این مطالعه به بررسی رابطه بین اجزای رشد خالص داراییهای عملیاتی، شامل اقلام تعهدی و رشد خالص داراییهای عملیاتی بلند مدت، با بازده داراییها و بازده سهام در سال آتی می پردازد. با توجه به اینکه رشد داراییهای عملیاتی، به نوعی نشان دهنده انجام سرمایه گذاری در شرکت می باشد، می توان انتظار داشت که در سال های آتی بتوان بازده مناسبی به دست آورد و همین انتظار در ارزشگذاری سرمایه گذاران موثر می باشد و سبب ایجاد بازده در سهام شرکت ها می شود. 1376 انتخاب گردید. رویکرد – جهت بررسی این رابطه تعداد 160 شرکت در دوره زمانی 1387 انتخابی برای آزمون فرضیات، بررسی داده های مقطعی می باشد. همچنین از روش آزمون رگرسیون جهت آزمون فرضیات استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که رشد خالص داراییهای عملیاتی در حالت کلی و همینطور با تفکیک به دو جزء اقلام تعهدی و رشد خالص داراییهای عملیاتی بلند مدت رابطه منفی با بازده داراییها در سال آتی دارد و این رابطه در مورد هر دو جزء به یک میزان می باشد. همچنین در مورد برآورد سرمایه گذاران از رشد خالص داراییهای عملیاتی، مشخص شد که برآورد مناسبی در این مورد انجام نمی شود. در مورد اقلام تعهدی برآورد بیش از اندازه و در مورد رشد خالص داراییهای عملیاتی برآورد کمتر از میزان واقعی صورت می گیرد. واژه های کلیدی : رشد خالص داراییهای عملیاتی، اقلام تعهدی، رشد خالص داراییهای عملیاتی بلند مدت، ارزشگذاری غیرعادی، بازده داراییها

چکیده ندارد.