خشکی، از جمله بزرگترین تنش های محیطی است که گیاهان در سراسر جهان با آن روبرو هستند. غلات، از جمله گیاهانی هستند که محصولات آنها در اثر تنش های غیر زیستی مورد تهدید قرار می گیرد و با توجه به نقش آنها در تغذیه انسان، می بایست به این موضوع توجه ویژه داشت. سیلیکون، عنصری فراوان در پوسته ی زمین است که نقش آن در افزایش تحمل گیاهان به تنش های محیطی اثبات شده است. بنابراین به بررسی اثر سیلیکون در ارقام جو ایرانی تحت تنش خشکی پرداختیم تا در صورت اثبات نقش مثبت آن در افزایش تحمل به خشکی، بتوانیم از این عنصر در شرایط مزرعه ای نیز استفاده کنیم. در تحقیق حاضر، اثر سیلیکات سدیم بر فعالیت آنزیم های ضد اکسنده (کاتالاز (cat)، پراکسیداز (pox)، آسکوربات پراکسیداز (apx) و سوپراکساید دیسموتاز (sod))، محتوای پرولین و گلایسین بتائین، میزان پروتئین محلول کل و میزان رطوبت نسبی در تنش اکسیداتیو القا شده به وسیله ی خشکی در دو رقم جو (hordeum vulgare l.) با تحمل متفاوت به خشکی با نام های کویر (متحمل) و جنوب (حساس) در مراحل مختلف رشدی بررسی شد. نتایج نشان دادند که فعالیت آنزیم های ضد اکسنده، همچنین محتوای اسمولیت ها با کاربرد سیلیکون در مقایسه با تیمارهای شاهد و خشکی افزایش می یابند. کاربرد سیلیکون وضعیت آبی گیاهان تنش خشکی دیده را بهبود بخشید. فعالیت آنزیم های ضد اکسنده و اسمولیت های اندازه گیری شده در رقم مقاوم بالاتر از رقم حساس بود. در این آزمایش مشخص شد که اثرات سیلیکون وابسته به زمان بوده و با ادامه ی زندگی گیاه اثرات آن افزایش می یابند. از آنجا که آنزیم های ضد اکسنده در برابر گونه های اکسیژن فعال تولید گردید و تجمع اسمولیت ها نیز در پاسخ به تنش اتفاق افتاد تا از بافت های گیاهی در مقابل تنش اکسیداتیو محافظت کند، لذا می توان استنتاج کرد که سیلیکون تحمل به تنش را در هر دو رقم افزایش داده و بنابراین می توان از کاربرد سیلیکون خارجی در راستای رسیدن به محصول بیشتر استفاده کرد.

یکی از عواملی که در فرآیند نرمی میوه گوجه فرنگی نقش قابل توجهی دارد، آنزیم بتا-گالاکتوزیداز است. بنابراین با کاهش بیان ژن های کد کننده بتا-گالاکتوزیدازها از طریق فناوری آنتی سنس می توان به میوه های تراریخته ای دست یافت که علاوه بر آنکه کاملا رسیده اند، از بافت مستحکم تری برخوردار باشند و از این طریق میزان ماندگاری میوه را افزایش داد. با توجه به اینکه آیزوفرم های ژن بتا-گالاکتوزیداز (tbg) در بافت میوه گوجه فرنگی بیان می شوند، ابتدا rna کل در مراحل مختلف رشد، از بافت میوه گوجه فرنگی رقم فالکاتو استخراج گردید. پس از سنتز cdna، با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr) و آغازگرهای اختصاصی، شش آیزوفرم ژن بتاگالاکتوزیداز (tbg2, tbg3, tbg4, tbg5, tbg6, tbg7) تکثیر شدند. به منظور تخلیص و نگهداری این ژن ها، هر شش آیزوفرم درون ناقل پلاسمیدی ptz19r همسانه سازی گردید تا بتوان از آن ها در سایر تحقیقات مولکولی، از جمله انتقال ژن، استفاده نمود. آیزوفرم tbg1 در هیچ یک از مراحل رشد میوه با استفاده از شرایط اختصاصی pcr تکثیر نشد. قطعه ای از آیزوفرم tbg4 به طول bp 1461 در جهت آنتی سنس، در ناقل بیانی pbi121 همسانه سازی گردید و پلاسمید نوترکیب به داخل باکتری اگروباکتریوم سویه gv3101 انتقال داده شد و بدین ترتیب این آیزوفرم برای انتقال به گیاه گوجه فرنگی آماده گردید. توالی های نوکلوتیدی بدست آمده از شش آیزوفرم ژن بتاگالاکتوزیداز در رقم فالکاتو، تشابه 99 درصدی را با توالی های نوکلوتیدی موجود در ncbi، مربوط به رقم روتگرس، نشان دادند. بررسی پروتئین های منتج از شش آیزوفرم رقم فالکاتو نشان داد که توالی اسید آمینه ای مشترک در بین آنها در محدوده 42 تا 70 درصد می باشد. همچنین مقایسه توالی اسیدآمینه ای این شش آیزوفرم با توالی های اسید آمینه ای موجود در بانک های اطلاعاتی، نشان داد که این آیزوفرم ها بیش از آنکه به یکدیگر شباهت داشته باشند، به ژن های بتاگالاکتوزیداز موجود در سایر گیاهان مانند آواکادو، اطلسی، فلفل، تربچه، آرابیدوپس، هلو، سورگوم، ذرت و برنج تشابه دارند. بررسی الگو های توالی توافقی در این شش آیزوفرم و سایر پروتئین هایی که بیشترین تشابه را با این آیزوفرم ها داشتند، نشان داد که همگی متعلق به خانواده گلیکوزیل هیدرولاز 35 (gh35) می باشند.

چکیده : روش های سنتی تکثیر ارکیده (phalaenopsis sp.) به علت مشکلاتی که در تکثیر رویشی و زایشی مانند، تنوع و تفرق صفات در نسل f2 و به علت عدم باروری طبیعی، دوره طولانی بلوغ بذر و هتروتروف بودن جوانه زنی با آن مواجه است، عملا در تولید انبوه آن موثر نمی باشد. تکثیر رویشی این گیاه نیز به صورت درون شیشه (in vitro) نیز فرایندی بسیار کند می باشد. جهت رفع این مشکلات سعی شده است با بکارگیری فناوری کشت بافت در تکثیر انبوه این گیاه قدمی هرچند مختصر برداشته شود. پس از ضدعفونی اندام های دست نخوردهه گیاه، انواعی از ریزنمونه ها تهیه و در محیط های غذایی مختلفی چون ms، b5، phytamax، ndm، orchimax و nitsch حاوی تیمارهای مختلفی از ترکیب انفرادی و چندتایی هورمون های سایتوکینینی و اکسینی مانند tdz، z، zr، bap و naa استقرار یافته و میزان باززایی مورد مطالعه قرار گرفت. در مطالعه اثر ریزنمونه، ریزنمونه های جوانه جانبی نتایج بهتری نسبت به سایر ریزنمونه ها از خود نشان دادند. نتایج نشان داد که مناسب ترین ترکیب تیماری برای کالوس زایی و جنین زایی و تکثیر انبوه، محیط غذایی فیتامکس حاوی 1 میلی گرم در لیتر naa، 5/1 میلی گرم در لیتر bap و 2 میلی گرم در لیتر tdz بوده، مناسب ترین ترکیب تیماری موفق در جنین زایی سوماتیکی 5/2 میلی گرم در لیتر tdz در محیط غذایی ndm و برای شاخسارزایی مستقیم ترکیب محیط غذایی فیتامکس حاوی 2 میلی گرم در لیتر bap بود. همچنین در مطالعه تیمارهای مورد مطالعه برای ساقه زایی محیط غذایی فیتامکس همراه با تیمار هورمونی 2 میلی گرم در لیتر tdz و 1 میلی گرم در لیتر bap مناسب ترین نتیجه را نشان داد. نوساقه ها پس از رشد کافی (2-5/1 سانتیمتر)، جهت ریشه زایی به محیط ریشه زایی (فیتامکس بدون هورمون) منتقل و پس از ریشه دار شدن به گلدان حاوی پرلیت و اتاقک رشد انتقال داده شد.

