پروژه سد و نیروگاه رودبار لرستان بر روی سرشاخه های رودخانه رودبار و در فاصله حدود 100 کیلومتری جنوب شهرستان الیگودرز در استان لرستان، در دست احداث می باشد. سیستم آبگیر نیروگاه شامل تونل آب بر، تونل های پنستاک و شفت های ضربه گیر می باشد. هدف اصلی در این تحقیق، تحلیل پایداری و طراحی سیستم نگهداری موقّت، جهت پایدارسازی فضای محل انشعاب تونل های پنستاک از تونل آب بر ( bif )، با استفاده از سیستم های طبقه بندی مهندسی rmr، q و مدل سازی عددی می باشد. محل انشعاب تونل های پنستاک از تونل آب بر، در سازند دالان با لیتولوژی آهک، آهک دولومیتی و دولومیت خاکستری تا خاکستری تیره، واقع شده است. در این تحقیق در ابتدا با بررسی وضعیت زمین شناسی و پارامترهای ژئومکانیکی محل، با استفاده از سیستم های طبقه بندی مهندسی rmr و q در توده سنگ محل انشعاب، مقادیر 33 – 26 = rmr و 5/0 – 09/0 = q، برای توده سنگ محل انشعاب تعیین شده است. بر اساس سیستم طبقه بندی مهندسی rmr، نگهداری موقت شامل پیچ سنگ به طول 4 تا 5 متر با فاصله داری 1 تا 5/1 متر به همراه لایه ای از شاتکریت به ضخامت 10 تا 15 سانتی متر همراه با مش بندی، پیشنهاد شد. همچنین بر اساس سیستم طبقه بندی مهندسی q، سیستم نگهداری موقت شامل یک لایه شاتکریت مسلح فیبری به ضخامت 25 سانتی متر و شبکه پیچ سنگ منظم ( m 3/1 × m 3/1 ) به طول تقریبی 6 متر، پیشنهاد گردید. در ادامه بر اساس تجزیه و تحلیل و پردازش نتایج حاصل از آزمایش های آزمایشگاهی و برجای انجام شده در ساختگاه سد، روابط تجربی موجود و اعمال قضاوت مهندسی، پارامترهای ژئومکانیکی توده سنگ محل انشعاب تعیین شد. با توجه به ضعیف بودن توده سنگ محل انشعاب، محیط سنگی محل انشعاب به صورت محیط پیوسته در نظر گرفته شد و با استفاده از پارامترهای ژئومکانیکی تعیین شده و نرم افزار flac3d ، مدل سازی شد. با استفاده از مقادیر تعیین شده چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی توده سنگ محل انشعاب و روش کاهش تنش در نرم افزار flac3d، و به کارگیری الگوی حفاری پیشنهادی، میزان گام پیشروی برابر با 8/0 متر تعیین گردید. با توجه به نتایج حاصل از مدل سازی عددی، سیستم نگهداری موقت مناسب شامل یک لایه شاتکریت به ضخامت 20 سانتی متر و شبکه پیچ سنگ ( m 1 × m 1 ) 30 با طول 6 متر پیشنهاد شد.