شرکت کنندگان بزرگسال از کانون توجه بیرونی نسبت به کانون توجه درونی مزایای بیشتری کسب می نند. زیرا یادگیرنده ها در گروه ای سنی مختلف از استراتژی ا متفاوت برای یادگیری استفاده می نند. هدف اصلی این پژوهش مقایسه اثرات نوع دستورالعمل ای کانون توجه روی یادگیری ضربه چیپ فوتبال در خطای متغیر، خطای شعاعی و شکل حرکت در کودکان مبتدی است. برای انجام این تحقیق تعداد 45 نفر به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفره (دستورالعمل توجه درونی و دستورالعمل بیرونی و کنترل) تقسیم شدند. آزمودنی ا پس از شرکت در پیش زمون سه روز تکلیف ضربه چیپ فوتبال را تمرین می کردند و سپس در پس آزمون، یادداری و انتقال شرکت کردند. پس از مراحل مختلف آزمون خطای متغیر، خطای شعاعی و امتیاز شکل حرکت محاسبه شد.گروه کانون توجه درونی تنها دستورالعمل های درونی توجه را دریافت می ردند، که جملات این دستورالعمل ا به هماهنگی حرکات ان اشاره می رد.گروه کانون توجه بیرونی تنها دستورالعمل ای توجه بیرونی را دریافت می ردند، که به تأثیر حرکاتشان اشاره می کرد. نتایج اختلاف معنی اری بین گروه ها در مراحل مختلف آزمون را نشان داد. این نتایج با فرضیهی برنشتاین (1996) و فرضیه بیلوک و همکاران او که در سال 2004 مطرح شد، همراه می اشد که بیان کردند که برای مبتدی ا دستورالعمل ای درونی نسبت به دستورالعمل ای بیرونی سودمندتراست.

هدف اصلی این تحقیق بررسی اجرای تصمیماتی با پیچیدگی کم و زیاد در بازیکنان با تجربه تنیس روی میز تحت تأثیر سه شدت مختلف تمرین بود: استراحت، ضربان قلب معادل 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی (تمرین متوسط) و ضربان قلب معادل 80 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی (تمرین شدید). بدین منظور 12 بازیکن (6 نفر زن و 6 نفر مرد) با میانگین سنی 1/3 ± 9/20، از میان بازیکنان باتجربه ی تنیس روی میز شهر کرمان به صورت تصادفی انتخاب شدند. افراد پس از کسب حداقل 90 درصد امتیاز آزمون شفاهی در هر دو نوع تصمیم، طی روزهای مختلف در آزمون عملی شرکت کردند. این آزمون شامل اجرای دو نوع تصمیم با پیچیدگی کم و زیاد در پاسخ به 20 توپ ارسالی بوسیله ربات پرتابگر می شد. پیچیدگی تصمیم ها بر اساس رنگ توپ های ارسالی و تغییر منطقه هدف ایجاد می شد. برای محاسبه متغییر وابسته روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر ترکیبی بکار رفت. نتایج نشان داد که بین شدت های مختلف تمرین در اجرای تصمیمی با پیچیدگی کم اختلاف معنی داری وجود ندارد، ولی در اجرای تصمیمی با پیچیدگی زیاد بین شدت های مختلف تمرین این اختلاف معنی دار بود. همچنین اختلاف بین اجرای دو نوع تصمیم با پیچیدگی کم و زیاد نیز معنی دار بود.

هدف اصلی این تحقیق مقایسه میزان فعالیت عضلات کمری-لگنی موثر در پایداری ناحیه مرکزی با تغییر مرکز ثقل در پل زدن بر روی سطوح پایدار و ناپایدار بود. آزمودنی های این تحقیق16زن غیر ورزشکار(با میانگین سن2±75/21،میانگین قد38/5±5/161،میانگین وزن43/5±54/57 وشاخص توده بدنی78/1±81/21) بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. فعالیت الکترومایوگرافی سطحی (semg)عضلات راست شکمی(ra)،مایل خارج شکمی(eo)،مایل داخل شکمی/عرضی شکمی (io/ta)و راست کننده مهره های کمری (es)در طرف راست تنه ثبت شد.آزمودنی ها باید پل زدن به شکم را به ترتیب زیر انجام می دادند:1)پل زدن بر روی تشک،2) پل زدن روی توپ تمرینی،3)پل زدن درحالی که دست ها روی توپ و پاها بر روی نیمکت هم ارتفاع توپ تمرینی قرار می گرفت، که با حد اکثر انقباض ایزومتریک ارادی (mvic) هر عضله جهت هنجارسازی داده ها مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر درspss 17 در سطح معنی داری ? ? 05/0 انجام شد. نتایج نشان داد که فعالیت راست شکمی،مایل خارجی و مایل داخلی/عرضی شکمی هنگام پل زدن روی توپ تمرینی در دو سطح ناپایدار نسبت به سطح پایدار افزایش معنی داری نشان داد. فعالیت راست کننده ستون مهره های کمری تنها در سطح ناپایدار2 نسبت به سطح پایدار افزایش معنی داری پیدا کرد. فعالیت هیچ کدام از عضلات در سطوح ناپایدار نسبت به هم اختلاف معنی داری نشان نداد.می توان چنین نتیجه گرفت که ناپایداری سطح نسبت به تغییر اثر جاذبه بر روی مرکز ثقل عامل موثرتری می باشد. همچنین پل زدن به شکم روی توپ تمرینی در یک برنامه پیشرونده که هدف افزایش تدریجی فشار تمرینی است برای تقویت الگوهای صحیح انقباضات عضلات شکمی سطحی و عمقی ناحیه مرکزی مناسب می باشد.

