پایان نامه حاضر، بررسی کوتاه و درعین حال تحلیلی "مفهوم مصلحت دولت" در اندیشه ی دو تن از بزرگترین شخصیتهای جهانِ اندیشه،یعنی"امام خمینی(ره)"و"هابز"می باشد. در دنیای امروز کمتر متفکری است که در باب مفهوم مصلحت و خصوصا کاربرد آن در دولت بحثی به میان نیاورده باشد و بازخوردهای متفاوتی برای آن بیان نکرده باشد. متفکران طراز اولی در غرب چون ارسطو، ماکیاول،هابز ویا روسو در باب آن سخن رانده اند ودرجهان اسلام هرگاه سخن ازسیاست ودولت درحیطه قدرت عمومی بوده است،از عصر خلفای راشدین تا دوران انقلاب اسلامی تقریبا اکثر اندیشمندان مسلمان مانند ماوردی،ابن خنجی،ابونصر فارابی یا آخوند خراسانی و امام خمینی(ره) را به نوعی درگیر خود ساخته است. نگارنده پایان نامه حاضر از آن رو که هرگز به صورت تطبیقی و در مقام مقایسه درباب اندازه سنجی دیدگاهها در مورد"مصلحت دولت"در غرب و جهان اسلام بحثی به میان نیامده است پای در این راه نهاده است وقطعا سرتاسر این مجیزه می تواند همراه با کاستی هایی باشد که البته ناشی از جهل وسهل انگاری شخص نویسنده در شناخت عمیق دیدگاههای این دو متفکراست. در نهایت اثرحاضرمشتمل برچهار فصل است که فصل اول ذیل کلیات ودرک مفاهیم واصطلاحات مطروحه نگاشته شده است وفصول دوم وسوم به بررسی آرای متفکران غربی و مسلمان با تمرکز بر تفکرات"هابز" و"امام خمینی(ره)" پرداخته است تا از این روزن درفصل چهارم به عنوان نتیجه گیری تفاوتها وتقارنهای موجود در دو اندیشه در مورد"مصلحت دولت"بررسی و آشکارگردد. در پایان، نهایت تشکر را از اساتیدمحترم راهنما و مشاور،حضرت آیت الله موسوی بجنوردی وجناب آقای دکترقیصری دارم که با راهنمایی های این دو عزیز فرزانه تحقیق فعلی به پایان رسیده است و نقائص آن نیز به علت سرپیچی از مشاوره های مشفقانه آنان است که بر عهده شخص نگارنده است. از همسرم هم به واسطه صبوری وتحمل مشقت دوری و رفت وآمدهای طولانی این حقیر جهت اتمام این پایان نامه کمال تشکر وسپاس گذاری را دارم. امیدوارم این تحقیق ناقص به دست توانمند محققان و اندیشمندان اهل فن تکمیل و مورد بازبینی قرار گیرد

این پژوهش مسائل مربوط به هویت قومی در میان قومیت عرب استان خوزستان را بررسی می کند. که در این میان تشدید هویت قومی، دلایل آن و ارتباط آن با مسائل امنیتی را بیان می کند. روش تحقیق در این پژوهش بصورت متاتحلیل پژوهش های قبلی و مصاحبه با نخبگان محلی می باشد