تیوردوکسین ها پروتئین هایی فراگیر و از لحاظ وزن مولکولی کوچک (معمولا شامل 100 تا 120 آمینو اسید) بوده و دارای پل دی سولفیدی انفعالی با توالی های کاملا حفاظت شده - –cys- gly (ala/pro)- pro- cys می باشند. در این تحقیق، پس از استخراج rna کل ازبافت های برگ و حبه انگور (vitis vinifera l.) رقم یاقوتی، سنتز cdna ازrna استخراجی صورت پذیرفت. ژن تیوردوکسین h تحت عنوان vvtrxh ، با استفاده از تکنیک واکنش زنجیره ای پلیمراز(pcr) استاندارد از بافت حبه، جداسازی و در ناقل پلاسمیدی puc19 همسانه سازی گردید. ژن vvtrxh در روش مشابهی در ناقل دوگانه pbi121 متصل گردیده و سرانجام به اگروباکتریوم تومفاسینس (سویه pgv3101)، منتقل شد. نتایج توالی یابی نشان داد که ژن همسانه سازی شده، تیورودکسیون h بوده و حاوی یک چارچوب باز خواندنی منفرد به طولbp 345 می باشد که یک پروتئین با 114 اسید آمینه را کد می کند. این ژن حاوی جایگاه فعال غیر معمولrcglc ، اسید آمینه تریپتوفان ویژه w و یک موتیف ساختاری درگیر در انتقال سلول به سلول در انتهای آمینوی (maee) خود می باشند. بررسی های ترتیب توالی با استفاده از نرم افزارهای blastp و clustalw، شباهت زیادی را بین توالی پروتئینی پیش بینی شده این ژن با ژن مورد نظر در بانک ژن ncbi و با تیوردوکسین h سایر گیاهان نشان داد. همچنین بررسی روابط فیلوژنتیکی به روش دندروگرام با استفاده از نرم افزار clustalw نشان داد که این آیزوفرم متعلق به زیرگروه i تیوردوکسین های h می باشد. کلمات کلیدی: انگور، همسانه سازی، تیوردوکسین، رقم یاقوتی، باند دی سولفیدی.

جنس زعفران (crocus)یکی از اعضای خانواده بزرگ زنبق (iridaceae) می باشد که شامل 85 گونه بوده که از مدیترانه تا غرب آسیا گسترش یافته اند. ایران یکی از بزرگترین مراکز پراکنش این جنس می باشد. بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت ها و ساختار جمعیت های درون یک گونه نه تنها فرآیندهای تکامل و مکانیسم آن را بررسی می کند، بلکه اطلاعات مفیدی را در مورد حفاظت های بیولوژیکی فراهم می کند. نشانگرهای مولکولی اطلاعات دقیقی درباره ساختار ژنتیکی جمعیت های طبیعی فراهم می کنند. در این مطالعه با استفاده از نشانگرهای issr تنوع ژنتیکی 30 نمونه زعفران وحشی و زراعی موجود در ایران بررسی شده است. تعداد 14 آغازگر، 215 باند قابل تکرار و قابل تفسیر تکثیر کردند که بر اساس وجود و عدم وجود باندها به ترتیب با صفر و یک امتیازدهی شدند. باندهای تکثیر شده صدرصد چندشکلی نشان دادند. محتوای اطلاعات چند شکلی هر نشانگر ((pic در دامنه بین 27/0تا 42/0 قرار گرفت که بیشترین آن متعلق به آغازگرubc834 و کمترین آن مربوط به آغازگر ubc834بود. آغازگرهای ubc834 و ubc840 نیز بیشترین قدرت تفکیک را نشان دادند. تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ های مورد مطالعه را در هشت گروه قرار داد و توانست گونه های مختلف را از هم جدا کند. تجزیه به مختصات اصلی نیز نتایج تجزیه خوشه ای را تائید کرد و توانست برخی از گونه ها را بر اساس منطقه جغرافیایی از سایر گونه ها جدا نماید. بیشترین میانگین هتروزیگوسیتی در جمعیت c. haussknechtii مشاهده شد. تجزیه واریانس مولکولی با pt? برابر با 208/0، (001/(p= نشان داد که 21 درصد از تنوع کل توسط واریانس بین جمعیتی و 71 درصد نیز توسط واریانس درون جمعیتی قابل توجیه می باشد. مطالعه حاضر نشان داد که c. haussknechtii بیشترین رابطه خویشاوندی را با زعفران زراعی دارد و احتمالا یکی از اجداد وحشی گونه زراعی باشد. نتایج بدست آمده نشان دهنده تنوع ژنتیکی بالا بین ژنوتیپ های مورد مطالعه بوده و نیز کارایی بالای نشانگرهای issr را در بررسی تنوع ژنتیکی در جنس crocusنشان داد.

آنزیم 1- آمینوسیکلوپروپان-1- کربوسیلکیک اسید اکسیداز (aco) عضوی از خانواده اکسیدوردوکتازهای وابسته به آهن ii است و برای فعالیت خود به fe2+ به عنوان کوفاکتور و آسکوربات به عنوان سوبسترای همراه نیاز دارد. این آنزیم مرحله نهایی بیوسنتز اتیلن را کاتالیز می کند و حداقل چهار ایزوفرم این ژن (leaco1-4) در گوجه فرنگی شناسایی شده است. با کاهش بیان ژن مذکور در سیستم گیاهی از طریق فناوری آنتی سنس می توان به میوه های تراریخته ای دست یافت که فرآیند رسیدن در آن ها به کندی صورت گیرد و از این طریق میزان ماندگاری آن ها افزایش یابد. در این تحقیق، پس از استخراج rna کل از بافت میوه گوجه فرنگی (lycopersicon esculentum l. cv, memory i) و سپس سنتز dna مکمل، ژن leaco1 با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز، از بافت میوه جداسازی شده و در ناقل پلاسمیدی puc19 همسانه سازی شد. پلاسمیدهای نوترکیب به باکتری e. coli سویه dh5? تراریخت شدند. در نهایت پلاسمید نوترکیب با استفاده از سه روش هضم آنزیمی، pcr و توالی یابی dna تائید شدند. نتایج توالی یابی نشان داد که ژن استخراج شده از گیاه گوجه فرنگی دارای 99% مشابهت با ژن leaco1 (x58273) ثبت شده در پایگاه اطلاعات genbank می باشد. توالی اسید آمینه نیز با توالی اسید آمینه آنزیم در این پایگاه 100% شباهت داشت. بررسی توالی اسید آمینه ای پروتئین aco1 در گوجه فرنگی و سایر گیاهان حضور دو موتیف (his-x-asp-x-his) و (arg-x-ser) را که در اتصال کوفاکتور fe2+ و سوبسترای همراه آسکوربات نقش دارند، تائید کرد. مطالعه ساختار دو بعدی این پروتئین با استفاده از برنامه scratch، به حضور 10 مارپیچ آلفا، 12 صفحه بتا و دو باند دی سولفیدی اشاره دارد. پیش بینی موقعیت زیر سلولی آنزیم با استفاده از نرم افزار psort نشان داد که محل فعالیت آنزیم aco1 درون سیتوپلاسم می باشد.