چکیده: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تیمهای سوپر لیگ والیبال استان کرمان بر توسعه والیبال استان از دیدگاه ورزشکاران و مربیان انجام شد . جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ورزشکاران والیبالیست مرد استان و هچنین کلیه مربیان والیبال مرد استان که دارای کارت مربیگری بوده اند و نمون? آماری بر اساس جدول مورگان 305 نفر از ورزشکاران والیبالیست و 69 نفر ازمربیان ، جمعاً 374 نفرکه براساس روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند . ابزاراندازگیری این تحقیق پرسشنامه ای محقق ساخته بود که براساس روشهای رایج روایی وپایایی پرسشنامه مورد ارزیابی قرارگرفت . این پرسشنامه شامل 45 سوال برای ارزیابی مولفه های توسعه تسهیلات ، سطح دانش علمی و فنی مربیان ، استعدادیابی به روش علمی و تخصصی ، گرایش به ورزش والیبال و فرصت مشارکت بازیکنان بود . تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیق با استفاده از آمار توصیفی شامل میانگین ، انحراف استاندارد واز آمار استنباطی آزمون تی یک نمونه ای و تی مستقل استفاده شد . یافته های تحقیق نشان دادکه بین میانگین دو گروه ورزشکاران ومربیان در سطح 05/0=? اختلاف معنی داری در پنج مولفه توسعه مشاهده نشد و هردو گروه ورزشکاران و مربیان ، مشترکاً تیمهای سوپر لیگ والیبال استان را بر مولفه های پنج گان? توسعه تاثیر گذار نمی دانند . واژه های کلیدی : والیبال ، سوپر لیگ، توسعه ، کرمان

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی وضعیت ایمنی سالن های ورزشی اداره کل ورزش و جوانان استان کرمان می باشد. تحقیق حاضر از نوع توصیفی بود و از طریق چک لیست محقق ساخته ارزیابی ایمنی سالن های ورزشی اجرا گردید که ضریب عینیت آن 87/0 تعیین شد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه سالن های ورزشی اداره کل ورزش و جوانان استان کرمان بود (103=n) که نمونه آماری تحقیق برابر با جامعه آماری انتخاب شد (n=n). نتایج نشان داد که وضعیت ایمنی تأسیسات و ساختمان سالن های ورزشی با میانگین 44/116 از 230 در حد متوسط، ایمنی منطقه فعالیت در سالن ها با میانگین 77/259 از 325 دارای وضعیت خوب و همچنین وضعیت ایمنی تجهیزات مورد استفاده در سالن های با میانگین 14/189 از265 در حد متوسط می باشد.

تعاونی های ورزشی، به عنوان رویکردی کارگشا در فرایند اشتغال زایی و توسعه فرصت های شغلی مورد توجه قرار گرفته است. ترویج تعاونی های ورزشی به مفهوم اشاعه و گسترش نوآوری و ایجاد یک حرفه تازه در یکی از زیر بخش های ورزش می باشد. لذا این تحقیق با هدف شناسایی عوامل موثر بر توسعه تعاونی های ورزشی در ایران به اجرا درآمد. این پژوهش به لحاظ هدف در زمره تحقیقات کاربردی بوده و روش آن توصیفی بود. جامعه آماری تحقیق، کارشناسان ادارات کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی سراسر کشور (85=n) و صاحب نظران دانشگاهی (88=n) بودند. نمونه آماری به صورت تمام شماری از جامعه در نظر گرفته شد. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته ای مشتمل بر 33 گویه، بر اساس شاخص پنج ارزشی لیکرت تنظیم گردید. روایی محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظر اساتید مدیریت ورزشی تأیید شد. ضریب پایایی برای نمونه کارشناسان تعاون 91/0 و برای صاحبنظران دانشگاهی 94/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمون های کلموگروف-اسمیرنف، آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیریهای مکرر، آزمون مقایسه ای بونفرونی و از آزمون t مستقل در سطح معنی داری 05/0 ?? با نرم افزار آماری 17spss استفاده شد. یافته ها نشان داد به منظور توسعه تعاونی های ورزشی عوامل حمایتی-تشویقی ، قانونی-ساختاری و آموزشی به نسبت عوامل فناوری اطلاعات و ارتباطات و اطلاع رسانی-فرهنگی اولویت بیشتری دارند با این وجود همه عوامل مورد بررسی در توسعه تعاونی های ورزشی دارای اهمیت بوده و بین دیدگاه کارشناسان تعاون و صاحب نظران دانشگاهی تفاوت معنی داری دیده نشد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که توسعه تعاونی های ورزشی نیازمند ساز و کارهای حمایتی چون ارائه تسهیلات ویژه به تعاونی های ورزشی برتر و رفع موانع ساختاری از جمله تسهیل و بهبود فرایند اعطای تسهیلات بانکی و تسهیل روند قانونی راه اندازی شرکت های تعاونی و همچنین ارتباط بین نظام های آموزشی و محیط کار می باشد.

