نام پژوهشگر: محمد حسین جواری
منیره اکبر پوران خیاطی اسرافیل دلاور
موضوع اصلی این پایانامه بازبینی تحول حماسه در ادبیات است. در دو فرهنگ کاملاً متفاوت و در قرن 15 دو اثر مهم حماسی که از پیشینه ی بلند شفاهی برخوردار هستند مکتوب می شوند. حماسه ی فرانسوی چنان که از نامش پیداست حول محور شخصیت رولان، یک شوالیه شکل می گیرد و با توجه به نیاز جامعه ی روبه زوال فئودال به وجود پادشاهی قدرتمند که تمام فرانکها از او اطاعت کنند و وحدت کشور را حفظ کند جز یک پیرنگ ندارد وآن جنگی است که طی آن رولان دلاورانه به شهادت می رسد و شارلمانی با گرفتن انتقام او از کافران نظم و امنیت مسیحی را در قلمرو وسیع خود برقرار می کند.این جنگ به یک واقعه ی تاریخی اشاره دارد که با مقدار زیادی از افسانه های مسیحی و ژرمن آمیخته است و شارلمانی برخلاف رولان که شوالیه ای است بدون واقعییت تاریخی پادشاهی است نماد اقتدار. حماسه ی ترکی گستره ی تاریخی و جغرافیایی وسیعتری را در بر می گیرد؛ از ترکستان گرفته تا گرجستان و از زمان پیش از اسلام تا جنگهای اخیر ترکهای قپچاق و اوغوز که مربوط به قرن 14 است. کتاب از دوازده داستان تشکیل شده که هریک به یکی از قبایل مهم طایفه ی اوغوز حصر شده اند. نکته ی مشترک تمام داستانها حضورآشیقی به نام ده ده قورقود است. مردی که هیچ منصب سیاسی نظامی ندارد اما عاقلترین فرد طایفه محسوب می شود. با اینکه یازده داستان به ماجرای جنگ و مسایل مربوط به آن می پردازند جنگ تنها یکی از موضوعات مهم پرداخته شده است و عشق، ازدواج، تولد ومرگ گاهی اهمییتی بیش ازآن می یابند. فصل سوم پایانامه به این سوال پاسخ می دهد که هر یک از این دو اثر چقدر حماسی هستند وچرا؟ در واقع کتاب ده ده قورقود بیشتر اسطوره ایست تا حماسی و با توجه به ویژگی های زندگی کوچنشینی هیچ گاه یک جنگنده را در مرکز توجه قرار نمی دهد، بلکه همواره این تمام قبیله است که پیروز می شود.
آذر کریم زاده محمد حسین جواری
henri-alban fournier (dit alain-fournier) est né le 3 octobre 1886 à la chapelle- dangillon dans le cher. il a passé son enfance en sologne et en bas-berry où ses parents étaient instituteurs. il a poursuivi des études secondaires au lycée lakanal, à sceaux, près de paris, où il a préparé sans succès le concours d’entrée à l’ecole normale supérieure. mobilisé dès la déclaration de guerre, en août 1914, alain fournier rejoint le front comme lieutenant d’infanterie. le 22 septembre 1914, il est tué au sud de verdun, dans les hauts de meuse. son corps a été découvert dans une fosse commune où les allemands l’avaient enterré. il a été identifié en novembre 1991 et est maintenant inhumé dans le cimetière militaire de saint-rémy la calonne. le grand meaulnes est le seul roman d’alain fournier à coté des correspondances et un recueil de poèmes qui sont restés de lui. de son vrai nom henri-alban fournier, ami, puis beau-frère de jacques rivière, le fondateur de la nrf, il a publié en 1913 le grand meaulnes que l’auteur appelle un « roman d’aventures et de découvertes », un roman poétique, autobiographique et de fiction poétique empreint de nostalgie qui ressuscite les rêves de l’adolescence et relate la quête d’un amour impossible. les deux amis ont découvert ensemble le symbolisme et se passionnaient pour la littérature, la musique, la peinture. dans ses correspondances il révèle les influences symbolistes sur son œuvre. a la relecture, c’est la maîtrise du passage, de la parfaite mixture entre le réalisme clair du récit et le symbolisme de l’atmosphère mi-réelle mi-féerique qui fascine. le roman est plein des scènes qui peignent les atmosphères bien ambiguës et qui plongent l’esprit dans une imagination délicate. cette ambiguïté est si remarquable que le lecteur se sent dans une fréquentation permanente entre le monde réel et celui de rêve. nous pouvons retrouver la racine de beaucoup d’événement du roman dans la réalité de la vie d’écrivain. ainsi, le livre est-il une métamorphose du réel. les apparitions et les disparitions des personnages au cours des événements renforce les effets d’une échappe de la réalité en faveur d’une rêverie exaltante. même à la fin du roman le monde imaginaire résiste devant le monde réel. la dernière phrase du livre se termine en laissant ouverte la porte de l’imagination: « et déjà je l’imaginais, la nuit, enveloppant sa fille dans un manteau, et partant avec elle pour de nouvelles aventures ». donc, la relation entre le rêve et la réalité joue un rôle très important dans le grand meaulnes, et l’analyse de cette relation qui est le but de notre travail, sera un moyen efficace pour mieux comprendre cet unique roman d’alain-fournier.
