هیدروژن به عنوان یک حامل انرژی در آینده محسوب میشود و توسعه و پیشرفت علم تکنولوژی نیاز به تولید ، ذخیره و استفاده از هیدروژن دارد که یک تحقیق بین المللی پدیدار میشود . هیدروژن بالاترین دانسیته انرژی از هر نوع سوخت غیر خطی را دارد و میتواند به راحتی تبدیل به الکتریسیته و انرژی گرمایی با بازده بسیار بالا و فرآیندهای بدون آلودگی نیز شود . سوخت های فسیلی مثل گاز طبیعی و نفت خام منابع مشهوری برای هیدروژن میباشند . اغلب مطالعات تولید هیدروژن برای پیل سوختی مبنی بر دو نوع ماده است .یکی اکسیژن که شامل ترکیبات متانول و اتانول و غیره و گزینه دیگر هیدروکربن هایی از جمله گاز طبیعی ، سوخت گازوئیلی و دیزلی است .در این پایان نامه یک راکتور لوله ای بستر پر شده به عنوان یک ریفرمر با سوخت های متانول و هپتان و گلیسیرین و اتانول مدلسازی و شبیه سازی شده است و سپس تغییرات پارامترهای دما ، فشار ، نسبت بخار به سوخت بررسی شده است . و در همه موارد با افزایش نسبت بخار به سوخت تبدیل درصد افزایش پیدا میکند و تولید هیدروژن بیشتر میشود . که در این جا در ریفرمر از یک ژاکت استفاده شده که به علت افزایش تبدیل درصد سوخت وتولید هیدروژن بیشتر میباشد.

چکیده: امروزه در تولید پلی وینیل کلراید به روش سوسپانسیون( تعلیقی) فاز پراکنده شامل قطرات مونومر وینیل کلراید همراه با آغازگر و پایدارکننده درون فاز پیوسته آبی پخش می شوند و هر قطره مونومر به صورت یک راکتور ناپیوسته عمل می کند و با توجه به حلالیت بسیار کم پلیمر در مونومر، از همان ابتدای واکنش دو فاز غنی از مونومر و غنی از پلیمر ظاهر می شوند، همچنین با توجه به نقطه جوش بسیار پایین مونومر( 4/13- درجه سانتی گراد)، واکنش در راکتورهای پتروشیمی اروند تحت فشار و شرایط عملیاتی دمای 60-50 درجه سانتی گراد و فشار 11-7 بار انجام می شود. هدف از تحقیق حاضر، مدلسازی رادیکال آزاد پلیمریزاسیون وینیل کلراید در پتروشیمی اروند می باشد. در این مدل به محاسبه درصد تبدیل برحسب تابعی از زمان و نیز خواص مولکولی (وزن مولکولی پلیمر) با استفاده از روش ممان ، توسط برنامه کامپیوتری مطلب پرداخته شده است. پروفایل های درصد تبدیل مدل تحقیق با مدل کیپاریسیدس مقایسه شده است. نتایج دو مدل به دست آمده بسیار شبیه به هم بوده است. اختلافات مشاهده شده بین دو مدل ناشی از کنترل نفوذ بین واکنشهاست. یعنی در محدوده اختلافات، سرعت واکنش توسط نفود کنترل می شود. منحنی توزیع وزن مولکولی از نوع توزیع نسبتا پراکنده به دست آمده است، با توجه به اینکه هر چه منحنی توزیع وزن مولکولی پهن تر باشد، پراکندگی وزن مولکولی زنجیره های نمونه پلیمری بیشتر است. همچنین در این تحقیق، راهکارها و روشهای دستیابی به تولید بیشتر در راکتورهای s-pvc پتروشیمی اروند، به منظور افزایش بهره وری و کاهش زمان پلیمریزاسیون با استفاده از نرم افزار polymer plus ارائه شده است.

آنالیز لایه های حفاظتی (lopa) یک ابزار تحلیلی قوی است و برای ارزیابی لایه های حفاظتی مناسب استفاده شده جهت کاهش ریسک فرایند می باشد. lopa بر پایه روش های آنالیز مخاطرات فرایند متداول ساخته شده و از مقیاس های نیمه کمی برای ارزیابی فراوانی حوادث بالقوه و احتمال خرابی لایه های حفاظتی بهره می برد. در این پروژه روش lopa مورد مطالعه قرار می گیرد و لایه های حفاظتی تجهیزات واحد شیرین سازی گاز پارس جنوبی بصورت case-study با روش lopa بررسی خواهد شد.

پدیدهی کاویتاسیون ناشی از دما و فشار بالا و تولید رادیکالهای آزاد میباشد. این تکنولوژی می تواند برای گندزدایی آب آشامیدنی و فاضلاب استفاده گردد. در کار حاضر، مطالعه مقایسه ای کاویتاسیون هیدرودینامیک و آکوستیک، بر اساس راه حل عددی معادله rayleigh–plesset، اثر گازهای محلول شامل تجزیه ی سلول های میکربی، با استفاده از یک مدل ریاضی و یک مدل پیشرفته برای شدت کاویتیشنال در یک راکتور کاویتاسیون هیدرودینامیک بر پایه پلیت اریفیس با توجه به شرایط هیدرودینامیک، انجام گرفته است. یک مدل کلی، ترکیبی از هیدرودینامیک و سینتیک تجزیه سلول برای نوعی از راکتور پیشنهاد شده است. نتایج به دست آمده مقایسه مدلسازی شرایط کاویتاسیون، که شامل دینامیک حباب، تولید تلاطم به وسیله ی نوسانات منحصر به فرد کاویتی ها، مقاومت دیواره سل، ژئومتری و پارامترهای عملیاتی دستگاههای کاویتاسیون می باشد. آنچه که اهمیت دارد تولید رادیکال های هیدروکسیل است، که نقش بسزایی را در حذف کلیفرم ها ایفا می کند. بنابراین سعی شد با کنترل فشار ورودی تولید oh رادیکالی کنترل گردد. این کار با قرار دادن یک کنترلر pid مورد بررسی قرار گرفت. ارتباط طراحی در ترم شدت کاویتیشنال(برحسب اضمحلال فشار و دما) و بازده کاویتیشنال( برحسب رادیکالی) با هدف درک اطلاعات طراحی مربوط به شدت کاویتیشنال و بازده رادیکالی بر اساس پارامترهای عملیاتی در مورد کاویتاسیون هیدرودینامیک خواهد بود.

به منظور حفظ از محیط زیست از آلوده کننده ها و همچنین بازیافت مواد با ارزش، جداسازی ترکیبات آلی فرار (vocs) از جریان گاز های خروجی در فرایند های صنعتی ضروری می باشد. سالانه میلیونها تن vocs به وسیله مواد دست ساز بشر وارد اتمسفر می شود. حضور vocs در اتمسفر یک مشکل جدی برای سلامت انسانها می باشد و عوارضی فراوانی به صورت حاد و مزمن در افراد بروز می نماید. در سالهای اخیر برای ارزیابی مقاومت های مختلف در جداسازی vocs توسط غشا بر پایه ی فرآیند تراوش و برای دستیابی به یک طرح مطمئن، مدل های ریاضی به کارگرفته شده اند. برای جداسازی غلظت های کم ترکیبات آلی فرار vocs، غشای پلیمری لاستیکی، به دلیل اینکه نسبت به vocs بسیار تراوش پذیر ترند، ترجیح داده می شوند. در مطالعه حاضر یک مدل مقاومت سری برای تشریح تراوش مخلوط های vocs / گاز ارائه شده است، که مقاومت کلی انتقال جرم به عنوان مجموع مقاومت های مخلوط گاز در طرف خوراک، غشا و بخار در طرف تراوش یافته تعریف می شود. ارزیابی جداگانه ی مقاومت فاز توده ی خوراک و مقاومت غشایی در دو حالت انجام شده است : حالت اول ،که به کارگیری داده های فلاکس تراوش در ضخامت های غشایی متفاوت و شرایط هیدرودینامیک ثابت است و حالت دوم ،که شرایط هیدرودینامیک متفاوت در ضخامت غشایی ثابت لحاظ شد. از داده های شار عبوری ترکیبات آلی فرار مختلف از میان غشای لاستیکی پلی دی متیل سیلوکزان (pdms) برای تعیین پارامتر های مدل و قدرت پیش بینی آن استفاده گردید. آزمایش ها برای دستیابی به پارامترهای مدل نشان دادند که ضرایب انتقال جرم فاز گاز مستقل از مشخصات فاز غشا هستند و همچنین ضریب انتقال جرم فاز غشا مستقل از شرایط هیدرودینامیک جریان عبوری در فاز توده خوراک هستند. نتایج مشاهده شده نشان دادند که لایه مرزی فاز توده ی خوراک نقش مهمی را در انتقال جرم کلی برای همه ی شرایط مطالعاتی بازی می کند و می تواند نقش کنترل کننده را در فرآیندهای انتقال داشته باشد. نادیده گرفتن مقاومت فاز توده خوراک می تواند خطای احتمالی را در طراحی فرآیند بزرگتر کند.