دز هزاره سوم جوامع بشری به سوی موقعیتی از تاریخ خویش گام برمی دارند که به آن تمدن فراغت نام داده اند. تمدنی که زاییده پیشرفت های صنعتی، اجتماعی، اقتصادی و از همه مهمتر پیشرفت فن آوری است. فعالیت بدنی در اوقات فراغت علاوه بر پر کردن این اوقات می تواند فواید زیادی برای افراد عادی و همچنین افرادضایعه نخاعی داشته باشد. هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط میزان گذران اوقات فراغت مبتنی بر فعالیت بدنی با برخی متغیرهای مربوط به افراد ضایعه نخاعی ایران بود. جامعه آماری تحقیق شامل تمام افراد ضایعه نخاعی تحت پوشش سازمان بهزیستی ایران تشکیل می دادند (12851=n). که بر اساس جدول مورگان 375 نفر از 10 استان کشور به عتنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی محتوایی آن را متخصصان حوزه اوقات فراغت (10 نفر) و کارشناسان ضایعه نخاعی (5 نفر) تایید نمودند و پایایی آن نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه گردید(?=0/79). برای آزمون فرضیه ها نیز از همبستگی پیرسون، خی دو و ضریب توافقی c استفاده شد.یافته ها نشان داد که افراد ضایعه نخاعی در اوقات فراغت روزانه خود به طور متوسط 38 دقیقه به فعالیت بدنی می پرداختند. حرکت با ویلچر، تمرینات قدرتی، حرکات کششی و تمرینات استقامتی از رایج ترین فعالیت های بدنی افراد ضایعه نخاعی در اوقات فراغت روزانه بودند. از نظر شدت فعالیت ها نیز افراد ضایعه نخاعی بیشتر به فعالیت های بدنی با شدت متوسط می پرداختند. نتایج آزمون پیرسون نشان داد که بین میزان درآمد ماهیانه با میزان پرداختن به فعالیت بدنی در اوقات فراغت ارتباط مهناداری وجود ندارد، اما بین سن و مدت ضایعه با میزان پرداختن به فعالیت بدنی در اوقات فراغت ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد. یافته های حاصل از آزمون خی دو نیز نشان دهنده وجود ارتباط معنادار بین شدت ضایعه و جنسیت با میزان پرداختن به فعالیت بدنی در اوقات فراغت و عدم ارتباط معنادار بین دسترسی به فضاهای ورزشی و تفریحی با میزان پرداختن به فعالیت بدنی در اوقات فراغت بود. به طور کلی با توجه به یافته های تحقیق می توان چنین استنباط کرد که سطح فعالیت های بدنی افراد ضایعه نخاعی ایران پایین است. هم چنین زنان، مسن ترها، افرادی که مدت بیشتری است دچار ضایعه شده اند و آنهایی که شدت ضایعه شان بیشتر است از زیرگروه هایی هستند که به توجه و منابع بیشتری برای غلبه بر موانع پرداختن به فعالیت بدنی در اوقات فراغت نیاز دارند.

چکیده هدف از انجام این پژوهش ، بررسی شیوه های افزایش بهره وری اماکن وفضاهای سرپوشیده ورزشی از دیدگاه مدیران ورزشی استان کرمان بود. روش تحقیق این پژوهش توصیفی - تحلیلی بود که به صورت میدانی انجام شد . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران ادارات ورزش و جوانان استان کرمان ،مدیران تربیت بدنی نواحی آموزش وپرورش ، مدیران گروههای تربیت بدنی و فوق برنامه تربیت بدنی دانشگاههای سطح استان و مدیران ورزشی نیروهای مسلح بود. تعداد جامعه و نمونه آماری با هم برابر و 75 نفر بودند.ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی آن به تایید 10 نفر از اساتید خبره رسید و پایایی آن نیز با استفاده از آلفای کرونباخ92./ محاسبه گردید. در نهایت برای تجزیه وتحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از میانگین ، جداول ، نمودارها و.... استفاده شد. یافته های تحقیق نشان دادکه در مجموع 6 عامل تأثیر گذار بر بهره وری اماکن ورزشی اولویت ها به ترتیب اهمیت عبارت اند از : بخش مدیریت و برنامه ریزی، نیروی انسانی ، مشتری مداری ، نظارت وارزیابی و در انتها بخش مالی. نتایج یافته های تحقیق گویای این نکته است که بخش مدیریت به عنوان موثرترین عامل در بهره وری اماکن ورزشی استان کرمان مطرح می باشد.

این پژوهش با هدف، شناسایی و مقایسه عوامل موثر بر وفاداری بازیکنان به نام تجاری پوشاک ورزشی در لیگ برترفوتبال ایران اجرا گردید. روش تحقیق این پژوهش پیمایشی بوده و جامعه آماری آن را بازیکنان فوتبال شرکت کننده در یازدهمین دوره لیگ برتر ایران ـ جام خلیج فارس(464n=) تشکیل می دادند. روش نمونه گیری تمام شماری بود. در نهایت263 نفر از آنها به عنوان نمونه با مطالعه حاضرهمکاری نمودند. ابزار تحقیق پرسشنامه وفاداری به نام تجاری ونگ فونگ ویاهیا (2008) با پایایی(73/0= ?) بود. مدل مفهومی این پژوهش براساس مدل وفاداری به نام تجاری لائو و همکارانش (2006) طرح ریزی شد و بازیکنان فوتبال از نظر نوع وفاداری به نام تجاری پوشاک ورزشی در دوگروه بازیکنان وفادار به یک نام تجاری و بازیکنان وفادار به چند نام تجاری قرارگرفتند. برای تحلیل داده های تحقیق ازآزمون های آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و تی مستقل در سطح معنی داری 05/0< p استفاده شد. یافته های تحقیق در هرسه گروه نشان داد که عامل کیفیت پوشاک به عنوان مهمترین عامل وفاداری به نام تجاری پوشاک ورزشی بود. مولفه ی نام تجاری تاثیر بیشتری بر دو گروه بازیکنان فوتبال وفادار و وفادار یک به نام تجاری پوشاک ورزشی داشته و درحالیکه مولفه ی مدل برگروه بازیکنان فوتبال وفادار به چند نام تجاری پوشاک ورزشی تاثیر بیشتری داشت. نتایج آزمون تی مستقل در مقایسه میانگین عوامل موثر(کیفیت پوشاک، نام تجاری، مدل، توسعه و ترویج، محیط فروشگاه، کیفیت خدمات و قیمت) بر وفاداری به نام تجاری پوشاک ورزشی در بین دوگروه بازیکنان وفادار به یک نام تجاری و بازیکنان وفادار به چند نام تجاری تفاوت معنی داری دیده نشد. بنابراین مدیران و برنامه ریزان صنعت تولید داخلی پوشاک ورزشی برای افزایش وفاداری به نام تجاری باید به عوامل کیفیت خوب و مدل مطلوب پوشاک ورزشی بیشتر توجه نموده و نام تجاری خود را درمیان مشتریان گسترش دهند و زمینه افزایش نرخ وفاداری مشتریان و در نتیجه حفظ منافع بلند مدّت بنگاه اقتصادی خود را فراهم آورند.

