تربیت یکی از مهمترین مسائل انسانی است؛ چرا که نحوه شکلگیری شخصیت انسان و کمال او به چگونگی تربیت او وابسته است. کتب آسمانی که برای هدایت انسان نازل شدهاند، دارای آموزههای ارزشمندی در خصوص تربیت میباشند. این متون مقدس، به انسان و ابعاد وجودی او، توجه ویژهای مبذول داشتهاند. از آنجا که دستیابی به یک الگوی تربیتی صحیح، جز از طریق منابع وحیانی حاصل نمیشود، این تحقیق به بررسی مبانی مشترک تربیت در قرآن و انجیل میپردازد. بدین منظور، قرآن و انجیل در زمینه ویژگیهای خدا، انسان، طبیعت، دنیا و مرگ مورد مقایسه قرار گرفتهاند و ویژگیهای مشترک آنها استخراج شده و سپس مورد توصیف و تحلیل قرار گرفتهاند. اطلاعات مورد نیاز تحقیق، به روش کتابخانهای جمعآوری شده است و استلزامات تربیتی مربوط به هر ویژگی از طریق شیوه استنتاجی استخراج شده است. نتایج تحقیق مبین آن است که قرآن و انجیل در زمینه ویژگیهای خدا، انسان، طبیعت، دنیا و مرگ دارای وجوه اشتراک زیادی میباشند که تأکید بر آنها هم یک الگوی تربیتی مشترک را برای پیروان دو دین اسلام و مسیحیت فراهم میکند و هم موجب تقریب و تفاهم آنها میشود.

چکیده: با توجه به گسترش و فراگیری مراکز آموزش در زمینه علوم مختلف و ازدیاد روزافزون افراد مشغول به تحصیل در این مراکز آنچه باید مورد توجه قرار گیرد نقش این علوم درتربیت افراد است، این سوال بسیار مهم است: متعلمی که مدتی از عمر خویش را در این مراکز به سرمیبرد در نهایت با چه دستاوردهایی برای خویشتن معنوی خود از تحصیل فراغت می یابد؟ این نکته در علم شیمی به دلیل کاربردهای صرفا صنعتی و مادی اش، بیشتر مورد غفلت قرار گرفته است. از آنجا که هدف غایی از دیدگاه اسلام شناخت و قرب به خداست و در این زمینه خودشناسی به عنوان مقدمه ای جهت رسیدن به این هدف بسیار مورد تاکید می باشد،این پژوهش درصدد تبیین نقش آموزش علم شیمی در رسیدن به این هدف غایی بوده است.این پژوهش به روش تحلیلی- استنباطی انجام گرفته است و اطلاعات مورد نیاز به روش کتابخانه ای جمع آوری شده است. و در نهایت بررسی ها به این نتیجه منتهی شد که اگر علم شیمی بر اساس جهان بینی الهی و برمبنای تاریخی و فلسفی آموزش داده شود دارای دستاوردهای تربیتی خواهد بود. در این فضای تربیتی جهت نیل به مطلوب،هدف آموزش شیمی نباید صرفا تحویل متخصص به جامعه باشد،تدریس باید به شکل مفهومی و در جهت خودشناسی متعلم صورت بگیرد و محتوی باید با رویکرد تربیتی و مفهومی ارائه شود. بر این اساس پیشنهاد می شود که در برنامه ریزی آموزشی شیمی برای همه مقاطع تحصیلی به نقش تربیتی علم شیمی توجه بیشتری شود. کلمات کلیدی: فلسفه- فلسفه آموزش- آموزش شیمی- شیمی- رویکرد تربیتی- علم دینی

چکیده یکی از مهم ترین مسائل در زندگی بشر شناخت ومعرفت است. به نظر می رسد انجام هر عملی با را به دنبال دارد.در این تحقیق شناخت شناسی و تاثیر آن بر تربیت از دیدگاه ?? علم موفقیت بیشتر اطلاعات ?? سید علی اکبر حسینی بررسی شده است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی وگرد آور است. ?? ورایانه ا ?? کتابخانه ا امکانپذیر می باشد و به وسیله حواس، ?? انسان امر ?? نتایج تحقیق بیانگر آنست که شناخت برا عقل وقلب میسر می گردد.منابع شناخت مجربات، معقولات، اشراق، وحی، سندیت واجماع نفسانی و درونی ازبزرگ ترین موانع شناخت محسوب می شوند. ?? می باشند. اسارت ها ?? تدریس، محتوا ?? هدف، روش ها ?? ، استلزامات تربیتی درحوزه ها ?? در ارتباط با مبحث نظر آموزشی، وظایف معلم وشاگرد استخراج و ارائه شده است. ?? واژگان کلید شناخت شناسی، استلزامات تربیتی