اکسید اتیلن ماده ای بسیار سمی و خطرناک از نظر امکان ایجاد انفجار و آتش سوزی است و واحدهای تولید اکسید اتیلن در میان پرمخاطره ترین واحدهای صنایع پتروشیمی قرار دارند. از این رو پرداختن به ایمنی و مدیریت ریسک این واحدها همواره مورد توجه بوده است. برای مدیریت ریسک واحدهای فرآیندی، علاوه بر محاسبه احتمال رخداد حوادث نامطلوب نیاز به محاسبه شدت تأثیرات و عواقب این حوادث نیز هست. تا بدین وسیله، ریسک اولویت بندی شده و برحسب اولویت نسبت به حذف یا تلاش برای کاهش عواقب آن اقدام شود. محاسبه شدت عواقب و پیامدهای حوادث احتمالی تحت عنوان آنالیز پیامد شناخته می شو د. در آنالیز پیامد، عواقب نشتی محتمل اکسید اتیلن phast این پروژه کوشش شده است با استفاده از نرم افزار از مخازن نگهداری، در یک مجتمع پتروشیمی شناسایی و تحلیل شود. این تحلیل در ارزیابی ریسک این واحد و نیز ارائه طرحی برای واکنش سریع در برابر حوادث، مورد استفاده قرار می گیرد.

این پایان نامه درجهت بهبودعملیات فرآیند شیرین سازی گازترش طبیعی وبررسی امکان سنجی جایگزینی حلال sulfinol-m به جای حلالmdea مورد استفاده درواحدشیرین سازی گازپالایشگاه سرخس، موردمطالعه و بررسی قرارگرفت . بررسی پارامترهای مختلف ازجمله دما ،غلظت ودبی حلال ورودی به برج جذب ونحوه عملکرد بهینه ومناسب بر برج جذب وسایرقسمتهای فرآیندموردارزیابی قرارگرفت. برای تحلیل بهتر نتایج وعملکرد حلال sulfinol-m ، مقایسه نتایج شبیه سازی حلال sulfinol-m با حلال mdea بامدل ترمودینامیکی elecnrtl توسط نرم افزار aspen plus پرداخته شد. نتایج حاکی از کاهش دبی کلی حلال،کاهش mdea به میزان 26487 کیلوگرم برساعت (kg/hr)،کاهش آب مصرفی همراه حلال از 51% وزنی به 21% وزنی ،کاهش مصرف انرژی ،افزایش ظرفیت پالایش گازترش درحالتهای مختلف حلال sulfinol-m از scmh173000 به scmh 220000 وکاهش هزینه های سرمایه گذاری دربخش حلال و بخش های مختلف دیگر درصورت استفاده ازحلال sulfinol-m می باشد.

هدف از این تحقیق تهیه نانوکامپوزیت پلی آنیلین/ آلومینا به روش اکسیداسیون شیمیایی با استفاده از نانو آلومینای تهیه شده به روش سل-ژل به عنوان بستر جهت جداسازی رنگ راکتیو قرمز 198 از آب می باشد. خواص محصولات با استفاده از پراش اشعه ایکس(xrd) ، میکروسکوپ الکترونی روبشی(fe- sem) ، طیف سنجی مادون قرمز فوریر (ftir) و مساحت سطح ( bet) بررسی گردیده است. جهت انجام آزمایش های جداسازی رنگ از محیط آبی از یک راکتور اختلاط کامل ناپیوسته استفاده شده است. مقدار اندازه جذب با تاثیرph ، سرعت همزن مغناطیسی و زمان تماس مورد بررسی قرار گرفته است که شرایط عملیاتی بهینه برای نانو آلومینا و نانو کامپوزیت پلی آنیلین/آلومینا به ترتیب به این شرح است :3و5 =ph، سرعت همزنrpm 300 و زمان 40و20 دقیقه. هفت مدل نظیر درجه یک، درجه دو، موریس وبر، شبه درجه یک، شبهه درجه 2، ایلوویچ و بانگهام برای رفتار سینتیک جذب بکار گرفته شده است که نتایج نشان داد برای هر دو جاذب از شبهه درجه دو پیروی می کند. مطالعه ایزوترم جذب نشان داد مدل لانگمویر نسبت به سایر معادلات بکار گرفته شده بهترین ضریب همبستگی را دارد. پارامترهای ترمودینامیکی ?h ، ?s و ?g نشان دادند که جذب رنگ بر روی جاذب ها در شرایط مطالعه شده، میسر، خود به خودی، گرمازا برای نانو آلومینا و گرماگیر برای نانو کامپوزیت پلی آنیلین/آلومینا می باشد. برای آزمایشات واجذب، چندین حلال (شامل اسید، باز و آب) بکار گرفته شده است. هنگام استفاده از naoh بازده واجذب رنگ 87 درصد بوده است. نتایج حاصل نشان می دهند که نانو کامپوزیت پلی آنیلین/آلومینا می تواند در جداسازی رنگ راکتیو قرمز 198 در مقایسه با نانو آلومینا، عملکرد بهتری داشته باشد و آن را به عنوان یک جاذب در تصفیه آب به کار برد.

موضوع فلر از دو جهت کلی دارای اهمیت می باشد. اول آنکه گازهای ارسالی به فلر گازهای با ارزش اقتصادی قابل توجهی است و نکته دوم تاثیرات مخرب زیست محیطی ناشی از احتراق گازهای مذکور است. از این رو مدیریت گازهای ارسالی فلر بستر مناسبی برای انجام فعالیتهای علمی و تحقیقاتی و کاربردی نه تنها در سطح کشور بلکه در کل دنیا می باشد. کشور عزیزمان ایران با داشتن مخازن عظیم نفت وگاز و همچنین تاسیسات گسترده در بخش های بالا دستی و پایین دستی مقادیر قابل توجهی از گازهای با ارزش را در فلر ها به گازهای مخرب برای محیط زیست تبدیل می نماید. اگر چه اقدامات گسترده ای نظیر طرح اماک با هدف کاهش تلفات این سرمایه ملی در کشور به عمل امده است اما هنوز ضرورت ارائه راهکارهای مناسب در این زمینه وجود داشته که در طرحی جامع قابل بررسی می باشد. لذا جهت جلوگیری از فلرینگ ((flaring باید مدیریتی اعمال شود که برای مقابله با سناریوهای مختلف در یک پالایشگاه از هدر رفتن گازهای ارسالی به فلر جلوگیری شود و به نحوی استفاده بهینه به عمل آید. در بحث پیش رو ما ابتدا در فصل اول به طراحی لاین ها شبکه فلر از جمله header و لاین های مرتبط با آن می پردازیم. و در ادامه (فصل دوم) در محیط شبیه سازی نشان می دهیم که در یک شبکه فلر همزمان نمی توان تعداد زیادی تجهیز از جمله (psv , bdv وpv ) را با هم باز کرد تا سیستم تخلیه شود بنابراین متناسب با هر سناریویی مدیریتی ایجاد می شود که کمترین ضربه و آسیب به کلیه سیستم پالایشگاه و سیستم شبکه فلر وارد شود. در این فصل دو سناریو (بسته شدن ورودی و خروج پالایشگاه) تعریف می کنیم و با استفاده از نتایج نمودارهای پایان فصل و مقایسه با dacument مو جود در پالایشگاه به درستی نتایج خود می رسیم. کلمات کلیدی: فلر . مخرب . شبیه سازی . احتراق . مخازن . نفت . گاز . سناریو . بهینه.