کمال مهربانی مهدی افخمی نیا
la seconde moitié du xviie siècle est le témoin de la lutte religieuse entre les jansénistes et les jésuites. le jansénisme est fondé par théologien hollandais, jansénius. ce courant se développera dans les milieux intellectuels et religieux de lépoque, en particulier à labbaye de port-royal, considérée comme le berceau du jansénisme. a vrai dire, le jansénisme est un catholicisme ultra-orthodoxe dinspiration augustinienne et un mouvement essentiellement religieux et intellectuel des hautes classes de la société française du xviie siècle. chez les jansénistes il y a un mépris de lordre temporel et un scepticisme foncier à légard de tout lengagement politique. le jansénisme est le refus intramondain du monde, celui du compromis, le refus de choisir et de se contenter de possibilités. pascal comme un janséniste intervient dans la lutte théologique qui oppose les jésuites et les jansénistes sur les problèmes religieux. cette lutte religieuse est au centre de deux œuvres principales de pascal, les pensées et lettres écrites à un provincial. les pensées, 1656-1662, est le tableau de la misère et de la grandeur de lhomme où la seule source du bonheur est dieu. on peut dire que les pensées est une référence idéologique du jansénisme. dans cette œuvre, la philosophie, la théologie, la politique et lhistoire sunissent dans lesprit de pascal pour dénoncer au travers dune voix unique les divers changements qui restructurent la position de lhomme face au monde. en plus, cest une œuvre lyrique inachevée où lauteur montre la puissance de sa conviction et son génie du raisonnement vérifiables dans les phrases suivantes célèbres : "lhomme nest quun roseau, le plus faible de la nature, mais cest un roseau pensant". en un mot, pascal est littérairement et idéologiquement janséniste. lettres écrites à un provincial, 1656-1657, est une œuvre polémique qui précise la position des jansénistes sur le problème controversé de la grâce de dieu et dénonce, en même temps, les pratiques religieuses des jésuites comme hypocrites. pascal lécrit pour défendre de la doctrine janséniste. pour cela, il choisit décrire une correspondance, sous le pseudonyme de louis de montalte, de dix-huit lettres. grâce à ce pseudonyme, il va pouvoir concevoir un discours globalement satirique. l’impact des provinciales fut considérable. pascal utilisait l’humour avec beaucoup d’esprit pour fustiger les institutions existantes et son ouvrage devint extrêmement populaire. dans cette œuvre qui est le fruit de la querelle religieuse, pascal défend ses amis jansénistes contre les jésuites. il critique le relâchement des jésuites avec une langue ironique.
لیلی خسروطبع محمد حسین جواری
ازمقایسه دواثرمی توان به وجودیک خط داستانی مشترک علی رغم تفاوت های زمانی،مکانی وفرهنگی پی برد.تضاد آرزوها وخواست های شخصیت ها-قربانیان وقاتلین- آنهارارویاروی هم قرارداده وازگفتگوبازمی دارد.گفتگویی که می توانست عشق به فرزندراپس ازسالهادوری وجدایی دردل مادر(درنمایشنامه)وپدر(درحماسه)زنده سازدوتقابل آرزوهارابه هم نوایی آنهاتبدیل سازد.ولی سرنوشت غمبارآنهادرپی یک سوءتفاهم رقم می خورد. قربانیان یعنی "سهراب"و"ژان" درپی کامروایی وخوشبختی به جستجوویافتن خانواد? خودمی پردازند.ژان پس ازترک سرزمین مادری ورهاساختن مادروخواهرش (مارتا)دررنج تنگدستی بدنبال مرگ پدر،تصمیم به بازگشت گرفته تابااندوخته خودمسئولیت رادربرابرآنهابجاآورد.سهراب جوان که درگردی ودلاوری همپای پدرنام آورخوداست،درسرآرمانی بزرگ می پروراند.اونیز به نوعی دربرابرپدرخوداحساس مسئولیت می کند:رستم به رغم شاستگی های بی همانندش فقط می تواند "تاج بخش" باشد.پس سهراب می خواهد پدررابه پادشاهی ایران زمین رسانده ومادرراملکه آن سازد. اوغافل از رسوم وآیین پهلوانی،همچنین بی خبرازطبقه بندی اجتماعی درواقع دست به شورش می زند. ازسوی دیگرقاتلین: که یکی وطن پرست وتنهاامیدملتش دربرابریورش بیگانگان به خاک میهن،و وفاداربه اصول وآیین جامعه است؛وامادوفرددیگر(مادرومارتا)،آنان خودراقربانی بی عدالتی آفرینش می دانندکه آسایش زندگی راازآنان دریغ داشته است.پس این مادرودختر،خوددرپی اجرای عدالت برمی آیند.آنهاانزوادرپیش گرفته وباکشتن وربودن دارایی های مسافران گمنام وتنها،انتقام خویش ازسرنوشت بی رحم رامی گیرند. این افرادباخودداری ازیک گفتگوی روشنگروتأثیرپذیربافرزندانشان،آنهاراکورکورانه به کام مرگ می فرستند. رستم نمی خواهدیادرست تربگوییم نمی تواندشنونده یاگویند? کلامی برخلاف آیین پهلوانی ایران باشد.هرچنددربارگاه کیکاووس بابرشمردن توانایی هاودلاوری هایش،بر پادشاه به نوعی شوریده است.پس سهراب راآرای پدربه قتل می رساند،نه ناتوانی وی درشناختن فرزند.سهراب سمبل شورش پدراست برعلیه قوانین جامعه که فردوسی ازآن به"دیوآز"یادمی کند.درنمایشنامه،افرادخانواده بایکدیگرفقط سخن می گویندولی هیچکدام حتی ژان ازآن برای برقراری دوبار? روابط خانودگی بهره نمی برند. بااین حال گریزی ازسرنوشت نیست.تمام کسانی که می توانستندرستم وسهراب رابه یکدیگربشناسانندآنهاراازهم دورمی سازند.حتی"ژندرزم" به طوراتفاقی بدست رستم کشته می شود.درسوءتفاهم،گذرنامه ژان نقش شناساندن اورابعدازمرگش ایفامی کند؛مادرهم دیرهنگام،یعنی پس ازنوشیدن چای مسموم به سراغ پسرمی رودتامانع اوشود. فردوسی وآلبرکاموبه رفتارانسان دربرابراصل دوگانگی دنیایعنی وجود همزمان خیروشر،خوبی وبدی می پردازند.چگونه می توان شادومسرورزیست درحالیکه دردورنج،بی عدالتی ومرگ سایه به سایه خوشبختی بشراست؟ جستجوی شادی مطلق بیهوده است، ولی می توان ازشادمانی بهره برداگرآن راباخردورزی بیامیزیم.کامودر"افسانه سیزیف" احساس شادی رادرگریختن ازدایر? عادات ویکنواختی زندگی توصیف می کند.یعنی آگاهی وهوشیاری دائمی ازوضعیت خوددردنیاواندیشه کردن درجستن راهی برای بدست گرفتن سرنوشت خود.کاموبه این ترتیب توانای انتخاب انسان راارزشمندومقدس می شمرد.فردوسی،متأثرازآیین زروانی راه رسیدن به سرنوشت راگریزناپذیرمی داند،وهرگونه پرسش دربار? آنرابیهوده می داند.این اندیشه برخلاف آموزه های آیین زرتشتی است که انسان رادرگزینش میان خوب وبدبرای رسیدن به سرنوشت تعیین شده آزادمی انگارد. فردوسی ازسوی دیگر،خردرانخست باخودشناسی تعریف می کندکه سرانجام به شناخت دنیاوآفریدگار می انجامد.اوبرخلاف کامو،انسان راتنهاوبی پناه ورهاشده درمیان سختی هاودردها نمی بیند.اوسعادت بشررادربودن درمیان دیگران وایمان به بخشایندگی ومهربانی کردگارمی بیند