چکیده پژوهش: در این بررسی سعی شده مقوله مشارکت سیاسی و عوامل موثر بر رفتار انتخاباتی مورد بررسی قرار گیرد.دلیل اینکه انتخابات مورد تحلیل قرار گرفت،این است که نگاه حاکم به سوی دموکراسی و مشارکت سیاسی نگاه حداقل گراست که در آن وجه غالب مشارکت سیاسی همان شرکت در انتخابات است.در این پژوهش ابتدا با بررسی رویکردهای مختلف نظری نسبت به مقوله مشارکت سیاسی،تلفیقی از رویکرد جامعه شناسی سیاسی و رویکرد سیاسی مد نظر قرار گرفت و به دلیل نبود امکان سنجش ویژگی های روان شناختی رای دهندگان از بررسی آن صرف نظر شد. در این چارچوب متغییرهای اعتماد اجتماعی به حکومت،عوامل اقتصادی- اجتماعی،مذهب،رسانه ها و قومیت مورد بررسی قرار گرفتند تا بتوانیم تاثیر آنها را بر رفتار انتخاباتی مردم خوزستان بهتر بشناسیم.روش مورد استفاده در این استفاده گردیده spss پژوهش استفاده از منابع کتابخانه ایی و پیمایش است و جهت تحلیل داده ها از نرم افزار است. بر اساس یافته های این پژوهش عامل اعتماد اجتماعی به حکومت و اقتصاد بیشترین تاثیر را بر نگرش مردم در رای دادن دارند.پس از آن مذهب تاثیری بیشتر از حد متوسط و دو عامل دیگر دارای تاثیر حداقلی بوده اند. کلمات کلیدی: مشارکت سیاسی،انتخابات،اعتماد اجتماعی،مذهب،اقتصاد،رسانه،قومیت

اداره امور عمومی جوامع بشری از طریق نهاد حکومتی یا نظام سیاسی صورت می گیرد. غالب نظریه پردازان در مورد چگونگی ایجاد مشروعیّت و استمرار حفظ نظام به بررسی و اندیشه ورزی پرداخته اند و در این میان بقا و حفظ نظام سیاسی در اندیشه های امام خمینی کاری بدیع و نو محسوب می شود. کوشش این رساله ی کارشناسی ارشد، بررسی نتایج منطقی حفظ نظام از نگاه امام خمینی در این زمینه است. اندیشه ی امام خمینی به طور کلّی و اندیشه ی سیاسی ایشان به طور خاص متأثر از معرفت شناسی، هستی شناسی و انسان شناسی ایشان است که مبانی فلسفی ایشان را تشکیل می دهد و این مبانی است که حدود و تغور اندیشه ی سیاسی ایشان را تعیین می کند. از نتایج محصول این رساله می توان بیان کرد که ضرورت تشکیل و برپایی و حفظ حکومت اسلامی از مبانی معرفتی و هستی شناسی امام خمینی است که با نتایج معرفتی و هستی شناسی اومانیستی غرب کاملاً متفاوت است و دیگر آنکه سیاست جزء غیر قابل انفکاک دین است و دین بدون سیاست از دیدگاه امام، دین محسوب نمی شود. از نظر امام خمینی سیاست و حکومت را اصولی همچون توحید، نبوت، معاد، عدل و امامت هدایت می کند ولی این اصول جهت اجرا و پیاده شدن احتیاج به سیاست و حکومت دارند که بدون سیاست و حکومت هیچ شأنیّت اجرایی ندارند و به صورت معطّل و اجرا ناشده باقی می مانند. پس به نوعی اجرای این اصول وابسته به برقراری حکومت و سیاست است. از منظر موارد یاد شده حفظ نظام از دیدگاه امام خمینی از اوجب واجبات است و باید تحت هر شرایط و قیمتی لحاظ شود و تمامی امکانات سخت افزاری و نرم افزاری کشور می باید در جهت آن به کار گرفته شود. این مسئله تئوری مهم است که از نظر امام خمینی حفظ نظام اسلامی از حفظ جان امام معصوم واجب تر است. کلید واژه ها: حفظ نظام، هسته ی سخت، ولایت فقیه، حکومت، حاکمیّت