در این پژوهش، طراحی و ساخت نانوکاتالیست zsm-5 برای ساخت کاتالیست fcc و rfcc برای اولین بار در ایران مورد بررسی قرار گرفته است که تعیین شرایط بهینه برای تولید زئولیت zsm-5 در رسیدن به این هدف، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. به این منظور، تحت شرایط بهینه شده فرایند، جهت تشکیل کریستال نانو زئولیت zsm-5، تعداد 42 نمونه زئولیت zsm-5 سنتز شد. نمونه ها در شرایط مختلف فرایند مانند ph ژل(5/11-9)، دمای واکنش(?c 200-140)، نسبت sio2/al2o3 (90-20)و زمان واکنش(hr30-0) در یک راکتور 5 لیتری استیل 316 لهستانی، ساخته شد. سپس این نمونه ها برای بررسی شکل گیری زئولیت zsm-5 و تعیین درجه کریستالیزاسیون توسط روش پراش پرتو ایکس (xrd ) و تبدیل فوریه مادون قرمز (ft-ir ) بررسی شد و نتایج برای به دست آوردن شرایط بهینه با یکدیگر مقایسه گردید. برای به دست آوردن درجه کریستالیزاسیون با xrd، روش های محاسباتی مختلفی به کار گرفته شد و نتایج به دست آمده از هر روش با دستگاه های دیگر مانند میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem )، سطح ویژه و حجم تخلخل مقایسه شد و در نهایت یک روش دقیق و نسبتاً سریع برای تعیین درجه کریستالیزاسیون با xrd پیشنهاد شده است. از بررسی ها و مقایسه به عمل آمده می توان چنین نتیجه گرفت که شرایط بهینه برای ساخت زئولیت های zsm-5 به عنوان ماده افزودنی به کاتالیست fcc عبارت است از: 1) ph ژل اولیه = 10 2) دمای واکنش = 170 ?c 3) نسبتsio2/al2o3 =50-60 4) حداقل زمان واکنش = 24 ساعت

ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان pvc در جهان است. بنابراین، برای گسترده تر شدن کاربری pvc، توسعه محصولات جدید بر پایه pvc با خواص بهبود یافته، ضروری می باشد. یکی از راه-های بهتر نمودن خواص مکانیکی pvc، استفاده از نانوخاک رس و دیگری استفاده از پلیمر ثانویه همانند pmma می باشد که دارای سازگاری با pvc در مقادیر کم می باشد. در این پژوهش سعی شده است تأثیر ترتیب اختلاط اجزاء بر خواص مکانیکی و مورفولوژی کامپوزیت سه جزئی pvc/pmma/clay مطالعه شود. نتایج xrd نشان داده است که استفاده از pmma علیرغم افزایش فاصله بین لایه ای خاک رس، باعث پراکندگی بد و ایجاد تجمعات خاک رس در زمینه pvc شده است. در نتیجه این رخداد، استحکام خمشی کامپوزیت سه جزئی نسبت به زمانیکه خاک رس به تنهایی استفاده می شود، کمتر است. هنگام استفاده از خاک رس به تنهایی، استحکام خمشی پلیمر در حدود 21 درصد افزایش می یابد اما هنگام استفاده همزمان از pmma کاهشی در حدود 5/0 درصد مشاهد شد. به نظر می رسد استفاده از الگوی اختلاطی که در آن خاک رس ابتدا به مواد متشکل pvc اضافه شود، بهترین نتیجه برای استحکام خمشی کامپوزیت سه جزئی را نشان می دهد.

در این پروژه، آمیزه لاستیکی مقاوم به ترکیبات نفتی بر پایه nbr، با اضافه نمودن pvc و نانو خاک رس به منظور استفاده به عنوان اورینگ و پکینگ در صنعت نفت تهیه شد. در تهیه این آمیزه نانوکامپوزیت، از دو نوع خاک رس اصلاح شده تجاری کلوزیت b30 - اصلاح سطح شده با نمکهای آمونیوم چهار تایی- و بنتونیت طبیعی آبدوست که با یک روش نوین اصلاح سطح گردید استفاده شد. در این روش جدید، اصلاح سطح بنتونیت با استفاده از پرتوهای الکترونی و tmptma در شرایط خاص انجام گرفت. از pvc بدلیل امتزاج پذیری خوب با nbr جهت بالابردن خواص مقاومت ازونی، مقاومت شیمیایی، مقاومت محیطی و استحکام کششی استفاده شد. اثر پارامترهای فرآیند اختلاط شامل دما، زمان و سرعت تیغه چرخنده بر خواص مکانیکی و مورفولوژی محصول نهایی بررسی گردید. پس از آنالیز نتایج این مرحله، بهترین شرایط اختلاط انتخاب و نمونه های نانوکامپوزیت تهیه شده در این شرایط مبنای مطالعات بعدی قرار گرفت. از دو سیستم پخت گوگردی و پرتوهای پر انرژی برای پخت نمونه ها استفاده گردید. به منظور مطالعه مورفولوژی و چگونگی پراکنش و توزیع نانوذرات در ماتریس پلیمری، نمونه های پخت نشده و نمونه های پخت شده با سیستمهای مختلف، تحت آزمونهای xrd و afm قرار گرفتند. برخی خواص مکانیکی نظیر استحکام کششی، تغییر طول در نقطه شکست و مانای فشاری در نمونه ها اندازه گیری و مطالعه شد. در ادامه با توجه به کاربرد نهایی محصول، میزان تورم در محیطهای شیمیایی مختلف شامل بنزین، نفت سفید، نفت گاز، تولوئن و روغن 10 بررسی گردید. نتایج بدست آمده از آزمون xrd نشان داد که نانوذرات بصورت میان لایه و پرپرشده در ماتریس پلیمری توزیع شده است. همچنین تصاویر بدست آمده از آزمون afm نتایج حاصل از xrd را تایید نمود. با افزایش شبکه ای شدن، در تصاویر afm، شاهد تغییر مورفولوژی آلیاژ nbr/pvc بوده که این تغییر موجب توزیع یکنواخت تر نانوخاک رس در ماتریس پلیمر گردید. همچنین زبری سطح آمیزه به عنوان عامل نشان دهنده توزیع نانوخاک رس با استفاده از داده های afm بررسی شد. در آمیزه تهیه شده با کلوزیت b30 قبل از شبکه ای شدن در مقایسه با آمیزه بدون خاک رس، استحکام کششی حدود 40%، تغییر طول در نقطه شکست حدود 200% و مانای فشاری حدود 16% افزایش داشته ولی بعد از شبکه ای شدن در مقایسه با آمیزه بدون خاک رس، استحکام کششی، تغییر طول در نقطه شکست و مانای فشاری تقریبا بدون افزایش بود. در آمیزه تهیه شده با بنتونیت اصلاح شده قبل از شبکه ای شدن در مقایسه با آمیزه بدون خاک رس نیز، استحکام کششی حدود 17%، تغییر طول در نقطه شکست بیش از 200% و مانای فشاری حدود 16% افزایش داشته و بعد از شبکه ای شدن در مقایسه با آمیزه بدون خاک رس، از نظر استحکام کششی، تغییر طول در نقطه شکست و مانای فشاری تقریبا بدون افزایش بود. آمیزه پخت شده با گوگرد با وجود داشتن استحکام کششی مطلوب، از نظر مانای فشار بسیار ضعیف عمل نمود. از نقطه نظر خواص شیمیایی آمیزه بدون خاک رس و آمیزه با مقدار بالاتر pvc، در روغن 10 حل شده ولی در سایر حلالها از خود مقاومت بهتری نشان دادند. سایر آمیزه ها نیز به طور کلی مقاومت تورمی مطلوبی در برابر حلالها داشته و فقط در برابر محیط تولوئن مقاومت تورمی ضعیفی از خود نشان دادند. در نهایت با توجه به نتایج آزمونهای مکانیکی، شیمیایی و مورفولوژی آمیزه های مختلف، استفاده از فرمولاسیون 480 npو 780np جهت تولید اورینگ و پکینگ جهت مصرف در صنعت نفت توصیه می گردد.

در پایان نامه ی حاضر، مطالعاتی بروی خواص مختلف لوله های pvc که در تهیه آنها از 5/0 درصد نانوخاک رس استفاده شده است، پرداخته می شود. نانو خاک رس ها بصورت اصلاح نشده، اصلاح شده با عامل فعال کننده سطح کوکامیدوپروپیل بتائین (capb) و همچنین نانو خاک رس اصلاح شده کلوزیت b30 می باشند. برای بررسی و اثبات اصلاح آلی خاک رس با عامل اصلاح کننده capb، از سه روش تفرق اشعه ایکس (xrd)، تبدیل فوریه مادون قرمز (ftir) و آنالیز گرماسنجی (tga) استفاده می شود. همچنین بررسی مورفولوژی نانولوله های pvc از دو روش xrd و روش میکروسکوپ الکترونی روبشی با گسیل میدانی (fe-sem) بهره گرفته می شود. از نتایج xrd خاک رس اصلاح شده با capb مشاهده شد که فاصله بین لایه خاک رس نسبت به خاک رس اصلاح نشده افزایش یافته است. همچنین نتایج ftir این خاک رس پیک های جدیدی را نشان می دهد. به طور کلی مشاهده شد که هم خواص مکانیکی و هم مقاومت شیمیایی لوله های pvc/نانوخاک رس اصلاح نشده در مقایسه با لوله پولیکا به دلیل فعل و انفعالات بین نانوخاک رس و زمینه پلیمر، افزایش یافته است. همچنین نانولوله تهیه شده با خاک رس capb نسبت به خاک رس کلوزیت b 30 خواص بهبود یافته تری دارد. واژه های کلیدی: پلی وینیل کلراید، خاک رس اصلاح شده، سورفکتانت، خواص مکانیکی، خواص حرارتی.