امینه مرادی مرام الله شکر اسداللهی
همان طور که می دانیم چهره و رفتار از عناصر مهم توصیف شخصیت ها در اثر مارسل پروست هستند. از آن جا که در جلد سوم مجموعه ی "در جستجوی زمان از دست رفته"، تحت عنوان "طرف گرمانت" تحلیل چهره و رفتار جایگاه مهمی را به خود اختصاص داده است، این اثر را برای پژوهش فعلی انتخاب کرده ایم. چهره و رفتاری که مارسل پروست از شخصیت های کتاب خود ارائه می دهد، اغلب متأثر از خوانش های وی می باشند. وی روش های مختلفی را برای ارائه ی تحلیلی دقیق از چهره و رفتار شخصیت های کتاب خود، به کار می گیرد. پژوهشی که پیش رو داریم، در ابتدا مطالعه ی چهره و رفتار شخصیت هایی را در کتاب "طرف گرمانت" شامل می شود که با شخصیت های توصیف شده در آثار نویسندگان دیگر مرتبط هستند. این پژوهش ما را با شبکه ای بینامتنی از آثار و شخصیت هایی آشنا می کند که خواه ملموس و خواه ناملموس، توسط راوی داستان به معرض نمایش گذاشته می شوند. به این ترتیب پژوهش حاضر بر دو فرض مبتنی بوده است: ابتدا اینکه چهره و رفتاری که مارسل پروست از شخصیت های خود ارائه می دهد، بیش از این که از افراد حاضر در زندگی واقعی او متأثر باشند، از خوانش های وی الهام می گیرند. دوم اینکه ارتباط بینامتنی توصیفات به کار گرفته شده توسط مارسل پروست با آثار دیگر، از وی نویسنده ای سنتی می سازد. در پایان این پژوهش فرضیه ی اول در خصوص وجود ارتباط بینامتنی در این اثر اثبات شد. اما درخصوص فرضیه دوم باید اشاره کرد که با وجود این که پروست از آثار پیشین الهام گرفته است، همچنان اصالت و ابتکار خود را در ساخت شخصیت های کتابش حفظ کرده است.
نعیمه پوراحمدی لاله محمد حسین جواری
کروکی ژان اشنوز در سال 1983 منتشر شد و جایزه مدیسی را از آن خود کرد، در این اثر با ژرژ شاو آشنا می شویم که ساکن پاریس است و در یک اداره کاراگاهی کار می کند. او با ورونیک آشنا می شود اما ورونیک بزودی او را ترک می کند. و اما دریاچه ی ژان اشنوز در سال 1989 منتشر شد و بی شک یک رمان جاسوسی است چرا که اشنوز افرادی را روی سن می برد که رسالت های مرموزی دارند. در این رمان با پرسوناژهای به خصوصی مواجه هستیم از جمله فرانک شوپن که رسالت دارد به عنوان مامور مخفی سر از کار یک گروه مشکوک دربیاورد. آنچه که در این تحقیق بیشتر بر آن تاکید شده است، بررسی موارد زیر است : 1) تقلید مطایبه ای رمانهای پلیسی و جاسوسی به چه صورت انجام گرفته است؟ 2) پرسوناژها چگونه ترسیم شده اند؟ 3) نویسنده به چه مکانهایی در این دو رمان علاقه نشان می دهد؟
خدیجه صید محمدی مهدی افخمی نیا
il y a longtemps que nous nous trouvons en face des problèmes soulevés de l’industrialisation de cet univers mécanique qui rend l’homme esclave de ses progrès. cette modernité qui se manifeste dans de différents aspects de la vie trouve son reflet complet dans un ouvrage de george perec intitulé les choses. cet écrivain du vingtième siècle, décrit la société moderne à travers l’histoire d’une génération composée de jeunes ambitieux qui n’arrivent pas à mettre l’équilibre entre leur désir de vivre sans contraintes et leur société de consommation. une génération qui souffre d’un malheur qui vient justement d’une mode de vie imposée par la modernité de leur société. dans le premier chapitre nous étudions la notion de la modernité et nous montrons ses deux aspects de la modernité, c’est-à-dire le progrès et la crise. au deuxième chapitre, cette recherche se lance sur l’analyse sociologique de la société moderne en montrant les transformations des sociétés contemporaines et les phénomènes qui y sont associés à travers la vie de jérôme et sylvie, les deux protagonistes du roman de perec. a la fin de ce travail, nous dirigeons notre regard sur l’analyse psychologique de la société moderne car, bien évidemment, vivre en paix exige une psyché saine, ce à quoi on ne peut pas avoir facilement accès dans cet enfer de la métropole, dans cette vie industrialisée et moderne et puis nous parlons des menaces de la société moderne. nous en choisissons trois : l’obsession de l’argent, le stress et la dépression. et, enfin nous montrons qu’un problème psychique peut avoir des effets sur la personnalité et sur l’humeur de l’individu.
سمیه نجومی بیرامی محمد حسین جواری
در دواثر خود ژرژ ساند تمام سعی خود را می کند تا دنیای خیالی خود را به واقعیت نزدیک کند . زنان برده مردان نیستند؛ آنها می توانند در کنار هم جامعه آرمانی بسازندو در این میان نقش زنان بسیار پیچیده و مهم است. ساند البته شرایطی هم ذکر می کند و بر اصل تربیت و آموزش زنان تاکید می کند تا آنان را از جهالت برهاند . تمام اینها با قدرت هنر صورت می گیردو جهان بیرون و اقعیت همانی است که بود ولی دنیای کتابهای ساند دنیایی آرمانی است که در آن وجود و جوهره زن مورد توجه قرار می گیرد نه جسم و تن او. زن ایده آل ژ رژ ساندمی تواند چراغ راه مردان نیز باشد و به آنان کمک می کند در جهت مثبت تغییرکنند و از خوی حیوانی دور شوند. قدرت زن در دانایی اوست . او می تواند فکر و اندیشه نمایدو در فراگیری علم با مردان برابری کند. در واقع ژرژ ساند با آرمانگرایی اش افکار و ایده هایش را به تصویر می کشد.