آلفاتوکوفرول ویتامین محلول در چربی و همچنین آنتی اکسیدانتی است که تنها در موجودات فتوسنتز کننده تولید می شود. آلفاتوکوفرول فعالیت ترین شکل بیولوژیک ویتامین e در بدن انسان است که مصرف آن بیش از مقدار توصیه شده ی روزانه با کاهش نرخ وقوع برخی از انواع سرطان، بیماری های قلبی عروقی و بیماری های کشنده ی انسان همبستگی دارد. روغن های گیاهی که مهمترین منبع تأمین ویتامین ای به شمار می روند، حاوی مقدار بسیار کم آلفاتوکوفرول هستند، این در حالی است که مقدار گاماتوکوفرول یعنی همان پیش ماده ی بیوسنتزی آلفاتوکوفرول در آن ها بسیار بالا است. گاماتوکوفرول متیل ترانسفراز آخرین مرحله ی مسیر بیوسنتزی آلفاتوکوفرول را کاتالیز می کند و گاماتوکوفرول را به آلفاتوکوفرول تبدیل می کند. در این تحقیق همسانه سازی ژن گاماتوکوفرول متیل ترانسفراز ( ) انجام شد. بدین منظور rna ی کل از بافت میوه گوجه فرنگی رقم memory1 استخراج و سنتز cdna صورت گرفت. سپس از طریق واکنش pcrو با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ژن مذکور تکثیر شد و قطعه ای به طول 1089 bp بدست آمد. قطعه تکثیر شده و ناقل pbluescript (sk-) به کمک آنزیم برشی xbai هضم و پس از خالص سازی آن ها، واکنش اتصال به کمک آنزیم t4 انجام و ناقل نوترکیب ساخته شد. در ادامه باکتری e.coli مستعد با ناقل نوترکیب تراریخت شد و شناسایی کلونی های نوترکیب بر اساس آزمون سفید – آبی (در اثر فعالیت ژن lacz) صورت گرفت. در نهایت وجود ژن مورد نظر از طریق pcr و هضم آنزیمی تایید شد. همردیف سازی توالی نوکلئوتیدی و اسیدآمینه ای ژن هدف با توالی های ژن گوجه فرنگی ثبت شده در پایگاه اطلاعاتی genbank به میزان 99 % مشابهت نشان داد

چکیده پروانش (catharanthus roseus) گیاهی دارویی است که به دلیل تولید آلکالویید های فراوان از جمله وینکریستین و وینبلاستین برای درمان انواع مختلفی از سرطان ها کاربرد دارد. روش های مختلف کشت درون شیشه ای پروانش منابع جدیدی از جمله پینه، سوسپانسیون سلولی، گیاهچه و ریشه های تراریخت در بیوراکتورها را برای تولید متابولیت های ثانویه فراهم می کنند. در این پژوهش از ریزنمونه های ریشه، ساقه، برگ های درون شیشه و برون شیشه و گره در محیط ms حاوی bap، pic، 2,4-d ، kn و naa کالوس تهیه شد. تیمار های هورمونی پینه زایی در قالب سه طرح جداگانه اجرا شد. ریزنمونه برگ برون شیشه به همراه ریشه به ترتیب در ترکیب هورمونی (5/0 میلی گرم در لیتر bap + یک میلی گرم در لیتر 2,4-d) و (5/0 میلی گرم در لیتر kn+ یک میلی گرم در لیتر 2,4-d) بهترین تولید پینه را نشان دادند. به منظور تشکیل سوسپانسیون سلولی از پینه های تهیه شده در بخش اول استفاده شد. برای تایید تشکیل سوسپانسیون، رشد سلول ها نسبت به تیمار شاهد اندازه گیری و از آن ها عکس تهیه شد. موثرترین ترکیب هورمونی برای افزایش حجم ایستا، تعداد، حجم فشرده و وزن خشک سلول ها در سوسپانسیون شناسایی شد. بهترین ترکیب برای بیشترین وزن خشک سلول ها یک میلی گرم در لیتر 2,4-d بود. در مرحله بعد افزایش درون شیشه ای اندام هوایی پروانش، با استفاده از ساقه های تک گره ای در محیط کشت ms حاوی bap و naa مورد نظر قرار گرفت. بهترین نتایج در ترکیب 5/0 میلی گرم در لیتر naa + 1/0 میلی گرم در لیتر kn با میانگین 13 عدد گیاهچه به دست آمد. سپس این گیاهچه ها در محیط ریشه زایی قرار گرفتند. در ترکیب هورمونی 4 میلی گرم در لیتر naa + 4/0 میلی گرم در لیترiba بالاترین میزان ریشه زایی مشاهده شد. کلمات کلیدی: پروانش، کالوس، سوسپانسیون سلولی، ریز ازدیادی.

تنش شوری موجب خسارات اقتصادی به زارعین می گردد. تغییر در فعالیت برخی از آنزیم ها طی تنش شوری مثل نوکلئاز ها از جمله آنها می باشد و می تواند باعث بوجود آمدن صدماتی در گیاه شود. شناسایی این نوع آنزیم ها می تواند مبنای برای شناسایی ژن های موثر در کاهش خسارات ناشی از تنش شوری باشد. در این پژوهش تأثیر غلظت 120 میلی مولار نمک (کلرید سدیم) در محیط in vivo روی فعالیت آنزیم های ترجیح دهنده توالی های تک رشته ای (sspn: single strand preferring nuclease)، از نمونه های برگی دو ژنوتیپ متحمل (افضل و صحرا) و دو ژنوتیپ حساس (ریحان و جنوب) جو بررسی شد. این آزمایش در تیوب های 5/1 میلی لیتری در سه تکرار و در دو زمان صفر و 20 دقیقه با اسپکتروفتومتر انجام شد. اندازه گیری کلروفیل، سدیم و پتاسیم نیز با اسپکتروفتومتر و فلیم فتومتر انجام گرفت . در اثر تنش شوری میزان کلروفیل و پتاسیم کاهش، اما مقدار سدیم افزایش پیدا کرد. همچنین فعالیت آنزیم های نوکلئاز sspn در ژنوتیپ های حساس نسبت به ژنوتیپ های متحمل افزایش یافت. از آنجا که آنزیم های مختلفی برحسب ph بهینه و نوع کوفاکتور مورد نیاز این نوکلئاز در جو وجود دارد نحوه فعالیت آنها در دو تیمار شاهد و 120 میلی مولار نمک و غلظت یک میلی مولار کاتیون های cu2+، zn2+ ، mg2+وca2+ بررسی شد. نتایج نشان داد که فعالیت نوکلئاز ها در جو به edta حساس بود، و فعالیت آنها در غلظت یک میلی مولار ca2+ و ph7 افزایش و در غلظت یک میلی مولار cu2+و 6/5ph کاهش یافت.