هیدرات گاز مخلوط جامد کریستالی است که از انحلال مولکولهای گاز هیدرات ساز در حلال آب در شرایط مناسب دما و فشار تشکیل می شود. وجود عوامل مولکول مهمان، مولکولهای آب و دمای کم و فشار بالا جهت تشکیل هیدرات ضروری است. هیدرات گازی مزایای بسیاری دارند که مهمترین آن مورد توجه قرار گرفتن آن به عنوان منبع انرژی آینده است. از این شرایط تشکیل آن در پژوهش های مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. اغلب این پژوهش ها فشار تشکیل هیدرات را مورد بررسی قرار می دهند. اما ما در این پژوهش به دلیل کثرت بررسی فشار در مقالات قبلی، دما را مورد تحقیق قرار می دهیم.در این تحقیق همه روش های موجود در مقالات قبلی برای تعیین دمای هیدرات مورد بررسی قرار گرفتند علاوه بر این روش ها دو روش جدید نیز بررسی شدند ونتایج با هم مقایسه شد روش اول استخراج معادله از چندین داده تجربی و روش دوم مدلسازی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی بود. از مقایسه نتایج این مدلسازی بامدلهای دیگر درمی یابیم که معادله استخراج شده با درجه رگرسیون 999/0 دقت بسیار بالاتر و خطای به مراتب کمتری نسبت به روش های رایج در صنعت دارد درعین حال این معادله در مقایسه با نتایج شبکه عصبی به مراتب دارای دقت پایینتر و خطای بالاتری است.متوسط میزان خطای شبکه عصبی(08690615/0) و حدود 67% کمتراز رابطه بدست آمده می باشد ، بنابراین شبکه عصبی بهترین پیش بینی را با توجه به داده های بالای آموزش دارد.

از آنجایی که وجود اکسیژن محلول در آب در سیستم های تولید بخار نقش مهمی در فرآیندهای خوردگی دارد. اهمیت اکسیژن زدایی، با در نظر گرفتن مرحله ای جداگانه در تصفیه و کنترل شیمیایی آب برای بویلرها توجیه می شود. برای حذف اکسیژن محلول، روش های مختلف شیمیایی، فیزیکی و یا مکانیکی بکار می رود که اهم آن ها شامل استفاده از دی اریتور و استفاده از ترکیبات شیمیایی مانند هیدرازین می باشد. هیدرازین یکی از بهترین اکسی‍ژن زدا ها است و در تقویت لایه محافظ اکسید مغناطیسی آهن (fe3o4) نقش موثری دارد. اما به دلیل سمی، فرار و سرطان زا بودن، تماس با آن غیر ایمن می باشد و استفاده از آن در اکثر جوامع صنعتی منسوخ شده است. در این پژوهش بررسی های لازم برای جایگزین کردن هیدرازین از لحاظ پایین بودن سمیت، فراریت و میزان مصرف انجام شد و دی اتیل هیدروکسیل آمین به عنوان جایگزین مناسب برای هیدرازین انتخاب گردید. ماده شیمیایی دیگری که در بویلرها برای جلوگیری از تشکیل رسوب چسبنده و تنظیم ph آب بویلر استفاده می شود، تری سدیم فسفات می باشد. بویلرها با توجه به نوع طراحی، بار و شرایط لوله ها، غلظت مشخصی از فسفات را می توانند تحمل کنند. در کار تحقیقاتی حاضر، بویلرهای پتروشیمی مبین با فشار عملیاتی barg 40 و دمای c 0 430 و ظرفیت نامی ton/hr 330 مورد بررسی قرار گرفته و از طریق مقایسه انواع رژیم های فسفات زنی و همچنین با بررسی نتایج حاصل از کنترل شیمیایی تزریق محلول تری سدیم فسفات در غلظت های مختلف به این بویلرها، غلظت تعادلی فسفات بدست آمد. به دلیل آنکه با شستشوی شیمیایی مناسب تجهیزات، میزان رسوبات جهت جلوگیری از پدیده پنهان شدن فسفات و خوردگی لوله ها کنترل می شود، پیشنهاداتی جهت کاهش خوردگی در لوله ها به واحد یوتیلیتی پتروشیمی مبین ارائه گردید.

راکتورهای غشایی بستر مناسبی برای بسیاری از واکنش ها هستند که انجام واکنش و جداسازی محصول مطلوب را توأماً و در یک محیط فیزیکی منفرد انجام می دهند .در این نوع راکتورها عمل اصلی بوسیله یک غشاء انجام می شود. عمل جداسازی بوسیله نفوذ یک جز از میان غشاء صورت می گیرد. بطور کلی خلوص مواد (واکنشگرها و یا محصولات) باعث مصرف کمتر انرژی می گردد و عملیات واحد و هزینه های جاری را بشدت کاهش می دهد. در این راستا غشا و فرایندهای غشایی نقش منحصر بفردی را ایفا می کنند که هم می توان آنرا برای گزینش پذیری از بین چند واکنشگر و یا برای گزینش پذیری از بین چند محصول در راکتور غشایی به کار برد. در این پروژه، به بررسی عملکرد و مدل سازی راکتور های غشایی ریفرمینگ نفتا با غشاء پالادیم – نقره و تراوش پذیری هیدروژن در راستای افزایش تولید آروماتیک حاصل از فرآیند، به کمک برنامه مطلب، پرداخته شد، این راکتورها به گونه ای طراحی شده اند که محصول هیدروژن قابلیت نفوذ از میان حفره های غشا را داشته و از انجام واکنش های ثانویه که منجر به از بین رفتن محصول و یا تولید مواد ناخواسته می گردد، جلوگیری می کند. مدل سازی به کمک یک مدل سینتیکی مناسب مورد بررسی قرار گرفت و سپس با مدل نمودن پروفایل دمایی و غیر فعال سازی کاتالیست فرآیند در طول مدت مشخص با شرایط عملیاتی، تمام نتایج را با راکتورهای بستر پر شده صنعتی فرآیند ریفرمینگ نفتا مورد ارزیابی و مقایسه قرار داده شد و در نهایت با توجه به افزایش نرخ تولید، کاهش دما و طول عمر بیشتر کاتالیست، نتیجه بدست آمده منوط بر، برتری راکتورهای غشایی بستر پرشده، نسبت به راکتورهای بستر پرشده صنعتی می باشد.

مطالعه و شناخت رفتار آلاینده‏های خروجی از دودکش در موقع انتشار، منجر خواهد شد که ما به توابع پیچیده ای از غلظت وابسته به زمان در نقاط مختلف با فاصله های متفاوت از مکان انتشار دست پیدا کنیم. این معادلات ما را به یک سری داده های معقول خواهد رساند که توسط آنها ما می توانیم تأثیرات مواد شیمیایی را پس از نشت برروی مردم و محیط زیست بررسی نمائیم. همچنین ما می توانیم غلظت در محیط های باز و محیط های بسته را روی تجهیزات و محیط اطراف محاسبه نمائیم. با این محاسبات ما می توانیم اطلاعات بهتری را در مورد طراحی و ایمنی محیط های صنعتی بدست بیآوریم، تا در هنگام طراحی با توجه به میزان خطرات، طراحی ها را تا آنجا که ممکن است ایمن تر انجام بدهیم . کنترل و کاهش پیآمدهای ناشی از انتشار آلاینده‏ها، مستلزم مدل‏سازی الگوی پراکنش این گازها از منبع و بررسی دامنه انتشار و اثرات زیست محیطی آنها می‏باشد. در این تحقیق، ضمن بررسی تأثیرات مخرب گازهای آلاینده هوا و محیط زیست، به نحوه پخش این آلاینده‏ها در محیط‏های صنعتی با تراکم بالای جمعیت پرداخته شده‏ است. با توجه به اینکه صنعت پتروشیمی به عنوان یکی از شاخص‏های ارزیابی صنعتی بودن کشورها در جهان، بسیار حائز اهمیت است پس از معرفی و بررسی فرآیندها و آلاینده‏های مربوط به این صنعت، مطالعه موردی بر روی پراکنش آلاینده‏های خروجی از دودکش کوره کراکینگ واحد ونیل کلراید مونومر (vcm) پتروشیمی بندر امام خمینی(ره)، صورت می‏گیرد. واکنش انجام گرفته در واحدvcm شرکت کیمیا بندر امام خمینی در سه کوره حرارتی از نوع natural draft و با سوخت گازی که در 80 مشعل از نوعradiant wall burner می‏سوزد انجام می‏شود. هر کدام از این کوره‏ها ظرفیت تولید روزانه حدود 180 تن vcm را دارند. در تحقیق حاضر، آنالیز غلضت آلاینده‏های خروجی از دودکش‏های مذکور، دریافت و مورد بررسی قرار گرفته تا نوع آلاینده/آلاینده‏ها جهت مطالعه، انتخاب شود.بنابراین پس از مطالعه کتابخانه ای و جمع آوری اطلاعات منبع تولید آلاینده و بررسی فرآیند تولیدی و اندازه گیری آلاینده ها نحوه پراکندگی آن با استفاده از نرم افزار phast مدلسازی گردید.