پروین حاجی زاده الله شکر اسد اللهی
چکیده همواره، در طی قرون، ارتباط محکمی بین هنر و ادبیات فرانسه برقرار شده است. اکثر نویسندگان نظریه پردازان هنر نیز بودند و کم نبودند هنرمندانی که در حوزه ادبیات نیز فعالیت می کردند.در این پژوهش در نظر داریم به بررسی حضور پررنگ هنر مخصوصا دو هنر نقاشی و موسیقی در اثر مهم مارسل پروست یکی از نویسندگانی که منتقد هنر نیز بود، بپردازیم. ابتدا تاثیر هنر بر زندگی شارل سوآن، شخصیت اصلی قسمت دوم رمان "طرف سوآن" می پردازیم.خواهیم دید چگونه دو هنر نقاشی و موسیقی سرنوشت این شخصیت را تعیین می کنند و چگونه پروست با تفسیر رابطه بین هنر و هر یک از شخصیت های داستان خود ، نظریه های انتقادی خود را در زمینه هنر بیان می کند.همچنین شباهت میان نقاشی امپرسیونیست و نحوه نگارش مارسل پروست و تاثیر بنیانگذار این سبک ،کلود مونه،بر شیوه نگارش او را مورد بررسی قرار داده و خواهیم دید که اکثر قوانین نقاشی امپرسیونیست در توصیفات پروست نیز به چشم می خورند. از طرفی در این پژوهش سعی بر آن داریم که حضور مضمون "ساختمان ویرانه " را در هنر نقاشی و در رمان مارسل پروست بررسی نماییم .ابتدا تعدادی از نقاشان "ویرانه" مثل هوبر روبرت و ژان کورو و ویژگی های تابلو های آنها را بررسی کرده ، سپس به مقایسه این آثار و برخی از متن های " در جستجوی زمان از دست رفته " با موضوع" ویرانه" می پردازیم. خواهیم دید که مضمون " ویرانه " برای پروست و برای این نقاشان نمایانگر معانی مشابهی می باشد و از طرفی این تابلو ها و برخی از متون " در جستجوی زمان از دست رفته" دارای عناصر مشترکی می باشند. با تکیه بر روی جلد اول رمان" در جستجوی زمان از دست رفته " ، " طرف سوآن" سعی بر آن داریم به بررسی تجلی و حضور پایدار هنر(مخصوصا دو هنر نقاشی و موسیقی ) در این اثر بزرگ پروست بپردازیم
نسیم مرادی الله شکر اسداللهی
la robinsonnade est un thème littéraire qui provient du nom de robinson, le personnage créé par lauteur anglais daniel defoe, au xviii e siècle, dans son œuvre intitulée, la vie et les aventures de robinson crusoë, (1719). une robinsonnade comporte un double sens : lun qui est une indication de fiction et lautre comme un commentaire, car pour lécrivain dune robinsonnade, il y a une double tâche : il doit composer un roman bien synthétisé pour attirer lintérêt de son lecteur et en même temps il faut quil donne une œuvre presque sans faute devant le regard dominant de tous les critiques. au xx siècle michel tournier écrit son premier roman qui comporte la robinsonnade comme son thème principal dont le titre est vendredi ou les limbes du pacifique(1967). dans le cadre de cette modeste étude, comparée et intertextuelle, on va sefforcer de trouver les traits caractéristiques communs ou distincts entre ces deux œuvres. laxe principal de létude présente se réside dans lœuvre de michel tournier, vendredi ou les limbes du pacifique, mais tout au début, dans le premier chapitre, on va essayer de trouver lorigine du thème de la robinsonnade par lintermédiaire des références différentes. après un bref regard sur lhistoire de lécriture de lœuvre de daniel defoe, dans le deuxième chapitre, on va tenter danalyser lœuvre de michel tournier et la modification du thème de la robinsonnade. on analysera tour à tour, la méthode romanesque, la fonction du temps et de lespace, la narration et la présence de vendredi comme le deuxième personnage chez cet écrivain du xxe siècle et enfin on pourrait peut-être trouver la réponse de cette question : pourquoi tournier, au lieu de mettre le nom de robinson dans le titre, a préféré remplacer le nom de ce personnage par vendredi? dans le troisième chapitre, pour compléter notre étude intertextuelle, en nous basant sur des points de vue de lun des grands théoriciens, gérard genette, nous donnerons une couleur plus foncée à létude transtextuelle chez les deux écrivains. enfin, on voit que les deux époques différentes ont les deux regards différents sur lhomme
سهیلا حقیقت خواه محمد حسین جواری
چکیده: چکیده مطالعه "من" درونی انسان، یکی از دغدغه های اصلی در حیطه ادبیات و نقد است. در طی قرون، ادبیات شاهد ظهور "من" نویسنده، به طور آشکار یا پنهانی، در اثر او بوده است از میان نویسندگان فرانسوی قرن بیستم که به مفهوم "من" و " من گرایی " اهمیت می دهند می توان به ژولین گراک اشاره کرد. در این پایان نامه که از سه بخش تشکیل شده است، مفهوم " من گرایی " و نمودهای آن در نزد قهرمانهای دو اثر ژولین گراک تحت عنوان : در قصر آرگول و ساحل سیرت، مورد بررسی قرار می گیرد. در بخش اول، به مطالعه نظری "خودشناسی" می پردازیم. و هدف ما شامل بیان تاریخچه ی استفاده از این نوع کلمه و معانی مختلف آن و شناساندن آن به خواننده می باشد. ریشه این کلمه از کلمه ی انگلیسی "egotism" و کلمه لاتین "ego" گرفته شده است. "ego" به معنی "من" می باشد. هدف ما در اینجا بررسی " من گرایی " در مفهوم منفی و توهین آمیز آن نیست. بلکه، سعی ما بر این است تا به مطالعه این کلمه در مفهوم بیان شده توسط استاندال، یعنی "گرایش انسان به خود شناسی"، بپردازیم. در بخش دوم نمودهای "من گرایی" در قهرمان رمان در قصر آرگول بررسی شده است. او سعی می کند تا به واقعیت زندگی و به حقیقت هستی خود دست یابد. ولیکن عواملی همچون تخیل، تنهایی، ترس و بویژه حضور یک شخصیت زن، جستجوی او را مختل می کنند. بنابراین، او با نوعی سقوط و تنزل مواجه می شود و نمی تواند به خودشناسی و خداشناسی دست یابد. بالاخره در بخش سوم، بررسی همین مورد در ساحل سیرت مورد تحقیق قرار گرفته است. در این رمان نیز، قهرمان داستان برای یافتن حقیقت زندگی به جای دیگری مسافرت می کند. او تحت تأثیر عوامل فیزیکی و روانشناختی، در دام "امیال" گرفتار می شود. اما در نهایت، این عشق به خودشناسی و سپس به خداشناسی منتهی می شود. در واقع، نویسنده با نمایش نمودهای "من گرایی" به خواننده این امکان را می دهد تا بیشتر در مورد ارتباط بین زندگی مادی و معنوی تفکر نماید تا بتواند به بهترین نحو سرنوشت خود را رقم بزند.