چکیده اسکوپولامین و هیوسیامین از تروپان آلکالوئیدهای مهم دارویی هستند که بدلیل تاثیر آن ها بر سیستم عصبی در درمان تشنج، سیاه سرفه و برونشیت مزمن مورد استفاده قرار می گیرند. در فرایند تولید اسکوپولامین و هیوسیامین ماده پیش ساز، تروپینون در نتیجه اثر آنزیم ?tr به دو متابولیت ثانویه یاد شده تبدیل می گردد، در حالی که در اثر آنزیم رقیب ??tr به یک آلکالوئید غیرتروپانی بنام کالیستیژن تبدیل می شود. به منظور مطالعه میزان رقابت آنزیم های trii و ?tr با یکدیگر و میزان بیان دو متابولیت یاد شده، فاژمید pbluescript نوترکیب حاوی ژن ??tr از e.coli تراریخت سوش ?dh5 استخراج و به همراه پلاسمید 121pbi با استفاده از آنزیم های برشی bamhi و ? sac برای همسانه سازی در جهت آنتی سنس و با استفاده از آنزیم برشی ? xba برای همسانه سازی در جهت سنس برش داده شدند.بعد از خالص سازی ژن هدف با استفاده از آنزیم dna t4 لیگاز در جهت آنتی سنس برای خاموشی و در جهت سنس برای افزایش بیان ژن trii به داخل ناقل بیان pbi1121 معرفی گردید. ناقل نوترکیب pbi121 ابتدا برای تکثیر داخل e.coli سوش dh5? کلون شد و متعاقبا در آگروباکتریوم تومفاسینس سوش های lba4404 و gv3101 و آگروباکتریوم رایزوژنز سوش msv440 برای انتقال به گیاه کلون گردید. بعد از تایید پلاسمید نوترکیب با استفاده از هضم آنزیمی و pcr، از آگروباکتریوم تومفاشینس سوش lba4404 برای انتقال ژن trii به گیاه تنباکو استفاده شد. موفق آمیز بودن انتقال ژن به تنباکو با استفاده از pcr با آغازگر های اختصاصی مقاومت به کانامایسین و ژن trii تایید شد.

چکیده تنش شوری یکی از مهم ترین تنش های غیر زنده است که سبب تغییر در فعالیت برخی آنزیم ها از قبیل نوکلئاز ها که در فرایند مرگ برنامه ریزی شده سلولی (pcd) نقش دارند شده و می تواند سبب به وجود آمدن صدماتی به گیاه شود. دراین پژوهش، تاثیر تنش شوری (120 میلی مولار nacl) در محیط in vivo بر میزان پروتئین محلول کل و فعالیت آنزیمی نوکلئاز ترجیح دهنده توالی های تک رشته ای (sspn) در ریشه ارقام مقاوم (روشن و کویر) و حساس (چمران و مغان 3) در دو مرحله رشدی دو برگی و چهار برگی، در حضور یک میلی مولار از کاتیون های دو ظرفیتی +2ca، +2mg،+2zn، +2 cuو عامل کلات کننده edta در 5/5ph و 5/7 ph بررسی گردید. نتایج نشان داد که تنش شوری سبب کاهش میزان پروتئین محلول کل در ارقام مقاوم و افزایش آن در ارقام حساس شد. در اثر تنش شوری، فعالیت آنزیم نوکلئاز تنها در رقم مقاوم 1 و در مرحله چهار برگی و رقم مقاوم 2 مرحله دو برگی افزایش یافت. اثر ph و کاتیون های دو ظرفیتی بر فعالیت آنزیمی در هیچ یک از رقم ها معنی دار نبود و تنها در رقم مقاوم 1 و مرحله دو برگی، فعالیت آنزیمی در حضور کاتیون های+2 znو+2 cuافزایش نشان داد. فعالیت آنزیم نوکلئاز در ریشه نسبت به edta غیر حساس بود. در سنجش آنزیمی به وسیله dna-sds-page آیزوزایم هایی با وزن مولکولی 29 و 35 کیلودالتون شناسایی شد که فعالیت آن ها به ترتیب به کاتیون های +2zn، +2 cuو+2ca/+2mg و 5/5ph و 5/7 ph وابسته بود. کلمات کلیدی: تنش شوری-گندم -ریشه-آنزیم نوکلئاز ترجیح دهنده توالی های تک رشته ای

زیتون (olea eurpaea l.)، یکی از محصولات راهبردی کشاورزی در حوزه ی مدیترانه محسوب می شود. این گیاه قابلیت کشت در بیشتر مناطق کشور را داراست. ریزازدیادی زیتون در مقایسه با روش های مرسوم، امکان تولید گیاهچه از پایه های مادری با صفات مناسب و در حجم انبوه را طی مدت زمان کوتاهی فراهم می کند. هدف از این مطالعه بررسی امکان افزایش نوساقه زایی در رقم-های زرد و ماری و همچنین جنین زایی از برگ رقم های کرونایکی و ماری در شرایط درون شیشه ای بود. در این تحقیق، تاثیر روش ضدعفونی (اتانول 70 درصد (v/v)، هیپوکلریت سدیم 20 درصد (v/v) با 5 درصد کلر فعال و کلرید جیوه)، اثر رقم (رقم های زرد و ماری)، محیط کشت (om، wpm و dkw تغییریافته)، غلظت های مختلف گلوتامین (صفر و 2190 میلی گرم بر لیتر)، منبع هیدرات کربن (g/l 36 مانیتول و g/l 30 ساکارز)، کیفیت نور (فلورسنت، قرمز و آبی)، دایک گولاک سدیم (صفر، 5/2، 5، 5/7 و 10 میلی گرم بر لیتر)، تعیین زمان بهینه استفاده از دایک گولاک سدیم در محیط کشت ( یک تا 5 هفته) و در نهایت روش فاز دو لایه بر نوساقه زایی مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین تاثیر نوع محیط کشت و غلظت گلوتامین بر جنین زایی، ایجاد و توسع? کالوس در رقم های کرونایکی و ماری، بررسی شد. نتایج بیانگر کمترین میزان آلودگی در هنگام استفاده از کلرید جیوه بود. محیط کشت om فاقد گلوتامین در رقم زرد و wpm در رقم ماری، به همراه مانیتول بیشترین راندمان تکثیر، کاربرد نور قرمز در رقم ماری، غلظت mg/l 5 دایک گولاک سدیم و نور فلورسنت و در طی 3 هفته در رقم زرد، بیشترین میزان نوساقه زایی را به همراه داشت. در بخش جنین زایی از کالوس، در هر دو رقم کرونایکی و ماری بیشترین میزان کالوس زایی در محیط کشت ½ms مشاهده شد و استفاده از گلوتامین تاثیری بر تشکیل ساختارهای جنینی نداشت.

ریزازدیادی زیتون در مقایسه با روش های مرسوم، امکان تولید گیاهچه از پایه های مادری با صفات مناسب و در حجم انبوه را طی مدت زمان کوتاهی فراهم می کند. مطالعات بسیاری وجود غالبیت انتهایی را در ریزنمونه های زیتون و در شرایط درون شیشه، تایید می کند به طوریکه رشد و ازدیاد شاخه های جانبی در این ریزنمونه ها محدود می شود. به منظور بهینه سازی شرایط ریزازدیادی و همچنین کاهش غالبیت انتهایی و درنتیجه افزایش نوساقه زایی، آزمایش های مختلفی در مراحل ضدعفونی ریزنمونه ها (هیپوکلریت سدیم 20 درصد (v/v) با 5 درصد کلر فعال و کلرید جیوه)، و نوساقه زایی شامل تعیین نوع محیط کشت (om، wpm و ms)، منبع کربن ( 36 گرم برلیتر مانیتول و 30 گرم برلیتر ساکارز)، استفاده از غلظت های مختلف دایک گولاک سدیم (0، 5/ 2، 5، 5/7 و 10میلی گرم برلیتر) در دو شرایط نوری فلورسنت سفید و قرمز و کشت فاز دولایه در جهت افزایش نوساقه زایی رقم آربکین، انجام شد. پتانسیل کالوس زایی و باززایی از برگ های درون شیشه در محیط های کشت مختلف و اثر غلظت های گلوتامین (0، 275 و 500 میلی گرم برلیتر) مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله ریشه زایی از دو روش، شامل شیوه معمولی با غلظت های مختلف هورمون iba (0،1،2 و 3 میلی گرم برلیتر) و شیوه پالس هورمون iba (500 میلی گرم بر لیتر)، با دو تیمار زمانی (15 و 30 دقیقه)، جهت ریشه زایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر کمترین میزان آلودگی در هنگام استفاده از کلرید جیوه بود. محیط کشت omبه همراه مانیتول بیشترین راندمان تکثیر، غلظت 5 میلی گرم برلیتر دایک گولاک سدیم در نور فلورسنت سفید در مدت 3 هفته بیشترین تعداد نوساقه زایی را به همراه داشت. محیط کشت ms 2/1 پتانسیل بالایی در تولید کالوس نسبت به محیط کشت om و wpm از خود نشان داد. استفاده از گلوتامین تاثیری بر تشکیل ساختارهای جنینی نداشت. بیشترین درصد ریشه زایی در روش معمولی در غلظت 2میلی گرم برلیتر iba و در روش پالس iba، با تیمار زمانی 15 دقیقه حاصل شد.