امام خمینی (ره) معمار کبیر انقلاب اسلامی ایران، احیاگر هویت جدیدی از فرد و اجتماع بوده که منشأ تحولات در عرصه داخلی، منطقه ای و بین المللی است . درک اندیشه سیاسی ایشان اقتضا می کند که به مقولات معرفت شناسی و هویت سیاسی که در کانون نظام اندیشی وی قرار دارد بپردازیم: مقوله اول: معرفت ، حضور شیء یا صورت آن با واسطه یابی واسطه نزد عالم است که دارای ویژگی «باور صادق موجه» می باشد. خطاپذیری معرفت، معرفت شناسان را بر آن می دارد که در حوزه معرفت شناسی ، به تیبین چگونگی حصول معرفت ، حدود، سطوح و درجه اعتبار و منابع آن بپردازند. امام خمینی ، با ذکر منابع معرفت (حس ـ عقل ـ فطرت ، شهود ، وحی ) ضمن تفکیک حوزه های معرفتی ، رابطه ای طولی و تکاملی بین معرفتهای مذکور ترسیم می نماید تا در پر تو آن انسان به کمال مطلوب نایل شود . معرفتهای موجه از دید ایشان عبارتند از: 1 ـ معرفت عقلانی واقع گرایانه: عقل به عنوان فرستاده نزدیک خدا، دارای دو وجه نظری و علمی است. وجه نظری عقل به کار استدلال ، استنتاج ، تجزیه و ترکیب ، حکم و تدوین قواعد منطقی و عقلی پرداخته و وجه عملی آن ، عمل به معقولات می نماید. 2ـ معرفت شهودی واقع گرایانه: عدم کفایت عقل در درک ادراکات غیر مفهومی و رساندن انسان به کمال مطلوب، ضرورت شهود یا رویت بی واسطه را به عنوان معرفتی برتر ایجاب می کند. ماده اصلی چنین شهودی ، ایمان است که در پرتو و رود ادراکات عقلی به قلب و ارتیاض نفس برای انسان حاصل می شود. 3 ـ معرفت شهودی وحیانی واقع گرایانه : عقل کل به عنوان اولین تعین ، مشیت الهی و نور است که شهود آن (وحی) اصیل ترین و بزرگترین منبع موثق معرفتی است. این نوع از شهود به دلیل اتحاد عاقل و معقول در کمال تطابق با واقع است و احتمال هیچ نوع خطا پذیری در آن راه ندارد . مقوله دوم: هویت سیاسی هویت به معنی کیستی و چیستی و تشخص و عینیت خود در رابطه با دیگران است که حاصل تعاملات درونی (اشتراکات) و برونی (افتراقات) می باشد که در ساحت فردی و جمعی وجود دارد. سیاست به معنی قدرت ، حکمرانی و... و اینجا به دلیل عطف آن به هویت به معنای سرپرستی ، هدایت و رهبری است . نتیجه این همانی دیانت و سیاست در اندیشه امام ، عینیت هویت سیاسی و هویت دینی است. ایمان به ولایت الهی در هویت دینی و سیاسی ، موجب در کانون قرار گرفتن تکلیف گرایی در ساحت هویت فردی و جمعی است. آموزه های قرآنی « ناس » «مومنون » و ... با توجه به محوریت تکلیف گرایی ، در هویت فردی ، سازنده انسانهای الهی است که در مسیر تکامل به رتبه انسان کامل ارتقا می یابد. و آموزه های قرآنی « امت» ... با توجه به همان محوریت، در هویت جمعی ، در مسیر تکاملی به امت واحد نایل می شود. در نسبت سنجی بین مفهوم معرفت و هویت در می یابیم که معرفت متغیر مستقل و هویت متغیر وابسته است. و دلالت بین این دو بخش دلالت عقلانی است . به طوری که مقولات معرفتی حکم دال و مقولات هویتی حکم مدلول را دارند.

