استفاده از بتن سبک به عنوان یکی از مصالح مهم سازه ای، همواره مورد توجه بوده است. با کاهش وزن سازه های فوقانی، حجم فونداسیون و زمان ساخت آن کاهش یافته و سبب صرفه جوییِ هزینه و زمان در مراحل ساخت و نصب سازه می گردد. ملاحظات اقتصادی به همراه مزایای بتن سبک از قبیل مقاومت در برابر آتش، پایایی بهتر، خصوصیات فیزیکی مطلوبتر و مسائل زیست محیطی و بهداشتی، سبب می گردند که بتن سبک دارای جایگاه ویژه ای در میان بتن های خاص، دارا باشد. از سوی دیگر برای کاهش هرچه بیشتر وزن سازه و رفع معایب فولاد از قبیل مقاومت کم در برابر خوردگی و مقاومت کششی محدود، استفاده از مواد جایگزین برای فولاد، ایده ای مناسب می نماید. یکی از این مواد جایگزین، میلگردهای frp می باشند. در این پژوهش رفتار خمشی دال های ساخته شده با بتن سبک و میلگردهای gfrp به کمک مدل های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور تعداد 9 نمونه دال بتن مسلح به ابعاد 15×70×150 سانتی مترساخته شد. برای بررسی بیشتر، برخی از این نمونه ها با بتن نرمال و آرماتور فولادی ساخته شدند و نمونه ها تحت بارگذاری متمرکز قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان می دهد مقاومت نهایی نمونه های فولادی حدود 2/1 الی 3/1 برابر نمونه های gfrp بوده و تغییر مکان نمونه های فولادی در حدود 30 تا 50 درصد نمونه های gfrp می باشد.

استفاده از تیرهای‏عمیق در بعضی سازه‏های خاص از جمله ساختمان‏های بلند مرتبه، دیوارهای‏برشی و پل ها اجتناب ناپذیر بوده و بسیار مورد توجه می‏باشند. به‏دلیل پیچیدگی رفتار این تیرها، آیین‏نامه‏های موجود در تعریف آن وحدت نظر ندارند. از طرف دیگر برای بعضی سازه های قدیمی تر به دلیل تغییر کاربری آنها ممکن است بعضی از المانهای این سازه ها مانند تیر عمیق نیاز به تقویت داشته باشند . بررسی رفتار آزمایشگاهی تیر های عمیق ساخته شده از بتن مسلح تقویت شده به روش nsm هدف این تحقیق می باشد . در روش nsm (کاشت نوار cfrp در شکاف ایجاد شده در سطح بتن near surface mounted ) استفاده از cfrp داخل شکافهای بتن را میتوان یک روش ویژه برای تکمیل مقاوم سازی بتن در سازه ها به حساب آورد . در این روش شکافی با عمق کمتر از مقدار پوشش بتن به روی عضو بتنی ایجاد می شود و بعد نوارهای cfrp به ضخامت 2/1 میلیمتر و عرض 65/1 میلیمتر به داخل این شکاف ها چسبانده می شود . شش تیر ساخته شده که مقدار آرماتور برشی تیرهای گروه a بیشتر از تیرهای گروه b میباشد و تا مرحله گسیختگی تحت بارگذاری استاتیکی قرار گرفتند . یکی از این تیر ها در هر گروه به عنوان تیر مرجع ( بدون تقویتa-r , b-r ) و دو تیر دیگر باقیمانده هر گروه با آرایش مختلفی از ورقهای cfrp ( یکی به روش ebr (a-e b-e, )و دیگری به روش nsm ( b-n,a-n)) آزمایش شده و تغییرات در مقاومت برشی و رفتار تیر ها شامل کرنش های بتن و میلگرد کششی و خیز نسبت به تیرمرجع مقایسه گردید . نتایج بدست آمده نشان می دهد که سیستم nsm ظرفیت باربری تیر را تا 12درصد افزایش میدهد . و نیز نشان می دهد سختی در روش nsm نسبت به حالت دیگر تقویت کمتر بوده و خیز بیشتری پیدا می کند .چسبندگی بهتر مقاومت و شکل پذیری بالاتر اجازه می دهد که در صورت ترک خوردگی ور آمدن لایه cfrp رخ ندهد . بنابراین با این روش میتوان نسبت به حالتی که نوارها به روی سطح چسبانده می شوند به صورت موثرتری از این مصالح تقویتی استفاده کرد .

چکیده یکی از موضوعاتی که در طراحی میلگردهای بتن مسلح مورد بحث است نحوه توزیع تنش داخل میلگرد محبوس در بتن و نیز سطح میلگرد با بتن و همچنین پارامترهای موثر در رفتار بین میلگرد با بتن اطراف است. از جمله پارامترهای مهم در مدلسازی بین بتن و میلگرد و بتن اطراف در استفاده و بسط تئوری تیر بر بستر ارتجاعی، ضریب ارتجاعی فنر بین دو محیط است. در این پژوهش رفتار پیوستگی – لغزش میلگرد آجدار a2 و a3 مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این منظور یک طرح اختلاط پایه مبنای کار لحاظ گردیده و نمونه ها با سه اندازه متفاوت و با سه طول مهاری متفاوت مورد آزمایش قرارگرفتند. قطر آرماتور نیز از 10 تا 16 میلیمتر متغیر بوده و نمونه ها به شکل مکعب مستطیل با ابعاد 20×40×40 و 5/12×40×20 و 30×50×80 سانتی متری ساخته شدند و آرماتورها به همراه سنسورهای اندازه گیری تغییر مکان، درون آنها قرار گرفتند. پس از عمل آوری نمونه ها آزمایش بیرون کشیدگی میلگرد بر روی آنها انجام گرفته و این نتیجه حاصل گردید که با افزایش ابعاد نمونه و در نتیجه طول مهاری مقدار نیروی لازم برای لغزش افزایش می یابد که البته اثر طول مهاری، در قطرهای پایین تر میلگرد کمتر می گردد. با افزایش قطر میلگرد طول مهاری نیز باید افزایش پیدا کند تا لغزش اتفاق نیفتد. افزایش قطر میلگرد باعث کاهش پیوستگی بین میلگرد و بتن می‏شود. واژه های کلیدی: میلگرد، کشش، لغزش، اصطکاک، کرنش، مدل آزمایشگاهی

چکیده ندارد.