خواص بی نظیر آرد گندم بستگی به پروتئین های ذخیره ای بذر دارند، گلوتن که رابطه مستقیمی با کیفیت خمیر دارد، از سه جزء گلوتنین های با وزن مولکولی بالا، گلوتنین های با وزن مولکولی پایین و گلیادین تشکیل شده است و در حدود 80 درصد پروتئین های ذخیره ای بذر را تشکیل می دهد. تنوع ژنتیکی در سطح دی ان ای برای گلوتنین های با وزن مولکولی پایین و گلیادین ها به دلیل تنوع اللی بالا و همپوشانی آنها با هم هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با استفاده از نشانگرهای اختصاصی امکان شناسایی الل هایی که به دلیل همپوشانی پروتئینهای گلیادین با زیرواحدهای کوچک گلوتنین ناشناخته مانده اند فراهم می شود. در این تحقیق به منظور بررسی تنوع اللی در ژنهای کد کننده گلوتنین های با وزن مولکولی کم و گلیادین ها، 90 توده بذر شامل، خویشاوندان وحشی، تتراپلوئید و هگزاپلوئید های بومی و تجاری با استفاده از 5 جفت آغازگرهای اختصاصی برای زیرواحدهای کوچک گلوتنین و 4 جفت برای گلیادین ها مورد بررسی قرار گرفتند. در زیرواحدهای کوچک گلوتنین برای جفت آغازگر اول تنوع خوبی در ارقام دیپلوئید و تتراپلوئید مشاهده شد. برای جفت آغازگر دوم در ارقام دیپلوئید فقط دو ژنوتیپ ae. tauschii که دارای ژنوم d بودند تکثیر باند داشتند، در کل ارقام برای این آغازگر تنوع زیادی مشاهده نشد و در حدود یک سوم ارقام هیچ باندی نداشتند. برای جفت آغازگر سوم علاوه بر باند اصلی یک قطعه دیگر نیز مشاهده شد. برای جفت آغازگر چهارم همه ژنوتیپ های دیپلوئید مورد مطالعه دارای الل مورد نظر بودند برای آغازگر پنجم در ارقام دیپلوئید برای این بلوک ژنی تنوع قابل توجهی مشاهده شد، خصوصا بین ژنوم a و b. در گلیادین ها برای دو جفت آغازگر اول و دوم که مربوط به امگاگلیادین ها هستند، در ارقام دیپلوئید مورد مطالعه هیچ اللی وجود نداشت و در بقیه ارقام مورد مطالعه نیز تنوع چندانی مشاهده نشد، دو جفت آغازگر بعدی مربوط به گاماگلیادین ها هستند که در جفت اول سه باند با طول های 650، 780 و بیش از 800 جفت بازی مشاهده شد که در ارقام دیپلوئید فقط در دو ژنوتیپ ae. tauschii تک باند 650 جفت بازی مشاهده شد و در ارقام تتراپلوئید و هگزاپلوئید با تنوع بالایی این الل ها مشاهده شدند. از تنوع موجود می توان در برنامه های اصلاحی به منظور بهبود کیفیت آرد گندم بهره برد.

باکتری ها موجودات کوچکی هستند که بیشتر آن ها در خاک وجود دارند. گونه های باکتری خاکزی حدود 60 هزار تخمین زده می شوند که هر کدام ویژگی ها و قابلیت های منحصر به فرد خود را دارد. آنزیم های dnase، هیدرولیز مولکول dna را انجام می دهند. دوازده باکتری خاکزی از نظر فنوتیپ کلونی از خاک جداسازی و خالص سازی شد. با تکثیر و توالی یابی قطعه s rrna16، شناسایی در سطح جنس و یا گونه انجام گرفت. در نهایت ژن s rrna16 از 12 باکتری با شماره دسترسی kc170004 الی kc170015 در پایگاه بانک ژن ncbi به ثبت رسید. شناسایی شش باکتری ralstonia sp، sphingomonas sp، microbacterium oxydans، bacillus firmus، cupriavidus pauculus و staphylococcus pasteuri با انجام تست های بیوشیمیایی، مورد تایید قرار گرفت. بررسی تنوع ژنتیکی بین این شش باکتری با استفاده از نشانگر rapd و با استفاده از همردیفی توالی نوکلئوتیدی ژن s rrna16 انجام شد. با انجام تست dna آگار و بررسی ها روی عصاره آنزیمی در حضور dna رشته ای و پلاسمید pet-21a(+)، مشاهده شد که باکتری های c. pauculus، m. oxydans، s. pasteuri، sphingomonas sp و ralstonia sp دارای آنزیم های dnase هستند. با بررسی هضم نوکلئک اسید رشته ای با استفاده از دستگاه اسپکتروفومتر، شرایط آنزیمی و کوفاکتورهای آنزیم ها تعیین شد. با استفاده از ژل بومی آکریل آمید باندهای آنزیمی dnase در باکتری m. oxydans با اندازه های 37، 47 و 57 کیلودالتون و در c. pauculus 38 کیلودالتون مشاهده شدند. از بررسی ژن های dnase ثبت شده در پایگاه ncbi و طراحی آغازگرهای چند شکل، وجود ایزوفرم های آن ها در باکتری ها مورد تحقیق قرار گرفت. پس از کلون سازی قطعات تکثیر شده در ناقل ptg19-t و توالی یابی نوکلئوتیدی، در نهایت دو ژن dnase با شماره kc608820 و kc608821 در پایگاه بانک ژن ncbi به ثبت رسید. ساختار سه بعدی و جایگاه فعال آنزیم های dnase کلون شده، با استفاده از ابزار آنلاین i-tasser و protparam پیش بینی شد.

مالاریا یک بیماری عفونی است که سالانه منجر به حدود یک میلیون مرگ در جهان می شود. تاکنون فعالیت های زیادی برای مقابله با این بیماری صورت گرفته است که مهمترین دست آورد در زمینه ی مبارزه با این بیماری مهلک کشف ماده دارویی آرتمیزینین بوده است. بررسی بیان ژن های دخیل در مسیر زیست شیمیایی آرتمیزینین از اهمیت به سزایی در شناسایی عوامل موثر در افزایش تولید آن در گیاه برخوردار است. باتوجه به اهمیت ژن هایsqs و ads در مسیر ساخت آرتمیزینن، در این مطالعه به بررسی بیان این ژن ها در کشت ریشه های مویین درمنه معمولی تحت تأثیر نانو اکسید روی و نانو اکسید کبالت پرداخته شد. ابتدا القای ریشه های مویین با استفاده از باکتریagrobacterium rhizogenes از برگ گیاه درمنه معمولی انجام شد، که 9 لاین تراریخت با شرایط رشدی مناسب به دست آمد. سپس یکی از این لاین ها که ویژگی های رشدی بهتری داشت انتخاب و تکثیر شد. این لاین تحت تأثیر غلظت های 25/0، 5/0و 1 میلی گرم/لیتر نانو اکسید روی و نانو اکسید کبالت قرار گرفت. استخراج rna، سنتز cdna و بررسی سطح mrna مربوط به ژن-های ads و sqs صورت گرفت. بررسی سطح mrna به روش نیمه کمی rt-pcr انجام شد. بیان هر دو ژن مورد مطالعه تحت تأثیر محرک های نانو اکسید روی و نانو اکسید کبالت افزایش یافت. نانو اکسید روی نسبت به نانو اکسید کبالت روند متفاوتی از نظر تأثیر در بیان این ژن ها نشان داد به طوری که با افزایش غلظت نانو اکسید روی بیان ژن ها افزایش یافت و بیشترین افزایش بیان مربوط به غلظت 1 میلی گرم/لیتر نانو اکسید روی بود. در ارتباط با نانو اکسید کبالت با افزایش غلظت آن بیان ژن ها روند کاهشی نشان داد، به طوری که بیشترین بیان ژن در غلظت 25/0 میلی-گرم/لیتر مشاهده شد.

