پژوهش های انجام شده در مورد تأثیر انواع برابر نهاده بر یادگیری تصادفی واژگان و خواندن و درک مطلب در زبان دوم نتایج متفاوتی را نشان داده اند. پژوهش حاضر، به بررسی تأثیر انواع برابر نهاده بر یادگیری تصادفی واژگان و خواندن و درک مطلب دانشجویان زبان انگلیسی در ایران پرداخته است. برابرنهاده های بکار رفته در این پژوهش عبارتند از: برابرنهاده ی تک معنایی به فارسی ((sl1g، برابرنهاده ی تک معنایی به انگلیسی ((sl2g، و برابرنهاده ی چند معنایی (mcg) به انگلیسی. در این پژوهش، از دو نوع متن (یک متن روایی و یک متن توصیفی) استفاده شد. افراد شرکت کننده، پنجاه و دو نفر دانشجوی سال اول و پنجاه و شش نفر دانشجوی سال دوم رشته های ادبیات و مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه کاشان بودند. متن ها به طور تصادفی به افراد شرکت کننده در یکی از این شرایط سه گانه داده شد: (1) sl1g(2) sl2g (3) mcg. بعد از خواندن هر متن، افراد شرکت کننده به یک آزمون درک و مطلب چند گزینه ای پاسخ دادند. بعلاوه، به هر فرد، دو آزمون واژگان، یکی بلافاصله بعد از آزمون درک و مطلب و دیگری دو هفته بعد، داده شد. برای کنترل بسندگی درک مطلب، به هر فرد دو آزمون کلوز چند گزینه ای داده شد. تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری های تکراری ((one-way repeated anova و آزمون های تاکی ( tests (tukeys نشان دادند که mcg و sl1g تأثیر بیشتری بر افزایش یادگیری تصادفی واژگان افراد شرکت کننده در هنگام خواندن متن روایی در مقایسه با sl2g داشتند. در متن توصیفی ، mcg تأثیر بیشتری برافزایش یادگیری تصادفی واژگان افراد شرکت کننده در مقایسه با sl2g داشت. همچنین، در متن توصیفی، گروه mcg عملکرد بهتری در آزمون تاخیری در مقایسه با گروه sl1g داشتند. تحلیل واریانس یک طرفه (one-way anova) و آزمون های تاکی نشان دادند که در متن روایی، sl1g و در متن توصیفی sl2g بیشترین تأثیر را بر افزایش خواندن و درک مطلب افراد شرکت کننده داشتند. بعلاوه، نتایج پاسخ ها به پرسشنامه نشان داد که افراد شرکت کننده، برابرنهاده ی انگلیسی در حاشیه ی متن را بیشتر ترجیح دادند. دبیران و اساتید زبان انگلیسی و تهیه کنندگان کتب آموزشی زبان می توانند از نتایج این مطالعه بهره مند شوند.