موفقیت در بسیاری از ورزش ها، به خصوص ورزش های توپی، به توانایی پرش در جهات مختلف بستگی دارد. در بسیاری از متون تخصصی، تمرینات پلایومتریک به عنوان بهترین روش برای توسعه توان انفجاری معرفی شده است. مشکل موجود در این زمینه، عدم وجود دستورالعمل های کمی دقیق برای تعیین شدت تمرینات پلایومتریک است. وجود این دستورالعمل ها نه تنها پیشرفت تمرینی را بهینه می کند، بلکه احتمال آسیب ورزشکار را نیز بسیار کاهش می دهد.هدف پژوهش حاضر تعیین ارتفاع مناسب مانع برای ده پرش متوالی جفت پا در تمرینات پلایومتریک می باشد. نمونه شامل 78 داوطلب دانشجو بود. این تعداد شامل 45 دختر (با میانگین قد 05/0 ± 65/1 سانتیمتر و وزن 4/6 ± 0/56 کیلوگرم) و 36 پسر (با میانگین قد 06/0 ± 77/1 سانتیمتر و وزن 3/7 ± 8/68 کیلوگرم) بود. آزمودنی ها دو آزمون پرش ارتفاع از روی مانع با نام های "پرش جفت بیشینه یک تکرار (1rmj)" و "پرش جفت بیشینه ده تکرار متوالی (10rmj)" را اجرا کردند. این آزمون ها در دو جلسه جداگانه به فاصله زمانی حداقل 48 ساعت به انجام رسیدند. با توجه به میزان افت ارتفاع پرش ده تکرار نسبت به پرش یک تکرار، تحلیل آماری نشان داد که سه گروه از افراد به نام گروه 15 سانتیمتر و کمتر، گروه 20 تا 25 سانتیمتر، و گروه 30 سانتیمتر و بیشتر وجود داشتند. ضرایب همبستگی بین ویژگی های آنتروپومتریک و دیگر اندازه گیری ها در این پژوهش نشان داد که بهترین همبستگی بین ارتفاع پرش یک تکرار و پرش ده تکرار وجود دارد. همچنین مشخص شد که در 59 درصد موارد می توان به درستی ارتفاع پرش ده تکرار را از روی ارتفاع پرش یک تکرار پیش بینی کرد. علاوه بر این، معادله ای برای پیش بینی ارتفاع مناسب 10rmj از روی 1rmj به دست آمد. طبق یافته های این پژوهش، میزان افت ارتفاع در پرش ده تکرار نسبت به پرش یک تکرار بین 10 تا 35 سانتیمتر در افراد مختلف متغیر است. بهترین پیش بینی کننده میزان افت در "ده پرش متوالی"، همان "پرش بیشینه یک تکرار" است. به طوری که هر چه ارتفاع پرش یک تکرار بیشتر باشد، مقدار افت ارتفاع در پرش ده تکرار نیز بیشتر خواهد بود. به هر حال، متغیرهای دیگری نیز ممکن است در این میان دخیل باشند. در این پژوهش نشان داده شد که هیچ ارتباطی بین اندازه های آنتروپومتریک و ارتفاع پرش وجود ندارد. احتمال دارد تکنیک پرش که تعیین کننده میزان انرژی مصرفی در هر پرش است، در این بین اهمیت داشته باشد. با توجه به الگوی برآمده از پژوهش حاضر، احتمالا می توان برای وهله های تمرینی با تعداد پرش های متفاوت از 10تکرار نیز اقدام به تعیین ارتفاع مانع نمود.

هدف: به دلیل تغییر در شیوه زندگی، چاقی در دوران کودکی یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع چاقی و ارتباط آن با فاکتورهای شیوه زندگی در ? ساله بود. - کودکان فعال و غیر فعال ?? ? ساله نجف آبادی صورت گرفت. قد و وزن به روش استاندارد - روش: این مطالعه مقطعی بر روی ??? نفر از کودکان ?? اندازه گیری و فعالیت جسمانی، تغذیه و وضعیت اقتصادی- اجتماعی با استفاده از پرسش نامه های دارای روایی تعیین cdc برای سن و جنس در مقایسه با صدک های استاندارد 2000 (bmi) گردید. چاقی بر اساس معیار نمایه توده بدنی ارزیابی گردید. ?? % به دست آمد، در کودکان فعال میزان شیوع چاقی به / ?% و ? / نتایج: میزان شیوع چاقی و اضافه وزن به طور کلی ? طور معنی داری کمتر از شیوع چاقی در کودکان غیر فعال بود. شیوع چاقی در کودکان با سطح فعالیت جسمانی در ورزش و اوقات فراغت رابطه معنی داری داشت، با مصرف سبزیجات همبستگی منفی و با مصرف نوشیدنی های شیرین و غذای آماده همبستگی مثبت داشت و در نهایت با وضعیت اقتصادی- اجتماعی ارتباط معنی داری نداشت. بحث و نتیجه گیری: میزان شیوع چاقی با سطح فعالیت و نوع تغذیه ارتباط دارد و گویای این موضوع می باشد که اجرای برنامه های مداخله ای برای کنترل الگوهای تغذیه ای و فعالیتی ضروری بنظر می رسد. واژه های کلیدی: چاقی، اضافه وزن، نمایه توده بدنی، فاکتورهای شیوه زندگی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثرات سه نوع تمرین استقامتی وامانده ساز (e)، مقاومتی شدید (r) و ترکیبی(c) بر میزان ترشح هورمون رشد(gh) مردان فعال بود. بدین منظور 15 مرد جوان فعال و سالم (با میانگین± انحراف معیار سن 1.60±23 سال، قد 3.75±174 سانتی متر، وزن 8.74±69 کیلوگرم) بصورت در دسترس انتخاب شدند.آزمودنی ها، هر یک از سه نوع تمرین را در سه روز مختلف با فاصله زمانی 7 روز در زمان یکسانی از روز اجرا کردند. نمونه های خونی آزمودنی ها قبل، بلافاصله و20 دقیقه بعد از تمرین گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش اندازه های تکراری(repeated measure)، تحلیل واریانس (آنوا) و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. همچنین، سطح معنی داری 05/0>p در نظر گرفته شد. بر اساس یافته های این پژوهش میزان ترشح gh، بلافاصله و 20 دقیقه بعد از تمرینات eوc و بلافاصله بعد از تمرینr نسبت به مقادیر پیش از تمرین افزایش معنی داری نشان داد. در حالی که میزان ترشح gh،20 دقیقه بعد از تمرینr افزایش معنی داری نداشت. همچنین، تفاوت معناداری از نظر مقدار gh بین تمرین هایr با c و r با e در نقطه های زمانی بلافاصله بعداز تمرین و 20 دقیقه پس از تمرین مشاهده شد. درمجموع، بر اساس نتایج پژوهش حاضر چنین استنباط می شود که غلظت gh افراد فعال تحت تاثیر نوع فعالیت قرار گرفته و نسبت به انواع مختلف تمرین پاسخ ویژه ای نشان می دهد.

هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثر سه نوع تمرین استقامتی وامانده ساز (e)، مقاومتی شدید (r) و ترکیبی (c) بر روی میزان شاخص های بیوشیمیایی ویژه سلول های قلبی ( ck-mb و ctnt ) مردان فعال میباشد. 15 مرد جوان فعال و سالم (با میانگین سن 1.60±23 سال، قد 3.75±173.93 متر، وزن 8.74±69 کیلوگرم و vo2 max 1.87±51.48 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) بصورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها سه نوع تمرین را در سه روز مختلف با فاصله زمانی 7 روز در میان در پژوهش اجرا کردند. نمونه های خونی قبل و بلافاصله بعد از تمرین گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از t زوجی و آنوا (تحلیل واریانس) استفاده شد (p?0.01). میزان ck-mb بلافاصله بعد از هر سه نوع تمرین نسبت به مقادیر پیش از تمرین افزایش معناداری یافت اما بین میزان آن بعد از یک جلسه تمرین مقاومتی, استقامتی و ترکیبی تفاوت معنی داری وجود نداشت. میزان ctnt بعد از هرسه نوع تمرین (e ,r ,c) افزایش معناداری نداشت اما میزان آن پس از تمرین استقامتی و ترکیبی بیش از میزان آن پس از تمرین مقاومتی بود، در حالیکه میزان آن پس از تمرین های استقامتی و ترکیبی تفاوت معناداری نداشت. شاخص های بیوشیمیایی ویژه سلول های قلبی عواملی هستند که در تشخیص آسیب بافت قلب و نیز برای تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد استفاده میشود. نتایج این پژوهش نشان داد که علی رغم افزایش مقادیر ck-mb که ممکن است ناشی از ماهیت تمرین ها و آسیب عضله به دلیل فعالیت شدید عضلانی در این تمرین ها باشد، اجرای سه نوع تمرین استقامتی وامانده ساز، مقاومتی شدید و ترکیبی به تغییرات معناداری در میزان ctnt مردان فعال منجر نمیشود لذا نمیتواند آسیب قلبی به دنبال داشته باشد.

هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر تمرینات منتخب پیلاتس بر برخی عوامل فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی زنان غیرورزشکار دارای اضافه وزن بود. بدین منظور 30 نفر از دختران دانشجوی غیرورزشکار دارای اضافه وزن برای شرکت در تحقیق داوطلب شدند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت در تمرینات پیلاتس شرکت کردند. گروه کنترل تمرین خاصی را انجام ندادند و به همان روند قبل از تحقیق خود ادامه دادند. قبل و بعد از دوره ی تمرینی ویژگی هایی شامل: وزن، شاخص توده بدنی، درصد چربی (ضخامت چربی زیر پوستی ? ناحیه: سه سربازو، شکم، فوق خاصره، ران)، وزن چربی، وزن بدون چربی، محیط کمر، توان هوازی، فشارخون سیستول و دیاستول در زمان استراحت، قدرت دست برتر، استقامت عضلانی شکم و انعطاف پذیری (بشین و برس و خیزتنه) اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل کوواریانس و آزمون t وابسته استفاده گردید. نتایج نشان داد که درصد چربی، وزن چربی بدن و محیط کمر در گروه تجربی پس از دوره ی تمرینی به طور معنی داری کاهش یافته بود (0?/0>p). هم چنین توان هوازی، استقامت عضلات شکم، انعطاف پذیری (بشین و برس و خیزتنه) و قدرت دست برتر گروه تجربی به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (0?/0>p). وزن کل بدن، شاخص توده بدنی، وزن بدون چربی و فشارخون سیستول و دیاستول گروه تجربی تفاوت معنی داری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد (0?/0<p). با توجه به نتایج بدست آمده، به نظر می رسد که انجام تمرینات منتخب پیلاتس به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت، می تواند موجب کاهش معنی داری در درصد چربی، وزن چربی و محیط کمر و افزایش معنی داری در انعطاف پذیری، استقامت عضلانی شکم، قدرت دست برتر و توان هوازی زنان غیرورزشکار دارای اضافه وزن گردد، اما تغییرات معنی داری در وزن کل بدن، وزن بدون چربی، شاخص توده بدنی و فشارخون سیستول و دیاستول استراحت به دنبال این تمرینات ایجاد نمی شود.

الف . موضوع و طرح مسئله (اهمیت موضوع و هدف) : این تحقیق بر شاهکار جرج گردون لرد بایرن تمرکز دارد که در ایران کمتر به آن پرداخته شده است، و می کوشد تا پاسخ های بایرن به نهاد های اجتماعی-فرهنگی سلطه گر، چگونگی مقاومت بایرن در برابر این نهادها، و چگونگی هماهنگی بایرن با آنها را بحث و بررسی کند. ب. مبانی نظری شامل مرور مختصری از منابع، چارچوب نظری و پرسش ها و فرضیه ها : نگاه بایرن به نهاد های ادبی، دینی، و قدرت های سیاسی بررسی شده است، تا موضع بحث برانگیز شاعر در برخورد با ابن نهاد های سلطه گر در دن ژوان نمایان گردد. با اینکه بایرن چهره ای انقلابی بود که از انواع قدرت های ستمگر ابراز تنفر می کرد و از آنها دوری می جست، در بعضی موارد در برابر این قدرت ها سر تعظیم فرود می آورد. این موضوع را می توان با نمایاندن او به عنوان شاعری در دام افتاده که هیچ راهی برای فرار از بافت گفتمان غالب نمی یابد، توجیه کرد. نویسندگان بزرگ گذشته، که سنت های ادبی آنان هنوز توسط هم عصران بایرن احیا می شد، اسطوره و مفهوم قهرمان پروری مربوط به آن، شاعران رمانتیک و گونه های شعری آنها، شخصیت های مذهبی، احزاب سیاسی و راه و رسمشان، حکومت بریتانیا، ایتالیا، منتقدان ادبی که شاعر را به جامعه پیوند می دادند، از جمله موضوعاتی هستند که بایرن در منظومه بلند خود به آنها پرداخته است. علیرغم اینکه بایرن و علیه جو ظالمانه سیاسی حاکم بر انگلستان طغیان کرده بود، در دن ژوان به خدمت برخی سیاست های ظالمانه در می آید. نحوه برخورد او با روش حاکم بر شرق شناسی و نمایش او از امپراطوری عثمانی و یونان، نمونه هایی از هم آوایی بایرن با گفتمان معاصر خود است، که در آنها به شیوه نادرستی آفات سیاسی انگلستان را به شرق فرا می فکند. در دن ژوان سر خوردگی جهان پس از انقلاب فرانسه بازنمایی شده است. ضدیت با مسیحیت، کفر و تمسخر بخش بزرگی از واکنش بایرن را به نهاد دین که به عنوان ابزاری سیاسی-اجتماعی که برای کنترل رفتار مردم عمل می کرد، تشکیل می دهد. پ. روش تحقیق شامل تعریف مفاهیم، روش تحقیق، جامعه مورد تحقیق، نمونه گیری و روش های نمونه گیری، ابزار اندازه گیری، نحوه اجرای آن، شیوه گردآوری و تجزیه و تحلیل داده ها: مفهوم سلطه در بافت اثر بررسی شده است، به گونه ای که نگاه شاعر در هر جامعه ای که به آن وارد می شود و تعریف او از سلطه در آن بافت معرفی شده اند. تعریف بایرن از رمانتیسیسم و تفاوت او با تعریف هم عصرانش از این سبک ارایه شده است. دانش شرق شناسی به نمایاندن شرق از دیدگاه غرب می پردازد. رابطه? شاعر با سبک های نمایاندن شرق در اوایل قرن نوزدهم تحلیل شده است. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای بود. متن شعر با استفاده از داده های جمع آوری شده از کتاب ها و مقالات تحلیل شده است.به دلیل ماهیت کتابخانه ای تحقیق، جامعه مورد تحقیق، نمونه گیری، روش های نمونه گیری، و ابزار اندازه گیری برای آن تعریف نشده اند. ت . یافته های تحقیق: بایرن در عین مخالفت و سرپیچی از نهاد های اجتماعی سلطه گر به آنها وابسته است و خود در خدمت آنها در می آید. شیوه شعری او با وجود تفاوت هایی که با شاعران گذشته و هم عصرانش دارد، در بسیاری موارد با آنها اشتراکات فراوان دارد. همچنین در زمینه شرق شناسی بایرن قادر نیست از متون و گفتمان های دوره خود قدمی فراتر گذارد. ث. نتیجه گیری و پیشنهادات : در زمینه دانش شرق شناسی و ارتباط آن با اثر بایرن نکات زیادی نا گفته مانده اند و بسیاری از منتقدان غربی او این موارد را به توجه به دیدگاه ها و گفتمان غربی تفسیر کرده اند. جای منتقدین شرقی در نوشته های دانشگاهی در این زمینه خالی است.

اتخاذ اثر پست مدرنیسیتی فرا تاریخ به این منظور بوده است که این دو درام تاریخی را با ایده های موجود در راستای تاریخ نگاری پست مدرنیستی منطبق سازد. با ایجاد گسیختگی در روایت تاریخ، امر متعالی تاریخی بنا به هیدن وایت فراهم می آید که در هر دو نویسنده وجود داشته است. نظریات هیدن وایت در مورد اعمال ملاحظات زبانشناختی، ایدئولوژیکی و زیبایی شناختی در نگارش تاریخ توسط شیلر و بیلی در درام تاریخی شان اتخاذ شده است تا به عنوان نوعی متن آگاهانه مبدل شوند که در آن احتمالات بیشتری در روایت تاریخ جای می گیرد.

سیستم آموزشی و مسیحیت به عنوان دو ابزار ایدئولوژی برای به استعمار کشیدن مردم مورد استفاده قرار می گیرند. چینوا آچب، نویسنده ی پسااستعمارآفریقایی، در جریان رمان های خود نحوه ی ورود این ابزار را به کشور آفریقا، تاثیر گذاشتن آن بر ذهن و زندگی مردم و نابودی دین و باورهای مردم آفریقا را به تصویر می کشد. این تحقیق خوانشی پسا استعماری از دو رمان نو لانگر ات ایز و ارو آو گاد و بررسی این دو ابزار ایدئولژیک در این دو رمان است.

عصر روشنگری زمان شکل گیری ایده های مدرن تربیتی- آموزشی بود اما تاکید بیش از اندازه ی دوشاخه مهم فلسفی زمان یعنی عقل گرایی و حس گرایی بر دقت و وضوح، انسان عصر روشنگری را نسبت به دیگر تواناییهایش نابینا کرده و موجب به وجود آمدن افرادی تک بعدی شد که افتخارعقلانیتشان، تاکید شان بر تجربه فردی، به مبارزه طلبیدن منطق نیاکانشان وافسون زدایی شان از دنیا وتمام آنچه با حواس پنجگانه قابل درک نبوده و یا در محدوده ی عقل انسانی نمیگنجید، تمام این افتخارات روشنگرایانه و بسیاری دیگر که در مقابل آنچه تاریکی قرون وسطایی مینامید، نتیجه ای معکوس داشت و به انقلابی غیرعقلانی درست در مرکز روشنگری یعنی فرانسه منجر شد. ژان ژاک روسو، رهبر سیاسی و تربیتی عصر روشنگری و در عین حال اولین منتقد آن، کتاب خود امیل یا درباره ی تعلیم و تربیت را در حالی نوشت که طرفدارانش با وسواس کامل در صدد به کارگیری دقیق آموزشهای او بودند ولی نسل بعد یعنی رمانتیکها و در راس آن ادموند برک و بعد ویلیام وردذورث این کتاب را که بعدا به عنوان بیانیه ی تعلیم و تربیت روشنگری مشخص شد، آماج انتقاد خود قرار دادند. ویلیام وردذورث که با شیوه ی روشنگری تعلیم دیده و بزرگ شده بود در ابتدا مجذوب ایده های نوین روسو میشود ولی بعدا با تغییر موضع سیاسی و به تبع آن تربیتی خود از نظریات سیاسی-تربیتی ادموند برک طرفداری میکند.این پایان نامه تلاشی است برای روشن کردن اهمیت تعلیم و تربیت رمانتیک و دستاوردهای آن، همچنین بر آن است تا شکل گیری ایده های تربیتی وردزورث را از آغاز اولین نسخه ی 1805 تا نسخه ی 1850 "پریلود" بررسی کند.