پایه رویشی گزیلا 6 یکی از پایه های معمول و مفید اکثر گونه های هسته دار جنس پرونوس بویژه گیلاس می باشد. این پای? رویشی یکی از پایه های نیمه پاکوتاه گیلاس است که برای انواع مختلف خاک ها بخصوص خاک های سنگین به خوبی سازگار می باشد. در حال حاضر نیاز کشور از طریق واردات تأمین می شود و تاکنون دستورالعمل بومی برای ریزازدیادی آن تهیه نشده است. تحقیق حاضر به منظور بررسی عکس العمل پای? یاد شده به تعدادی از عوامل غذایی، هورمونی و محیطی موثر در ریزازدیادی، باززایی و ریشه زایی انجام شد. از جوان? انتهایی و جانبی به عنوان ریزنمونه استفاده شد. آزمایش های ریزازدیادی شامل بررسی تأثیر 6 محیط کشت‎، 5 نوع منبع کربن و همچنین 3 نوع طیف نوری در ترکیب با غلظت های مختلف bap و iba بود. آزمایش های باززایی در دو مرحله انجام شد؛ مرحل? اول شامل انجام یک آزمایش مقدماتی جهت انتخاب محیط کشت مناسب، همراه با انتخاب بهترین نوع سیتوکنین (از بین هورمون های bap و tdz در غلظت ثابت 2 میلی گرم در لیتر) در ترکیب با اکسین‎ مناسب از بین هورمون های iba، naa (در غلظت های 0، 3/0، 5/0 و 7/0 میلی گرم در لیتر) و 2,4-d (با غلظت 2/0 میلی گرم در لیتر) بود. در مرحل? دوم آزمایش غلظت مناسب bap و نیز نوع و غلظت مناسب اکسین مورد مطالعه قرار گرفت. با توجه به نتایج به دست آمده در این قسمت ms به عنوان محیط کشت مناسب انتخاب شد. از بین کربوهیدرات های مورد آزمایش بیشترین تعداد و طول نوساقه به ترتیب در غلظت 30 گرم در لیتر شکر معمولی و 30 گرم در لیتر ساکارز به دست آمد. همچنین استفاده از نور سفید به همراه 1 میلی گرم در لیتر bap و 2/0 میلی گرم در لیتر iba بیشترین تعداد نوساقه را تولید کرد در حالیکه بیشترین طول نوساقه تحت تأثیر نور قرمز به همراه 5/0 میلی گرم در لیتر bap و 2/0 میلی گرم در لیتر iba به دست آمد. نتایج آزمایش ها نشان داد که bap در غلظت 3 میلی گرم در لیتر مناسب ترین تیمار سیتوکنینی برای باززایی بوده ولی استفاده از اکسین‎های iba و 2,4-d تأثیری روی باززایی ندارد. تحریک ریشه‎زایی به دو روش مورد مطالعه قرار گرفت؛ در روش اول نوساقه ها در محیط جامد 1/2ms حاوی غلظت های مختلف iba و naa کشت گردیدند که در نهایت naa در غلظت 1 میلی گرم در لیتر عملکرد بهتری داشت. در روش دوم قاعد? ریزنمونه ها در محلول هایی مستقل از 1 گرم در لیتر (ppm 1000) دو هومون iba و naa در زمان های مختلف (3 ثانیه، 5، 10، 20، 30 و 60 دقیقه) قرار داده شد و سپس به محیط 1/2ms بدون هورمون منتقل شدند. بر اساس نتایج به دست آمده بیشترین درصد ریشه زایی از قرار دادن پای? ریزنمونه ها (غوطه ور سازی) در محلول 1 گرم در لیتر iba به مدت 10 و 20 دقیقه به دست آمد.

آرتمیزنین یک متابولیت ثانویه است که فعالیت موثری بر ضد نژادهای پلاسمودیوم که به داروهای چندگانه فعلی مقاوم شده اند، دارد. به دلیل مقاومت پلاسمودیوم به داروهای تجاری ضد مالاریا، آرتمیزنین مورد توجه خاصی قرار گرفته است. از طرفی به دلیل منابع محدود و سختی ساخت شیمیایی این ماده، تلاش های بسیاری صورت گرفته تا سطح تولید این ماده، در منبع تولید طبیعی آن، یعنی گونه های جنس درمنه افزایش یابد. به همین دلیل، در این پژوهش به بررسی بیان ژن های ads و sqs، که در مسیر بیوسنتز آرتمیزنین، نقش مهمی را ایفا می کنند، تحت تیمار نانو ذرات اکسید روی و کبالت در سیستم کشت ریشه مویین artemisia absinthium ، پرداخته شد. در ابتدا به بررسی اثر سویه agrobacterium rhizogenes، کاربرد استوسیرینگون و نوع منبع منبع کربوهیدرات در شرایط القاء ریشه های مویین، به منظور بهینه ساختن شرایط ایجاد این ریشه ها در گیاه افسنطین، پرداخته شد. نتایج نشان داد، استفاده از سویه 15834 باکتری، کاربرد استوسیرینگون (50 میلی مولار) و استفاده از ساکارز و گلوکز به عنوان منبع کربوهیدرات، در القاء ریشه های مویین در این گیاه، نسبت به دیگر شرایط آزمون شده، موثرترند. با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr) ریشه های تراریخت تشخیص داده شد و از میان آن ها با استفاده از بررسی مورفولوژی، لاین ریشه مناسب برای ادامه کار، انتخاب شد. پیش از اعمال محرک های نانو اکسید روی و کبالت، به منظور تشخیص روز مناسب برای اعمال تیمار، منحنی رشدی لاین منتخب رسم شد. براساس منحنی به دست آمده، 21 روز بعد از کشت محرک ها در غلظت های 25/0، 5/0 و 1 میلی گرم در لیتر اعمال شدند. نمونه برداری ها در 5 تیمار زمانی شامل: صفر، 8، 24، 48 و 72 ساعت بعد از اعمال محرک به منظوره بررسی سطح بیان دو ژن نامبرده به روش نیمه کمی (sqrt-pcr)، انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که، شدت نسبی باند برای ژن ads، 48 ساعت بعد از اعمال نانو اکسید روی (5/0 میلی گرم بر لیتر)، در بیشترین سطح و 72 ساعت بعد از اعمال نانو اکسید روی (1میلی گرم بر لیتر)، در کمترین سطح قرار داشت. همچنین شدت نسبی باند برای ژن sqs، 24 ساعت بعد از اعمال نانو اکسید روی (25/0 میلی گرم بر لیتر)، در بیشترین سطح و 72 ساعت بعد از اعمال نانو اکسید روی (1میلی گرم بر لیتر)، در کمترین سطح قرار داشت.

