پژوهش حاضرباهدف مقایسه نوع وسطح اضطراب اجتماعی دانش آموزان دخترناشنوا وشنوای مقطع راهنمایی تحصیلی شهرتهران اجراشد.روش پژوهش حاضر زمینه ای است.جامعه آماری شامل ،کلیه(66)نفرازدانش آموزان دخترناشنوا وکلیه(500)نفرازدانش آموزان دخترشنوا درمقطع راهنمایی تحصیلی شهرتهران که درسال تحصیلی88-89 به تحصیل اشتغال دارند.ونمونه آماری،30نفرازدانش آموزان ناشنوا و30 نفرازدانش آموزان شنوابنابرپیشنهاد واجازه مسعولین آموزش وپرورش انتخاب شدند.ابزاربه کارگرفته شده دراین تحقیق،پرسشنامه اضطراب اجتماعی لایبویتز برای کودکان ونوجوانان (لایبویتزفکلاین وماسیا-وارنر،2003)می باشدوسپس این پرسشنامه برروی این نمونه ها اجرا شد.دراین تحقیق ازآمارتوصیفی برای محاسبه میانگین نمرات ،تئزسع فراوانی،انحراف استاندارد وبرای بررسی وآزمون فرضیه های پژوهش ازروش آماراستنباطی(tمستقل )بهره گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بین دوگروه دانش آموزان ناشنوا وشنوا ازلحاظ اضطراب اجتماعی،اضطراب عملکردی واجتناب عملکردی تفاوت معناداری وجودداردوگروه ناشنوایان نمرات بیشتری رابدست آوردندولی درخرده مقیاس اجتناب اجتماعی ،بین این دوگروه تفاوت معناداری وجودندارد. بنابراین،به منظور کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان ناشنوا پیشنهاداتی به مسعولین آموزش وپرورش ،معلمین ووالدین ارائه می شود.