فرناز عمیدی فضلی الله شکر اسداللهی
le mythe gémellaire a pour fonction de montrer la dualité dans l’homme. dualité qui est la conséquence de rivalité, de jalousie, d’amour et de haine, mais cette dualité constitue les notions de la mortalité et l’immortalité. michel tournier actualise le thème de la dualité et lui procure un contenu nouveau. prise dans les paradigmes astreignants, l’histoire de jean-paul commençait par de sombres prémices. elle véhiculait essentiellement l’idée de scission dont souffre l’humanité et la chute de l’homme dans la solitude. tournier envisage pourtant la possibilité d’une rédemption : de métamorphose en métamorphose, et inséré dans le moule de l’espace et du temps, le mythe s’étale et dévie. jean quitte la maison maternelle et paul se sent obligé d’aller le retrouver et le persuader de rentrer de nouveau aux pierres sonnantes, chez son frère jumeau. après cette longue recherche, paul devient un être météorologique plein d’esprit-saint. après son sacrifice, il peut parler à une langue universelle et n’a plus besoin de jean parce qu’il a trouvé une autre source qui le soutient, parce qu’il a élevé dans son âme l’amour d’un autre être sublime. et donc paul lui-même est devenu sublime, diffèrent des hommes ordinaires. jean est le précurseur, il ressuscite paul après la mutilation de son corps et après qu’il se croit mort. le sacrifice de paul et la souffrance qu’il subit, recréent paul. selon l’idéologie chrétienne, il est créé de nouveau et il est un être sublime parce qu’il a fait un grand sacrifice et il renonce son frère. les hommes sont les êtres descendus du ciel comme un météore qui fait son voyage au ciel et ne finit jamais son voyage dans l’espace et ne s’installe nulle part, un homme fait un voyage sur la terre, un voyage sans une destination précise et n’y habite que pour une période éphémère, l’homme doit être en mouvement toujours. ce nulle part qui prive le sujet d’un point d’origine, c’est-à-dire de la possibilité du retour, est lui-même précédé par un autre déplacement, une autre expulsion. la naissance nulle part est la conséquence d’une chute inexpliquée qui fait du sujet un extra-terrestre, un corps étranger.
سمیه شریفی محمد حسین جواری
جامعه شناسی ادبیات در فرانسه به یمن لوسین گلدمن شناخته شده است. او اعتقاد دارد که متن ادبی حاصل جامعه است وساختار متن ادبی همان ساختار جامعه است. طبق نظر گلدمن، منتقد باید رد پای جامعه را در اثر ادبی پیدا کند. اوهمچنین باید جهان بینی نویسنده را به منظور دستیابی به علت پدید آمدن یک اثر ادبی در جامعه پیدا کند. در این تحقیق میخواهیم نظریه های لوسین گلدمن را در مادام بواری فلوبر بررسی کنیم. او یک نثر نویس برجسته در قرن نوزدهم بود. میخواهیم ثابت کنیم آیا مادام بواری حاصل اجتماع فرانسه قرن نوزده بوده است یا نه. در بخش اول تحقیقمان با صحبت کردن ازلوسین گلدمن و ژرژ لوکاچ، از جامعه شناسی ادبیات و ریشه آن و تاریخچه آن صحبت کردیم. سپس به رابطه بین متن و جامعه پرداختیم. در انتهای این بخش با صحبت کردن از فلوبر نشان دادیم که مکتب رئالیست قرن نوزده تنها جریان ادبی بوده که میتوانسته جامعه فرانسه قرن نوزده را به بهترین شکل ممکن نشان بدهد. در بخش دوم، ساختار جامعه و ساختار مادام بواری را نشان دادیم. زیرا ساختارگرایی تکوینی گلدمن ساختار متن را به عنوان ساختار جامعه در نظر میگیرد. این سهم جامعه در متن است. در بخش سوم، متن را در جامعه بررسی کردیم ? به عبارت دیگر، دریافت این اثر را در جامعه فرانسه قرن نوزده و بیست بررسی کردیم. همچنین نشان دادیم که چرا فلوبر تصمیم گرفت « کتابی بر مبنای هیچ » بنویسد. با صحبت از جهان بینی نویسنده از علت تراژیک بودن آثار او صحبت کردیم. در انتهای تحقیقمان به تاثیر فلوبر روی نویسندگان قرن نوزده و بیست پرداختیم.
الهام مرادی مددلو مهدی افخمی نیا
ژولین گرک از جمله نویسندگان قرن بیست میلادی است که نمایشنامه ای با عنوان" شاه ماهیگیر" در ارتباط با این افسانه به رشته تحریر درآورده است. علی رغم تفاوت های اساسی این اثربا نسخه کرتین دو تروآ، صحنه اصلی افسانه که ملاقات پرسوآل از قصر شاه ماهیگی بود حفظ شده است ودر طول این پایان نامه، شباهتها و تفاوتهای بین این دو اثر که یکی بسیار قدیمی و دیگری بسیار نو می باشد برسی خواهد شد.