آرتمیزنین یک ترکیب طبیعی در گونه های مختلف درمنه است که به عنوان یک داروی ضد مالاریا استفاده می شود. به منظور اهمیت آرتمیزنین مطالعه های زیادی برای بالا بردن سطح آن در گونه های مختلف آرتمیزیا انجام شده است. این آزمایش به جهت بررسی سطح بیان دو ژن ads و sqs (که دارای نقش مهمی در بیوسنتز آرتمیزنین هستند) در کشت سلولی درمنه دشتی تحت تاثیر نانو ذرات اکسید روی و اکسید کبالت، انجام شد. برای به دست آوردن سوسپانسیون سلولی به بافت کالوس ترد و نرم نیاز است. به همین منظور از 20 ترکیب هورمونی مربوط به دو هورمون naa و bap استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان وزن تر کالوس در 2 ترکیب هورمونی (naa mg/l 2) و (bap mg/l 5/0+naa mg/l 5/0) به دست آمد. بیشترین وزن تر و وزن خشک کالوس همچنین بالاترین درصد زنده مانی سلول، 15 روز بعد از کشت در محیط سوسپانسیون با ترکیب هورمونی (kin mg/l 1/0+naa mg/l 2) حاصل شد. به منظور بررسی بیان ژن های ads و sqs به روش نیمه کمی، نمونه برداری در 5 زمان (0، 8، 24، 48 و 72 ساعت بعد از اعمال محرک) انجام شد. نتایج نشان داد که بیان ژن ads، 48 ساعت بعد از به کار بردن نانو اکسید روی (mg/l 1) در بیشترین سطح و 8 ساعت بعد از به کار بردن نانو اکسید کبالت (mg/l 5/0) در کمترین سطح قرار گرفت. بیشترین و کمترین سطح بیان ژن sqs نیز به ترتیب 8 ساعت بعد از کاربرد نانو اکسید روی (mg/l 1) و 8 ساعت بعد از کاربرد نانو اکسید کبالت (mg/l 5/0) مشاهده شد.

ویتامین ها ترکیبات آلی هستند که نقشی حیاتی در زندگی موجودات ایفا می کنند. شناسایی ویتامین ها چندان به عقب باز نمی گردد. از جمله این ویتامین ها، ویتامین e است. ویتامینی محلول در چربی، دارای خاصیت آنتی اکسیدانتی که تنها در گیاهان سنتز می گردد. این ویتامین شامل چندین ایزوفرم است، که این ایزوفروم ها به دو گروه توکوفرول و توکوترینول تقسیم می شوند که هر کدام 4 ایزوفروم آلفا، بتا، گاما و دلتا را شامل می شود که آلفا توکوفرول فعال ترین ایزوفروم این گروه است. دیگر ایزوفروم ها حالت پیش ساز دارند و توانایی تبدیل شدن به آلفا توکوفرول را دارند. یکی از این ایزوفروم ها گاما توکوفرول است که توسط آنزیم گاما توکوفرول متیل ترانسفراز توانایی تبدیل شدن به آلفا توکوفرول را دارد. ژن مربوط به این آنزیم قبلا از گیاه گوجه فرنگی استخراج و به فاژمید pbluscript منتقل شده و مورد استفاده قرار گرفت. این ژن با استفاده از آغازگرهای تخصصی و به وسیله روش pcr از روی فاژمید pbluscript تکثیر شد. سپس محصول pcr و ناقل بیانی pbi121 توسط آنزیم xbai برش داده شد و ژن tmt –? توسط آنزیم t4 لیگاز و در طی واکنش اتصال به ناقل pbi121 منتقل گردید. در مرحله بعد به سلول های مستعد e. coli منتقل شد. بعد ازآزمایش با pcr و هضم، ناقل بیانی حاوی ژن tmt -? به آگروباکتریوم تومیفاشینس منتقل شد و به روش مالونی به کوتیلدون (برگ های لپه) گیاه کلزا انتقال یافت. بعد از وارد نمودن ژن مراحل القا، ساقه زایی و ریشه زایی در گیاه صورت پذیرفت و نمونه هایی که در محیط حاوی آنتی بیوتیک کانامایسین و سفوتاکسیم توانایی رشد را داشتند، جهت بررسی آزمون تراریخت شدن از نمونه های گیاهی dna استخراج و با استفاده از آغازگرهای اختصاصی، pcr گردید و در نهایت ویتامین e استخراج و توسط اسپکتوفتومتر اندازه گیری شد.

تولید اندک آرتمیزنین در گیاه درمنه (کمتر از 2/1% وزن خشک) باعث شده است که داروهای ساخته شده برای مردم مناطقی که بیماری مالاریا در آن رواج دارد گران تمام شود. در ده? اخیر، تلاش های زیادی در راستای تولید بیشتر این ماده از طریق مهندسی متابولیک، شناخت بیشتر مسیر بیوسنتزی و ژن های دخیل در آن و افزایش میزان بیان آن ها با استفاده از الیسیتورهای گوناگون انجام شده است؛ ولی با این وجود، هیچ کدام از این روش ها مقرون به صرفه نبوده اند. در این مطالعه از سوسپانسیون سلولی گیاه مذکور جهت بررسی میزان آرتمیزینین و همچنین میزان بیان دو ژن کلیدی sqs و dbr2 درگیر در بیوسنتز این ماده استفاده شد. به این منظور چهار بازه زمانی 8، 24، 48 و 72 ساعت پس از اعمال الیسیتور استفاده شد. میزان آرتمیزنین تولیدی با استفاده از hplc و میزان تغییرات بیان ژن با استفاده از qrt-pcr بررسی شد. بیشترین میزان تولید آرتمیزنین در تیمار 5 میلی گرم در لیتر نانو کبالت و بعد از 24 ساعت حاصل شد. در تیمار فوق، تولید آرتمیزنین نسبت به نمونه شاهد 25/2 برابر افزایش داشت (µg/g d.wt 35 /113). نتایج نشان داد که همبستگی معکوس و معنی داری بین بیان دو ژن sqs و dbr2 در رابطه با میزان تولید آرتمیزنین در تیمارهای مختلف نانو کبالت وجود دارد. همچنین مشخص شد که افزایش میزان غلظت نانو کبالت در بازه زمانی 72 ساعت و افزایش غلظت نانوکیتوزان در بازه زمانی 48 ساعت، باعث کاهش معنی داری در بیان ژن های sqs و dbr2 شد. در مطالعه اخیر، مشخص شد که اثرات نانو ذرات مورد مطالعه، در غلظت های بالا و در های زمانی ذکر شده با کاهش بیان ژن های sqs و dbr2 به عنوان ژن های درگیر در مسیر های انحرافی بیوسنتز آرتمیزنین، باعث افزایش میزان بیوسنتز این ماده می شوند.

سرطان به عنوان یک بیماری با اساس ژنتیکی یکی از اصلی ترین نگرانی های جوامع بشری است. بعد از بیماری های قلبی عروقی دومین عاملی که موجب مرگ و میر انسان ها در دنیا می شود، سرطان است. تاکنون از گیاه پروانش بیش از ??0 نوع آلکالوئید ایندولی استخراج شده که دو آلکالوئید دایمری وین بلاستین و وین کریستین دارای خاصیت ضدتومور بوده و در درمان بسیاری از سرطان ها به کار می رود. گیاه پروانش تنها منبع تهیه این آلکالوئیدها است. مقدار بسیار کم این دو آلکالوئید، پیچیدگی و چند مرحله ای بودن مسیر سنتز آن ها و تقاضای بالا برای این داروها، پژوهشگران را به استفاده از روش های مختلف برای افزایش تولید این آلکالوئیدهای حیاتی در گیاه علاقه مند کرده است. در این مطالعه به بررسی بیان ژن های str، dat و d4h با استفاده از سوسپانسیون سلولی گیاه پروانش پرداخته شد. به این منظور از غلظت های 0/5، 0/75 و 1 میلی گرم در لیتر نانواکسیدکبالت و نانواکسید روی استفاده و در زمان های 0، 8، 24و 48 ساعت پس از تیمار، نمونه برداری انجام شد. بررسی بیان ژن ها به روش sq-rt-pcr انجام شد. به طورکلی هر دو الیسیتور مورد استفاده بر بیان ژن ها تاثیر داشتند. تاثیر نانواکسید روی بر بیان ژن ها بیشتر از نانواکسید کبالت بود. در مورد ژن str و d4h بیشترین افزایش بیان مربوط به غلظت 0/5 میلی گرم در لیتر و برای ژن dat غلظت 1 میلی گرم در لیتر نانواکسید روی در بازه زمانی 8 ساعت بود. نانواکسید کبالت در اکثر غلظت ها و بازه های زمانی مورد استفاده باعث کاهش بیان ژن های مورد بررسی شد.

