چکیده هدف پژوهش حاضر مقایسه سلامت روانی در بین سه گروه از مردان سالمند ورزشکار، فعال و غیر فعال بود. بدین منظور 150 نفر از مردان سالمند در قالب سه گروه ورزشکار، فعال و غیرفعال انتخاب و اقدام به تکمیل پرسشنامه های مربوطه نمودند. برای سنجش سلامت روان آزمودنیها از پرسشنامه سلامت روانی 28ghq- استفاده گردید. همچنین برای جداسازی افراد سالمند به دو گروه فعال و غیر فعال از پرسشنامه فعالیت جسمانی یال استفاده گردید و گروه ورزشکار نیز به طور جداگانه از افراد بالای 55 سال تیمهای پیشکسوتان رشته های مختلف ورزشی مورد سنجش قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه های تحقیق و تعیین رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و برای مقایسه گروه ها از تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بین سلامت روانی با سطح فعالیت بدنی در گروه ورزشکار و در خرده مقیاسهای افسردگی و اضطراب رابطه معنی داری وجود دارد(05/0?p)، درحالیکه بین سلامت روانی گروه فعال فقط با خرده مقیاس علائم جسمانی رابطه معنی دار مشاهده شد(05/0?p). همچنین در گروه غیرفعال، بین سلامت روانی و سطح فعالیت بدنی در خرده مقیاسهای اضطراب و افسردگی، رابطه معنی داری مشاهده شد(05/0?p). در مقایسه گروه ها، بین سلامت روانی و سطح فعالیت بدنی در هر سه گروه اختلاف معنی دار مشاهده شد، که این نتایج در خرده مقیاسهای اضطراب و کارکرد اجتماعی نیز مشابه بود(01/0?p). در خرده مقیاسهای علائم جسمانی و افسردگی، بین گروه فعال و غیر فعال و گروه ورزشکار و غیرفعال اختلاف معنی دار مشاهده شد(01/0?p)، اما بین گروه ورزشکار و فعال، اختلاف مذکور معنی دار نبود. نتایج حاصل از تحقیق پیشنهاد می کنند که برنامه های ورزشی متناسب با ویژگی های ساختاری و روانشناختی سالمندان، علاوه بر بهبود سلامت جسمانی سالمندان، باعث بهبود سبک زندگی و سلامت روانی آنها می شود.

در این پژوهش اثر پرآموزی بر اجرا و یادگیری مهارت های باز وبسته بسکتبال بررسی شده است. به این منظور از بین57 نفر بسکتبالیست ماهر داوطلب، تعداد 45 نفر انتخاب و با استفاده از همگن سازی بر اساس نمرات پیش آزمون در سه گروه مهارت باز وبسته و کنترل قرار گرفتند. بازیکنان گروه کنترل فقط در جلسات عادی تمرینات تیم خود را پشت سر گذرانده و سپس در آزمون انتقال، یادداری و یادداری تأخیری شرکت کردند.گروه مهارت بسته پس از پایان جلسه تمرینشان(12جلسه) 100 کوشش پرتاب آزاد را انجام دادند. گروه مهارت باز نیز پس از پایان جلسه تمرینشان(12جلسه) 100 کوشش دریافت و شوت جفت بسکتبال ازنقطه پنالتی انجام دادند. آزمون انتقال بلافاصله پس از آخرین جلسه تمرین، آزمون یادداری پس از یک هفته و آزمون یادداری تأخیری پس از سه هفته بعمل آمد. از نرم افزار spss برای تجزیه تحلیل داده هاو بر اساس آزمون تی همبسته، تحلیل واریانس یک راهه وآزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. همچنین برای رسم نمودارها از نرم افزار excel استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که پر آموزی بر اجرای مهارت بسته(پرتاب آزاد) ومهارت باز(دریافت و شوت جفت) اثر معنی داری دارد. همچنین پرآموزی بر انتقال مهارت باز اثر معنی داری داشته اما بر انتقال مهارت بسته اثر معنی داری نداشته است. پرآموزی بر یادداری و یادداری تأخیری مهارت باز وبسته اثر معنی داری نداشته است. در مقایسه سه گروه باهم، در یادداری تأخیری گروه مهارت بسته بهتر از گروه کنترل عمل کردند. با توجه به نتایج حاصله به مربیان و ورزشکاران توصیه می شود تمرینات پرآموزی را بویژه در مهارت بسته بکار گیرند.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی و مقایسه اثر پنج برنامه منتخب گرم کردن فعال(که از نظر نوع فعالیت و محتوای برنامه با یکدیگر متفاوتند) و یک برنامه استراحت ، بر دو عامل مهم آمادگی جسمانی یعنی چابکی و انعطاف پذیری است .