هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی میزان شیوع کروناویروس در سگ های اسهالی منطقه اهواز بود. نمونه های مدفوع، از 78 سگ اسهالی در طول سال 86 – 1384 جمع آوری شدند. سگ های تحت مطالعه براساس سن (کمتر و بالای 3 ماه)، جنس، نژاد، منطقه جغرافیایی (شهری و روستایی) و نوع اسهال (هموراژیک و غیر هموراژیک) طبقه بندی شده بودند و سپس با استفاده از آزمون دقیق فیشر مشخص گردید که آیا این فاکتورها در ارتباط با عفونت کروناویروسی می باشند یا خیر. میزان شیوع عفونت ناشی از کروناویروس، در این سگ ها با استفاده از روش ایمونوکروماتوگرافی 5/13 درصد(4 تا از 78مورد) بدست آمد که نشان می دهد ویروس در اکوسیستم محیط موجود است. هر چند میزان شیوع عفونت در سگ های بالاتر از 3 ماه، سگ های روستایی و نژاد ژرمن شفرد بالاتر بود اما از نظر آماری تفاوت معنی داری مابین جنس، سن، نژاد، منطقه و نوع اسهال دیده نشد (p>0.05). تابلوی خونی در 2 قلاده سگی که مبتلا به عفونت ناشی از کروناویروس بودند طبیعی بود و در 2 تای دیگر لنفوپنی و لکوپنی را نشان داد. این مطالعه که اولین گزارش در مورد شیوع کروناویروس در ایران می باشد نشان داد که عفونت ناشی از کروناویروس می تواند به عنوان یکی از علل اسهال ویروسی در سگ های منطقه اهواز مطرح باشد. واکسیناسیون، بویژه برای جمعیت های باز و یا سگ هایی که در یک محل نگهداری می شوند و در معرض خطر برای تماس با ویروس هستند توصیه می شود.