یکی از منابع تاثیرگذار روی کیفیت آب رودخانه ها، رسوبات معلق موجود در آن است. آگاهی از میزان حمل این رسوبات از یک سو و نیز تعیین دبی موثری که در این مدت بیشترین میزان رسوب را حمل نموده است، هم از لحاظ کیفیت آب و هم طراحی سازه های کنترل سیل و رسوبگیر در خور توجه می باشد. در این تحقیق، دبی موثر برای 5 رودخانه واقع در استان گلستان در یک دوره آماری 20 ساله تعیین شد..برای محاسبه این دبی، ابتدا منحنی سنجه رسوب داده ها تهیه و این منحنی در منحنی تابع چگالی دبی جریان روزانه ضرب شد تا تابع چگالی حمل رسوب بدست آید که مقدار حداکثر آن به عنوان دبی موثر محاسبه گردید. برای تعیین دوره بازگشت دبی موثر نیز از دبی های حداکثر لحظه ای موجود استفاده شد. نتایج نشان داد که در رودخانه های مورد مطالعه، میزان دبی موثر مقادیر خ0.33 تا 141 متر مکعب برثانیه و دوره بازگشت آن نیز از کمتر از 1 تا 25 سال بوده است. همچنین، نتایج این تحقیق نشان داد که درصد فراوانی وقوع دبی موثر حمل رسوبات معلق در رودخانه های فوق بین 0.013 تا 3.6 درصد از سال متغیر بوده است. علاوه بر این، مشخص شد که از بین 20 پارامتر هیدرولوژیکی مربوط به رودخانه و خصوصیات فیزیوگرافی حوضه بالادست آن، شیب طولی رودخانه و رسوب ویژه دبی موثر بیشترین همبستگی را با دبی موثر داشته اند. نتایج همچنین نشان داد که دبی مقطع پر در ایستگاهها اختلاف زیادی با همدیگر داشته بطوریکه مقدار آن از بیش از 5 تا بیش از 90 متر مکعب بر ثانیه و دوره بازگشت آن نیز از 1.36 تا 92 سال تغییر می نماید. در هیچ یک از ایستگاهها دبی مقطع پر از لحاظ بزرگی و دوره بازگشت معادل دبی موثر نبوده است بطوریکه در برخی از ایستگاه ها دبی موثر و در برخی دیگر دبی مقطع پر بزرگتر بوده است.

امروزه یکی از عوامل بااهمیت در صنعت ساختمان سازی سرعت اجراست از این رو سازه های با اسکلت فلزی به علت دارا بودن این مهم از استقبال شایان توجهی برخوردار هستند. از طرف دیگر با توجه به مهارت نیروی کار در ارتباط با ساخت اسکلت های فلزی سهولت اجرا نیز از اهمیتی هم سطح و یا حتی بالاتر نسبت به سرعت اجرا برخوردار می باشد. از جمله قسمت های یک سازه فلزی که می تواند موجب سرعت و سادگی اجرا گردد، اتصالات تیر به ستون به عنوان یک کار حساس و وقت گیر می باشد. در این تحقیق، ابتدا به بررسی رفتار اتصالات خورجینی پرداخته می شود. تیرها در این نوع اتصالات از طرفین ستون به صورت پیوسته عبور می کنند و در حالات متداول یک نبشی در پایین و یک نبشی در بالای تیر قرار می گیرد. این نوع اتصال در چند دهه اخیر به وفور در ایران مورد استفاده قرار می-گرفت لذا بسیاری از ساختمان هایی که در گذشته ساخته شده اند دارای این نوع اتصال هستند. سرعت در ساخت، سادگی اجرا و اقتصادی بودن از مزایای اتصالات مذکور می باشد. هدف این تحقیق ارائه روش هایی جدید جهت اجرای اتصالات خورجینی می باشد به نحوی که با رفع عیوب این اتصال در مقابل بارهای جانبی از مزایای قابل توجه مذکور استفاده گردد. در روش های ارائه شده در این تحقیق راحتی و کیفیت اجرای اتصالات مد نظر قرار گرفته است. در ادامه رفتار لرزه ای مدل های مورد نظر شامل رفتار هیسترزیس، صلبیت و سختی اتصالات مقایسه می گردد. جهت مدل سازی از نرم افزار اجزاء محدود abaqus 6.10 استفاده گردیده است. نتایج آنالیز نشان می دهد که حالت های جدید ارائه شده بر حسب مورد می توانند جوابگوی نیروهای مختلف وارده بر اتصال باشند. همچنین روش های پیشنهادی نسبت به روش های اجرایی مرسوم اتصالات خورجینی و نیز نسبت به روش های تقویت شده در تحقیقات گذشته، از عملکرد مطلوب تری به لحاظ سختی، صلبیت و کیفیت اجرا برخوردارند. لازم به ذکر است که تعدادی از روش های ارائه شده رفتاری شبیه اتصالات صلب از خود نشان داده و مزیت این گروه از اتصالات قابل توجه است، به عنوان نمونه می توان به اقتصادی بودن روش های ارائه شده در مقایسه با اتصالات صلب متداول اشاره کرد.