تحلیل تکنیکی– تاکتیکی فعالیت رقابت کنندگان یکی از روش های توسعه ورزش مدرن کاراته است. هدف از تحقیق حاضر تحلیل تکنیکی- تاکتیکی کسب امتیازات مردان نخبه کاراته ی جهان بود. آزمودنی های تحقیق شامل 14 کومیته کای مرد حاضر در فینال مسابقات قهرمانی جهان در تمپر فنلاند در سال 2006 میلادی بودند. اعمال امتیازی از طریق 3 روش پایه ی امتیازگیری(حمله، حمله در حمله، و ضدحمله)، و تکنیک های امتیازگیری موجود در کومیته، و منطبق با قوانین داوری مورد تحلیل قرار گرفتند. جهت تحلیل دقیق هر مسابقه، فیلم ضبط شده آن به دفعات توسط نرم افزار کوئینتیک به صورت آهسته و حتی تصویر به تصویر مورد بازنگری قرار گرفت. برای ثبت اطلاعات از فرم مخصوصی استفاده شد که به تایید 2 متخصص سنجش و 15 مربی تیم ملی رسیده بود. نتایج این تحقیق نشان داد که اجرای تکنیک های امتیازی در حمله(6/61%) بطور معناداری از ضدحمله(6/19%) و حمله در حمله(6/18%) بیشتر بود. تکنیک های ترکیبی(7/36%)، گیاکوزوکی جودان(1/18%)، و گیاکوزوکی چودان(7/7%) بطور معناداری(000/0=،p 984/292= ) بیشتر از سایر تکنیک ها بکار برده شدند، ضمن آنکه گیاکوزوکی چودان موفق ترین(33%) و کیزامی زوکی(6/0ثانیه)، سریع ترین تکنیک ها بودند. میانگین زمان کلی اجرای تکنیک 3/15 ثانیه بود. ناحیه ی صورت (66%) رایج ترین ناحیه مورد هجوم و دست(5/69%)، رایج ترین عضو بکارگیری شده بدن در اجرای تکنیک بودند. اجرای تکنیک در فشار بینابین (9/35%)، بعنوان بیشترین نوع فشار غالب؛ مرکز تاتامی(7/57%)، بعنوان مهم ترین محدوده ی حرکتی اجرای تکنیک؛ فاصله ی متوسط(39%)، بعنوان شایع ترین نوع فاصله از حریف؛ یوری آشی فوروارد(47%) رایج ترین روش نزدیک شدن به حریف؛ گارد میانی باز(7/36%) و گارد میانی بسته (2/29%)به ترتیب رایج ترین گارد حمله و دفاع بودند. یافته های این تحقیق می تواند در طراحی و برنامه ریزی تمرینات آماده سازی کاراته کاران لحاظ شده و نقش اساسی در موفقیت آینده آن ها داشته باشد. واژگان کلیدی: کاراته، کومیته، تکنیک، تاکتیک، مسابقات جهانی.

هدف از این مطالعه توصیف ویژگی های آنتروپومتریکی، فیزیولوژیکی و عملکردی بازیکنان نخبه ی بدمینتون بود. به همین منظور 34 بازیکن بدمینتون زن شرکت کننده در لیگ برتر باشگاه های ایران (1/3±3/21سال) به عنوان نمونه های آماری تحقیق انتخاب شدند. آزمودنی ها ابتدا مورد ارزیابی های آنتروپومتریکی (قد، وزن، درصد چربی) قرار گرفته وسپس ویژگی های آمادگی جسمانی نظیر قدرت، استقامت عضلانی، انعطاف پذیری، توان انفجاری، چابکی و سرعت آندازه گیری شد. در یک روز جداگانه، آزمون میدانی شاتل ران به منظور سنجش توسط آزمودنی ها اجرا شد. برای برآورد عملکرد، از دستگاه ویژه محقق ساخته ای که شامل ? لامپ متصل به یک کیت الکترونیکی برنامه ریزی شده است، استفاده شد. این لامپ ها در فواصل معینی از زمین بدمینتون، بر روی پایه های چوبی نصب شدند. بازیکنان به روش تکنیکی به سمت فلش های روشن لامپ ها دویده و به توپ های نصب شده در بالای این لامپ ها ضربه زدند، تا جائی که به واماندگی رسیدند. در نهایت عملکرد هر بازیکن با اندازه گیری ضربان قلب، لاکتات خون و تعداد لامپ های لمس شده، از طریق این آزمون به صورت کمی تخمین زده شد. نتایج به دست آمده از این مطالعه از قرار زیر است: قد cm9/3 6/165، وزن kg 9/7 ± 7/56 ، درصد چربی بدن0/4 ± 8/15?، توده ی بدون چربی kg 8 /5 ± 2/48، حداکثر اکسیژن مصرفی ml.kg-1.min-1 9/5± 4/43، پرش عمودی cm5/5± 8/38، قدرت پنجه n 08/40±86/311، شنا 10 ± 39 تکرار در یک دقیقه، دراز و نشست 15 ± 77 تکرار در دو دقیقه، انعطاف شانه cm 9/15± 1/44، چابکیs 8/0 ± 32/13, دوی سرعت 2 و 6 متر رو به جلو به ترتیب 08/0± 67/0، 1/0±54/1 ثانیه، دوی سرعت 2 و 6 متر رو به عقب به ترتیب 09/ 0 ±88/0، 2/0 ± 06/2 ثانیه. ارتباط معناداری بین رنکینگ تست میدانی و نتایج مسابقه بازیکنان مشاهده نشد. اگرچه درصد چربی، انعطاف پذیری و استقامت عضلانی این بازیکنان مشابه بازیکنان دیگر کشورها بود، ولی در بعضی از متغیرها مانند توان انفجاری، چابکی، توان هوازی و سرعت نیز ضعف مشاهده شد. هم چنین با توجه به عملکرد ضعیف آزمودنی ها (آستانه لاکتات پائین و طی کردن سطوح پایینی از آزمون) طراحی تمریناتی با شدت آستانه لاکتات برای این بازیکنان، مفید به نظر می رسد.

بیماریهای روماتیسمی شامل طیف وسیعی از اختلالات سیستمیک و عضلانی اسکلتی است که موجب گرفتاری مفاصل و بافتهای اطراف می شود. این بیماری به سیستم ایمنی خودکار بدن مربوط می شود. سفتی، تورم، حساسیت و دردناکی مفاصل از جمله علایم این بیماری می باشد. با توجه به تاثیر انکارناپذیر ورزش و فعالیت بدنی در بهبود وضعیت عضلانی_ اسکلتی و بهبود فرایند توانبخشی بیماران و با توجه به ویژگی های مثبت آب و فعالیتهای ورزش در آب، بر آن شدیم تا تاثیر فعالیتهای ورزشی در آب عمیق را بر متغیر های موجود بررسی نمائیم. بنابراین از بیماران زن مبتلا به آرتریت روماتوئید واقع در مراکز درمانی استان اصفهان دعوت شد که در این پژوهش 12 هفته ای شرکت کنند. سی بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید در دو گروه تجربی و کنترل سازماندهی شدند. گروه تجربی طی 12 هفته در قسمت عمیق استخر و با درجه حرارت 28 درجه سانتی گراد آب، به تمرینات ورزش در آب عمیق پرداختند.با اندازه گیری متغیرهای مورد بررسی (شدت درد، دامنه حرکتی مفاصل مورد شیوع، خشکی صبحگاهی، تست سرعت رسوب گلبولی (esr)، قدرت گریپ، و متوسط زمان لازم برای 15 متر قدم زدن) قبل و بعد از طی مدت پژوهش،نتایج زیر حاصل شد. نتایج نشان داد که تاثیر ورزش در آب عمیق بر تمامی ویژگی های مورد بررسی معنی دار بوده است (p<0/05). از نتایج این تحقیق می توان چنین نتیجه گیری نمود که ورزش در آب میتواند یک روش بسیار مناسب و سودمند در جهت کاهش عوامل و عوارض مربوط به بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و حتی سایر آسیبها و بیماریهای روماتیسمی قلمداد شود. و میتوان به عنوان یک روش کمک درمانی همراه با سایر شیوه های درمان تجویز شده ، در جهت سالم سازی جسمانی و روانی بیماران سود جست.

