هدف تحقیق حاضر ، مقایسه متابولیت های استروژن بین زنان یائسه فعال و غیر فعال بود. بدین منظور از 74 زن یائسه خواسته شده بودکه پرسشنامه فعالیت بدنی بیک را تکمیل کنند. بر اساس این پرسشنامه، افرادر دو گروه فعال) بامیانگین های سن 4/3 ± 89 /55 سال ، قد0/05± 156/93 متر ، وزن50/ 6 ± 63/18 کیلو گرم، درصد چربی 29 /6± 26/25، شاخص توده بدن 3 /2± 25/79 کیلو گرم بر متر مربع ، آمادگی هوازی 05/08± 34/02 میلی لیتر کیلو گرم بر دقیقه ) وغیر فعال(با بامیانگین های سن 80/ 4± 57 سال ،قد052/ ± 95/ 156 متر ، وزن67 /7± 65/9 کیلو گرم ،درصد چربی 6/44 ± 27/07 و شاخص توده بدن 95 /1± 26/69 کیلو گرم بر متر مربع، آمادگی هوازی 10/2± 21/24 میلی لیتر کیلو گرم بر دقیقه ) قرار گرفتند. از افراد در حالت ناشتا نمونه های خونی گرفته شد و غلظت های پلاسمایی متابولیت های 2ohe1 ، 16αoeh1اندازه گیری شد و نسبت آنها ( 16/2) محاسبه گردید. ازآزمون t مستقل برای تحلیل آماری داده ها استفاده شد.نتایج نشان داد که بین زنان یائسه فعال و غیر فعال در شاخص های2ohe1 ، 16σoeh1 و نسبت 2/16 تفاوت معنا داری وجود داشت(p<0/05). به این مفهوم که شاخص های 2ohe1 و نسبت 2/16 در زنان یائسه فعال بالاتر و شاخص 16σoeh1در آنها پائین تر بود.می توان گفت انجام طولانی مدت فعالیت های بدنی می تواند با تأثیر بر متابولیت های استروژن خطر سرطان پستان را در زنان یائسه کاهش دهد