تماشای برنامه های ورزشی تلویزیون یکی از انواع فعالیت های اوقات فراغتی برای افراد محسوب می شود. بنابراین استفاده بهینه از پتانسیل های نهفته در این برنامه ها در جهت توسعه همه جانبه ورزش می تواند مفید باشد. لذا این تحقیق با هدف بررسی دیدگاه بانوان دانش آموخته تربیت بدنی شاغل شهر کرمان در مورد برنامه های ورزشی تلویزیون طراحی و اجرا گردید. روش تحقیق مطالعه حاضر توصیفی و از نظر هدف کاربردی بود. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تعیین روایی صوری و محتوایی، پرسشنامه در اختیار 10 تن از استادان رشته تربیت بدنی و رشته علوم ارتباطات قرار گرفت و نظرات و پیشنهادات آنها در پرسشنامه مذکور لحاظ گردید. برای تعیین پایایی پرسشنامه طی یک مطالعه مقدماتی با نمونه 30 نفره پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ93/0 بدست آمد. جامعه آماری شامل بانوان دانش آموخته تربیت بدنی شاغل در ادارات و ارگان های دولتی و غیر دولتی شهر کرمان (n=100) بود. روش نمونه گیری در تحقیق حاضر به صورت سرشماری در نظر گرفته شد. از آمار توصیفی برای بررسی داده ها به وسیله نرم افزارspss 20 استفاده شد. یافته ها نشان داد که به طور کلی از دیدگاه نمونه آماری مورد نظر برنامه های ورزشی تلویزیون در حد متوسطی بودند. از نظر آنها برنامه های ورزشی تلویزیون بیشتر به عامل تفریح و سرگرمی می پردازند و برنامه های ورزشی تلویزیون به این عامل بیش از هر عامل دیگری توجه نشان داده اند. از دیدگاه جامعه آماری مورد مطالعه، برنامه های ورزشی تلویزیون به ترتیب به عوامل تفریح و سرگرمی، اطلاع رسانی و اخبار، بیان مشکلات ورزشی و ارائه راهکارها برای حل آن مشکلات، بسترسازی فرهنگی، بهبود اخلاق ورزشی، تبلیغات، ایجاد روحیه مشارکت و همکاری با برنامه های توسعه ورزشی، وگسترش دانش مرتبط با ورزش توجه نشان داده اند.

هدف از پژوهش حاضر، تحلیل محتوای بخش ورزشی روزنامه های سراسری پرشمارگان کشور بود. روش تحقیق از نوع توصیفی بوده که به صورت تحلیل محتوا انجام شد و داده ها به روش اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری شدند. جامعه آماری این پژوهش، آرشیو سال 1391 شمارگان ده روزنامه سراسری پرشمارگان کشور بودند. برای نمونه گیری از روش چند مرحله ای تصادفی استفاده شد. برای جمع آوری اطلاعات از برگه کدگذاری، که با توجه به دستورالعمل کدگذاری توسط محقق ساخته شده بود، استفاده گردید. برای تعیین ضریب پایایی از آزمون اسکات استفاده شد، ضریب پایایی برای مقوله های پژوهش 23/89 از فرمول اسکات استخراج شد. برای تعیین روایی صوری و محتوایی مقوله ها، نیز برگه کدگذاری در میان تعدادی از خبرگان مدیریت ورزشی و کارشناسان تحلیل محتوا توزیع و روایی مقوله ها نیز تأیید شد. داده ها با استفاده نرم افزار spss20 و شاخص های آمار توصیفی و آزمون غیرپارامتریک کای اسکوئر تجزیه و تحلیل گردید. یافته های بدست آمده نشان داد، از مجموعه720 روزنامه مورد تحلیل، 8778 خبر رصد شده است. نتایج آزمون خی دو برای محور های توسعه ورزش کشور برای چهارسطح ورزش کشور، جنسیت مطرح، مناطق جغرافیایی ورزش، لیگ های ورزشی، رشته های ورزشی و ورزش معلولین تفاوت معنی داری (001/0p?) بدست آمد، بدین معنی که بین محور های توسعه ی ورزش کشور در موضوعات مختلف اختلاف معنی داری وجود دارد که نشان می دهد بیشترین توجه روزنامه ها مربوطه به ورزش های حرفه ای، قهرمانی، ورزش های آقایان، ورزش های رده های سنی بزرگسالان، رشته ورزشی فوتبال، تصاویر ورزشی فوتبال، لیگ برتر فوتبال و ورزش های ملی و بین المللی می باشد .همچنین نتایج بدست آمده از بررسی ساختار بخش ورزشی روزنامه ها نشان می دهد، از نظر ارزش خبری بیشتر خبرها از نوع شهرت و دربرگیری از نظر سبک مطلب 9/59% به صورت خبر و 2/24% به صورت گزراش بوده و از نظر جهت گیری حدود 81% از خبرها بدون سوگیری و حدود 12% با سوگیری منفی بوده است و 58% خبرها بدون منبع بوده است. روزنامه های سراسری، باید به نقش مهم ورزش در جامعه واقف باشند و به آن در تمام محور ها توجه نموده و ورزش را در عموم جامعه فرهنگ سازی نمایند. بنابراین به نظر می رسد که مطبوعات در بخش ورزش باید با رعایت تعداد مخاطب و نیازهای آنان ، نگاه همه جانبه تری به موضوعات ورزشی و اشکال مختلف نوع ارائه مطالب داشته و به تدریج از قالب ها و کلیشه های موجود درآمده و ازتمام پتانسیل های ورزش و ارائه مطالب استفاده نمایند.