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر یک دوره مصرف کراتین بر ترکیب بدنی، توان بی هوازی و استقامت عضلانی کشتی گیران نخبه بود. بدین منظور 13 نفر از کشتی گیران نخبه استان اصفهان (با میانگین سنی 91/2±09/21 سال، قد 97/3±63/175 سانتیمتر و وزن 63/10±12/80 کیلو گرم ) در قالب طرح نیمه تجربی تصادفی به دو گروه تجربی (7n=) و کنترل (6n=) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 5 روز، روزانه 20 گرم و سپس به مدت 25 روز، روزانه 5 گرم مکمل کراتین مصرف نمودند ، درحالیکه گروه کنترل به همین مدت و میزان، شبه دارو مصرف کردند. اندازه گیری فاکتورهایی نظیر وزن، درصد چربی (ضخامت چربی زیر پوست سه ناحیه شکمی، سه سر بازویی وفوق خاصره)، وزن چربی، وزن بدون چربی، توان بی هوازی بالا تنه و پایین تنه، استقامت عضلانی عضلات شکمی (دراز و نشست) و استقامت عضلانی عضلات کمربند شانه ای (شنا)، در سه مرحله ( پیش آزمون، پس از 5 روز و پس از 30 روز ) انجام شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد که مصرف روزانه 20 گرم مکمل کراتین به مدت 5 روز (بارگیری)، باعث افزایش معنادار در وزن، وزن بدون چربی و توان بی هوازی بالاتنه گردید (05/0<?) و تغییر معناداری در درصد چربی، وزن چربی، توان بی هوازی پایین تنه و استقامت عضلانی عضلات شکمی و کمربند شانه ای مشاهده نگردید (05/0>?). مصرف روزانه 5 گرم مکمل کراتین به مدت 25 روز(نگهداری) باعث تغییر معنادار در هیچ یک از فاکتورهای مورد مطالعه نسبت به دوره بارگیری نشد (05/0>?). با توجه به نتایج بدست آمده، به نظر می رسد بارگیری کراتین موجب افزایش معنادار در وزن، وزن بدون چربی و توان بی هوازی بالاتنه کشتی گیران نخبه می گردد و دوره نگهداری اگرچه باعث افزایش معنادار این متغیر ها نمی شود، ولی حفظ تغییرات در دوره بارگیری را سبب می گردد.

زمینه: بر اساس گزارش های جهانی، برای حدود 10 تا 15 درصد از کودکان و نوجوانان، ورزش موجب بروز آسم می-شود. این مشکل با نام آسم ورزشی شناخته شده است. برای این افراد، ورزش مضر نیست، بلکه نیازی غیر قابل انکار و در حد سایر افراد جامعه است. بهرحال، افراد مبتلا برای ورزش نیاز به رعایت تمهیدات خاصی هستند که بی توجهی به آنها ممکن است مانع از ورزش آنها شود. در ایران، در مورد سبک های تشخیصی آسم ورزشی و میزان شیوع آن در مدارس مطالعات کمی وجود دارد. در کشورهای پیشرفته صنعتی مشکل آسم ورزشی چنان کنترل شده که در حدود 10 درصد از قهرمانان المپیک آنها مبتلا به آسم ورزشی هستند. هدف: در این تحقیق، برای مدارس یک شهر خوش آب و هوای کشور، میزان شیوع آسم و آسم ناشی از ورزش با روش-های مختلف تشخیصی آزمایشگاهی و میدانی مطالعه و مقایسه شده است. روش: مطالعه از نوع گذشته نگر و اکتشافی است. در بهار 1389، کل دانش آموزان شهر بویین و میاندشت مشتمل بر 2015 نفر بودند. به روش خوشه ای تصادفی، تعداد 133 دانش آموز پسر و 153 دانش آموز دختر از پایه های تحصیلی چهارم ابتدایی، اول و سوم راهنمایی، و دوم و چهارم دبیرستان انتخاب شدند. در گام یک تحقیق، مبتلایان احتمالی به آسم توسط پرسشنام? issac شناسایی شدند. در گام دو، مبتلایان احتمالی به آسم و آسم ناشی از ورزش توسط اسپیرومتری شناسایی شدند. در گام سه، مبتلایان احتمالی به آسم ناشی از ورزش توسط پیک فلومتری شناسایی شدند. به این منظور، در یک جلسه ورزشی سه اقدام انجام گرفت: 1. انجام آزمون پیک فلومتری، 2. انجام یک فعالیت ورزشی استاندارد، و 3. انجام مجدد پیک فلومتری 10 و 15 دقیقه پس از پایان فعالیت ورزشی. فعالیت ورزشی شامل 10 دقیقه گرم کردن و 8 تا 10 دقیقه دویدن با ریتم آزمون شاتل ران بود. در مطالعه تعقیبی، 9 نفر از افرادی که مبتلا به آسم ناشی از ورزش بودند موافقت نمودند تا پس از مصرف داروی استنشاقی کرومولین سدیم مجدداً آزمون های مراحل دو و سه از آنها بعمل آید. نتایج: در دختران و پسران، متوسط قد و وزن به ترتیب برابر (10±156 در مقابل 17±161سانتیمتر) و (9/10±8/46 در مقابل 5/15±2/49 کیلوگرم) بود. میزان شیوع آسم، بر اساس پرسشنامه ایساک بیش تخمینی منطقی، و بر اساس اسپیرومتری بیش تخمینی غیر منطقی داشت. بر اساس پیک فلومتری، میزان شیوع آسم ناشی از ورزش در دختران 15 و در پسران 9 درصد بود. داروی استنشاقی کرومولین سدیم موجب بهبود عملکرد ورزشی مبتلایان به آسم ناشی از ورزش شد. بحث و نتیجه گیری: بیش تخمینی تشخیصی غیر منطقی اسپیرومتری، احتمالا نشان دهنده عدم تناسب معیارهای اروپایی برای جامعه ایرانی است. داه های ما نشان داد که fev1 و fvc دانش آموزان دختر و پسر ایرانی احتمالا 20 درصد کمتر از از آلمانی ها است. در پسران، شیوع آسم ورزشی در حد پایین نرخ جهانی یعنی 9 درصد بود. احتمالا خوش آب و هوا بودن منطقه و فراهم بودن شرایط فعالیت بدنی (در محیط تحصیلی و کارهای کشاورزی) برای پسران آمار را خوب نموده است. در دختران، شیوع آسم ورزشی در حد بالای نرخ جهانی یعنی 15 درصد بود. دلیل احتمالی آن است که در منطقه تحقیق امکانات ورزشی مدارس دخترانه بسیار محدود بود و آنها در جامعه نیز امکان انجام ورزش نداشتند. پیشنهاد می شود طی دو مرحله اقدام به شناسایی افراد در معرض خطر آسم ورزشی شود: غربال اولیه توسط پرسشنامه و یا پیک فلومتری در مدرسه، و سپس ارجاع افراد مشکوک به یک مرکز تخصص تنفسی کودکان و نوجوانان برای تشخیص نهایی. کلید واژه ها: آسم ناشی از ورزش، آسم، اسپیرومتری، پیک فلومتری، پرسشنامه ایساک، دانش آموز.

دیابت ملیتوس از مهم ترین بیماریهای متابولیک و ششمین علت مرگ و میر در جهان بشمار میرود.شواهد نشان می دهد فعالیت بدنی آثار چشمگیری در جلوگیری از وقوع این بیماری دارد.هدف از این تحقیق تاثیر12هفته تمرینات منتخب یوگا، به عنوان شکلی از فعالیت بدنی، بر عوامل خطرزا در بیماران زن مبتلا به دیابت نوع دوم می باشد. تعداد 26 نفر زن مبتلا به دیابت نوع دوم با دامنه سنی ( 60-45 سال ) ، وزن ( 91-60 کیلوگرم ) و قد ( 172-142سانتیمتر) انتخاب و به طور هدفدار در دو گروه تجربی (16=n) و کنترل (10= n) گمارده شدند. برنامه تمرینی گروه تجربی شامل 75 دقیقه تمرینات یوگا، هفته ای3 جلسه به مدت 12 هفته به طول انجامید. در ضمن رژیم غذایی ومسائل روانشناختی آزمودنی ها نیز کنترل می شد. متغیر های اندازه گیری شده در این تحقیق شامل ترکیب بدنی (وزن، درصد چربی، شاخص توده بدن، نسبت دور کمر به لگن) و نیمرخ لیپیدی (hdl-c- ldl-c- tg- tc)، سطوح گلوکز، لپتین، انسولین، فشارخون و ضربان قلب استراحت بود. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی t- test) تفاضل میانگین های گروههای مستقل) استفاده گردید. سطح معناداری برای همه آزمون ها 05/0 p? در نظر گرفته شد. نتایج آزمون، تفاوت معناداری را در گلوکز خون، انسولین، تری گلیسرید، فشار خون و ضربان قلب استراحت بین گروه کنترل و تجربی نشان داد ، در حالیکه در ترکیب بدنی ، نیمرخ لیپیدی و لپتین تفاوت معناداری مشاهده نشد. بر اساس نتایج این تحقیق می توان اظهار داشت با توجه به اینکه یوگا یک روش غیردارویی و غیرتهاجمی و کم هزینه درارتقاءکیفیت زندگی بوده و به خوبی توسط همه فرهنگ ها و گروههای اقتصادی واجتماعی پذیرفته شده است به نظر می رسد که بیماران مبتلا به دیابت نوع دو با رعایت کامل رژیم غذایی می توانند از این نوع ورزش به منظور کاهش قند خون و مقابله با عوامل استرس زا استفاده کنند.