چکیده: هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثر خودگفتاری انگیزشی و خودگفتاری با دستورالعمل آموزشی درونی و بیرونی بر اجرا و یادداری مهارت پاس سینه بسکتبال در نوجوانان مبتدی بود. شرکت کنندگان 88 دانش آموز داوطلب مقطع راهنمایی با میانگین سنی 57/0 ± 4/13 بودند. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی و طرح تحقیق شامل چهار مرحله: پیش آزمون، اکتساب، پس آزمون و یادداری بود. دانش آموزان هر کلاس بعد از پیش آزمون به صورت تصادفی در یکی از چهار گروه: خودگفتاری انگیزشی، خودگفتاری با دستورالعمل آموزشی درونی، خودگفتاری با دستورالعمل آموزشی بیرونی و کنترل قرار گرفتند. در مرحله اکتساب همه گروه ها پنج جلسه(هر هفته یک جلسه) به تمرین مهارت پرداختند، بعد از آخرین جلسه اکتساب پس آزمون و سپس بعد از دو هفته بی تمرینی آزمون یادداری گرفته شد. جهت مقایسه چهار گروه از تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه با آزمون تعقیبی شفه و برای مقایسه تغییرات درون گروهی در مراحل مختلف از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری آلفای 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد اجرای هر سه گروه تجربی در مراحل اکتساب و یادداری به صورت معنی داری بهبود یافت و تفاوت سه گروه تجربی با گروه کنترل معنی دار بود اما تفاوت بین سه نوع خودگفتاری معنی دار نبود. نتیجه گیری می شود که خودگفتاری انگیزشی و خودگفتاری با دستورالعمل آموزشی درونی و بیرونی باعث بهبود اجرا و یادداری مهارت پاس سینه بسکتبال در نوجوانان مبتدی می شود و هر سه نوع خودگفتاری می تواند منجر به پیشرفت بهتر و سریعتر در مراحل ابتدایی یادگیری شود.

جاذبه شهرنشینی و تمایل به سکونت و سرمایه گذاری در این مناطق، سیمای طبیعی آن را با سرعت بیشتری تغییر می دهد. تبدیل باغات و اراضی زراعی محدوده شهری به مناطق مسکونی و تجاری، تغییرات گسترده هیدرولوژیکی را در حوضه های شهری به دنبال دارد. به دنبال این تحولات سطوح غیر قابل نفوذ و یا با نفوذپذیری کم افزایش یافته و سیل خیزی و رواناب های شهری تشدید می گردد. یکی از لازمه های مدیریت صحیح سیلاب در حوضه های شهری برآورد صحیح میزان رواناب ناشی از یک بارش در منطقه شهری مورد نظر است. تحقیق حاضر به منظور ارائه مدل بیلان آب برای بخشی از منطقه یک شهر تهران شامل تجریش و الهیه انجام گرفته است. در این تحقیق سعی شده است تا با توجه به آمار و اطلاعات قابل دسترس در شهر تهران اقدام به ارائه یک مدل توزیع هیدرولوژیکی گردد. این مدل بر پایه بیلان حجم آب در یک حوضه شهری استوار است. به منظور دستیابی به هدف، ابتدا تفکیک حجم رواناب حوضه کوهستانی بالادست و منطقه شهری از مقادیر اندازه گیری شده صورت گرفت. به منظور تعیین حجم رواناب خالص و سیلاب تولید شده در محدوده شهری، از مدل hec-hms استفاده شد. پس از تعیین حجم سیلاب محدوده شهری، مدل بیلان آب با لحاظ کردن بارش، تبخیر و سایر ورودی های لازم، اجرا گردید. در گام بعدی عوامل اصلی موثر بر مدل مورد آنالیز حساسیت قرار گرفت تا درک بهتری از رفتار مدل نسبت به تغییرات آن ها دست آید. نتایج آنالیز حساسیت نشان داد که مدل بیشترین حساسیت را نسبت به عامل بارش دارد و پس از آن ضریب هدایت هیدرولیکی خاک در رتبه دوم قرار می گیرد و تغییر در تبخیر اثر چندانی در نتیجه مدل نداشت. نتایج حاصل از مقایسه مقادیر برآوردی و مشاهداتی بیانگر کمترین مقدار خطای باقیمانده rmse و بیشترین ضریب همبستگی معادل 89% در سطح معنی داری 5% می باشد. به منظور افزایش اعتبار و کاهش عدم قطعیت کاربرد مدل پیشنهادی، آزمون آن در سایر حوضه های شهری پیشنهاد می گردد.