طی سال ها همگان بر این باور بودند که ورزش های رقابتی موجب ارتقاء ورزشکاران از نظر شخصیتی می شود. در صورتی که شخصیت به طور خودکار از طریق ورزش ساخته نمی شود، بلکه تنها از طریق تلاش های پایدار و مصرانه مربیان ورزشکاران ارز ش های مثبت فرا می گیرند. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف ارزیابی عملکرد مربیان در ترویج حیطه های اخلاق ورزشی در بازیکنان تیم‎های ملی پایه کشور اجرا شد. روش تحقیق حاضر از نوع پیمایشی است که جامعه آماری آن بازیکنان دعوت شده در اردوی تیم ملی نوجوانان رشته های ورزشی فوتبال، بسکتبال، هندبال، جودو، کشتی و تکواندو می باشد. برای نمونه گیری نیز به دلیل کم بودن جامعه آماری از روش سرشماری استفاده شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای محقق ساخته 33 گویه ای استفاده شد که در مرحله اول برای سنجش روایی صوری و محتوای پرسشنامه از مدل لاوشی(1975)، استفاده گردید. روایی محتوای پرسشنامه (90/0=cvi) بدست آمد. پایایی اولیه پرسشنامه نیز (86/0=icc) محاسبه شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی (روایی سازه) نیز شاخص های ارزیابی مربیان را در شش حیطه ی رفتارهای منصفانه، جوانمردانه، پهلوانی، تعهد به ورزش، مسئوایت های اجتماعی و نفی تفکر بردگرایی بالاتر از ارزش (4/0) نشان داد. در خاتمه برای محاسبه پایایی نهایی، ضریب آلفا کرونباخ هر شش حیطه محاسبه شد، که میانگین ضریب آلفاکرونباخ نهایی برابر (89/0) بدست آمد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کلموگراف اسمیرنف، t تک نمونه، t مستقل و آنالیز واریانس مکرر در محیط نرم افزار spss v20 استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین مربیــان رشته های تیمی و انفرادی در سطح معنی داری (05/0 ?p) تفاوت معنی داری وجود دارد. به طوری که مربیان رشته های انفرادی نسبت به مربیان رشته های تیمی عملکرد مطلوبی داشتند. همچنین مربیان در ترویج حیطه های رفتارهای جوانمردانه، پهلوانی و منصفانه دارای عملکرد مطلوبی بوده اند به طوری که این عملکرد مطلوب در دو حیطه ی رفتارهای جوانمردانه و پهلوانی معنی داری (05/0?p) بود. همچنین در حیطه های تعهد به ورزش، مسئولیت های اجتماعی و نفی تفکر بردگرایی به طور معنی داری (05/0<p) عملکرد مطلوبی نداشتند. بنابراین مربیان به واسطه اینکه در ارتباط مداوم با ورزشکاران هستند، باید سعی نمایند ارزش های ورزشی را فقط در برد خلاصه نکنند و چنین تفکری را در ورزشکاران خود پرورش دهند که هدف از شرکت در ورزش فقط برد نیست و در ترویج مولفه های همچون تعهد ورزشی و مسئولیت های اجتماعی تلاش بیشتری نمایند.