نایپل در اثر اول ادعا می کند هیچ یک از مسلمانان چهار کشور نامبرده اصالتا مسلمان نبوده و جزو نوکیشان محسوب می شوند. اما این نوکیشی حاصلی جز قطع ارتباط آنها با ریشه و تاریخ خود نداشته است. چرا که به عقیده نایپل اسلام از آنها خواسته از تعلقات و هویت ملی خود فاصله بگیرند. شیوه ی نقدی که برای تشریح آثار مذکور اتخاذ شده است، عمدتاً بر اساس نظریات و دیدگاه های مطرح شده در اثر کلاسیک و بسیار بحث برانگیز ادوارد سعید با نام "شرق شناسی" (1978) بنا نهاده شده است. "شرق شناسی" اختصاراً به معنی نگرش غالب در میان روشنفکران و صاحب نظران غربی نسبت به شرق و بویژه شرق مسلمان است. سعید بر این عقیده است است که خاورشناسان به صورت کوتاه بینانه و تحریف شده به شرق نگاه می کنند و این تصور در طی سال ها به وسیله تکرار و تصویر نمایی های بی شمار از آن چه که آنان ادعا می کنند فرهنگ، تاریخ و هویت شرقی است، ساخته، پرداخته و تقویت شده است. به عقیده سعید، شرقی که در آثار خاور شناسان منعکس و معرفی می شود، ساختاری مصنوعی است که بیشتر به افسانه شبیه است تا واقعیت موجود. سعید بر این باور است که ظهور و بروز این افسانه در آثار هنری، سیاسی، فلسفی، زبانشناختی و غیره موجب تداوم و تقویت آن می شود و بر اثر تکرار، شکلی باور پذیر و ملموس تر به خود می گیرد. شرقی که در آثار شرق شناسان نمایش داده می شود منطقه ای دور، بیگانه و مرموز است که به طور ذاتی با غرب متفاوت است. همچنین شرقی ها دارای ویژگی های خاصی هستند که آنان را از ساکنان غرب متمایز می کند. از جمله این خصوصیات می توان به هوس رانی، ساده لوحی، بی منطقی، خشونت طلبی و عقب افتادگی اشاره کرد. این ویژگی ها همراه با دیگر بازتاب های نادرست از شرق و اهالی آن منجر به پیدایش افسانه ی غرب در مورد برتری خود و اهالی اش در مقایسه با شرق شده است. این رساله سعی دارد تا نحوه ی به تصویر کشیدن شرق توسط نایپل در سفرش به چهار کشور مسلمان نامبرده را با توجه به نظریات و دیدگاه های ادوارد سعید بررسی کند و با بررسی دقیق متن شواهدی مبنی بر پیروی نایپل از دیگر شرق شناسان غربی در بازتاب نادرست از شرق بیابد. حال آنکه در اثر میمیک مِن، با رویکردی کاملا نژادپرستانه به روایت داستان می پردازد و استعمار غرب را مسئول بحران موجود در زندگی رلف سینگ و دیگر مردان مقلدی چون او می داند.

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر 8 هفته تمرین مقاومتی بر میزان فاکتورهای میواستاتین و tgf-? سرمی در موش های صحرایی بود. به همین منظور تعداد 20 سر موش صحرایی نر بالغ 150-250 گرمی خریداری شده از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به صورت تصادفی به دوگروه کنترل وتمرین مقاومتی تقسیم شدند. گروه تمرین مقاومتی به مدت 8 هفته و هفته ای 5 جلسه روی نردبان مخصوص به ارتفاع 1 متر و 26 پله با حمل یک وزنه به میزان 30 درصد وزن بدن خود که به دم آنها بسته می شد، تمرینات خود را آغاز نمودند و این میزان صورت فزاینده در هفته آخر به 200 درصد وزن بدن حیوانات رسید. تمرینات شامل 3 نوبت 4 تکراری با 3 دقیقه استراحت بین نوبت ها بود. خونگیری از چشم موش ها توسط لوله های موئینه به عمل آمد و اندازه گیری میوستاتین و tgf-? هر دو با کیت الایزا انجام شد. نتایج آزمون t-test در گروه های مستقل نشان داد که سطوح سرمی میوستاتین در گروه تمرین مقاومتی به طور معنی دار(001/0=p) کاهش یافته است(مقاومتی= (mg/d)62/19± 82/71 در برابر کنترل= (mg/d)49/17 ± 86/105)، همچنین سطوح سرمی tgf-? در بین گروه مقاومتی و کنترل تفاوت معناداری نداشت(725/0= p) (مقاومتی=09/54 ± 48/153در برابر کنترل= 85/32 ± 62/160). در مجموع می توان نتیجه گرفت تمرین مقاومتی باعث افزایش قدرت و کاهش سطوح سرمی میوستاتین می شود و همچنین، هر چند سطوح سرمی tgf-? در گروه تمرینی تفاوت معنی داری با گروه کنترل نداشت ولی بطور کلی مقدار آن در گروه آزمایش بر اثر تمرین مقاومتی کاهش پیدا کرده بود.

چکیده مقدمه: سردرد میگرنی نوعی بیماریاست که به طورعموم درافراد، به ویژه زنان، ازشیوع بالایی برخورداربوده، منجربه آسیب های روانی بسیاری شده و برکیفیت زندگی آنان تأثیرمی گذارد. دراین میان پرداختن به یوگا به عنوان یک درمان مکمل یکی ازشیوه های رهایی ازاسترس و پرورش روح و جسم می باشد. دراین مطالعه، تأثیراین نوع تمرینات برشدت و تعداد درد، وکیفیت زندگی زنان مبتلا به میگرن مورد بررسی قرار گرفته است. روش: دراین تحقیق نیمه تجربی، 26بیمار مبتلا به میگرن رده سنی20 تا50 سال، به طورتصادفی در دوگروه تجربی (14بیمار)، وکنترل(12بیمار) قرارگرفتند.گروه کنترل تحت نظر پزشک متخصص، درمان های دارویی دریافت کرده وگروه تجربی، علاوه بر درمان های دارویی مشابه باگروه کنترل، به مدت 12هفته درتمرینات یوگا شرکت کردند. اطلاعات بیوگرافی، دارویی، سابقه بیماری، و تعداد و طول مدت سردرد بیماران بااستفاده از چک لیستی که توسط پزشک در اختیار آنان قرار گرفته بود، شدت درد با استفاده از پرسشنامه vas ،کیفیت زندگی این بیماران با استفاده ازپرسشنامه 6hit–، و میزان اکسید نیتریک خون آنان با استفاده از روش الایزا و توسط کیت های آزمایشگاهی، قبل وبعداز تمرینات، مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: براساس آزمون تحلیل کوواریانس وt-score، پس از12هفته تمرین، تعداد سردرد درگروه تجربی کاهش معنادار 46% (007/0p=)، شدت دردکاهش معنادار 3/31% (002/0p=)، وکیفیت زندگی افزایش معنادار 13% (001/0p=) را نشان دادند؛ این درحالی است که پس از این مدت، طول مدت سردرد با وجود کاهش، و میزان اکسید نیتریک خون بیماران با وجود افزایش، تغییرات معناداری را نشان ندادند. درگروه کنترل نیز ، تعداد، شدت، طول مدت سردرد، کیفیت زندگی، و میزان اکسید نیتریک خون تغییرات معناداری را نشان ندادند. نتیجه گیری: به نظر می رسد با توجه به یافته های تحقیق بتوان از تمرینات یوگا به عنوان یک روش درمانی مکمل در کنار سایر درمان های دیگر دربیماران مبتلا به میگرن به منظور بهبود سردرد و کیفیت زندگی آنان استفاده کرد.

هدف اصلی این تحقیق عبارت است از بررسی تأثیر 8 هفته تمرین ترکیبی قدرتی -استقامتی بر ترکیب بدنی، ویژگی های فیزیولوژیکی و عملکردی پاروزنان دختر دراگون بت. بدین منظور ?? نفر از پاروزنان دختر دراگون بت استان اصفهان به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و در دو گروه تجربی( پاروزنان راست? n=، پاروزنان چپ ? n=) و یک گروه کنترل (? n=) تقسیم شدند. پاروزنان چپ زن گروه تجربی، در طول ? هفته مرحله تمرینی علاوه بر تمرینات پاروزنی به انجام تمرینات قدرتی جبرانی و پاروزنان راست زن به انجام تمرینات قدرتی عادی پرداختند. در تمرینات قدرتی جبرانی ، حجم تمرینات سمت ضعیف تر بدن به میزان ??% بیشتر از سمت قوی تر بود. در طی این مرحله گروه کنترل فقط در تمرینات پاروزنی شرکت کردند. پیش آزمون ها و پس آزمونهای پژوهش قبل و بعد از دوره 8 هفته ای تمرینات ترکیبی اندازه گیری شد که شامل وزن، درصد چربی، توده بدون چربی، انعطاف پذیری پشت و شانه، توان بی هوازی پایین تنه ( وینگیت پا) و توان بی هوازی بالاتنه ( وینگیت دست) ، حد اکثر اکسیژن مصرفی، قدرت پنجه، یک تکرار بیشینه حرکات پرس سینه و پارو برای دست پاروزنی و عملکرد پاروزنی ??? متر روی ارگومتر دراگون بت بود. در تمرینات قدرتی جبرانی توسط پاروزنان چپ زن، حجم تمرینات سمت ضعیف تر بدن به میزان ??% بیشتر از سمت قویتر بود.داده های به دست آماده از طریق روش آماری کوآنووا و آزمون تعقیبی بنفرونی به منظور مقایسه تغییرات میانگین بین سه گروه تحلیل شده و نتایج به شرح زیر حاصل شد : در ویژگی های آنتروپومتریکی پاروزنان شامل وزن، درصد چربی و وزن بدون چربی پس از ? هفته تمرین ترکیبی تغییر معناداری در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد. انعطاف پذیر شانه و پشت (cm) پس از دوره تمرین ترکیبی تغییر معناداری پیدا نکرد. میانگین و حداکثر توان بی هوازی بالا تنه (w/bw) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل ( به ترتیب 40% و 20%) افزایش محسوسی پیدا کرد. همچنین میانگین توان بی هوازی پایین تنه در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری پیدا کرد ولی حداکثر توان بی هوازی پایین تنه تغییر معناداری پیدا نکرد. حداکثر اکسیژن مصرفی (ml/kg/min) پس از ? هفته تمرین ترکیبی در گروه تجربی راست زن 23% نسبت به گروه کنترل افزایش محسوسی پیدا کرد. قدرت پنجه در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل تغییر معناداری پیدا نکرد. یک تکرار بیشینه حرکات پرس سینه و پارو در هر دو گروه تجربی ( به ترتیب حدود 36% و 16% در راست زن ها و 29% و 23% در چپ زن ها ) نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری پیدا کرد، همچنین در گروه چپ زن ها نسبت به راست زن ها پس از ? هفته تمرینات قدرتی جبرانی که توسط پاروزنان چپ زن اجرا شد افزایش معناداری پیدا کرد. همچنین بهبود قابل ملاحظه ای در زمان پاروزنی 500 متر (ثانیه:دقیقه) در گروه های تجربی (5 /17% در راست زن ها و 5/19% در چپ زن ها ) نسبت به گروه کنترل پس از ? هفته تمرین ترکیبی حاصل شد. نتیجه گیری : تمرینات قدرتی به همراه تمرینات استقامتی می تواند سبب بهبود متغیر های فیزیولوژیکی و عملکردی پاروزنان دراگون بت شود . اگرچه تغییرات قدرت پاروزنان چپ پس از شرکت در تمرینات قدرتی جبرانی تفاوت معناداری با قدرت پاروزنان راست نشان نداد ولی میزان اختلاف قدرت و عملکرد پاروزنی چپ زنان و راست زنان پس از ? هفته تمرین ترکیبی کاهش یافت