داده¬های اقلیمی اطلاعات زیادی را در مورد جو زمین دارند دما و بارش به عنوان مهم¬ترین متغیرهای جوی بر آبدهی رودخانه¬ها تاثیرگذار می¬باشند. تحلیل دقیق تغییرات روند دما، بارش و آبدهی برای برنامه¬ریزی در بخش¬های مرتبط با این متغیرها بسیار پراهمیت است. هدف از این مطالعه در ابتدا آشکارسازی روند متغیرهای اقلیمی دمای کمینه، بیشینه، بارش و شاخص¬های مختلف آبدهی بوده است. سپس با بررسی هم¬زمان روند آبدهی، بارش و دما اثرات تغییرات روند دما و بارش بر روی آبدهی فصلی و سالانه مشخص ¬گردید. بدین منظور سری¬های زمانی روزانه، ماهانه، فصلی و سالانه دما و بارش ایستگاه¬های منتخب همدید ناحیه شمال کشور در دوره زمانی 2010-1960 مورد استفاده قرار گرفت. از طرف دیگر برای تحلیل روند آبدهی سری¬های زمانی روزانه، ماهانه، فصلی و سالانه 4 حوضه آبخیز منتخب از بدو تاسیس تا پایان سال آبی 1389 انتخاب گردید. روش¬های به کار رفته در این پژوهش برای تحلیل روند دما و بارش، شامل استفاده از قضاوت¬های کارشناسی، فراداده ایستگاه¬ها و آزمون همگنی نرمال استاندارد مطلق و نسبی بود. برای تحلیل روند شاخص¬های مختلف آبدهی، روش تایل-سن و آزمون من-کندال و برای بررسی اثرات هم¬زمان دما و بارش بر آبدهی از روش من-کندال ترسیمی استفاده گردید. این تحقیق در سه مرحله به شرح ذیل انجام گرفت. در مرحله اول با استفاده از روش همگنی نرمال استاندارد مطلق و نسبی ناهمگنی دمای کمینه، بیشینه و بارش فصلی و سالانه استخراج گردید. دلیل اصلی ناهمگنی در سری¬های سالانه و فصلی جابجایی ایستگاه¬ها بود. ناهمگنی¬های موجود در سری¬های زمانی با فراداده ایستگاه تطابق مناسبی داشت. بیش¬ترین ناهمگنی در سری¬های دمای کمینه و سپس در سری¬های دمای بیشینه رخ داده است. به دلیل عدم همبستگی بین سری¬های زمانی بارش آزمون همگنی مطلق برای این متغیر اقلیمی استفاده گردید. نتایج آزمون نشان داد سری¬های بارش فاقد ناهمگنی معنی¬داری بودند. پس از تعیین سری¬های ناهمگن این سری¬ها تعدیل و سری¬های همگن ایجاد گردید. برای اطمینان از همگنی سری¬های ایجاد شده مجددا آزمون همگنی بر روی سری¬های همگن شده اعمال شد. نتایج روند دمای کمینه و بیشینه فصلی و سالانه نشان داد که روند این دو متغیر جوی در ناحیه شمال کشور تقریبا یکسان است. بیش¬ترین و کم¬ترین روند دمای کمینه و بیشینه فصلی به ترتیب متعلق به فصل تابستان و زمستان بود. برآوردها نشان داد که روند دمای کمینه و بیشینه مثبت و مقدار آن برای دمای کمینه بیش¬تر از روند دمای بیشینه بوده است.

