امروزه مدلی جدید تحت عنوان محاسبات ابری برای میزبانی و ارائه سرویس ها از طریق اینترنت بوجود آمده است. از آنجاییکه محاسبات ابری نیاز کاربران را برای برنامه ریزی برای تهیه منابع از بین می برد، این مدل محاسباتی برای صاحبان کسب و کار بسیار جذاب می باشد. همچنین این مدل محاسباتی دارای ویژگی هایی است که آن را به مدلی مناسب و مفید برای استفاده سازمان های تجاری تبدیل کرده است و به سازمان ها اجازه می دهد تا با منابع کمتر کار خود را شروع کرده و تنها هنگامیکه نیاز به سرویس ها و منابع بیشتری داشتند به درخواست افزایش منابع بپردازند. اما، با وجود اینکه محاسبات ابری موقعیت بزرگی را برای صنعت فناوری اطلاعات به ارمغان آورده است، توسعه تکنولوژی محاسبات ابری هنوز در ابتدای مسیر خود قرار دارد و لازم است بسیاری از مسائل در این حوزه مورد بررسی قرار بگیرند و راه حل های متناسب با خصیصه های این مدل محاسباتی ارائه شود. یکی از این خصیصه ها، مقیاس پذیری منابع می باشد. مقیاس پذیری را می توان به عنوان یک خصوصیت برشمرد که یک سرویس مقیاس پذیر می تواند هنگام تغییر بارکاری، بر حسب تقاضای همان زمان به استفاده از منابع بپردازد. با توجه به این موضوع، الگوریتم ها و مدل های برنامه نویسی منطبق با این خصوصیان نیز توسعه پیدا کرده اند که می توانند متناسب با منابع موجود در زیر ساخت خود به اجرای برنامه ها بپردازند و امکان اجرای برنامه ها را در مقیاس های متفاوت ایجاد می کنند. از آنجاییکه در مدل رایانش ابری، با استفاده از تکنولوژی های موجود، می توان منابع موردنیاز خود را بر حسب تقاضا و مبتنی بر مدل قیمت گذاری درخواست کرد، این مدل های برنامه نویسی سازگاری زیادی با مدل محاسبات ابری دارند. ما در این پروژه به ارائه یک راه حل برای موازی سازی برنامه ها در محیط ابر می پردازیم و با استفاده از آن راه حلی برای مسئله زمانبندی کارها ارائه می دهیم. سپس کلاستری از ماشین ها بروی ابر رایانه دانشگاه صنعتی امیر کبیر ایجاد کرده و مسئله را در مقیاس های متفاوت ارزیابی می کنیم. ارزیابی ها نشان می دهد استفاده از موازی سازی و افزایش مقیاس منابع باعث کاهش زمان اجرا و بهبود در یافتن جواب برای مسئله می شود.

در تحلیل سازه ها (اعم از سازه های فولادی و بتنی و...) عموماً فرض می شود که خاک زیر شالوده صلب است و از انعطاف پذیری و شکل پذیری آن صرف نظر می گردد. در این حالت پاسخ سازه تنها متأثر از خصوصیات خود سازه است و خاک، تأثیری در پاسخ سازه، ندارد. با لحاظ نمودن انعطاف پذیری خاک زیر شالوده انتظار می رود پاسخ سازه تحت تأثیر، متقابل (اندرکنش) سیستم خاک و پی قرار بگیرد. اندرکنش خاک و سازه به خصوص برای سازه های سخت و سنگین که بر بستر خاک انعطاف پذیر واقع شده اند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای سازه های نرم ویا کوچک که بستر بر خاک نسبتاً سخت واقع شده اند اثرات اندرکنش معمولاً کوچک فرض می گردد. در این تحقیق، شش مدل سازه‏ای شامل ساختمانهای 12،10،8،5 و15و20 طبقه در منطقه‏‏‏ای با خطر نسبی لرزه خیزی خیلی‏زیاد مورد بررسی قرار‏ گرفته‏اند. مدلسازی اندر کنش خاک وسازه، بااستفاده از مدل خاک- فنر(وینکلر)در مورد قابهای ساختمانی فوق الذکر انجام گردید.رفتار شبه استاتیکی سازه در دو حالت بدون اندرکنش خاک و سازه و با اندرکنش خاک و سازه بر روی انواع خاکهای مختلف مطابق با آئین نامه 2800 ایران بررسی گردید. در اینجا از نرم افزار sap2000ver11 برای تحقیق استفاده شد. رفتار سازه در حالتهای فوق به روش شبه استاتیکی تحت شتاب زلزله ، السنترو (زلزله های با ارتعاش طولانی و نامنظم )مورد تحلیل قرار گرفت. مقایسه تغییرمکان بالای سازه وتغییر مکان نسبی طبقات مورد بررسی قرار گرفت.