تشکل ها و گروههای سیاسی در ساختار سیاسی مردم سالار، از جمله وی‍ژگی ها و عوامل موثر در ظهور و بقای آن به شمار می روند. از آنجا که مردم سالاری یکی از ارکان گفتمان و اندیشه سیاسی حضرت امام(س) محسوب می شود هیچ گاه مخالفتی با فعالیت آزادانه ی تشکل های سیاسی در چارچوب قانون اساسی و اصول، ارزش ها و مصالح حکومت اسلامی نمی نمایند. به طور کلی در نگرش ایشان امر سیاست و فعالیت های سیاسی منحصر به گروه، جناح، و یا صنف خاصی نیست و همه ی مردم حق مشارکت در تمامی امور سیاسی کشور را دارند مگر در مواردی که این فعالیت ها با مصالح اسلام و جامعه در تضاد باشد. حضرت امام(س) بر ضرورت ساماندهی سیاسی تأکید می گذارند و اصل تشکل و تحزب در نظام سیاسی را به عنوان یک حق و البته با شروط خاص آن پذیرفته اند. با این حال همواره این شائبه مطرح بوده که اساساّ و جود تشکل، تحزب و گروههای سیاسی با حکومت مبتنی بر ولایت فقیه در گفتمان سیاسی حضرت امام(س) ناسازگار است و ایشان هیچ اعتنا و وقعی برای این مهم قائل نبوده اند. همچنین همواره در نقد عملکرد تشکل ها و گروههای سیاسی نیز، انحراف از اندیشه ها و سیره ی عملی و نظری سیاسی حضرت امام(س) مطرح بوده است. حال نیاز اساسی و جدی است تا نگرشی دوباره بر مفهوم تشکل ها، گروهها، جناح ها، و احزاب سیاسی در اندیشه و گفتمان سیاسی حضرت امام(س) صورت پذیرد تا علاوه بر پاسخگویی به شائبه های موجود در باب این مقولات، مختصات تشکل سیاسی مطلوب و اشکال منحرف آن در نظام اسلامی تبیین گردد و همچنین آن بخش از زوایای اندیشه های حضرت امام(س) درباره سامان سیاسی که تا کنون مغفول مانده است باز نمایی گردد تا برای سیاستگذاران و برنامه ریزان این عرصه راهنما و ضوابط مطلوب به دست داده شود.

تحولات جهان معاصر بخصوص انقلابها، کودتاها و جنگ ها در سده اخیر متفکرین و نظریه پردازان را به بسط و توسعه نظریات ارائه شده در این باب مجبور کرده است تا آنجا که شاهد ارائه تئوری های جدیدی در زمینه جنبش های اجتماعی بوده ایم. شاید بتوان گفت یکی از متأخرترین نظریاتی که بخصوص در سالهای پایانی قرن بیستم بسیار مورد استفاده قرار گرفته مدل منازعات خشونت پرهیز در جهت ایجاد تغییرات سیاسی و اجتماعی در جوامع میباشد. این مدل که تأکید بسیار ویژه ای بر پرهیز از خشونت در مبارزات برعلیه حاکمیت دارد، رفته رفته در حال بازکردن جای خود در جوامع و کشورهای مختلف دارد. علی الخصوص انقلاب های رنگی یا مخملی که صورت تکامل یافته ای از این نوع مبارزات می باشد و در چندین کشور مورد استفاده قرار گرفته و به نتایج ملموس و قابل اعتنایی دست یافته است. اساس این تحولات بر حذف خشونت از مبارزات و تکیه بر قوانین و مقررات موجود در جامعه و ساماندهی مبارزه در چارچوب این قوانین برای ایجاد تغییرات بنیادین در جامعه قرار داده شده است. بطوریکه مردم بر اساس قانون بر علیه حکومت وقت اعتراض و خشونت پرهیزی شیوه مبارزه مدنی آنهاست. زمینه های گوناگونی در بروز این تحولات در جوامع نقش داشته اند. از عمده ترین