مقدمه: اختلال بیش فعالی و کم توجهی از اختلالات شایع روانپزشکی اطفال می باشد که ورزش درمانی یکی از شیوه های درمانی این اختلال معرفی شده است. توجه در زمینه ی پیشگیری و درمان این اختلال در کودکان می تواند موجب ارتقاء بهداشت جامعه گردد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر فعالیت بدنی هوازی بر ترکیب بدنی، حداکثراکسیژن مصرفی و سطوح کاتکولامین های دانش آموزان پسر بیش فعال مقطع ابتدایی شهر اصفهان بود. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی و طرح تحقیق پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی مطالعه حاضر شامل دانش آموزان پسر بیش فعال مقطع ابتدایی شهر اصفهان در سال 91-1390 بود. بدین منظور تعداد 60 نفر دانش آموز پسر بیش فعال مقطع ابتدایی با استفاده از پرسشنامه ی تشخیصی کانرز انتخاب و به دو گروه مساوی کنترل (30 نفر) و تجربی (30 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه ی تمرینات هوازی به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه ی 45 دقیقه ای با شدت 80-60 درصد ضربان قلب ذخیره ی بیشینه شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل فقط پیگیری شدند و زندگی عادی خود را ادامه دادند. متغیرهای مورد بررسی شامل ترکیب بدنی، حداکثراکسیژن مصرفی و سطوح کاتکولامین ها به ترتیب با استفاده از کالیپر لانچ، دستگاه گازآنالایزر بر روی نوار گردان و نمونه ی خونی با استفاده از کیت bi-cat elisaقبل و بعد از دوره ی تمرین اندازه گیری شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون تحلیل واریانس ها با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: تفاوت معناداری در متغیرهای بدنی (از قبیل وزن، شاخص توده ی بدنی، درصد چربی) و ویژگی های فیزیولوژیکی (از قبیل؛ توان هوازی) و سطوح کاتاکولامین ها (از قبیل اپی نفرین و نوراپی نفرین) بین پیش آزمون و پس آزمون گروه های تجربی مشاهده شد (05/0p?). در مقایسه با گروه کنترل، تغییرات مطلوبی در اکسیژن مصرفی بیشینه و میزان اپی نفرین پس از 12 هفته تمرین هوازی در گروه تجربی مشاهده شد(05/0p?).

هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن و ناتوان کننده ی سیستم عصبی است که میلین سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) را تخریب می کند. شایع ترین عوارض این بیماری خستگی، گرفتگی عضلات، لرزش، دوبینی، عدم تعادل و اختلال در راه رفتن می باشد. هدف این پژوهش بررسی اثر 12 هفته تمرینات پیلاتس و ورزش در آب بر روند بهبود زنان مبتلا به ام. اس. می باشد. روش: نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق نیمه تجریی است، لذا از میان بیماران زن مراجعه کننده به کلینیک ام. اس. بیمارستان کاشانی اصفهان، 57 نفر به به عنوان نمونه با درجه ی بیماری 0 تا 5/4، میانگین مدت بیماری 2 ± 8 سال و دامنه ی سنی 20 تا 40 سال انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تمرینات پیلاتس، ورزش در آب و کنترل تقسیم شدند. برنامه ی تمرینات برای گروه های آزمایش 12 هفته، هفته ای سه جلسه و جلسه ای یک ساعت بود. فاکتورهای فیزیولوژیکی، روانشناختی و ناتوانی جسمانی بیماران قبل و بعد از تمرینات با ابزار مناسب اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از 45 نفر از افراد مورد مطالعه، با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس و مقایسه زوجی میانگین های تعدیل شده انجام شد. یافته ها: آزمودنی های دو گروه آزمایش در متغیر های وابسته تحقیق، پیشرفت داشتند در حالی که تفاوت در گروه کنترل معنادار نبود. بر اساس داده های محاسبه شده، انجام تمرینات پیلاتس و ورزش در آب باعث کاهش ناتوانی جسمانی و خستگی بیماران و افزایش انعطاف پذیری، سرعت راه رفتن، تعادل پویای پای راست و چپ، استقامت عضلانی، قدرت عضلانی، کیفیت زندگی به طور کلی و خرده مقیاس های سلامت روانی و محیطی کیفیت زندگی، بهزیستی روانشناختی به طور کلی و خرده مقیاس های خودمختاری، ارتباط با دیگران، هدف داشتن در زندگی و پذیرش خود بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به ام. اس. شد. تفاوت تاثیر این تمرینات بر موارد فوق از لحاظ آماری معنادار بود (05/0p<). اما تاثیر این تمرینات بر شاخص توده بدنی، خرده مقیاس های سلامت جسمانی و سلامت اجتماعی کیفیت زندگی و خرده مقیاس های تسلط محیطی و رشد فردی بهزیستی روانشناختی و تعادل ایستای پای راست و چپ معنادار نبود(05/0p>). نتیجه گیری: اجرای تمرینات پیلاتس و ورزش در آب بر روند بهبود بیماران ام. اس. تاثیر گذار بود و موجب تفاوت معنادار عوامل منتخب فیزیولوژیک، فاکتورهای روانی و ناتوانی جسمانی بیماران شد. با توجه به این نتایج، توصیه می شود متخصصان از این تمرینات به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های دارویی برای بیماران ام. اس. استفاده کنند.

چکیده امروزه با افزایش علاقه به رقابت در رشته ی فوتبال و بالارفتن سطح مسابقات، میزان آسیب نیز در بین ورزشکاران این رشته افزایش یافته، و پیشگیری از بروز آسیب ها از اهمیت بالائی برخوردار می باشد. به نظر می رسد، حس عمقی فاکتور مهمی در پیشگیری از آسیب بوده و هر گونه اختلال در این حس ممکن است سبب آسیب به بافت های درگیر در فعالیت، مانند عضلات و لیگامنت ها با درجات متفاوت گردد. لذا با توجه به عدم وجود اطلاعات کافی در این زمینه، هدف از این مطالعه بررسی اثر خستگی میدانی مسابقه فوتبال بر حس عمقی زانو، شاخص های منتخب آسیب عضلانی و شاخص های التهابی آسیب قلبی ـ عروقی در فوتبالیست های نخبه بود. تعداد 22 بازیکن نخبه فوتبال مرد، (سن 3±20 سال، وزن 9/6±4/66 کیکوگرم، قد 5/3± 176 سانتیمتر)، فاقد هر گونه سابقه ی بیماری در سیستم قلبی – عروقی و سیستم عصبی، داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. حس عمقی مفصل زانو بوسیله دستگاه بایودکس سیستم 3 (biodex system iii pro) و غلظت شاخص های منتخب آسیب عضلانی (میوگلوبین، کراتین کیناز، کراتین کیناز ایزو آنزیمmb) و شاخص های التهابی آسیب قلبی ـ عروقی (پروتئین واکنش گر c، اینترلوکین-6 و عامل نکروز تومور آلفا) سرم با انجام آزمایش خون، پیش از گرم کردن و بلافاصله پس از اتمام نود دقیقه مسابقه ی فوتبال اندازه گیری شد. یافته های پژوهش با استفاده از آزمون آماری t همبسته تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که خطای مطلق باز سازی غیر فعال زاویه زانو (درجه 860/0±91/9 در مقابل 636/0±79/5)، و مقادیر غلظت شاخص های منتخب آسیب عضلانی و شاخص های التهابی آسیب قلبی ـ عروقی از جمله: میوگلوبین (نانوگرم در میلی لیتر ng/ml 53/36±04/255 در مقابل 6/4±66/43)، کراتین کیناز (واحد در لیترiu/l 1/104±13/649 در مقابل 4/26±86/251)، کراتین کیناز ایزو آنزیمmb (واحد در لیترiu/l 5/10±9/34 در مقابل 7±9/25)، پروتئین واکنش گر c (میلی گرم در لیتر mg/l 68/0±84/4 در مقابل 32/0±9/2)، اینترلوکین-6 (پیکوگرم در لیتر pg/ml 75/2±22/27 در مقابل 05/2±4/10) و عامل نکروز تومور آلفا (پیکوگرم در لیتر pg/ml 66/0±42/10 در مقابل 54/0±23/6) بطور معنی داری بعد از انجام مسابقه فوتبال، بدنبال حادث شدن خستگی افزایش یافت (05/0p < ). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که، خستگی حاصل از مسابقه فوتبال موجب افزایش خطای مطلق بازسازی غیر فعال زاویه زانو، شاخص های منتخب آسیب عضلانی و شاخص های التهابی آسیب قلبی ـ عروقی سرم می گردد؛ که می تواند ناشی از کاهش ذخایر گلیکوژنی عضلات و یا ایجاد اختلال در سیستم کنترل عصبی - عضلانی باشد. که بدنبال آن عملکرد ورزشکار را تحت تاثیر قرار داده و در نتیجه موجب افزایش احتمال بروز آسیب و ایجاد مشکلات و بیماری های قلبی - عروقی می گردد. پس توصیه می شود یافته های این مطالعه در مسابقات و طراحی برنامه های تمرینی جهت به حداقل رساندن بروز آسیب ها و مشکلات جسمانی مورد توجه قرار گیرد. کلمات کلیدی: خستگی، حس عمقی زانو، شاخص های آسیب عضلانی، شاخص های التهابی آسیب قلبی – عروقی، فوتبال