در این پروژه ابتدا با استفاده از نرم افزار aspen-hysys واحد کت کراکر پالایشگاه آبادان شبیه سازی شده است. (البته لازم به ذکر است که هدف فقط شبیه سازی واحد نبوده است). سپس نتایج بدست آمده با اطلاعات واقعی واحد مقایسه گردیده است تا صحت شبیه سازی اطمینان به عمل آید. در نهایت موارد ذیل بررسی و نتایج آن گزارش شده است. • اثر خوراک های متفاوت در راندمان تولید محصولات واحد. • بررسی راندمان عملیاتی هنگام استفاده از کاتالیزور متفاوت. • اثرات پارامترهای مختلف عملیاتی جهت دستیابی به عملکرد بهینه واحد. • بهبود شرایط عملکرد واحد در حالت عادی عملیاتی.

در این تحقیق غشاهای نانو کامپوزیت پلیمری با درصد های متفاوت از نانولوله کربنی، به روش غوطه وری فازی با استفاده از n-متیل-2-پیرولیدون(nmp) به عنوان حلال و آب به عنوان ماده منعقد کننده ساخته شده اند. نانو لوله کربنی به دلیل داشتن مزایایی چون استحکام و مقاومت حرارتی بالا، پایداری شیمیایی و فیزیکی زیاد و نسبت سطح به حجم بالا بعنوان ماده افزودنی انتخاب شد. پلی اتر سولفون بعنوان ماتریس پلیمری و n-متیل-2-پیرولیدون(nmp) به دلیل داشتن ویژگی های منحصر به فرد و تشکیل سوسپانسیون پایدار با نانو لوله های کربنی عامل دار شده، استفاده شد. جهت بررسی خواص عملیاتی و ساختاری غشاهای نانو کامپوزیتی ساخته شده، آزمایش های اندازه گیری میزان عبور دهی گاز نیتروژن، فلاکس عبوری آب خالص، میزان حذف جیوه، ftir، contact angle،sem و afm انجام شد. نتایج نشان داد که اتصال گروه های عاملی (–oh) و (–cooh) به نانولوله های کربنی می تواند تعداد زیادی از سایت های جذب شیمیایی را به وجود آورد و با افزودن نانولوله کربنی عاملدار شده به بستر غشاء پلیمری خواص آب دوستی گروه های عاملی، انتشار mwnt_s در محلول های آلی را به طور قابل ملاحظه ای بهبود می بخشد. ساختار، مورفولوژی و نفوذپذیری غشاهای ساخته شده به شدت به میزان نانولوله کربنی اضافه شده بستگی دارد. بطوری که با افزایش نانولوله کربنی تا 5/0 درصد وزنی، فلاکس آب خالص از 8/3 kg/m2h به kg/m2h49/76افزایش یافته و سپس به طور منظم کاهش می یابد. اندازه گیری میزان حذف نمک با محلول ii))hg در فشار 4 بار و7=ph انجام شد. نتایج پس زنی یون فلزی نشان داد که در ابتدا با اضافه کردن نانولوله کربنی به میزان نیم درصد وزنی، پس زنی کاهش می یابد و سپس در2 درصد وزنی نانولوله کربنی، پس زنی به طور چشم گیری افزایش یافته است. علاوه بر این میزان حذف جیوه توسط غشاء پلی اتر سولفون خالص 95 درصد بدست آمد که این غشاء در مقایسه با غشاء نانوفیلتراسیون تجاری (83%) عملکرد بهتری داشته است. همچنین نشان داده شد که اضافه کردن نانو لوله های کربن به غشای پلیمری باعث بهبود خاصیت جداسازی غشاء شده است.

آب از دیر باز تاکنون جزء اساسی ترین نیازهای بشر بوده و روز به روز بر اهمیت و ارزش آن افزوده میشود. اما تغییرات جوی و استفاده های غیر اصولی و نیز دفع آب های آلوده به محیط، مسائل اقتصادی و زیست محیطی فراوانی را گریبانگیر جوامع ساخته است. بنابراین لزوم رویکرد به سمت استفاده اصولی از آب به گونه ای که مصرف آب و تولید پساب، حداقل گردد محسوس می باشد. در حال حاضر افکار عمومی به این سطح از آگاهی رسیده است که اصلاحات امکان پذیر بوده و برای آن باید بهایی نیز پرداخته شود. امروزه کاهش پساب به عنوان یکی از بزرگترین مسایلی است که در صنعت با آن روبرو هستیم، مطرح می شود و از آنجایی که آب یکی از تولید کننده های مهم پساب در فرایندهاست، توانایی احیا پساب برای مصرف مجدد آن، گام مهمی در جهت کاهش تولید پساب می باشد. تکنولوژی پینچ قادر است با به کارگیری روشهای مختلف، مصرف آب و تولید پساب واحدهای صنعتی را کاهش دهد این تکنولوژی برای هر نوع فرایند استفاده کننده از آب کاربرد داشته و منحصر به فرایندهای شیمیایی نمی باشد. پینچ آبی، تکنیکی سیستماتیک جهت آنالیز شبکه های منصرف کننده آب و کاهش هزینه های آب در فرانیدها می باشد این روش از الگوریتم های پیشرفته ای برای تشخیص و بهینه سازی مصرف آب و سیستمهای تصفیه استفاده می کند. در تکنولوژی پینچ آّبی شبکه های تبادل حرارت به شبکه های تبادل جرم تبدیل می شوند. در این پایان نامه سعی شده است. تا مروری بروی روشهای مختلف ریاضی و گرافیکی برای طراحی و انطباق شبکه های آب صورت پذیرد. اگر چه اساس کار برای انجام این روش در پالایشگاه هاست ولی قابل استفاده در سایر صنایع و واحدها نیز می باشد. در ابتدا روش، به دو مساله تقسیم می شود. اولین مساله اختصاص آب تازه و پساب به فرایندها بوده و دومین مسأله تصفیه پساب حاصله است. اولین مساله به استفاده مجدد، احیا استفاده مجدد و احیا بازچرخانی تقسیم شده و دومین مسأله به واحدهای تصففیه متمرکز و غیر متمرکز تقسیم می شوند. همچنین برای بهینه ساختن شبکه آب ناچار به کمینه نمودن مصرف آب و تصفیه پساب در واحد هستیم. برای طراحی بهتر در این مسائل از روشهای مختلف ریاضی نیز می توان بهره برد که این مسائل نیز مورد بررسی قرار گرفته است.در این رساله با توجه به تعدد روشهای بهینه سازی، ابتدا روشهای رایج و کاربردی گرافیکی و ریاضی را معرفی نموده و در هر مورد با ارائه مثالی به شرح کامل و بررسی این روشها پرداخته ایم. سپس با ذکر سه مثال و انجام بهینه سازی و طراحی شبکه توزیع آب ، اقدام به مقایسه این روشها نموده ایم و نهایتا روش nlp را بهینه ترین روش بهینه سازی معرفی کرده ایم. سپس بوسیله این روش مصرف آب در واحد تولید کاغذ را بررسی کرده و شبکه توزیع آب را طراحی می نماییم و نتایج حاصل شده رابا نتایج موجود در طرح جاری و مراجع و مقالات مقاایسه نموده ایم.