آنها میتوان به بروز نارضایتی در جامعه نسبت به عملکرد حاکمیت و به وجود آمدن شکاف بین حکومت کنندگان و حکومت شوندگان اشاره کرد. زیرا اساساً تا نارضایتی عمیقی از وضع موجود بوجود نیاید حرکتی در جهت تغییر و رسیدن به وضعیت ثانوی رخ نخواهد داد. در این میان نقش گروههای اپوزیسیون چه در خارج و چه در داخل کشور زمینه های گسترش منازعات و نهایتاً ایجاد تغییرات را بوجود آورده اند. از طرفی غرب و بخصوص امریکا به انواع و اقسام حمایت ها از لحاظ معنوی، تبلیغاتی و حتی مالی و پشتیبانی برای به ثمر نشستن این تحولات پرداخته و سفارت خانه های کشورهای غربی نقش بسیار فعالی در این تحولات داشته اند. تا جایی که رهبران بسیاری از این جنبش ها چه در سطح عالی و چه در سطوح میانی و پایینی علاوه بر داشتن گرایشات غربی حتی در آمریکا و توسط بنیادهای آمریکایی برای هدایت جنبش آموزش دیده اند. لازم به ذکر است تحولات بوقوع پیوسته پیش و پس از انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران در سال 1388 در بسیاری از جهات به نحو معناداری شبیه به مدل انقلاب های رنگی می باشد و لازم است همین شباهت ها به صورت دقیق مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته و راهکارهای موثری برای جلوگیری از تکرار این اتفاقات اندیشیده شود.

اهمیت پدیده انتخابات در ایجاد و بازنمایی میزان مشروعیت سیاسی، وسعت و کیفیت مشارکت پذیری و ظرفیت پاسخگویی نظام سیاسی سبب می شود تا فضاهایی متناسب و درخور برای بسط و گسترش دامنه قدرت اجتماعی، و قدرت نهادهای واسط گشوده شده و در نهایت به مصون سازی نظام سیاسی منجر شود. پذیرش الگوی انتخابات به عنوان شیوه اداره امور کشور در قانون اساسی کشورها مانند هر الگوی دیگر، نیازمند لوازم و الزاماتی است، به همین دلیل بنا گذاشتن و یا تدوین قانون انتخابات که در آن از نظام انتخاباتی تا شیوه برگزاری، شرایط انتخاب شونده و انتخاب کننده، چگونگی رای دادن، شمارش، اعلام نتایج ، چگونگی مشارکت در فرایند انتخابات ، الگوها و روشهای تبلیغ برنامه ها و.... تعیین شده باشد ضروری است و البته این دستور العمل باید تا سر حد ممکن امکان برگزاری انتخاباتی عادلانه و منصفانه و شفاف را با کمترین مشکل فراهم آورد ، پر واضح است که بررسی نتایج عملی تاثیر قانون مذکور بر روند اوضاع سیاسی و اجتماعی برای هر کشور مردمسالار مطمع نظر می باشد چرا که بررسی بازخوردهای هر قانون در روند تکمیلی قانون مذکور و در نتیجه آن روند رو به پیشرفت یک کشور در مسیر سعادت خود الزامیست و این مهم از طریق جلوگیری از تکرار مشکلات پیش آمده در گذشته راه را برای آینده هموارتر می سازد. برگزاری انتخابات به عنوان یکی از مظاهر مردمسالاری دینی در کشور جمهوری اسلامی ایران با برگزاری همه پرسی نظام جمهوری اسلامی ایران در 10 فروردین 1358 و پس از آن در 12 مرداد ماه همان سال انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی که نهایتا این قانون در 12 آذر ماه همان سال با برگزاری همه پرسی دیگری به رای