امروزه استفاده از داستان ها در آموزش و فراگیری زبان در حال افزایش اسث. مطالعات مختلف نشان می دهند که داستان ها درتدریس و یادگیری هر مبحث آموزشی بسیار مفید می باشند. یادگیری واژگان از مهمترین عوامل فراگیری یک زبان می باشد که همواره با دشواری همراه بوده است. این امر زمانی دشوار تر می شود که واژگان نماد عینی و ملموسی در جهان خارج نداشته باشند، امری که در مورد لغات انتزاعی صادق می باشد. استفاده ی از ژانر روایی در تدریس، روشی که تاثیر خود را در یادگیری هر زمینه ای ثابت کرده است، می تواند در این مورد نیز مفید باشد. در این مطالعه تاثیر ژانر روایی بر نگهداشت ذهنی کوتاه مدت و بلند مدت واژه های انتزاعی مورد بررسی واقع شده است. افراد مورد مطالعه در این تحقیق 40 نفر از دانش آموزان دختر دانشگاه فنی شریعتی بودند با حدود سنی بین 18 تا 20 سال. این افراد از رشته های تحصیلی متفاوت بودند. افراد مورد مطالعه در دو جلسه ی آموزش لغت که توسط محقق تدریس می شد شرکت کردند. محقق سعی داشت تا 47 واژه ی انتزاعی را از طریق 2 متن روایی و 2 متن غیر روایی به افراد مورد بررسی آموزش دهد. سعی شده بود که متون روایی و غیر روایی از لحاظ دشواری در یک سطح باشند.پس از آنکه از افراد مورد بررسی یک آزمون به عمل آمد تا از یکی بودن سطحشان اطمینان حاصل شود، محقق آنها را به صورت تصادفی در 2 گروه 20 تایی پخش کرد. گروه آزمایشی سعی داشت تا 47 واژه ی انتزاعی را از طریق مطالعه ی 2 داستان کوتاه، 2 متن روایی، بیاموزد، و گروه کنترل سعی داشت تا همان واژه ها را از طریق مطالعه ی 2 متن علمی غیر روایی بیاموزد. نتایج آزمون هایی که پس از 2 جلسه ی آموزشی به عمل آمد نشانگر این مورد بود که افراد گروه آزمایشی به طور میانگین در تمامی آزمون های سنجش یادگیری بلند مدت و کوتاه مدت لغت نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند. تجزیه و تحلیل بیشتر نتایج آزمون ها منجر به بدست آمدن دانسته های جالب بیشتری درباره ی این تحقیق شد.

مکتب ادبی رمانتی سیسم که خاستگاه اروپایی داشته و در قرن هجدهم و نوزدهم میلادی تحت تأثیر شرایط فکری، اجتماعی، فلسفی و ادبی شکل گرفت، محدود به مرزهای جغرافیایی اروپا نماند و در حوزه های تمدنی و فرهنگی دیگر نیز نسوخ پیدا کرد؛ از جمله در ایران پس از انقلاب مشروطه که دوران نوزایی فکر و فرهنگ ایرانی نام گرفته است، این مکتب بزرگ ادبی از طریق ترجم? آثار منثور و منظوم رمانتیک به فارسی وارد ذهن و زبان ادبای ایرانی شد و تأثیر فراوانی در خلق آثار ادبی گذارد. ویلیام وردزورث، بنیان گذار و شاعر رمانتیک انگلیس است که جنبه های رمانتیک بسیاری از جمله طبیعت گرایی، درون گرایی، عشق، خاطرات و... در آثار او به چشم می خورد. از سوی دیگر فریدون مشیری شاعر معاصر و محبوب ایرانی است که از جمله دغدغه های وی توجه به انسانیت، عشق و طبیعت بود. در این پایان نامه ضمن تعریف ادبیات تطبیقی، مکاتب و تحولات شکل گرفته در قالب آن، به بیان تعریفی همه جانبه از رمانتی سیسم اروپایی و ایرانی پرداخته و جنبه ها و عناصر رمانتیک شعر دو شاعر برجسته از دو فرهنگ مختلف، ویلیام وردزورث انگلیسی و فریدون مشیری ایرانی، را کاویده و سپس میزان و عیار رمانتیک بودن دو شاعر بررسی شده است. همچنین نگارنده پس از تحلیل اطلاعات و داده ها، با توجه به وجوه مشترک میان این دو شاعر، جنبه ها و عناصر رمانتیک را بنابر دیدگاه مکتب امریکایی ادبیات تطیبقی مقایسه کرده و گزاره های حاصل را تطبیق نموده است.

from its emergence till present time marxist principles has undergone great changes since their promulgation by marx. many theorists and thinkers set at rectifying marxist tenets and introducing those of their own while others advocated its main concepts and attempted at improving them. among marxist philosophers who had an intensive study of marxs ideology, is louis althusser whose reflections upon marxism have remained revolutionary. althussers concept of marxist ideology stands in sharp contrasts with that of marxist humanists who advocated the humanistic aspects of marxism. according to althusser, marxist theories could be deemed anti-humanistic for their disregard of human potentiality. such anti-humanistic misinterpretation of marx robbed marxism of its revolutionary potentiality by disregarding mankind’s active role in making history. his neo-marxist ideas imprisoned mankind within an ideological system with definite roles which overdetermine human conduct and deprive him of his free will. such an overdetermined concept of self is specifically conspicuous within authoritarian governments such as stalinist regimes, which, through misusing marxist ideas, brought about terror and threat under the pretext of leading humans towards marx’s promised socialism and communism. the thesis attempts to demonstrate the failure of marxist promises and ideals in the novel, darkness at noon (1940) through the depiction of the oppressive measures of the stalinist regime in a context of violence and terror. the thesis also aims to discuss and apply marx’s portrayal of a communist society as put forward in his theory of history to the novel and illustrate marx’s failure of an ideal communist society within the stalinist regime. demonstrating the unfulfilled dream of the establishment of a communist society, the thesis also aims to illustrate how the althusserian legacy and his misreading of marx exercised a marked influence on the propagation of stalinist ideas as it degraded the active role of humans throughout history. it analyzes how such derogatory role attributed to mankind can cause passivity among the characters within the novel. it explains how the overdetermined concept of self which althusser put forward, brings about a sense of determinism and prevents a rebellion on the part of the masses against stalinist oppression.

charles dickens was a voracious reader even in his childhood. his early reading of seventeenth- and eighteenth-century picaresque fiction greatly influenced his writing style. his first novel, the pickwick papers, is a tale of rogues and swindlers, adventures and quests, satire and comedy, and innocence and experience. oliver twist, dickens’ second novel, is a young boy’s progress through a corrupted, hypocritical victorian society that is not only indifferent or even inimical to innocence, but also does nothing to prevent or subdue evil. both of these works contain picaresque elements such as satire, quest (both physical and spiritual), deception, innocence and experience, disguise, fate, and revenge. the present study aims, firstly, at a general review of the picaresque tradition, and then a detailed analysis of two of dickens’ early novels from a picaresque perspective follows.