به جهت افزایش نگرانی ها درباره تغییرات آب و هوا، تقاضا برای فناوری های کاهش گاز گلخانه ای، اهمیت چشمگیری یافته است. در ایالات متحده، از مجموع انتشار کل گازهای گلخانه ای در سال 2007، حدود 98 درصد آن مربوط به انرژی منتشرشده از co2 می باشد؛ که در این بین، حدود 40 درصد آن مربوط به تولید الکتریسیته بوده است. جذب و تجزیه کربن (ccs) یکی ازگزینه هایی است که می تواند؛ سوخت های فسیلی با انتشار co2 کمتری را ، در اختیارمان قرار دهد. از فناوری های متفاوت جذب co2، جذب co2 بوسیله جذب شیمیایی، فناوری است که به تجارتی کردن، نزدیک تر است. در حالی که تعداد حلال های مختلفی برای استفاده در جذب شیمیایی co2 پیشنهاد گردیده اند؛ اما یک مقایسه سیستماتیک از عملکرد حلال های متفاوت، انجام نشده است و از این رو، اختلافاتی در عملکرد حلال های مختلف، به طور گسترده بوجود آمده است. این تز، بر روی توسعه یک چارچوب استوار برای مقایسه هدفمند عملکرد حلال های مختلف تمرکز می کند . این چارچوب بکار گرفته می شود تا عملکرد سه حلال مختلف را ارزیابی بنماید: منواتانول آمین، پتاسیم کربنات و آمونیاک سرد. در این پایان نامه، مدل های الگوی جریان جامعی، برای هریک از سیستم های حلال، با استفاده از aspen plus، که به عنوان یکی از ابزارهای مدل سازی قدرتمند مطرح است، ایجاد می گردند. برای اینکه یک مقایسه هدفمند و استوار، از عملکرد سیستم های حلال مختلف، به دست آید؛ می بایستی؛ خواص فیزیکی، ترمودینامیکی و سینتیکی، به طور صحیح و درست، با صحت کامل، در aspen plus، ثبت گردند. از بخش aspen ratesep این نرم افزار نیز استفاده می شود تا محاسبات مشخصه های انتقال جرم سیستم، برای محاسبات ساختاری و ابعادی، تسهیل گردد. برای هر سیستم حلال، شبیه سازی های پارامتری بسیاری، انجام می شود تا اثر مصرف انرژی درون سیستم، مشخص شود.

واحد الفین از واحد های بنیادی صنایع پترو شیمی است که در جهت تولید الفین ها (آلکن ها) طراحی شده است. این واحد از بخش های گرم، سرد، برج های جداسازی و راکتور هیدروژناسیون استیلن که محصول جانبی شکست اتان و نفتا در کوره های پیرولیز است، تشکیل شده است. هیدروژن و متان (lpg) محصولات فرعی و اتیلن محصول اصلی این فرآیند است که خوراک واحدهای پلی اتیلن می باشد. در طی واکنش هیدروژناسیون استیلن، به منظور از بین بردن آن و تبدیل به اتیلن، ماده الیگومری به نام green oil تشکیل می شود که باعث ایجاد رسوب در راکتور و تجهیزات بعد از آن می گردد. در این تحقیق یک واحد مینی الفین با ظرفیت 100000 تن در سال طراحی، مدلسازی و توسط نرم افزار شبیه سازaspen plus شبیه سازی شده است. بدین منظور داده های مورد نیاز طراحی از مقالات و اختراعات جمع آوری شدند و پس از تشکیل پایگاه داده، نوع تجهیزات و چیدمان آن ها و همپنین اندازه تجهیزات بر اساس جریان عبوری و حجم جدید مورد نیاز مجدداً طراحی و شبیه سازی شدند. همچنین به منظور شبیه سازی راکتور هیدروژناسیون استیلن از دو بستر کاتالیستی استفاده گردید. لازم به ذکر است بررسی نتایج حاصل از شبیه سازی این راکتور، نشان داد که کاتالیست پالادیوم-نقره بر پایه آلفا آلومینا (pd/ag/α-al2o3) در مقایسه با کاتالیست های موجود بهترین عملکرد را داراست.

این پایان نامه در جهت بهبود عملیات شیرین سازی گاز ترش طبیعی و بررسی امکان سنجی جایگزین حلال sulfinol-d به جای حلال mdea مورد استفاده در واحد های شیرین سازی پارس جنوبی فاز (9و10) مورد مطالعه قرار گرفت که این حلال متشکل از حلال فیزیکی و آبی آمینی را که به استفاده جذب فیزیکی و شیمیایی است. بررسی پارامتر های مختلف دما – غلظت و دبی حلال ورودی به برج جذب مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل بهتر نتایج و عمل کرد حلال sulfinol-d و مقایسه نتایج شبیه سازی شده sulfinol-d با حلال mdea با مدل elecnrtl توسط نرم افزار aspen plus قرار گرفت. نتایج حاصل از کاهش دبی آمین حلال از kmol/hr 817/10692 بهkmol/hr 201/8485 و کاهش آب مصرفی همراه حلال از 54% وزنی به 30% وزنی و افزایش ظرفیت پالایش از m3/hr 629000 به m3/hr 830000 و کاهش سرمایه گذاری میتوان اشاره کرد.

در بعضی از فرآیندهای پتروشیمیایی با توجه به گرمازا بودن واکنش های رخ داده در راکتور،جریان محصول دارای دمای بالایی می باشد که عمدتا از این دما به منظور تولید بخار استفاده نموده و سپس در یک یا چند مبدل حرارتی آن را جهت ارسال به واحد تفکیک خنک می نمایند.در این تحقیق فرایند تولید آلیل کلراید را بعنوان مطالعه موردی مورد بررسی قرار داده ایم. در این فرآیند جریان محصول راکتور در دمای 511 درجه سانتیگراد در دو مبدل گرمایی تا 50 درجه سانتیگراد سرد شده و به واحد تفکیک و خالص سازی ارسال می گردد،این در حالی است که در برج های تقطیر چهارگانه در واحد تفکیک به منظور تامین گرمای ریبویلرها از بخار آب به شدت 12000 کیلوگرم در ساعت استفاده می شود. در این تحقیق با توجه به مفهوم انتگراسیون حرارتی استفاده از انرژی گرمایی جریان خروجی از راکتور بجای استفاده از بخار آب در ریبویلر برج های تقطیر فوق الذکر با هدف کاهش مصرف انرژی،بررسی و امکان سنجی گردیده است. برای این منظور با استفاده از نرم افزار تجاری aspen hysys ابتدا واحد تفکیک فرایند تولید آلیل کلراید شبیه سازی،سپس سناریو استفاده از جریان خروجی از راکتور در ریبویلرها با استفاده از نرم افزار در واحد تفکیک تعریف گردید. نتایج این تحقیق نشان می دهند که در صورت بکارگیری سناریو تعریف شده، میزان مصرف بخار در سه ریبویلر به صفر خواهد رسید (بازیابی kg/h 12000 بخار) و می توان گرمای مورد نیاز این تجهیزات را از دمای محصول راکتور که واقع در بخش سنتز می باشد،تامین نمود.از طرفی با توجه به اینکه دمای جریان خروجی از راکتور در طول این تبادل حرارت تا 122 درجه سانتیگراد کاهش خواهد یافت، لذا در واحد سنتز یکی از مبدل های گرمایی که جهت سرمایش این جریان مورد استفاده قرار می گرفته از سیستم حذف خواهد شد و در نتیجه شاهد اصلاح شبکه مبدل های گرمائی خواهیم بود. برساس برآورد اقتصادی انجام شده میزان سود حاصل از کاهش مصرف بخار ، کاهش تجهیزات و کاهش utility سالانه 881522 دلار می باشد.

چکیده حذف مرکاپتان ها از جریان های هیدروکربنی توسط روش های گوناگونی انجام می پذیرد. استفاده از محلول سودسوزآور و بسترهای غربال موکولی ازجمله پرکاربردترین روش ها هستند. در صنایع نفت و گاز کشور ما، اغلب جهت حذف مرکاپتان های سبک از روش شستشو با محلول کاستیک نسبتاً رقیق استفاده می شود. در این پروژه فرآیند احیا کاستیک شرح داده می شود و عوامل موثر بر این فرآیند بررسی می گردد. همچنین در مورد مقدار بهینه پارامترهای عملیاتی این فرآیند بحث می شود. غلظت سود مصرفی، دمای عملیات و دبی اکسیژن ورودی به راکتور (اکسیدایزر) مهم ترین پارامترهای عملیاتی می باشند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که غلظت بهینه سود برای تبدیل مرکاپتایدهای سدیم به دی سولفیدها در حدود 9/1 مول بر لیتر است اما به دلیل چرخش محلول سود در سیستم، مقدار بهینه غلظت سود باید برای کل سیستم مشخص شود. با توجه به نتایج آزمایشگاهی مقدار بهینه غلظت سود برای مرکاپتان زدایی از گاز مایع بین 75/2 و 25/4 مول بر لیتر است. ضمناً دمای پیشنهادی برای خروجی اکسیدایزر 50 درجه سانتی گراد می باشد؛ بنابراین پروفایل دما در اکسیدایزر 10 درجه سانتی گراد خواهد بود. همچنین 06/1 الی 1/1 مقدار استوکیومتری اکسیژن برای سودی که در ورودی اکسیدایزر دارای ppm 8680 وزنی مرکاپتاید است، پیشنهاد می شود

وجود ترکیبات گوگردی مرکاپتان ها در برش های نفتی موجب آلودگی محیط زیست ودر خطوط انتقال و مخازن نگهداری باعث خوردگی می شود.بنابراین لازم است تا مقدار گوگرد و مرکاپتانها در برش های نفتی تاحد استانداردهای بین المللی کاهش یابد. حذف مرکاپتان ها از جریان های هیدروکربنی توسط روش های گوناگونی انجام می پذیرد. استفاده از محلول سود سوزآور و بسترهای غربال ملکولی از جمله پرکاربردترین روش ها هستند. در صنایع نفت و گاز کشور ما، اغلب جهت حذف مرکاپتان های سبک از روش شستشو با محلول کاستیک نسبتاً رقیق استفاده می شود. در این پروژه حذف ترکیبات گوگردی و تبدیل مرکاپتان ها به مرکاپتاید با استفاده از محلول سود صورت گرفته است. . همچنین در مورد مقدار بهینه پارامترهای عملیاتی این فرآیند بحث می شود. غلظت سود مصرفی ودمای عملیات مهم ترین پارامتر های عملیاتی می باشند .با توجه به نتایج مقدار بهینه غلظت سود برای مرکاپتان زدایی از گاز مایع 15درصدو دما بین 58تا62 درجه سانتی گراد می باشد.