هدف از اجرای پژوهش حاضر، شناسایی و رتبه بندی موانع خصوصی سازی امکانات ورزشی دانشگاه های دولتی کشور در اضلاع مثلث خصوصی سازی بود. برای دستیابی به هدف مذکور، فرآیند پژوهشی مرکب از روش های کیفی و کمی طراحی شد. پس از مطالعه ی ادبیات، پیشینه و مبانی نظری مرتبط با موضوع پژوهش، لیست اولیه ای از موانع تهیه شد که پژوهشگر را در انجام مصاحبه های کیفی یاری نمود. با انجام مصاحبه های کیفی از صاحبنظران هر بخش و تجزیه و تحلیل مصاحبه ها، لیست اولیه تکمیل گردید. موانع شناسایی شده تا این مرحله، از طریق تکنیک کدگذاری مرحله ی اول تلخیص را پشت سر گذاشت که حاصل آن آماده سازی سه سیاهه برای هر بخش از مثلث خصوصی سازی بود. این سیاهه ها با هدف تلخیص نهایی و بدست آوردن لیست نهایی موانع، در بین اعضای نمونه که از بخش های مختلف بودند، توزیع و جمع آوری شده و از تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی برای تجزیه و تحلیل داده های حاصله استفاده شد. در نهایت جهت رتبه بندی موانع شناسایی شده از روش ahp استفاده گردید. بر اساس یافته های حاصل از پژوهش: الف) موانع شناسایی شده در ضلع نهادهای سیاستگذار و مجری به ترتیب اولویت عبارتند از: 1. موانع سیاسی (شامل فقدان تعهد مسئولان عالی رتبه ی کشور برای اجرای برنامه ی خصوصی سازی، توجه بیشتر دولت به اموال داخلی به دلیل بلوکه شدن ذخایر ارزی و تحریم های موجود و نگاه ابزاری دولت به ورزش به عنوان عاملی برای کسب حمایت مردم و جوانان)؛ 2. موانع برنامه ریزی ـ راهبردی ( شامل ابهام در برنامه های تدوین شده در جهت پیشبرد سیاست خصوصی سازی، بی ثباتی سیاست های اقتصادی به لحاظ پایین بودن دوره ی ماندگاری مدیران و اجرای سیاست های اقتصادی مخالف سیاست خصوصی سازی)؛ 3. موانع مدیریتی ـ اجرایی (شامل فقدان نظارت های دقیق و سازنده ی دولت برای استفاده از روش های علمی قیمت گذاری خدمات بخش خصوصی، تعدد سازمان های تصمیم گیرنده در رابطه با پیشبرد سیاست خصوصی سازی و فقدان کمیته ی تخصصی خصوصی سازی ورزش دانشگاهی، ضعف در ارتباطات متقابل ارگان ها و نهادهای دولتی جهت تسهیل روند خصوصی سازی و عدم بکارگیری روش های مناسب واگذاری برای جلوگیری از نفوذ افراد خاص)؛ 4. موانع فرهنگی ـ اجتماعی (شامل نهادینه نشدن فرهنگ ورزش در بین اقشار جامعه، عدم تمایل مردم برای صرف هزینه های ورزشی، فقدان اطلاع رسانی درباره ی مزایای مستقیم و غیرمستقیم خصوصی سازی و عدم تبلیغ و فرهنگ سازی مناسب مطبوعات و صدا و سیما درباره ی مشارکت بخش خصوصی در ورزش)؛ 5. موانع قانونی (شامل نبود فرآیندهای مشخص و سهل الوصول جهت ورود بخش خصوصی به فعالیت های دانشگاهی (بوروکراسی زیاد)، حمایت جانبدارانه ی قوانین از بخش دولتی در مقابل بخش خصوصی، کافی نبودن قوانین حمایتی (مشوق ها) جهت استقبال بخش خصوصی از ورزش دانشگاهی و فقدان قوانین و آیین نامه های خاص جهت توسعه ی خصوصی سازی به طور خاص در دانشگاه ها)؛ 6. موانع کلان سرمایه گذاری ( شامل بزرگ بودن دولت و عملکرد آن به عنوان یک رقیب قوی برای بخش خصوصی، فراهم نبودن زمینه های فعالیت و رقابت یکسان برای بخش خصوصی، ریسک پذیر بودن فعالیت در حوزه ی ورزش دانشگاهی به دلیل نو و تازه بودن این شکل سرمایه گذاری و عدم تضمین برای بازگشت سرمایه، جذابیت کمتر سرمایه گذاری در حوزه ی ورزش و خدمات به نسبت سرمایه گذاری در حوزه ای تولیداتی و فقدان ارتباط روشن و شفاف بین سرمایه گذاران بخش خصوصی و دستگاه های اجرایی جهت هدایت سرمایه ها به بخش ورزش دانشگاهی)؛ 7. موانع اقتصادی (شامل فقدان روش های دقیق و معیارهای روشن برای قیمت گذاری امکانات ورزشی دانشگاه ها، گرانی هزینه های استفاده از خدمات بخش خصوصی و ناتوانی اقشار کم درآمد جهت استفاده از این خدمات، عدم در نظر گرفتن تسهیلات ویژه قانونی و اجرایی از سوی نهاد مربوطه برای کمک به بخش خصوصی و فقدان وام های بانکی با بهره ی اندک برای کمک به اجرای طرح های مفید بخش خصوصی)؛ 8. موانع بازاریابی (شامل ضعف سیستم های بازاریابی در دستگاه اجرایی جهت جلب سرمایه گذاران بخش خصوصی و ناتوانی کارشناسان در ایجاد مدل هایی متناسب با فضای فرهنگی دانشگاه ها جهت بازاریابی امکانات ورزشی). ب) موانع شناسایی شده در ضلع دستگاه واگذارنده به ترتیب اولویت عبارتند از: 1. موانع برنامه ریزی ـ راهبردی ( شامل عدم تبیین جایگاه بخش خصوصی در ورزش دانشگاهی و راهکارهای تشویق آنها، فقدان برنامه هایی برای درآمدزا شدن امکانات ورزشی جهت جلب توجه بخش خصوصی، فقدان آمارها و اطلاعات دقیق از وضع موجود امکانات ورزشی و عدم شفافیت درباره هزینه های اداره ی آنها و ناتوانی مسئولین دستگاه واگذارنده در شناسایی و تعیین امکانات قابل واگذاری)؛ 2. موانع مدیریتی ـ اجرایی ( شامل تلاطم های پی درپی در ورزش دانشگاهی و تمایل کم بخش خصوصی به مشارکت در این حوزه، بی توجهی مسئولین دانشگاهی به بهره وری پایین امکانات ورزشی، فقدان مراکز متمرکز و گسترش یافته ی هدایت کننده ی ورزش دانشجویی در ایران، مشکلات مربوط به اداره ی کلاس های دانشگاهی و ایجاد تداخل بین برگزاری کلاس های دانشگاهی و استفاده ی بخش خصوصی از امکانات و فقدان عزم جدی مسئولین دستگاه واگذارنده برای استفاده از توانمندی های بخش خصوصی در ورزش دانشگاه ها)؛ 3. موانع سیاسی (شامل عدم تمایل مسئولین دانشگاه ها به واگذاری امکانات به دلیل استفاده های شخصی برای نفوذ بیشتر در بین دانشجویان و تبدیل تربیت بدنی و ورزش دانشگاهی به منبعی برای درآمدزایی عده ای افراد بانفوذ)؛ 4. موانع نوسازی سازمانی (شامل مقاومت های موجود جهت اصلاح ساختار در راستای خصوصی سازی امکانات، هزینه های بالای اصلاح ساختار و ناتوانی دولت در تأمین این هزینه ها، پرهزینه بودن روش های نگهداری امکانات ورزشی به دلیل سنتی بودن آنها و عدم دسترسی به شیوه های نوین نگهداری برای کاهش هزینه ها، مشکلات مربوط به تفکیک اراضی دانشگاهی و جدا نمودن امکانات ورزشی از بدنه ی دانشگاه ها و فقدان نمونه های موفق و متناسب با جامعه جهت واگذاری امکانات ورزشی دانشگاه ها برای الگوبرداری از این نمونه ها)؛ 5. موانع فرهنگی ـ اجتماعی (شامل محدودیت فعالیت های تبلیغاتی در محیط فرهنگی دانشگاه و در نتیجه فقدان درآمدهای تبلیغاتی برای بخش خصوصی ا ز این طریق، مخالفت برخی نهادهای دانشگاهی برای ورود و خروج استفاده کنندگان غیردانشگاهی به محیط دانشگاه و محدودیت های اجتماعی و فرهنگی در خصوص رواج رشته های ورزشی جدید در محیط دانشگاه ها)؛ 6. موانع فردی (شامل نگرش منفی و نادرست دانشجویان و مسئولین دانشگاهی نسبت به بخش خصوصی، تمایل مسئولین دانشگاهی در استفاده از روش های دیگر (مانند برون سپاری) به جای خصوصی سازی و استنباط از پایین آمدن شأن دانشگاه در صورت واگذاری فعالیت ها به بخش خصوصی). پ) همچنین موانع شناسایی شده در ضلع بخش خصوصی به ترتیب اولویت عبارتند از: 1. موانع اقتصادی (شامل عدم ایجاد منطق هزینه ـ فایده در امکانات ورزشی و هزینه بالای طراحی، ساخت و خرید اماکن و تجهیزات ورزشی)؛ 2. موانع خرد سرمایه گذاری (شامل مبهم بودن ابعاد سرمایه گذاری در ورزش دانشگاهی و فقدان دانش کافی سرمایه گذاران در خصوص ورزش و سرمایه گذاری در این حوزه، حرفه ای نبودن و درآمد زا نبودن ورزش دانشگاهی و ناشناخته بودن نشان دانشگاه ها و اعتبار کم این نشان)؛ 3. موانع فرهنگی ـ اجتماعی (شامل فقدان اعتماد به بخش خصوصی در بین مردم و مسئولین، ضعف بخش خصوصی در برقراری ارتباط با اقشار جامعه برای جذب بیشتر مشتری و فقدان فرهنگ اجرای کارهای تیمی و مشارکتی)؛ 4. موانع حرفه ای ـ تخصصی (شامل فقدان دانش کافی سرمایه گذاران در خصوص ورزش و سرمایه گذاری در این حوزه، نبود کارشناسان فنی و تحصیل کرده ورزشی و باتجربه و آگاه در بدنه بخش خصوصی جهت اداره کردن امکانات ورزشی دانشگاه ها و ضعف در مدیریت اتفاقات آینده که منجر به ضرردهی می گردد)

هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی موانع گرایش دانشجویان تربیت بدنی به استفاده از خدمات بیمه ای فدراسیون پزشکی ورزشی بود. روش تحقیق مورد استفاده از نوع پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان تربیت بدنی دانشکده های تربیت بدنی کشور، (5538=n) بود،که تعداد 426 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شدند. روایی صوری پرسشنامه بر اساس نظر 10 نفر از متخصصان مدیریت ورزشی و بیمه تایید و روایی محتوایی بر اساس مدل لاوشی (0/90=cvi) محاسبه گردید. به منظور شناسایی عوامل و بررسی روایی سازه از روش تحلیل عاملی اکتشافی استفاده گردید. پایایی درونی کلی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ (0/82=α) بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونt تک نمونه ای، آنالیز واریانس مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 0/05≥p از نرم افزار آماری spss20 استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد، 51% از کل واریانس ها مربوط به شش عامل بود. نتایج تی تک نمونه ای نشان داد بین همه موانع گرایش به بیمه ورزشی بجز فرایند بیمه با نمره ملاک اختلاف معناداری وجود داشت. همچنین نتایج رتبه بندی موانع نشان داد عامل نحوه ارائه خدمات مهم ترین عامل مانع شونده و عامل فرایند بیمه کم ترین مانع استفاده از بیمه ورزشی توسط دانشجویان تربیت بدنی گزارش گردید. بنابراین جهت بهبود گرایش دانشجویان تربیت بدنی به استفاده از خدمات بیمه ای فدراسیون پزشکی ورزشی باید در خصوص رفع موانع موجود با توجه به اولویت آن ها اقدامات لازم معمول گردد.