احد حمیدی کندول محمد حسین جواری
چکیده : هدف از این تحقیق علمی، همانگونه که از عنوان آن بر می آید، مطالعه بر روی این نکته ی مهم است که چگونه می توان خوانش چندین جنبه ای متون ادبی فرانسه را در دانشگاه های ایران تدریس کرد. بنا بر این، در فصل اول این تحقیق علمی که عنوان آن « مفهوم ادبیات » می باشد، ما تلاش کرده ایم تا به این سوال اساسی جواب دهیم که ادبیات چیست که باید آنرا در دانشگاه تدریس کرد ؟ در پی یافتن جواب این سوال، ما مبادرت به کشف دامنه ی وسیع و گسترده ادبیات نموده ایم که دربرگیرنده ی نکات ساختاری شامل همه ی جنبه های زبانشناختی، زیباشناختی، بلاغت، سبک شناختی وهمه ی جنبه های محتوایی شامل نکات مرتبط به جامعه شناسی ادبیات، روان شناسی، تاریخ، فلسفه و غیره می شود. در حالی که به توضیح و تشریح این مفاهیم اقدام کرده ایم، در صدد بودیم تا بیان کنیم که نقد ادبی که دو فصل بعدی اعمال آنرا را بر روی متن ادبی توضیح خواهند داد، نوعی خوانش عمیق پراگماتیک، کیفی، انتاجی و کاربردی از متن ادبی است. فصل دوم این تحقیق علمی با عنوان « خوانش دانشگاهی، مسائل تئوریک » اختصاص به توضیح کامل خوانش ادبی دارد که متشکل از چندین پروسه ی متفاوت از هم از نظر اصول عملی ولی مکمل یکدیگر از نظرنتیجه دهی می باشد. بر اساس تعریفی که ما از خوانش ادبی ارائه کرده ایم، قرائت متون ادبی نوعی خوانش تحلیلی و چندین سویه می باشد که از یک طرف وابسته به سطح صریح و آشکار متن ادبی دارد و از طرف دیگر، وابسته به سطح ضمنی و قرینه ا ی معنایی آن دارد. از این رو، استاد وظیفه دارد تا مِتدهای کاربردی خوانش های متنوع تحلیلی را برای انجام خوانش ادبی تدریس کند که مویّد جنبه ی بیش معنایی و چندین کاربردی ادبیات می باشد. در این فصل، ما همچنین دو مقوله ی دیگر را نیز مورد مطالعه قرار داده ایم که مبحث اول، تشریح مکانیسم مغزی انسان هنگام انجام دادن خوانش چند وجهی متون ادبی می باشد و مبحث دوم به توضیح سیستم مناسب آموزشی برای تجویز خوانش چند جنبه ای آثار ادبی اختصاص دارد. در فصل سوم با عنوان « خوانش دانشگاهی، مسائل کاربردی »، ما سیستم آموزش ادبیات فرانسه برای دانشجویان غیر فرانسوی (lfe) را معرفی کرده ایم که مفهوم آن ادبیات فرانسه برای خارجی ها می باشد. ما توضیح داده ایم که خوانش دانشگاهی شامل چندین مرحله و پروسه ی وابسته به هم شامل درک مفهوم، جستجوی عناصر معنایی، تحلیل های گوناگون، تولیدات زبانی به صورت کتبی و شفاهی و نیز بحث های تحلیلی چندین طرفه در کلاس تدریس ادبیات فرانسه می باشد. این مِتد آموزشی از یک طرف در تطابق کامل با مفهوم جامع ادبیات می باشد و از طرف دیگر، در موازات کامل با اصول روش تدریس سیستم آموزشی (fle) که تعریف آن زبان خارجه ی فرانسه است، می باشد. ما همچنین نتایج تست هایی را که در دانشگاه تبریز انجام داده ایم در این فصل آورده ایم که نشان دهنده و تعیین کننده ی میزان موفقیت عملی پیشنهادات تئوریک ما در خصوص تدریس خوانش دانشگاهی می باشد
آرزو عبدی محمد حسین جواری
این پایاننامه به شیوه ای تطبیقی، محرک ها و عواقب دو جنایت پیچیده و خاص را در دنیای ادبیات مطالعه می کند : دو جنایتی که در رمان بیگانه ی آلبر کامو و در نمایشنامه ی دستهای آلوده ی ژان- پل سارتر به وقوع می پیوندند. در همین راستا، نخست نگاهی اجمالی به موضوع جنایت در ادبیات در طی قرون و اعصار می اندازیم، در عین حال که می کوشیم توضیحی جهت حضور پررنگ این موضوع در آثار ادبی بیابیم. در واقع جدای از حس ترس و نفرتی که ماهیت این عمل شنیع بر می انگیزد، هرجنایتی که به وقوع می پیوندد، مجموعه ای ازمباحث اعم ازاجتماعی، روانشناسی و جرم شناسی نیز پیرامون آن شکل می گیرد که به همراه وجه رازآلود هر جنایتی، بهانه ای می شوند تا توجه ادبیات که همواره در جستجوی پرداختن به مسا ئل پیچیده و بحث برانگیز بوده است، به آن جلب شود. به واسطه ی تبهکارانی که جنایتشان نه تنها برای کسانی که به قضاوتشان می نشینند بلکه برای خود آنان نیز تا ابد غیر قابل حل می نماید، وجه رازآلود جنایت بیشتر از پیش تقویت می یابد. دومین فصل از این پایاننامه چنین وجهی از جنایت را مورد بحث قرار می دهد و در صدد برمی آید تا خواستگاه واقعی جنایات و جانیان دو اثر مورد مطالعه ی این تحقیق را بیابد. در جهت نیل به این مقصود، به بررسی مفاهیم دو فلسفه ی ابزورد و اگزیستانسیالیسم و نیز عناصری از واقعیات زمانه ی دو نویسنده که در جای جای این دو جنایت تنیده شده اند، می پردازیم. در پی آن به واکاوی شخصیت منحصر به فرد دو جنایتکار و نیز تمام عواملی که این دو را به سمت قتل سوق می دهند و در بین آنان « تصادف » به عنوان مهمترین و تعیین کننده ترین عامل ظاهر می شود، می پردازیم. فصل سوم پایاننامه ی حاضر، حول محور نحوه ی محاکمه و مجازات دو فرد خاطی می گردد. از هر آنچه در طول مدت محاکمه ی این دو می گذرد، چنین بر می آید که به دلیل سایه سنگین شماری از اتفاقات تصادفی در به وقوع پیوستن این دو قتل، به دلیل جایگاه ویژه ی صداقت نزد دو قاتل و در نهایت به دلیل رفتارهای ریاکارانه ی محکوم کنندگانشان، دو جنایتکار مورد بحث به دلیل جنایتی غیر از قتل به مرگ محکوم می شوند. در نهایت به بیان این نکته می پردازیم که چگونه آنان به فرجام بغرنج و تراژیک خویش نزدیک می شوند در حالی که در اعماق وجودشان به نوعی از تحول بر می خورند که به واسطه ی آن نه تنها به شناخت شرایطی که در آن گرفتار شده اند، دست می یابند بلکه از بیگانگی خویشتن در میان دیگران نیزآگاهی می یابند.