حذف مرکاپتان ها از جریان های هیدروکربنی توسط روش های گوناگونی انجام می پذیرد. استفاده از محلول سودسوزآور و بسترهای غربال موکولی ازجمله پرکاربردترین روش ها هستند. در صنایع نفت و گاز کشور ما، اغلب جهت حذف مرکاپتان های سبک از روش شستشو با محلول کاستیک نسبتاً رقیق استفاده می شود. در این پروژه فرآیند احیا کاستیک شرح داده می شود و عوامل موثر بر این فرآیند بررسی می گردد. همچنین در مورد مقدار بهینه پارامترهای عملیاتی این فرآیند بحث می شود. غلظت سود مصرفی، دمای عملیات و دبی اکسیژن ورودی به راکتور (اکسیدایزر) مهم ترین پارامترهای عملیاتی می باشند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که غلظت بهینه سود برای تبدیل مرکاپتایدهای سدیم به دی سولفیدها در حدود 9/1 مول بر لیتر است اما به دلیل چرخش محلول سود در سیستم، مقدار بهینه غلظت سود باید برای کل سیستم مشخص شود. با توجه به نتایج آزمایشگاهی مقدار بهینه غلظت سود برای مرکاپتان زدایی از گاز مایع بین 75/2 و 25/4 مول بر لیتر است. ضمناً دمای پیشنهادی برای خروجی اکسیدایزر 50 درجه سانتی گراد می باشد؛ بنابراین پروفایل دما در اکسیدایزر 10 درجه سانتی گراد خواهد بود. همچنین 06/1 الی 1/1 مقدار استوکیومتری اکسیژن برای سودی که در ورودی اکسیدایزر دارای ppm 8680 وزنی مرکاپتاید است، پیشنهاد می شود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

در این پروژه ساخت یکنوع الاستومر برپایه پلی استر صورت گرفته است . مسلما" در این مرحله انتخاب پلی استر و نحوه اختلاط اجزاء بسیار مهم است . در مرحله بعد خواص پلی یورتان سنتزی مورد بررسی قرار می گیرد و مدلی کیفی برای بررسی نحوه تولید و استفاده از آن ارائه می گردد. در این پروژه نحوه رفتار پلی یورتان سنتزشده با تمام لاستیک های دیگر همخوانی دارد. ملاحظه خواهد شد با افزایش میزان گوگرد در سیستم کارا مقاومت کششی و درصد ازدیاد طول کم، سختی زیاد، مقاومت حرارتی کم، مانایی فشار زیاد خواهد شد. همچنین ملاحظه خواهد شد که با افزایش میزان پراکسید، مقاومت کششی و درصد ازدیاد طول کم، سختی زیاد، مقاومت حرارتی زیاد و مانایی فشار کم خواهد شد. نتایج بدست آمده با مدل های عمومی ارائه شده برای الاستومرها همخوانی دارد.

اهمیت روز افزون ترموپلاستیک nylon - 66 بدلیل کاربردهای گوناگون آن در صنایع پلیمری مختلف همچون الیاف مورد استفاده در تایرسازی، نساجی، پوشاک ، فرش و قطعات مهندسی می باشد. متاسفانه نایلون 66 در ایران تولید نشده است و تماما وارداتی است . تلاش به منظور تولید صنعتی این پلیمر مهندسی در ایران کاملا توجیه اقتصادی دارد. در این پژوه سینتیک پلیمریزاسیون نایلون 66 مفصلا مطالعه است ، و با حل معادلات دیفرانسیلی حاکم بر واکنشها، پارامترهای مهم در این فرایند محاسبه و رفتار سیستم مدلسازی ریاضی شده است ، روش حل ریاضی مورد استفاده در این بخش رانک کوتای درجه 4 (runge - kutta of 4th order) بود. در بخش دوم پروژه به اهمیت روزافزون بازیافت پلیمرها و موثر بودن این روش در کاهش آلودگی های محیطی، سینتیک فرآیند بازیافت nylon - 66 نیز بررسی شده است . بدلیل تعدد معاملات دیفرانسیلی و پیچیدگی بسیار آنها، در این قمست از پروژه از بسته نرم افزاری matlab به منظور حل همزمان این معادلات استفاده شد.

رزین نفتی جزء دسته ای از محصولات پلیمری است که از مخلوط منومرهای ئیدروکربنی الفینی خطی و حلقوی و مشتقات وینیل آروماتیکها بدست می آید و این منومرها اجزائی هستند که از عملیات کراکینگ با بخار در گاز طبیعی، گازوئیل یا نفتا تولید می شوند. بسته به کاربرد، انواع مختلف رزین های نفتی بوسیله خوراک های مختلف قابل تولید می باشد. منابع خوراک این ماده در ایران و در تجمع های پتروشیمی یافت می شود و خوراک متشکل از اجزاء مختلف آلیفاتیک ، آروماتیک فعال و غیرفعال می باشد. در این پژوهش ، ابتدا بررسی کاملی برای انتخاب خوراک نامناسب انجام گردیده و سپس خوراکهای مختلفی برای تولید رزین نفتی بکار برده شد. پلیمریزاسیون خوراک بوسیله کاتالیست alcl3 بمقدار 1-3 درصد وزنی (نسبت به خوراک) در محدوده دمایی 0-100 درجه سانتی گراد و تحت فشار اتمسفری و زمان واکنش 0/5-3 ساعت انجام گیرد و با تغییر دما، زمان اقامت ، غلظت کاتالیست ، سرعت اختلاط و ... شرایط واکنش برای داشتن ماکزیمم راندمان تولید بهینه گردید. در این مقاله سعی شده است برای اولین بار در ایران تولید رزین نفتی بصورت عملی و آزمایشگاهی تجربه شده و نتایج آن گزارش شود.

اغلب پلیمریزاسیونهای افزایشی در طی واکنش پلیمریزاسیون، اثرهای قفس ، شیشه و ژل را از خود نشان میدهند. این تاثیرات همراه با محدودیتهای نفوذی بوده و ارزش و اهمیت آنها با افزایش ویسکوزیتهء واکنش جرمی تصور می گردد. پلیمریزاسیون رادیکال آزاد منومر متیل متاکریلات بدلیل چنین رفتاری همواره مورد توجه محققین این رشته بوده است . بیش از چهار دهه است که پژوهندگان به منظور شناخت و درک این گونه رفتار پلمیریزاسیون جرمی متیل گوناگون مولکولی بر اساس حجم آزاد سیستم در حال واکنش ، گره خوردگی و در هم رفتگی ماکرورادیکالها و یا خزش زنجیرهای ماکرورادیکالی جهت توجیه رفتار سیستم در مواجه با این سه فرایند بوده و بهمین منظور تا به امروز مدلهای متفاوتی پیشنهاد گردیده است . ولیکن این مدلها تنها در دماهای پایین (کمتر از دمای انتقال شیشه ای پلیمر tg)، محدود می شوند. در این پروژه ما در مرحله نخست با نوشتن معادلات موازنه جرمی برای یک رآکتور ناپیوسته تحت شرایط همدمایی و با دوباره نویسی و تصحیح مدل (ak) که تاثیرات محدودیتهای نفوذی را به خوبی نمایان می سازد آنرا تا دمای بالا تعمیم بخشیده و در مرحله دوم معادلات دیفرانسیلی حاکم بر واکنش را که از دسته معادلات سخت می باشند تحت الگوریتم rung - kutta (implicit - variable order) و با استفاده از نرم افزار matlab(ver. 5.2) حل کرده و بدین ترتیب رفتار سیستم شبیه سازی کامپیوتری می گردد. برنامه کامپوتری تهیه شده علاوه بر اینکه سینیتک پلیمریزاسیون جرمی mma را در دامنه یابی دمایی 45 تا 165 درجه سانتی گراد به خوبی توصیف می کند، سینیتک پلیمریزاسیون محلولی را نیز در بر می گیرد. با اجرای برنامه کامپیوتری فوق می توان درجه تبدیل پلیمریزاسیون (x)، وزن مولکولی متوسط (mw, mw) و ویسکوزیته واکنش جرمی (n) را در هر لحظه پیشگویی نمود. این عمل کمک بزرگی برای کنترل مطلوب رآکتورهای پلیمریزاسیون محسوب می شود.

