. گردشگری فراتر از یک فعالیت صنعتی و اقتصادی است. اما آنچه اثرات این صنعت را می تواند تحت شعاع قرار دهد، نبود امکانات زیر بنایی در مسیر تامین رفاه گردشگران از جمله محل های اقامتی مناسب است. احاطه شدن شهرستان بندرترکمن توسط سه پدیده طبیعی دریا، صحرای ترکمن و کوه و همچنین پایین بودن از سطح دریا، در کنار فرهنگ مردمی با آداب و رسوم خاص با صنایع دستی های متنوع می تواند هر کس را مجذوب و ساعت ها سرگرم کند. اما آنچه مانع از بهره برداری از این همه جاذبه های گردشگری می شود، کمبود محل های اقامتی مناسب است. از این رو، هدف اصلی این تحقیق، تخمین تابع تقاضای سفر به بندر ترکمن به منظور مدیریت تقاضا و ایجاد امکانات برای تأمین این تقاضا است. برای این منظور در این پژوهش، از روش هزینه سفر استفاده شده است. لذا این تحقیق شامل استفاده از روش های، توصیفی و تبیینی (مطالعه علی) است، که مبانی نظری آن با استفاده از شیوه کتابخانه ای و اسنادی پی گیری و بمنظور تخمین تقاضای سفر به شهر بندر ترکمن از توزیع پرسشنامه در بین گردشگران مناطق نمونه گردشگری (جزیره آشوراده، بازارچه ساحلی، مرکز خرید بندر ترکمن و ساحل شنا ) در شش ماه نخست سال 1389 استفاده و به روش پیمایشی ارزیابی شده است. در این تحقیق افرادی که به صورت گذری(عبوری) از بندرترکمن عبور کرده اند، از پرسشنامه حذف شده اند. در این تحقیق تابع تقاضای سفر به دو صورت انفرادی و ناحیه ای تخمین زده شده است. در هر دو تخمین تنها متغیر هزینه سفر معنی دار بوده سه متغیر سن، تحصیلات و درآمد از لحاظ آماری معنادار نیستند. در صورت تخمین به صورت تقاضای انفرادی که به صورت تخمین شبه کشش هزینه ای (lin-log) است و دارای ضرایب تشخیص و قدرت توضیح دهندگی بالاتری در مقایسه با الگوی خطی-خطی در این تحقیق بوده است. تخمین نشان دهنده این است که افزایشی 10% در هزینه ها تقاضا را حدود سه واحد کاهش می دهد یعنی خطی با عرض از مبدأ 4.9 و شیب منفی (?) ، حدودأ 0.3 است. در تخمین با روش هزینه سفر ناحیه ای حداکثر تقاضای سفر به شهر بندر ترکمن در این مورد برابر با 12.09906 در میلیون نفر و حداکثر هزینه سفر که در آن تقاضای سفر به بندر ترکمن می انجامد، رقم یک میلیون و یکصد و چهل وشش هزار (1146534.685) ریال را حاصل می نماید که نشان از مازاد رفاهی برابر 6935995.972 ریال است.