انفرادی به سمت نوعی سرگذشت نامه نویسی جمعی است،قرار داد. این صورت روایتی جدید، اجازه ارائه داستان نسل پس از جنگ در فرانسه را در یک قالب امروزی و با اعمال تفاوت های طبقاتی اجتماعی،به نویسنده میدهد. به کمک مطالعه دقیق و جامع و با استفاده از رویکردی جامعه شناختی،در این پایان نامه،ابتدا نگاه کوتاهی به ریشه های اصلی سرگذشت نامه نویسی خواهیم انداخت و در ادامه به بررسی شخصیت نویسنده فرانسوی معاصر آنی ارنو، نگارش منحصر به فردش و تاثیرات اجتماع بر روی ویژگی های نگارش او خواهیم پرداخت.سپس در ادامه،به طور همزمان به بررسی و تعامل منحصر به فرد،بین سرگذشت نامه نویسی-زندگی نامه نویسی و جامعه شناسی در یک ژانر جدید ادبی به نام خود-جامعه-سرگذشت نویسی،که توسط آنی ارنو در طول نگارش اثری به نام جایگاه به نمایش گذاشته شده است خواهیم پرداخت. ژانری که در آن نویسنده،تجربیات خود را در یک ساختار اجتماعی برای بازگو کردن پیشرفت های اجتماعی و یا به عبارتی نقصان های اجتماعی به کمک نگارش متحول یافته اش در معرض توجه عموم قرار میدهد.

ارتباط میان ادبیات وفلسفه از دیرباز همواره مورد توجه بوده است. از زمان افلاطون تا دوران فردریش شلگل، هانری برگسون، راسل، کانت و هایدگر این اندیشمندان با استفاده از ادبیات به عقاید فلسفی شان می پرداختند. اگزیستانسیالیسم (هستی شناسی) درقرن بیستم، به ویژه فلسفه هستی شناسی سارتر وکامو براین باوراست که انسان ماهیت خودرا براساس اعمالش بنا می کند واین اعمال در ارتباط با دیگری است که معنا پیدا میکند. این مکتب فلسفی و ادبی بر پایه آزادی، مسئولیت و انسانیت بنا شده است. به عقیده آنها هرانسان وجودی یگانه است که خودش روشن کننده سرنوشت خویش است. دراین رساله ابتدا به بررسی ارتباط میان فلسفه و ادبیات در قرن بیستم پرداخته شده است و نظر به اینکه تحقیق حاضر مطالعه ای تطبیقی فلسفه اگزیستانسیالیسم سارتر و کامو ازخلال دو اثر اصالت وجود اصالت بشراست و بیگانه، کوشیده شده است تا به سئوالاتی اساسی درمورد هستی و ارتباط ما بین اصالت وجود و اصالت بشر از دیدگاه سارتر و کامو پرداخته شود. درادامه نیز با قبول این نگرش نشان داده شود که چگونه مفهوم تعهد از طریق اندیشه های این دو نویسنده تعریف میشود و درنهایت به بررسی کاستی های فلسفه این دو نویسنده پی برد.

با توجه به جایگاه ویژه ی استعاره در شعر سپهری، چگونگی عملکرد داریوش شایگان در برگرداندن استعاره ها و انتقال تصاویر نوین شعر سهراب به زبان فرانسه، مورد بررسی قرار گرفته است. در این پایان نامه تلاش بر این بوده است که به سوالات زیر پاسخ داده شود: - داریوش شایگان چه رویکردی را برای ترجمه ی استعاره در شعر سهراب برگزیده است؟ - با توجه به یکسان نبودن گستره ی تعریف استعاره در زبانهای فارسی و فرانسه، داریوش شایگان با چه مشکلاتی روبرو بوده است و چگونه با این مشکلات روبرو شده است. - آیا تسلط بر زبان فارسی و فرانسه برای ترجمه ی اشعار سهراب کافی است و یا شناخت زمینه های فکری و رویکردهای عرفانی شاعر امری ضروری است؟ برای بررسی انواع استعاره، در فارسی کتاب "بیان" اثر دکتر سیروس شمیسا، و در فرانسه کتاب “versification française et genres poetiques” نوشته ی دکتر شهناز شاهین و دکتر مهوش قویمی، به عنوان منابع استفاده شده است. این پایان نامه به دو بخش اصلی تقسیم شده است که در بخش نخست به معرفی کلی سهراب سپری و ویژگی شعر او، و نیز داریوش شایگان در فصل نخست پرداخته شده است، فصل دوم شامل نظریه های ترجمه ی مرتبط به ترجمه ی داریوش شایگان از اشعار سهراب می باشد و در فصل سوم به بررسی و مقایسه ی انواع استعاره در فارسی و فرانسه پرداخته شده است. در بخش دوم به بررسی استعاره های شعر سهراب و ترجمه ی آن در سه فصل شامل تشخیص، استعاره مصرحه، و استعاره مکنیه پرداخته شده است. داریوش شایگان با توجه به شناختی که از سهراب و افکارش داشته است و با توجه به تسلط بر زبان فرانسه، در اکثر موارد توانسته است تصاویر استعاری را به مخاطب فرانسوی زبان انتقال دهد. با توجه به استعاری بودن زبان فارسی، در ترجمه ی آثار ادبی توجه ویژه به استعاره ها ضروری می نماید، با این حال از دست دادن و یا کاهش کیفیت مفاهیم پس از ترجمه گاهی اجتناب ناپذیر می شود. برای دستیابی به بهترین ترجمه ی ممکن علاوه بر تسلط زبانی، شناخت زمینه های فکری و رویکردهای نویسنده/ شاعر می تواند تا حد بسیاری موثر باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.