روش های مختلفی برای ساخت نانو نقره وجود دارد. یکی از ساده ترین روش ها، روشهای شیمیایی هستند. در این روش ها، نقره از یون نقره شکل میگیرد و به صورت نانو در می آید. این نوع نانو نقره ها به علت وجود یون های آزاد از یک سو قابلیت میکروب زدایی کمتری دارند و از سوی دیگر یون نقره به مقدار زیاد برای بدن انسان سمی است. این امر کاربرد نانو نقره شیمیایی را محدود می سازد. اخیراً تکنولوژی جدیدی برای ساخت نانو ذرات توسط روسیه ابداع شده است که با استفاده از انفجار الکتریکی سیم های فلزات در محیط آبی یا گازی سبب تولید نانو پودر ها می شود. این روش به نام انفجار الکتریکی سیم (eew) شناخته شده و به علت خواص بسیار مناسب که در نانو پودر ها ایجاد می کند و همچنین سهولت و ارزانی فرآیند، در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

اتانول یک سوخت تجدید¬پذیر، ایمن و یک منبع بالقوه انرژی است و تولید آن از توده¬های گیاهی تجدید¬پذیر، محبوبیت زیادی را بدست آورده است. مطالعه حاضر به بهینه¬سازی پارامترهای فرآیند تولید اتانول، شامل درجه حرارت، ph، درصد غلظت قند ساکارز ملاس چغندر قند، هوادهی و زمان تخمیر برای تولید اتانول از ملاس چغندر قند توسط باکتری zymomonas mobilis با استفاده از طراحی آزمایش ترکیب مرکزی و روش رویه پاسخ می¬پردازد. نتایج تجربی بدست آمده از طریق روش رویه پاسخ برای تحلیل اثرات پارامترهای فرآیند تولید اتانول توسعه داده شد. نتایج تجربی بدست آمده پس از انجام آزمایش¬ها در قالب طرح آماری برای تجزیه و تحلیل رگرسیون و تجزیه و تحلیل مطالعات واریانس استفاده شد. معادله رگرسیون بدست آمده پس از تجزیه و تحلیل رگرسیون به عنوان یک تابع تناسب داده¬های آزمایش¬ها، برای روش رویه پاسخ مورد استفاده قرار گرفت. روش رویه پاسخ حداکثر تولید اتانول را در شرایط بهینه، c°32/12= دما، ، w/v% 13/48 ph= 6/22قند ساکارز ملاس چغندر قند،rpm 111/11= هوادهی و day 3/94= زمان تخمیر، 42/47 گرم در لیتر پیش¬بینی کرد. بیشترین مقدار اتانول تولید شده در شرایط تجربی 42/25 گرم در لیتر بدست آمد که با مقدار اتانول پیش¬بینی شده توسط نرم افزار minitab 16 مطابقت بسیار بالایی داشت. این امر موفقیت استفاده از روش رویه پاسخ را در بهینه سازی شرایط تولید اتانول نشان داد. همچنین نتایج پژوهش ما نشان داد که سویه حاضر توانایی تخمیر دامنه وسیعی از کربوهیدراتهای مختلف از جمله قند دی¬زایلوز را دارد. در حالیکه اکثر مخمرها توانایی تخمیر قند دی¬زایلوز را نداشته یا بازده پایینی در تولید اتانول دارند.

تنش خشکی فرایندی است که باعث کاهش رشد، بالا رفتن فعالیت متابولیکی و فیزیولوژیکی، در نتیجه تنفس زیاد و صدمه به فرایند¬های متابولیکی گیاه می¬شود. اسانس گیاهان معطر در مناطق خشک نسبت به مناطق مرطوب خیلی فراوان¬تر هستند. مقدار اسانس این گیاهان در شرایط خشکی افزایش می¬یابد که، احتمال می¬رود این اسانس¬ها در ساز و کار مقاومت به خشکی از طریق کاهش تعرق موثر باشند. ترکیب اسانس و کیفیت آن نیز در اثر تنش خشکی تغییر می¬نماید.به¬منظور بررسی اثر تنش خشکی برخی فعالیت-های فیزیولوژیک و متابولیکی اسطوخودوس، آزمایشی با گیاهان کاشته شده در شرایط گلخانه¬ای با 40،20،60 و 80 درصد fc، در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار انجام شد. میزان کلروفیل a، b و کل در گیاهان تیمار شده و شاهد بررسی شدند.بیان ژن¬هایlinalool synthase، ?-pinene synthase، 1,8-cineol synthase و synthase phellandrene-? تکنیک qrt-pcr و فعالیت آنزیم¬های dnase با استفاده از سوبسترای dnase تک رشته¬ای، در حضور یون¬هایzn2+، ca2+، mg2+،cu2+ و phهای 7/5 و 7 با اسپکتروفتومتری بررسی شدند. خاصیت آنتی¬باکتریال اسانس¬های گیاهان تحت تنش قرار گرفته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از qrt-pcr نشان داد، که ژن¬های linalool synthase وsynthase ?-pinene بیشترین میزان بیان را نسبت به شاهد در سطح تنش خشکی 40 درصد داشتند. در ژن¬های 1,8-cineol synthase وsynthase phellandrene-? بیشترین میزان بیان نسبت به شاهد در سطح 20 درصد بود. میزان پروتئین محلول کل با افزایش تنش خشکی کاهش یافت. کلروفیل a در سطح 60 درصد بیشترین و در سطح 20 درصد کمترین مقدار را نسبت به شاهد داشت. کلروفیل b در سطوح40 و 60 درصد بیشترین و در سطح 20 درصد کمترین مقدار را نسبت به شاهد داشت. میزان کلروفیل کل با افزایش تنش، کاهش یافت. بیشترین میزان فعالیت آنزیم dnase در 7 ph، تنش 20 درصد و مربوط به کاتیون zn2+ و کمترین میزان فعالیت آنزیمی در 7/5 ph، تنش 80 درصد و مربوط به کاتیون ca2+ بود.خاصیت آنتی¬باکتریال با افزایش تنش، افزایش یافت.

همیشه بهار گیاهی است از خانواده کاسنی (asteracea)، بانام علمی (calendula officinalis l.) و هدف از کشت این گیاه، تولید دارو و مواد موثره موجود در گل آن است. مهم ترین مواد موثره این گیاه را فلاونوئیدهای محلول در آب تشکیل می دهند. از مهم ترین روش های به کاربرده شده برای ایجاد تغییر ژنتیکی، جهش زایی از طریق پرتو تابی با اشعه گاما است. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر اشعه گاما در دزهای مختلف (10، 15، 20، 25 و 0 گری به عنوان شاهد) برای ایجاد تغییر ژنتیکی و تغییر در میزان محتوای آنتی اکسیدانت، فنل، فلاونوئید کل و خاصیت آنتی باکتریالی گیاه بود. برای مطالعه تغییرات ژنتیکی ایجادشده با اشعه گاما از نشانگرهای مولکولی rapd و issr استفاده گردید.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.