ندا اکبرنژاد محمد حسین جواری
مطالعه طبیعت، یکی از موضوعات اصلی ادبیات در طول قرن های مختلف بوده است. در طی قرن ها، طبیعت گاه در ظاهر ضمنی و گاه صریح و روشن ظاهر شده است. پیدایش طبیعت در آثار نویسندگان و شاعران و فلاسفه تنها به قرن هجده محدود نمی شود، بلکه قبل از آن فیلسوفانی مانند ارسطو به مطالعه طبیعت با عنوان ذات طبیعت پرداخته است. در قرن بیست، بسیاری از نویسندگان طبیعت را به عنوان بستر اصلی آثار خود انتخاب کرده اند. اما در این تحقیق، ما به بررسی طبیعت در رمان” بازگشت حیات “ ا ثر ژان ژیونوخواهیم پرداخت. در فصل اول، یک مطالعه نظری در مورد طبیعت انجام داده ایم. از نظر ریشه شناسی، کلمه "طبیعت" از کلمه لاتین natura مشتق شده است، به معنی جهان، واقعیت، مردم ودر واقع همه چیز; ما سعی کرده ایم تا نقش آن را نزد نویسندگان مکتبهای هنری مانند رمانتیسم، ناتورالیسم، سورئالیسم، اگزیستانسیالیسم و نیزرمان جدید بررسی کنیم. همچنین، ژیونو به عنوان نویسنده ی همه خدا انگار بررسی شده است و ذات طبیعت از نظر فیلسوفان بزرگ مانند توماس هابز، جان لاک، و روسو و همچنین اسس بیرت مورد مطالعه قرار یافته است. در فصل دوم, تجزیه و تحلیلی کلی از رمان بازگشت حیات انجام داده ایم . فصل یک رمان، مرگ طبیعت را نشان داده است به همین دلیل جنبه های منفی چهار عنصر و مرگ طبیعت و انسان در مرکز مطالعه ما در این فصل دوم پایان نامه قرار گرفته است. بنابراین، رکود حاکم بر طبیعت و انسان ، احساس مرگ را در خواننده افزایش می دهد. فصل سوم از پایان نامه ، شورش انسان و طبیعت را بیان می کند. با توجه به فصل دوم رمان “بازگشت حیات” که تجدید را نشان می دهد، جنبه های مثبت طبیعت را از ورای چهار عنصر و عواملی مانند همبستگی و هماهنگی میان انسان و طبیعت بررسی کرده ایم و همچنین اشاره ای به حضور زن داشته ایم چرا که در این رمان به لطف او تجدید حیات صورت گرفت. با رعایت مطابقت موجود بین انسان و طبیعت می توان به زندگی ایده الی مانند زندگی آرسول و پانتورل رسید.
محسن آسیب پور محمد حسین جواری
اساس تحقیق پیش رو که مطالع? تولید تصاویر ذهنی هنگام خوانش یک رمان است، بر حقیقتی انکارناپذیر استوار می باشد : این امر که عمل خوانش نوعی مشاهده است که در طی آن جهان خیالی متن روایی به صورت ذهنی خود را به خواننده عرضه می دارد. در قیاس با اموری که نگاه ما همه روزه آنها را ملاقات می کند، تصاویر (عناصر) ذهنی پیش از قرار گرفتن در معرض نگاه وجود مستقل ندارند واین بدان معنی است که این تصاویر همزمان با عمل دیدن شکل می گیرند. اما این نوع از مشاهده به صورت تنگاتنگ به روشی که متن این تصاویر را به تصویر می کشد بستگی دارد. این ویژگی های تصاویر ذهنی در قیاس با تصاویر واقعی باعث شد که فصل نخست خود را به مطالع? عوامل تعیین کننده در سازه های خیال اختصاص دهیم، یعنی آگاهی خواننده و متن. نگاه خاص ما به خواننده به عنوان عاملی که می بایست پیش از همه مورد مطالعه قرار گیرد، ناشی از نقش مهم این عامل در پرداخت ماده خام تخیل که داده های متن آن را فراهم می آورند در قالب «آگاهی» خود می باشد، امری که در نهایت منجر به بازنمود ذهنی این داده ها نزد خواننده می گردد. فصل دوم از نگاهی متفاوت به مسأل? بازنمود ذهنی می پردازد. در این فصل، مکانیسم هایی از کارکرد مغز که در شکل گیری بازنمود ذهنی متن دخیل هستند در مرکز توجه قرار می گیرند. از این پس، بازنمود ذهنی در قالب فرآیندی که مغز آدمی آن را مدیریت می کند در نظر گرفته می شود، چرا که این مغز است که با پردازش اطلاعات متن، آنها را به گونه ای به یکدیگر پیوند می زند که بازنمودی منسجم از این اطلاعات به دست آید. بنابراین در فصل دوم، به جستجو و مطالعه مکانیسم های مغزی دخیل در خوانش متونی که که از آنها به متون روایی یاد می شود پرداختیم. مباحث ایت بخش با نظریات و تست های انجام شده توسط متخصصین این حوزه قوام یافته اند. فصل سوم فصلی است که در تحقیقاتی نظیر آنچه در اینجا عرضه شده است، فصل عملی خوانده می شود. این فصل، در واقع، برآیند عملی نظریاتی است که در دو فصل نخست به بحث گذاشته شده بودند. محتوای سوالات، مانند تمام بخش های دیگر این کار، برگرفته از متن آسوموآر امیل زولا است که به گروهی از خوانندگان واقعی که از میان دانشجویان دکترای دانشگاه های تبریز و تربیت مدرس انتخاب شده اند، عرضه شده است تا به نیازی که ما از همان ابتدای کار و در عنوان آن مطرح نمودیم، پاسخ داده شود. مجموع این فصول، چه از نقطه نظر تئوری و چه از دیدگاه عملی، در صدد است تا پاسخی درخور به سوالاتی نظیر آنچه در ادامه می آید، فراهم آورد : تصویر ذهنی چیست ؟ ارتباط میان تصویر ذهنی و خوانش ادبی کدامست ؟ جایگاه مرتبط به هر یک از دو عنصر خواننده و متن در تولید بازنمود ذهنی متن کجاست ؟ چگونه دو کانون بازنمود ذهنی، یعنی آگاهی و حافظه، هر یک به نوب? خود در فهم یک اثر تخیلی سهیم می شوند ؟