هدف این پژوهش بررسی تاثیر دو روش تمرینی استقامتی و مقاومتی بر روی درصد چربی و برخی عوامل آمادگی جسمانی کودکان دارای اضافه وزن و چاق و مقایسه آن ها بود. نمونه آماری این تحقیق را 38 دانش آموز دختر 11-8 سال دوره ابتدائی دارای اضافه وزن و چاق شهرستان نجف آباد تشکیل می دادند. پس از اندازه گیری قد، وزن و محاسبه شاخص توده بدن، کودکانی که براساس نمودار شاخص توده بدن دچار اضافه وزن و چاقی بودند، انتخاب و در دو گروه استقامتی (18نفر) و مقاومتی(20نفر) قرار گرفتند. درصد چربی و عوامل آمادگی جسمانی با آزمون ها و معادلات مربوطه محاسبه گردید. در این تحقیق آزمودنی ها به مدت 12هفته و هر هفته 3 جلسه 75 دقیقه ای در دو گروه تمرینات استقامتی و مقاومتی به طور جداگانه به تمرین پرداختند. هر جلسه تمرین برای دو گروه شامل: (15 دقیقه) گرم کردن، تمرینات اصلی هر گروه و (10 دقیقه) حرکات کششی برای سرد کردن بود. تمرینات گروه مقاومتی شامل: تمرینات مقاومتی با وزن بدن و تمرینات قدرتی دو نفره بود و تمرینات گروه استقامتی شامل: مهارتهای فوتسال و شاتل ران می شد. در پایان دوره متغیرهای مورد نظر مجدداً تحت شرایط مشابه پیش آزمون اندازه گیری شد. سرانجام داده ها جمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss ویرایش 20 مورد تحلیل و مقایسه آماری قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t همبسته و t مستقل و برای تعدیل تاثیر مقادیر پیش آزمون در پس آزمون از مقادیر اختلاف میانگین پیش آزمون و پس آزمون هر گروه استفاده گردید. یک دوره تمرینات استقامتی منتخب روی درصد چربی(000/0< p)، استقامت عضلانی شکم(03/0< p)، تعادل (007/0< p)، سرعت(00/0< p)، چابکی(01/0< p) و استقامت قلبی- تنفسی(00/0< p) کودکان چاق و دارای اضافه وزن موثر بود و باعث تغییرات معنی داری در این متغیرها شد. اما روی انعطاف پذیری (06/0< p) و پرش عمودی(057/0< p) تاثیر معنی داری نداشت. یک دوره تمرینات مقاومتی منتخب روی درصد چربی(000/0< p) ، استقامت عضلات شکم (000/0< p) ، میزان انعطاف پذیری (000/0< p) ، تعادل (000/0< p) ، زمان سرعت (000/0< p) ، پرش عمودی (000/0< p)، استقامت قلبی- تنفسی (000/0< p) و چابکی(04/0< p) کودکان دچار چاقی و اضافه وزن موثر بود و باعث تغییرات معنی داری در آنها شد. در مقایسه اثرات دو روش تمرینی منتخب استقامتی و مقاومتی روی درصد چربی( 303/0< p) و استقامت و قدرت عضلات شکم (067/0< p)، انعطاف پذیری(053/0< p)، تعادل(158/0< p)، سرعت (561/0< p)، چابکی(853/0p<)، پرش عمودی (05/0< p) و استقامت قلبی- تنفسی (163/0< p) کودکان چاق و دارای اضافه وزن تفاوت معنی داری مشاهده نشد و هر دو روش تقریبا به یک میزان بر روی درصد چربی و عوامل آمادگی جسمانی کودکان دارای اضافه وزن و چاق موثر بود.

مقدمه: اکثر مردم در مراکز بزرگ شهری و مناطق صنعتی، مجبور به ورزش در محی طهای نامناسب مانند تمرین در هوای آلوده هستند. اثرات مضر آلودگی هوا هنگام فعالیت بدنی و ورزش تشدید م یشود، زیرا با افزایش نیازهای متابولیکی، میزان تهویه حتی تا 20 برابر افزایش م ییابد. هدف از این تحقیق مقایسه ی تأثیر یک جلسه تمرین تناوبی در هوای آلوده و سالم بر همولیز اریتروسیت های خون دوندگان استقامت بود. روش ها: تحقیق حاضر، نیمه تجربی و کاربردی م یباشد. ده زن دونده ی استقامت با حداقل 3 سال سابقه ی تمرین منظم به صورت در دسترس و 118 در وضعیت هشدار (نارنجی) و 18 روز پس از آن aqi هدفمند انتخاب شدند. نمونه ی خون افراد مورد مطالعه در دو روز جداگانه در هوای آلوده با 77 در وضعیت سالم (وضعیت زرد) و بلافاصله پس از انجام یک پروتکل تمرین (aqi یا air quality index) در هوای سالم با شاخص کیفیت هوا با شدت 85 درصد حداکثر ضربان قلب) در حالت نشسته روی صندلی و از ورید بازویی چپ جم عآوری گردید. interval استقامتی (به صورت تناوبی یا در هر دو روز نمون هگیری در یک ساعت مشخص انجام شد. مقادیر بیلی روبین به روش اسپکتروفتومتری و مقادی ر هاپتوگلوبین سرم به روش جهت مقایسه ی متغیرها به کار رفت. paired-t ایمونوتوربیدومتری بررسی شد و آزمون .(p < 0/ یافته ها: مقادیر بیلی روبین پس از تمرین در هوای آلوده نسبت به هوای سالم 22 درصد افزایش نشان داد که این افزایش معنی دار بود ( 001 23 درصد کاهش یافت، اما این کاهش از لحاظ آماری معنی دار نبود / اگر چه سطوح هاپتوگلوبین پس از فعالیت در معرض غلظت بالای آلاینده ها 86 .(p < 0/09) در معرض غلظت بالای آلایند هها نسبت به هوای سالم، بیشتر با همولیز سلول های قرمز interval نتیجه گیری: به نظر م یرسد یک جلسه تمرین خون در ارتباط است

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر سه برنامه تمرینی منتخب 8 هفته ای روی برخی متغیرهای فیزیولوژیکی و ترکیب بدنی زنان چاق و دارای اضافه وزن بود. بدین منظور 43 آزمودنی چاق و دارای اضافه وزن 55-30 ساله از میان زنان نجف آباد که واجد شرایط طرح بودند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی در سه گروه ایروبیک(12نفر)، استقامتی با کنترل رژیم غذایی(16 نفر) وگروه استقامتی بدون کنترل رژیم غذایی (15) قرار گرفتند. تمرینات دو گروه استقامتی یکسان، اما رژیم غذایی یک گروه استقامتی حتی الامکان مورد کنترل قرار گرفت. شرکت کنندگان هفته ای 3 روز به مدت 8 هفته فعالیت ورزشی کردند. هر جلسه شامل مرحله گرم کردن( 10 دقیقه)، تمرین اصلی(50 دقیقه) و سردکردن بدن(10 دقیقه) بود. سطوح لپتین به روش الیزا و نیمرخ لیپیدی (hdl-c، ldl-c، tgوکلسترول) به وسیله کیت های مخصوص آزمایشگاهی، پس از 12 ساعت در حالت ناشتا در مرحله پیش آزمون و پس از 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی پس آزمون اندازه گیری شد. چربی زیر پوستی بوسیله کالیپر لانچ در سه ناحیه بدن آزمودنی ها اندازه گیری و درصد چربی بدن با استفاده از فرمول جکسون مدل سه ناحیه ای محاسبه گردید. برای تحلیل داده های پیش آزمون و پس آزمون از آزمون tوابسته و برای مقایسه نتایج سه گروه از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که در گروه ایروبیک بین مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی پیش و پس آزمون این گروه تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین در گروه استقامتی با رژیم غذایی در متغیرهای کلسترول، ldl و bmi و در گروه استقامتی بدون رژیم غذایی در مقادیر متغیرهای کلسترول ، ldl، bmiو حداکثر اکسیژن مصرفی پیش- پس آزمون این گروه ها تفاوت معنی داری معنی دار مشاهده گردید. بین سطوح هورمون لپتین پیش – پس آزمون هیچ کدام از گروه ها تغییرات معنی داری وجود نداشت. در مقایسه های بین سه گروه صرفاً در متغیرهای کلسترول و ldl تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده گردید. بطور کلی یافته های این تحقیق نشان داد که هر دوی تمرینات استقامتی با رژیم و بدون رژیم غذایی موثر تر از تمرینات گروه ایروبیک بودحداکثر اکسیژن مصرفی هر سه گروه افزایش داشت، اما فعالیت های استقامتی باعث افزایش بیشتر حداکثر اکسیژن مصرفی در زنان چاق و دارای اضافه وزن در دامنه سنی 30 تا 55 سال این تحقیق گردید.

