چکیده رضا خان از همان ابتدای کار به فکر تصاحب قدرت در ایران افتاد او که در دولت کودتا سردار سپه و نخست وزیر شده بود به فکر تقویت و تجهیز ارتش افتاد ، به مرور پرسنل ارتش را افزایش داد درجه افسران را ارتقا و حقوق نظامیان را بالا برد سپس با استفاده از همین ارتش برای تمرکز قدرت و ازیاد نفوذ خود اقدام کرد .همچنین سعی در ایجاد امنیت و سرکوبی کردنکشان محلی نمود . ولایت لرستان در این زمان جزء نا امن ترین و آشوب زده ترین مناطق کشور بود ؛ دولتهای پس از مشروطیت با اعزام نیروی ژاندارمری و قزاق چندین بار برای ایجاد نظم و امنیت به لرستان اقدام نمودند ،اما هر بار با تلفات سنگین جانی و مالی مجبور به عقب نشینی شدند تا این که در سال 1302 ش قوای نظامی به فرماندهی امیر احمدی با کوشش فراوان توانستند پس از سالها وارد خرم آباد شوند و این آغاز حضور دولت پهلوی در لرستان و کوشش برای ایجاد نظم و امنیت در مناطق مختلف آن بود . مساله اصلی محقق در این تحقیق این است که ضمن بررسی تحولات سیاسی و اجتماعی لرستان در دوره پهلوی اول، علت و چگونگی شروع نا امنی ها در این خطه و عوامل تشدید تنش ها میان عشایر با حکومت مرکزی بررسی شود . فرضیه محقق این است که اقدامات نسنجیده حکمرانان لرستان پس از کودتای 1299 ه.ش و متعاقب آن عدم برنامه ریزی حساب شده دولت و به خرج دادن خشونت زیاد توسط قوای نظامی باعث گسترش تنش در لرستان شد. محقق با روش تحقیق کتابخانه ای و استفاده از فیش برداری به انجام تحقیق و اثبات فرضیه خود پرداخت . دولت پهلوی توانست در طی چندین سال جنگ و تعقیب مداوم ، اعدام و سرکوب عشایر و با ایجاد پاسگاهها نظامی و ترمیم خط تلگراف و جاده سازی زمینه ارتباط مرکز با لرستان را فراهم ساخت و قدرت را خود را بر آنجا نیز اعمال کرد .