امروزه سیل به عنوان یک عامل مخرب در جهان مطرح می باشد . به طوری که سالانه خسارات زیادی را به جوامع انسانی وارد می کند. بررسی شمار وقوع سیل در سالهای اخیر نشان می دهد، دیگر سیل نه یک مصیبت اتفاقی نادر، بلکه پدیده ای فزاینده است. هر چند سیلاب ها ، ناشی از بارندگی های رگباری وشدید هستند ولی آنچه موجب تشدید آنها شده است بهره برداری بی رویه انسان ، کاربری نادرست اراضی و استفاده نابخردانه از منابع موجود است. طبیعت با نظام پیچیده خود در سالیان طولانی بین عوامل جوی و محیطی تعادل برقرار کرده است. فشار جمعیت رو به رشد انسان و استفاده نامعقول، این تعادل را بر هم می زند به همین دلیل طبیعت با آهنگی سریع رو به تخریب گذاشته و برای خود انسان پیامدهای ویرانگری نظیر سیل را به بار می آورد. بنابراین برای شناخت پدیده سیل، علل و عوامل مؤثر و راه های پیشگیری از آن باید مطالعات لازم در حوزه های آبخیز صورت پذیرد یکی از بهترین راه هایی که می توان جلوی خسارات احتمالی ناشی از سیل را گرفت، اولویت بندی زیرحوزه های هیدرولوژیکی به لحاظ ایجاد سیل می باشد. این مطالعه بر روی حوزه سد جیرفت صورت گرفته است و به منظور شناسائی زیرحوزه های با پتانسیل بالای سیل خیزی از تکنیک gis و rs و مدل هیدرولوژیکیhec-hms استفاده شده است. به اینصورت که در ابتدا پس از استخراج نقشه بافت خاک منطقه در محیط gis، نقشه گروه های هیدرولوژیکی حوزه تهیه گردید و سپس با استفاده از تلفیق این نقشه با نقشه کاربری اراضی که از تصاویر ماهواره ای لندست و سنجنده +etm بدست آمد، نقشه وضعیت شماره منحنی حوزه استخراج شد. در مرحله بعد با استفاده از نقشه توپوگرافی رقومی 1:25000مدل ارتفاعی رقومی حوزه تهیه و زیرحوزه های هیدرولوژیکی با استفاده از برنامه هایhec-geohms و archydro استخراج شداند. در ادامه با استفاده از مدل هیدرولوژیکی hec-hms دبی های اوج هر زیر حوزه شبیه سازی گردیداند. در این راستا پارامتر های شماره منحنی، زمان تاخیر، مساحت و بارش به مدل وارد شداند و با استفاده از شاخص های سیلخیزی f% , f میزان پتانسیل سیلخیزی زیر حوزه ها برآورد شد. نتایج نشان می دهد که زیر حوزه های k4 وk6 در منطقه دارای بالاترین پتانسیل سیلخیزی هستند و همچنین نتایج نشان می دهد در حوزه سد جیرفت میزان سیلخیزی از پایین دست حوزه سد جیرفت به سمت بالا دست افزایش پیدا می کند و سرشاخه ها در افزایش دبی خروجی حوزه نقش به سزایی ایفا می کنند. جهت مدیریت این مناطق با توجه به نقشه کاربری اراضی حوزه در مناطقی که توده سنگی کاربری اصلی حوزه راتشکیل می دهد احداث سد های تاخیری بسیار موثر می باشد اما در بقیه موارد کارهای مدیریتی و بیولوژیکی جهت توسعه پایدار منطقه پیشنهاد می شود .

در کشورهای مختلف جهان روشهای تجربی و ریاضی متعددی جهت ارزیابی و برآورد شدت فرسایش خاک و تولید رسوب مورد استفاده قرار می گیرد از میان این روشها می توان به روش,mpsiac که بیشترین عوامل موثر را در محاسبه فرسایش خاک و تولید رسوب در نظر می گیرد اشاره نمود. در الگوی کمی سازی mpsiac شاخص های فضای متغییرهای ورودی به محدوده های با مرز مشخص تقسیم بندی شده است. بنابراین تابع شاخصmpsiac نسبت به متغییرها ی ورودی پیوسته نبوده و ممکن است با تغییر پارامترهای ورودی در فضای این محدودههای صریح ، شاخص نهایی خروجی سیستم نیز دچار نا پیوستگی شود. عدم قطعیت موجود در شناخت و به تبع آن تصمیم گیری در مورد میزان فرسایش پذیری یک عدم قطعیت مبهم و به عبارتی دیگر فازی است. نظریه مجموعه های فازی، ابزاری مناسب برای مطالعه و نمایش این پیوستگی می باشد. و در مطالعه فرسایش پذیری حوضه آبخیز رودخانه کیار به کار برده شد و در ضمن نتایج حاصله با نتایج بدست آمده از روش سنتی mpsiac مقایسه شده است. که نتایج نشانگر دقت بالاتر روش فازی در برآورد رسوب در این حوضه می باشد.

چکیده ندارد.