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی طرح دو و میدانی از دیدگاه کارشناسان مسئول تربیت بدنی ادارات کل آمورش و پرورش کشور، انجام گرفت .روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی بود که داده های مورد نیاز به صورت میدانی و با استفاده از پرسش نامه جمع آوری شد .جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارشناسان مسئول تربیت بدنی ادارات کل آمورش و پرورش سطح کشور بوده که تعداد آن ها 62 نفر بود و نمونه آماری به صورت تمام شماری انتخاب شد. ابزار تحقیق پرسش نامه محقق ساخته ای بود که روایی آن از طریق نظرات خبرگان دانشگاهی مورد بررسی قرار گرفت و پایایی آن از طریق محاسبه آلفای کرونباخ 87/. به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل یافته¬های تحقیق از روش¬های آمار توصیفی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که از نظر کارشناسان و بر اساس معیار پنج ارزشی لیکرت تناسب برنامه تعیین شده برای اجرای طرح (59/0± 27/3 ) و همچنین روند اجرای طرح در سطح مدارس (63/0±11/3 ) در حد متوسط بوده است. دیدگاه کارشناسان در مورد تناسب طرح با شرایط و امکانات (82/0±39/2 ) در حد ضعیف گزارش شد و میزان دست یابی به اهداف در نظر گرفته شده (69/0± 36/3 ) نیز در حد متوسط گزارش گردید. بنابراین ارزیابی کلی نشان می دهد که این طرح برای اجرای مطلوب تر در سنوات آینده و فراهم نمودن شرایط و امکانات لازم و کافی جهت بازدهی و کیفیت بخشی، نیازمند بازنگری و دقت¬نظر در ابعاد خود می باشد.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر استقرار مدیریت دانش در معاونت تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش کشور بود. روش تحقیق از نوع پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش معاونان، روسا و کارشناسان معاونت تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش (288n=) بود. نمونه آماری بصورت تمام شمار و برابر با جامعه آماری انتخاب گردید. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شد. روایی صوری پرسشنامه با استفاده از نظر 10 نفر از استادان مدیریت ورزشی تأیید گردید و روایی محتوایی (89/0=cvi) محاسبه گردید. به منظور شناسایی عوامل و بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. پایایی درونی کلی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ (85/0=?) بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون پارامتریک تی تک نمونه ای در سطح معناداری 05/0>p استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد، 02/48 از کل واریانس ها مربوط به هفت عامل بود. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد همه عوامل تأثیر معناداری بر استقرار مدیریت دانش داشت. همچنیناولویت بندی عوامل به روش ahp انجام شد که به ترتیب عبارتند از: فرهنگ سازمانی، تعهد مدیران ارشد، مشارکت کارکنان، آموزش کارکنان، کار تیمی، ساختار دانشی و زیرساخت های سیستم های اطلاعاتی.با توجه به یافته های پژوهش به طور کلی می توان چنین نتیجه گرفت که با برنامه ریزی و تمرکز روی عوامل موثر بر استقرار مدیریت دانش در معاونت تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش می توان دانش جدید ایجاد کرد و آن را در سرتاسر سازمان منتشر نمود.

هدف از پژوهش حاضر امکان سنجی راه اندازی تجارت الکترونیک در شرکت های ورزشی ایران بود. روش تحقیق از نوع پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش مدیران شرکت های ورزشی ایران (270n=) بودند. نمونه آماری بصورت در دسترس و برابر با 159 مدیر شرکت ورزشی بودند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شد. روایی صوری پرسشنامه با استفاده از نظر 10 نفر از استادان رشته های مدیریت ورزشی، مدیریت و اقتصاد تأیید گردید و روایی محتوایی (89/0=cvi) محاسبه گردید. به منظور شناسایی عوامل و بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. پایایی درونی کلی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ (94/0=?) بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون پارامتریک تی تک نمونه ای و آنالیز واریانس مکرر در سطح معناداری 05/0>p استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد، 78/65 درصد از کل واریانس ها مربوط به شش عامل بود. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد عوامل منابع مالی مورد نیاز (85/0±71/2)، سازمانی (94/0±75/2) و دانش تخصصی (94/0±77/2) هر سه کمتر از نمره ملاک 3 بودند و با آن اختلاف معناداری داشتند و عوامل محیطی (86/0±88/2) و اقتصادی و پشتیبانی (92/0±92/2) هر دو کمتر و نزدیک به نمره ملاک 3 بودند و با آن اختلاف معناداری نداشتند که شرایط نه چندان مناسب این عوامل را نشان می دهد و عامل فنی و تکنولوژیکی (82/0±01/3) در شرایط متوسطی به سر برده ولی با نمره ملاک اختلاف معنادار مشاهده نگردید. یافته های آزمون آنالیز واریانس مکرر نشان از اختلاف معنادار بین عوامل مورد بررسی داشت. بنابراین به نظر می رسد که شرکت های ورزشی جهت راه اندازی تجارت الکترونیک نیازمند توجه اساسی در تأمین و ارتقاء امکانات و زیر ساخت های مربوطه می باشند.

هدف تحقیق حاضر بررسی عوامل موثر بر توسعه دوچرخه سواری در شهر کرمان می باشد که ابزار تحقیق حاضر پرسشنامه محقق ساخته ای می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که عوامل ایمنی مهمترین عامل در توسعه دوچرخه سواری در شهر کرمان می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.