سمیرا آهن ساز سلماسی مهدی افخمی نیا
این پایان نامه به مطالعه ی آثار اتوبیوگرافیک ژان ژاک روسو اختصاص داده شده است و شامل بازسازی تحلیلی شخصیت و تفکر فلسفی این فیلسوف بزرگ است. «اعترافات»، به عنوان اولین اثر اتوبیوگرافیک او، "من" ژان ژاک جوان را از طریق دیدگاه روسوی سالخورده بازسازی می کند. این اثر خود را به عنوان "دفتر" زندگی کودکی نشان می دهد که پدر و مادرش او را رها کرده اند، و ذهن وی در محافل مختلف و خانواده های متفاوتی که در آنجا زندگی خود را سپری کرده، ساخته شده است. احساساتی بودن به عنوان صفت اصلی شخصیت روسو، روح او را در تنش با دنیای خصمانه انسانها قرار می دهد. به همین دلیل او شروع به انتقاد از جامعه متمدنی می کند که همواره ماهیت او را زیر سوال می برد چرا که روسو کاملآ متفاوت فکر می کند و متفاوت عمل می کند : او از یک سو، تصویر جوامع دوران باستان را همانند جامعه ی روم، در تقابل با این جامعه فاسد قرار داد ؛ و از سوی دیگر در مخالفت با مراسم آیینی کلیساها، ایده ی مذهب طبیعی را که بر پایه ی تجلیل از خالق بزرگ استوار است، عرضه می کند ؛ به علاوه، او در حالی که مورد آزار خانواده هایی که در میانشان رشد کرده، قرار گرفته است، نظریه های جدیدی در مورد آموزش و پرورش مناسب کودکان ارائه کرده و در نهایت، خود را به عنوان الگوی حقیقی «انسان طبیعی» معرفی می کند، فردی که با همان شوری که از خیرخواهی خویش تعریف می کند به همان شدت به خطا هایش اعتراف می کند. روش شناخت این انسان طبیعی در دومین کتاب اتوبیوگرافیک او یعنی «گفتگوها یا روسو قاضی ژان ژاک» شرح داده شده است. او در این کتاب خود را با روش «mise en abyme»، به عنوان قاضی خویشتن معرفی می کند. «روسو» و «فرانسوی»، دو کاراکتر اصلی کتاب، یکی به عنوان قاضی و دیگری به عنوان منتقد «j.j.» با هم در مورد شخصیت و عقاید او بحث می کنند تا زمانی که هر دو متوجه می شوند که بهترین روش برای درک «j..j» و فلسفه ی او، خوانش روشمند آثار وی است. بدین ترتیب ژان ژاک روسو، در گفتگوهایش خود را توجیه می کند در حالی که خواستار یک محاکمه ی عمومی می شود تا بتواند در برابر جنایاتی که به او نسبت داده شده اند از خود دفاع کند. در نهایت وی در آخرین کتاب اتوبیوگرافیکش تحت عنوان «رویاهای گردشگر تنها» به آسایش و آرامش قلبی دست می یابد. و این در حالی است که علی رغم تلاش هایی که او تا پایان عمر برای اثبات بی گناهی و خلوص قلب خود می کند، به درستی از سوی مردم شناخته نمی شود. بی تفاوتی نسبت به انسان ها، آخرین گامی است که او در پایان عمر خود برمی دارد تا زندگی خوش و خرمی را در تنهایی مطلق از سر گیرد.
نفیسه پاشایی محمد حسین جواری
موضوع این پایان نامه مطالعه شخصیت ها و فضاهای چرخشی در دو اثر پاک کن ها و چشم چران از آلن رب-گریه است. فضا و شخصیت دو عنصر جدا ناپذیر از داستان هستند. از این رو این دو عنصر اصلی در طول تحولات ادبی، به ویژه در قرن بیستم، متحمل تغییرات بسیاری شده اند. در این تحقیق که متشکل از سه فصل است تلاش کرده ایم تا چهره متفاوت شخصیت ها و ساختار جدید فضاهای داستانی را که آلن رب-گریه، پدر رمان نو در فرانسه ، در این دو اثر خود به کار برده است معرفی کنیم. در فصل اول به مطالعه کلی تئوری های رمان نو پرداخته اییم. در فصل دوم ویژگی های شخصیت های داستانی هر دو اثر را که باعث تمایز آنها از شخصیتهای سنتی شده است بررسی کرده اییم. شخصیت های رمان نو، بر خلاف همتایان سنتی خود، دارای پیچیدگی های خاصی هستند و همین موضوع باعث دشواری ارتباط خواننده با آنها شده است. چراکه شخصیتها هویت، ارزش های انسانی و احساسات خود را در مقابل حضور پر رنگ اشیا باخته اند. در این فصل مشاهده میکنیم که در آثار رب-گریه اشخاص به اشیای متحرک تبدیل شده اند و در نهایت، فصل سوم را به بررسی جنبه های جدید و متفاوت فضاهای داستانی دو اثر اختصاص داده ایم. در این فصل میبینیم که فضاها دیگر منسجم و خطی نیستند و حتی مطابقتی با زمان داستانی ندارند. این فضاها، در عین بی نظمی و غیر معمول بودن تداعی گر شکل هندسی دایره هستند. چرا که داستان سیر خطی مشخصی نداشته و نقطه ابتدا و انتهای آن یکی است. به عبارت دیگر، داستان در فضایی به پایان میرسد که در آن آغاز شده است.
رقیه خالقی زاده محمد حسین جواری
غریزه مادری، عشق مادری، مهر مادری، سیدو، جای خالی سلوچ