کاتالیست نیکل به طور گسترده در صنایع پتروشیمی، پالایش نفت، فولادسازی و صناع غذایی کاربرد دارد. در صنایع غذایی واکنش هیدروژناسیون ‏‎(hydrogentation)‎ روغنهای مایع را در حضور کاتالیست نیکل انجام می دهند تا روغن جامد بدست آید و در نتیجه طول عمر روغن افزایش یافته و فسادپذیری آن کاهش یابد. پس از مدتی که کاتالیست نیکل در هیدروژناسیون روغنهای نباتی مورد استفاده قرار گرفت، اکتیویته خود را از دست می دهد و به اصطلاح ((غیرفعال)) ‏‎(deactivate)‎‏ می شود. که نیاز به بازسازی، جهت استفاده لازم از آن ضرورت پیدا میکند. در حال حاضر بازسازی و یا ساخت مجدد کاتالیست نیکل درداخل کشور جنبه علم یو عملی لازم را پیدا نکرده است و هر ساله ازر زیادی جهت خرید کاتالیست تازه از کشور خارج می شود. در این پروژه کربن زدایی از کاتالیست غیرفعال مورد بررسی قرار گرفته و از طریق گازیفیکاسیون، ترکیبات کربنی موجود بر روی کاتالیست در حضور اکسیژن هوا به مونواکسید کربن و دی اکسید کربن تبدیل شده و از صحنه عمل خارج می گردد. آزمایشات نشان می دهد در حدود 5/44 درصد وزنی کاتالیست را ترکیبات کربنی و ناخالصیهای باقیمانده در کاتالیست تشکیل می دهند. در روش گازیفیکاسیون دمای بهینه کربن زدایی 400 درجه سانتیگراد برآورد شده است. همچنین به دلیل تولدی دود زیاد حاصل از اکسیداسیون ترکیبات کربنی باقیمانده در کاتالیست، در مرحله دیگری از آزمایشات ابتدا این ترکیبات کربنی را توسط حلال تتراکلرید کربن ‏‎(ccl4)‎‏ استخراج کرده و پس از صاف و خشک کردن کاتالیست بر جای مانده، نمونه های مختلف مورد گازیفیکاسیون قرار گرفته است . در این مرحله از آزمایشات 23 درصد وزنی کاتالیست غیرفعال را که ترکیبات کربنی سبک تشکیل می دهند توسط حلال و 21 درصد وزنی کاتالیست غیرفعال را که دیگر ترکیبات سنگین کربنی شامل می شوند توسط گازیفیکاسیون از کاتالیست زدوده شده است. به مظنور ساخت کاتالیست تازه، اکسید نیکل موجود در کاتالیست کربن زدایی شده توسط اسید نیتریک به نیترات نیکل تبدیل گردیده است، سپس طی یک سلسله واکنشهای شیمیایی کربنات نیکل و فرمات نیکل تهیه شده است. همچنین با استفاده از کربنات نیکل خریداری شده از بازار نیز فرمات نیکل بدست آمده و با تجزیه فرمات نیکل به نیکل و گازهای دی اکسید کربن و بخار آب، در مخلوطی از روغن و پایه آلومینا کاتالیست نیکل تازه تهیه شده است. کاتالیست نیکل ساخته شده تحت آنالیز فلوئورسانس اشعه ایکس ‏‎(xrf)‎‏ و تفرق اشعه ایکس ‏‎(xrd)‎‏ قرار گرفته تا برخی از خصوصیات آن با کاتالیست خارجی ‏‎g53‎‏ مقایسه گردد.

زنجیرهای پلیمری از آغاز سنتز تا مرحله کاربرد تحت تاثیر عوامل گوناگون، از جمله تابش فرابنفش، اکسیژن یکتائی، تنشهای مکانیکی و یونهای فلزی باقیمانده در پلیمرها تخریب می شوند. جلوگیری از این پدیده با کمک افزودنیهایی به نام پایدار کننده ممکن یم شود. نوع این افزودنیها بسته به مکانیسم شروع تخریب فرق می کند. هدف از این تحقیق بررسی اثر افزائی ‏‎(synergism)‎‏ مواد پایدار کننده در پلی الفینهای پتروشیمی اراک جهت کاهش مصرف و بهبود پایداری می باشد.در این تحقیق ابتدا میزان پایداری حرارتی پلیمرهای تولیدی در پتروشیمی اراک همراه با آنتی اکسیدانهای اضافه شده به آن بررسی گردیده و سپس با اضافه نمودن آنتی اکسیدان کمکی اثر ‏‎(synersism)‎‏ در آن مورد مطالعه قرار گرفته است.جهت تعیین میزان پایداری اکسیداسیونی پلیمرها چندین روش بکار رفته است. اولا تغییرات شاخص جریان مذاب و رنگ پلیمر پس از چندین مرحله اکسترود کردن تعیین شده است. ثانیا میزان شاخص کربونیل در زمانهای مختلف پس از قرار دادن در آون اندازه گیری شده و ثالثا با اسفتاده از تست ‏‎dsc‎‏، زمان القای اکسیداسیونی هر پلیمر با چند نوع سیستم پایدار کننده مختلف تعیین شده است. همچنین از روشهای آماری جهت دستیابی به بهتری ترکیب درصد پایدار کننده ها استفاده شده تا اینکه تعداد تستهای مورد نیاز به حداقل کاهش یابد. در نتیجه با استفاده از نتایج حاصل از تستهای فوق بهترین ترکیب مواد افزودنی برای دستیابی به بالاترین پایداری اکسیداسیونی برای پلی الفینهای پتروشیمی اراک پیشنهاد گردیده است.

پلی پروپیلن یک پلیمر مهندسی نیست. یکی از روشهای بهبود خواص مکانیکی آن آمیزه کاری با پلیمرهای مهندسی همچون پلی آمیدها است. همچنین بدلیل کریستالیتی بالا، طبیعت پارافینی و نداشتن مکانهای قطبی تمایل پایینی به جذب ماده رنگزار دارد. از سوی دیگر جذب رطوبت پلی آمید بالاست. از این رو در بعضی کاربردها نمی توان از آن استفاده کرد. در ضمن بعلت مورفولوژی خاص خود هنگامیکه از حالت مذاب به حالت تبدیل می شود. جمع شدگی بالایی از خود نشان میدهد.آمیزه های پلی پروپیلن و پلی آمید 6 با ترکیب درصدهای ‏‎pp80:pp20, pp60:pp40, pp40:pa60, pp20:pa80‎‏ در حضور دو درصد مختلف از سازگار کننده انیدرید مالئیک (5/0% و 1%) توسط یک اکسترو در دو مرپیچه تهیه شدند. عمل سازگار سازی پلی پروپیلن و آلیاژسازی با پلی آمید 6 در یک مرحله و به طور همزمان انجام گرفت و گرانولهای تهیه دهش به منظور دفع رطوبت احتمال در آن قرار داده شدند و پس از عمل رطوبت زدایی به منظور تهیه نمونه تستهای کشش، ضربه و جذب آب تزریق شدند. نمونه های ‏‎sem‎‏ به روش شکست در نیتروژن مایع تهیه شدند.نتیجه آنکه بالاترین مقاومت ضربه هنگامیکه پلی پروپیلن بصورت فاز پراکنده در ماتریس پلی آمید باشد یعنی در ترکیب درصد ‏‎pp20:pa80‎‏ بدست می آید. هرچه غلظت پلی آمید در آمیزه بیشتر باشد مدول وقدرت کششی و جذب آب افزایش می یابد و ازدیاد طول در نقطه پارگی آمیزه هایی که پلی پروپیلن در آنها بیشتر باشد بالاتر است.علیرغم اینکه درجه گرفات شدن انیدرید مالئکی بر روی پلی اندازه گیری نشد، نتایج عکسهای ‏‎sem‎‏ و تستهای مکانیکی مانند قدرت کششی و ازدیاد طول در نقطه پارگی نشان میدهند هنگامیکه 1% سازگار کننده انیدرید مالئیک استفاده شده است نسبت به وقتی که 5/0% انیدرید مالئیک استفاده شده است درجه گرافت شدن بالاتر می باشد.سپس با بررسی آماری تاثیر غلظت رزین ها و انیدرید مالئیک در خواص مقایسه شد.