در سال های اخیر با افزایش تراکم و تعداد طبقات و نیاز به تأمین پارکینگ و سایر سطوح خدماتی در ساختمان ها، عمق گودبرداری نیز بیشتر شده است. گود ها می توانند باعث انحراف جانبی دیوار و حرکت زمین (حرکت جانبی و نشست سطحی) شوند که ممکن است باعث آسیب به ساختمان ها و تجهیزات مجاور شود. با توجه به اینکه در اغلب کار های انجام شده تغییر مکان ساختمان ها تنها در اثر وزن خودشان بوده و تاثیر گودبرداری لحاظ نشده است، بررسی این مسئله ضروری به نظر می رسد. در این پایان نامه با کمک نرم افزار plaxis به بررسی پارامتری گود پرداخته شده است. از روش تجربی، ارتفاع بحرانی گود به دست آمد و با ارتفاع بحرانی به دست آمده از نرم افزار plaxis مقایسه شده و اثر هر یک از پارامتر های موثر(چسبندگی، زاویه اصطکاک و وزن واحد) بر ارتفاع بحرانی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که ارتفاع بحرانی با افزایش چسبندگی و زاویه اصطکاک بیشتر و با افزایش وزن واحد، کمتر می شود. بررسی ها برای دو گود مهار نشده و مهار شده انجام شد و اثر پارامترهای خاک (پارامتر های مدل موهر-کولمب)، پارامترهای ساختمان(عرض ساختمان، فاصله ساختمان و تعداد طبقات ساختمان)، پارامتر-های گود(عرض و عمق گود و مراحل گودبرداری)، پارامترهای دیوار(ضخامت و عمق مدفون دیوار) و پارامتر های مهار های عرضی(نوع مهارهای عرضی، فاصله افقی و قائم آن ها)بر نشست ساختمان مورد بررسی قرار می گیرد. تعدادی از نتایج بدست آمده به این شرح است: نشست ساختمان در اثر وزن خودش در فاز الاستیک می باشد. با افزایش مدول الاستیسیته خاک در فاز الاستیک ، بالا آمدگی ساختمان ناشی از گودبرداری کم تر خواهد شد و در فاز پلاستیک ، نشست ساختمان ناشی از گودبرداری کم تر خواهد شد. در فاز الاستیک با افزایش نسبت پواسون خاک، بالا آمدگی ساختمان ناشی ازگودبرداری کم تر و در فاز پلاستیک نشست ساختمان ناشی ازگودبرداری بیش تر خواهد شد. در فاز الاستیک با افزایش چسبندگی، زاویه اصطکاک و زاویه اتساع بالا آمدگی ناشی ا ز گودبرداری بیش تر شده و در فاز پلاستیک کم تر خواهد شد. در فاز الاستیک با افزایش عرض ساختمان و تعداد طبقات ساختمان بالا آمدگی در نتیجه گودبرداری کاهش می یابد و با افزایش فاصله ساختمان از لبه گود بالا آمدگی افزایش می یابد. در فاز پلاستیک با افزایش تعداد طبقات ساختمان، نشست ناشی ازگودبرداری افزایش می یابد و با افزایش فاصله ساختمان از لبه گود و عرض ساختمان نشست کاهش می یابد.در فاز الاستیک با افزایش عرض گود، بالا آمدگی در نتیجه گودبرداری افزایش می یابد. در فاز پلاستیک با افزایش عرض گود نشست ناشی از گودبرداری کاهش و با افزایش عمق گود نشست افزایش می یابد. در فاز الاستیک با افزایش ضخامت دیوار و عمق مدفون دیوار بالاآمدگی در نتیجه گودبرداری کاهش و در فاز پلاستیک نشست ناشی از گودبرداری کاهش می یابد. درفاز الاستیک با افزایش سختی مهار، بالاآمدگی افزایش می یابد و با افزایش فاصله افقی و قائم مهار ها بالاآمدگی کاهش می یابد. در فاز پلاستیک با افزایش سختی مهار، نشست کاهش می یابد و با افزایش فاصله افقی و قائم مهار ها نشست افزایش می یابد. هم چنین آئین نامه شهرداری تهران با نتایج این کار بررسی شده است.

احداث سدهای خاکی بدلایل فنی و اقتصادی بسیار مورد توجه مهندسین طراح است و امروزه بیشتر سدهای ساخته شده در جهان از نوع خاکی و یا سنگریزه ای می باشد. بدلیل وجود مصالح مختلف در بدنه یک سد خاکی وهم چنین شرایط مختلف پی در هر سد نمی توان یک الگوی کلی برای مقادیر حرکات داخلی و نفوذ و نشت آب از بدنه و پی یک سد در دوران ساخت، آبگیری و بهره برداری ارائه نمود. به همین دلیل امروزه از روش های عددی برای شبیه سازی رفتار سدهای خاکی استفاده می شود. در همین راستا نرم افزارهای مختلفی به بازار عرضه شده اند. یکی از این موارد نرم افزار plaxis می باشد که برای محاسبات نشت، تنش و تغییرشکل و هم چنین پایداری در سدهای خاکی و سایر موارد در حوزه ژئوتکنیک مورد استفاده قرار می گیرد. هم چنین نرم افزار mseep نیز از همین دسته نرم افزارها است که تنها در مورد نفوذ و نشت از سدهای خاکی بکار می رود. هدف از این تحقیق مطالعه مقادیر نشت و نشست سد خاکی کرخه از طریق شبیه سازی رفتار سد با استفاده از نرم افزارهای یاد شده است. برای شبیه سازی رفتار نشست مصالح، از دو مدل رفتاری موهر-کولمب و خاک سخت شونده که برای عموم خاک ها قابل کاربرد هستند، استفاده شد. ابتدا با استفاده از آنالیز حساسیت میزان تأثیر پارامترهای هر مدل بر روی نشست محاسباتی مطالعه شد. در مدل موهر-کولمب مدول الاستیسیته و ضریب پواسون و در مدل سخت شونده پارامتر m (تنش وابسته به سختی) موثرترین پارامترها بودند. سپس با استفاده از آنالیز بازگشتی مدل واسنجی و صحت سنجی شد که نتایج بدست آمده در مورد هسته در مقایسه با داده های اندازه گیری دارای خطای3% در مدل موهر-کولمب و 0.2% در مدل خاک سخت شونده بود. در مورد پوسته خطای نتایج بیشتر بود که علت آن را می توان در شرایط متفاوت پی در مقاطع مختلف دانست. در مورد نشت بدنه و پی سد کرخه نیز ابتدا مدل نرم افزار plaxis واسنجی و سپس اعتبارسنجی شد که در مجموع مشخص شد که خطای برآورد نشت از پی و بدنه سد زیر 5 درصد می باشد که قابل قبول بود. با فرضیات مشابه مدل mseep نیز اجرا گردید ولی خطای بر آورد شده با این مدل حدود 50 درصد بدست آمد که نمایانگر کارایی پایین این مدل در مقایسه با نرم افزار plaxis است. یکی از علل این امر قابلیت بالاتر مدل plaxis در شبیه سازی شرایط پیچیده نفوذ و نشت در پی و بدنه سد است. هم چنین فشارهای منفذی محاسبه شده در مدل plaxis در زمان بهره برداری سد با داده های حاصل از پیزومترهای سد مقایسه شد که میزان خطای نتایج برای ترازهای پایین زیر 5 درصد و در ترازهای بالاتر حدود 15 درصد بود.

چکیده ندارد.