چکیده معضل چاقی به عنوان عارضه ای جدی برای زندگی بی تحرک و ماشینی، مورد توجه اغلب مراکز بهداشتی و درمانی دنیا قرار گرفته است. چاقی عامل زمینه ساز و در واقع عامل خطری برای بروز بیماری های قلبی - عروقی است که عموماً با کاهش طول عمر مورد انتظار و افزایش بیماری همراه است. هدف پژوهش حاضر تأثیر 12 هفته تمرینات ویبریشن کل بدن، تمرینات هوازی و تمرینات ترکیبی( هوازی و ویبریشن کل بدن) بر ترکیب بدنی زنان غیر ورزشکار میانسال چاق و دارای اضافه وزن بود. بدین منظور 28 نفر از زنان چاق و دارای اضافه وزن 45 تا 60 سال به صورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها در3 گروه تمرینات ویبریشن کل بدن( ایستادن بر روی دستگاه ویبریشن کل بدن به مدت 20،16و 24 دقیقه به ترتیب در ماه اول تا سوم، تحت فرکانس 30 تا 45 هرتز و جابه جایی 5 میلی متر)، تمرینات هوازی(دویدن بر روی تردمیل به مدت 30 دقیقه،با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه ) و ترکیبی( ترکیب تمرینات هوازی و ویبریشن کل بدن با اولویت تمرینات ویبریشن و سپس تمرینات هوازی) قرار گرفتند. قبل و بعد از اجرای پروتکل تمرینی، اندازه گیری ها انجام شد. مقایسه داده های پیش آزمون و پس آزمون در هر گروه با آزمون t همبسته و مقایسه داده های بین گروهی با آزمون اندازه گیری مکرر(repeated measures) صورت گرفت. نتایج نشان داد که تمرینات ویبریشن کل بدن، تمرینات هوازی و ترکیب تمرینات ویبریشن کل بدن و هوازی با شدت های مذکور بر ترکیب بدنی (05/0p<)، وزن بدن (05/0p<) و درصد چربی (05/0p<) به طور معنی داری اثر داشت. همچنین این تحقیق نشان داد که تأثیر پروتکل های تمرینی مورد نظر بر ترکیب بدنی، وزن بدن و درصد چربی تفاوت معنی داری نداشت. با توجه به این نتایج، احتمالا استفاده از روش های تمرینی مذکور می تواند یکی از راهکارهای مناسب جهت کنترل وزن و کاهش وزن افراد چاق و دارای اضافه وزن باشد. واژگان کلیدی: ویبریشن کل بدن، ترکیب بدنی، غیر ورزشکار، تمرین هوازی، چاقی. abstract obesity is a serious problem for sedentary and machine lifestyles of the world that has been considered by most of the health centers. it is also the factor of risk that cause to cardiovascular disease and reduction of life. the purpose of this study was to determine the effects of 12 weeks whole body vibration training, aerobic training and combined exercise (aerobic and whole body vibration) on body composition in non athletic middle-aged overweight and obese women . for this purpose, 28 overweight and obese women 45 to 60 years were randomly selected. whole-body vibration exercise in three groups of subjects (standing on whole body vibration machine for 24 , 20 and 16 minutes respectively, in the first three months, the frequency of 30-45 hz and a displacement of 5 mm), aerobic exercises (jogging on a treadmill for 30 minutes, with intensity 60 to 75 percent of maximum heart rate) and hybrid (combination of whole body vibration training and aerobic exercise respectively). before and after the exercise programs, the measurements were performed. using correlation t-test,the pre-test and post-test data of the groups were compared. the results showed that there was a significant relation between whole body vibration training, aerobic training, combined training(aerobic exercise and whole-body vibration) and body composition (05/0p <), body weight (05/0p <) and fat (05/0p <). this research also showed that the effect of exercise programs on body composition, body fat percentage was not significantly different. according to the results, these trainings can be one of the appropriate methods for weight control and weight loss of obese and overweight persons. key words: whole body vibration, body composition, non athletic, aerobic exercise, obesity

چکیده : پیشگیری و کنترل دیابت به عنوان یکی از اولویت های اصلی و مهم در سراسر جهان قلمداد می شود و افزایش فعالیت بدنی و اجرای تمرینات ورزشی نقش مهمی در کنترل دیابت دارد. هدف از این تحقیق تعیین تاثیر 12 هفته تمرین یوگا بر ترکیب بدنی، قند خون، هموگلوبین گلیکوزیله (hba1c) و توان هوازی (vo2max) بیماران مبتلا به دیابت نوع بود. در این تحقیق ?0 مرد مبتلا به دیابت نوع 2 با میانگین سنی 4/5±3/49 سال حضور داشتند که به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به دو گروه تجربی (15(n= و گروه کنترل (15=n) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 12 هفته و هر هفته ? جلسه به مدت 60 دقیقه به تمرین یوگا پرداختند. متغییرهای وزن، درصد چربی، قند خون ناشتا (fbs)، قند خون 2 ساعته (iih.p.p)، hba1c، vo2max ، فشارخون سیستول و دیاستول قبل وبعد از دوره تمرین اندازه گیری شدند. سطح معناداری برای تمام متغییرها (05/0>p) در نظر گرفته شد. به منظور مقایسه تغییرات بین دو گروه، تفاضل میانگین ها با استفاده از آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون، کاهش معناداری را در وزن، درصد چربی، fbs، iih.p.p، hba1c و فشارخون سیستول و افزایش معناداری را در vo2max در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل نشان داد. در حالی که فشارخون دیاستول در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری نیافت. نتیجه گیری: تجویز تمرینات یوگا (بمدت 12هفته) تاثیر معناداری بر کنترل قند خون افراد مبتلا به دیُابت نوع 2 دارد. کلید واژه ها: تمرین یوگا، ترکیب بدنی، fbs، iih.p.p، hba1c، vo2max و دیابت نوع 2

- تفاوت معناداری بین میانگین توان کانسنتریک در سرعت 60 درجه در حرکت اکستنشن طی شرایط بدون موسیقی، موسیقی تند و موسیقی آهسته مشاهده شد. همچنین بین میانگین توان کانسنتریک در سرعت 60 درجه در حرکت فلکشن طی شرایط بدون موسیقی، موسیقی تند و موسیقی آهسته این تفاوت معنادار بود. 2- تفاوت معناداری بین میانگین توان کانسنتریک در سرعت 240 درجه در حرکت فلکشن و اکستنشن طی شرایط بدون موسیقی، موسیقی تند و موسیقی آهسته وجود ندارد. 3- تفاوت معناداری بین میانگین حداکثر گشتاورکانسنتریک در سرعت 240 درجه در حرکت اکستنشن طی شرایط بدون موسیقی، موسیقی تند و موسیقی آهسته مشاهده شد. این تفاوت در میانگین حداکثر گشتاور کانسنتریک در سرعت 240 درجه در حرکت فلکشن طی شرایط بدون موسیقی، موسیقی تند و موسیقی آهسته معنادار نبود. 4- تفاوت معناداری بین میانگین حداکثر گشتاور کانسنتریک در سرعت 60 درجه در حرکت اکستنشن طی شرایط بدون موسیقی، موسیقی تند و موسیقی آهسته مشاهده نشد، اما این تفاوت در میانگین حداکثر گشتاور کانسنتریک در سرعت 60 درجه در حرکت فلکشن طی شرایط بدون موسیقی، موسیقی تند و موسیقی آهسته معنادار بود 5- تفاوت معناداری بین میانگین مجموع تغییرات مرکز تعادل در شرایط بدون موسیقی، موسیقی تند و موسیقی آهسته تفاوت وجود نداشت. 6- تفاوت معناداری بین میانگین مرحله تماس اولیه گام برداشتن در شرایط بدون موسیقی، موسیقی تند و موسیقی آهسته تفاوت معناداری وجود دارد. 7- تفاوت معناداری بین میانگین مرحله تماس قسمت جلویی پا طی شرایط بدون موسیقی، موسیقی تند و موسیقی آهسته تفاوت وجود نداشت. 8- تفاوت معناداری بین میانگین مرحله تماس کامل کف پا درگام برداشتن طی شرایط بدون موسیقی، موسیقی تند و موسیقی آهسته تفاوت وجود نداشت. 9- شنیدن موسیقی تند و کند بر مرحله جداشدن پا از زمین هنگام گام برداشتن تاثیر دارد.

این مطالعه بر روی 3 پسر فلج مغزی با میانگین سنی 5/6 سال انجام شد .بر اساس شاخص های آمار توصیفی و تحلیل دیداری نمودار داده ها ، مداخله ی مورد نظر برای هر سه شرکت کننده در قدرت و تعادل ، اثربخش بوده است و میزان قدرت و تعادل افراد بعد از پایان مداخله نسبت به مرحله ی پایه بهبود داشته است . نتیجه گیری : انجام تمرینات مقاومتی و تعادلی می تواند باعث افزایش قدرت و تعادل کودکان مبتلا به فلج مغزی شود .