کارایی روش های مختلف انتخاب در اصلاح نژاد کرم ابریشم می تواند تحت تأثیر شرایط، نوع صفات و همینطور امکانات در دسترس بطور قابل ملاحظه ای تغییر کند. در این تحقیق، هفت روش مختلف انتخاب شامل انتخاب انفرادی بر اساس وزن پیله و وزن قشر پیله، شاخص های انتخاب معمولی و پایه سه صفته (بر اساس وزن پیله، وزن قشر پیله و درصد قشر پیله)، شاخص انتخاب معمولی دوصفتی (بر اساس وزن پیله و درصد قشر پیله)، شاخص انتخاب معمولی دو صفته (براساس وزن پیله و وزن قشر پیله) و همچنین آمیزش تصادفی (گروه شاهد) در قالب یک نسل جامعه مبنا (برای پیاده سازی استراتژی ها) و سه نسل جهت اعمال این روش ها، روی دو لاین تجاری 153 و 154 دنبال گردید. شدت انتخاب (10%) در هر دو جنس یکسان در نظر گرفته شد. کارایی شیوه-های مختلف انتخاب، در لاین ها بر اساس میزان پیشرفت ژنتیکی، میزان پیشرفت ژنتیکی- اقتصادی و میزان همخونی حاصل از هر روش و در آمیخته ها بر اساس مقایسات میانگین صفات انفرادی و خانوادگی ارزیابی شد. برای رسیدن به این اهداف از نرم افزارهای wombat، excel و sas استفاده شد. نتایج نشان داد که در مقایسه با سایر استراتژی ها، انواع شاخص های معمولی دو صفته و سه صفته در افزایش میزان همخونی جمعیت های کرم ابریشم مستعدترند. بطور کلی همبستگی ژنتیکی پایین و منفی بین وزن پیله و درصد قشر پیله عامل محدود کننده رشد ژنتیکی صفات بویژه در انتخاب انفرادی بر اساس وزن پیله و شاخص انتخاب معمولی دوصفته (بر اساس وزن پیله و درصد قشر پیله) است. در بین استراتژی های فوق، انتخاب انفرادی براساس وزن قشر (در لاین 153)، شاخص سه صفته معمولی (در لاین 154) و شاخص پایه (در هر دو لاین) دارای بیشترین راندمان اقتصادی بودند. در بهبود صفات انفرادی و خانوادگی آمیخته ها شاخص پایه سه صفته کارایی بیشتری نسبت به سایر استراتژی ها دارد. به دلیل تعادل اقتصادی مطلوب بین صفات پیله، پایین بودن نوسانات رشد ژنتیکی و پایایی شاخص معمولی سه صفته در پیشرفت ژنتیکی صفات پیله، استفاده از این استراتژی در برنامه های اصلاحی والدین اولیه توصیه می شود.