عمومی گزارده شد، آغاز شد و تاکنون یعنی برگزاری یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران ادامه دارد. همانطور که در اصل ششم قانون اساسی به صراحت بر امر انتخابات تاکید شده :" در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید به اتکا آرا عمومی اداره شود از راه انتخابات، انتخاب رئیس جمهوری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها، یا از راه همه پرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین می گردد" ، امور کشور باید از طریق انتخابات مشخص گردد، انتخابات ریاست جمهوری به طور خاص نیز بر طبق قانون اساسی و قوانین مدنی مصوب مجلس از طریق رای مستقیم مردم برگزار می گردد که تاکنون یازده دوره آن انجام شده است، اما علیرغم برگزاری انتخاباتهای متعدد در طول انقلاب اسلامی کماکان برای انتخاب عالی ترین مقام اجرایی کشور مشکلاتی در حوزه های مختلف من جمله تغییرات مکرر قانون، حوزه نظارتی، اجرا، تبلیغات و... رخ می نماید که بررسی این مشکلات می تواند به درک بهتر موضوع کمک نماید.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

)چیید ضاهل دّف تحمیک ، ر شٍ تحمیک یافت اّ تًایج تحمیک هی تاضد(. چیید : اهام خوی یٌ )ر (ُ ت یٌا گًذار ر ثّز ا مًلاب اسلاهی ایزای تا تاوید تز حص لَ ، حض رَ تدا مٍ آه سَ دی یٌ حٍدت اس یه طزف ه جَه تحمک اتحاد هلی ایزا یًای اس س یَ دیگز تیداری ج اَهغ هسلوای سزاسز ج اْی گزدید دً . دّف ایی پژ صٍّ تثییی تحلیل ه ضَ عَ اتحاد هلی ا سًجام اسلاهی ، حً حص لَ ، تدا مٍ را یّار اّی ?ولی تحمک آ اًْ در ا دًیط اهام خوی یٌ )ر (ُ هی تاضد . در تزرسی اّی ص رَت گزفت در آثار ، تیا اًت ، ه اٌتغ هزتثط تا ا دًیط ایطای ح لَ هح رَ سًثت هیای اتحاد هلی ا سًجام اسلاهی را یّار اّی ?ولی تحمک آ اًْ تًیج حاصل تیا گًز آی است و ایی د هف مَْ در ا دًیط اهام ریط در ت?الین آه سَ اّی دی یٌ داضت تز گزفت اس آیات لزآ یً ظًیز : " ا?تصو اَ ت حثل ا... جو?ا لا تفزل اَ "/ " همگی ت ریسوای ال یْ چ گٌ تش یًد هتفزق طً یَد " . )آل ?وزای / آی 103 ( "ا وًاالو هَ یٌَ اخ "/ " وّا اً ه هَ اٌی تا ییدیگز تزادر دً ". )حجزات / آی 8 ( هی تاض دٌ تز ?ًَی وّگزایی حٍدت ?میدتی ایوا یً تاوید داضت تز پای اضتزاوات دی یٌ ?میدتی تحمک ?ی یٌ هی یات دٌ و ایی اضتزاوات ضاهل : خدای اٍحد)ت حَید( ، پیاهثز اٍحد ، وتاب اٍحد)لزآی وزین ( ، لثل اٍحد ، دضوی هطتزن ... هی تاضد ضز رٍت ت سَل ت آ اًْ در ت?د داخلی )اتحاد هلی ( در سطح وط رَ اّی اسلاهی ) ا سًجام اسلاهی ( اس تیلیفی ضز?ی ال یْ استدلال ?ملی همتضیات سها یً اًضی هی ض دَ. اًْیتآ تًیج حاصل تیا گًز سًثت ?و مَ خص ظَ هطلک هیای اتحاد هلی ا سًجام اسلاهی در ا دًیط اهام خوی یٌ هی تاضد تدیی گ و اتحاد هلی ت ? اٌَی هف هَْی خزدتز جشیی اس هزاحل ضیل گیزی هف مَْ گستزد تز ا سًجام اسلاهی هطزح هی گزدد را یّار ?ولی تحمک ?ی یٌ آ اًْ تاسگطت ت یَّت اصیل اسلاهی احیای اسلام اًب هحودی در د سطح هلت اّ د لٍت اّ هی تاضد .