یکی از مهمترین موضوعاتی که در همه ی ادیان و مکاتب تربیتی مورد توجه قرار گرفته است .درک محتوایی فلسفه ی تربیتی اندیشمندان فلاسفه و نظریه پردازان ملل جهان میباشد در این پژوهش هدف بررسی فلسفه تربیتی مرحوم ملا احمد نراقی در شاخه های مختلف هستی شناسی ،انسان شناسی ،شناخت شناسی و ارزش شناسی است. روش تحقیق توصیفی –تحلیلی و جمع آوری اطلاعات مبتنی بر روش کتابخانه ای می باشد., و پردازش آن با استنتاج صورت گرفته است یافته های پژوهش نشان می دهد .منشاءفلسفه تربیتی نراقی منبعث از شریعت میباشد و دستیابی به انسان تعادل یافته در مسیر هدایت قرآنی مطلوب نظر اوست .

معلم به عنوان یکی از عوامل موثر در تعلیم و تربیت است. اما امروزه نقش تربیتی معلمان کم رنگ شده و بیش از تربیت، تعلیم و دادن اطلاعات به شاگردان مورد توجه معلمان قرار گرفته است. از آنجا که کاملترین و با ارزشترین منبع تربیت انسان، قرآن و بعد از آن نهج البلاغه است، لذا این پژوهش با هدف بررسی نقش معلم در تربیت، از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه صورت گرفته است که در آن منظور از تربیت، همان تربیت دینی – اخلاقی می باشد. برای این منظور با استفاده از روش کتابخانه ای، از طریق مراجعه به قرآن و نهج البلاغه و سایر کتابهای مرتبط در این زمینه، اطلاعاتی جمع آوری گردیده و با شیو? توصیفی – تحلیلی، ویژگیهای معلم و نقش معلم درتربیت دینی – اخلاقی، بررسی شد. نتایج حاصل از این بررسی، بیانگر آن است که از دید قرآن و نهج البلاغه، معلم باید دارای ویژگیهایی همانند پیامبران باشد، تا بتواند تربیت دینی- اخلاقی کند، از جمله این ویژگی ها: توکل، صبر، گذشت، اخلاص، مهربانی، تواضع و فروتنی، صداقت، داشتن علم و عمل به آن و ... می باشد. با متصف شدن معلم به این خصایل است که می تواند نقش خود را در تربیت دینی – اخلاقی به شایستگی ایفا نماید، که این نقش ها عبارتند از: 1- نقش آموزشی معلم 2- نقش معلم در تقویت اراده و ایجاد شوق و رغبت، 3- نقش محبتی معلم، 4- نقش معلم در تقویت باور و یقین، 5- نقش معلم در بکارگیری روش های مناسب. واژگان کلیدی: تربیت دینی، اخلاقی – نقش معلم – ویژگیهای معلم- تربیت- قرآن- نهج البلاغه

این پژوهش با هدف تحلیل پرسشگری در تعلیم و تربیت انجام شده است. پرسشگری از ویژگی های انسان است که در شرایط طبیعی و اجتماعی پویا در جهت شناخت دنیای بیرون و شناخت خویشتن اصیل خود تحقق می یابد. موضوع و مبنای پرسشگری در مراحل مختلف رشد و در اندیشه های گوناگون به انحاء مختلفی مورد توجه قرار گرفته است. اندیشه پرسشگری از یونان باستان تا کنون معمولاً در ارتباط با موضوع یا موضوعات خاصی از دنیای پیرامون و یا بر اساس بعدی از ابعاد وجود آدمی بوده است. لذا خویشتن اصیل انسان کمتر مورد پرسش بوده است. از این رو در این پژوهش با روش تحلیلی- نقدی، ضمن تحلیل و نقد اندیشه های مختلف در باب پرسشگری و خویشتن انسان، چگونگی تحقق پرسش انسان از خویشتن اصیل خود مورد تحلیل قرار گرفته است. بر اساس این پژوهش پرسش انسان از خویشتن اصیل خود بعد از طی مراحل اولیه رشد (کودکی و نوجوانی) و در شرایط طبیعی – اجتماعی پویا تحقق می یابد. در شرایط اجتماعی و طبیعی پویا است که انسان ضمن قرابت با دنیای پیرامون نسبت به جدایی خود از آن آگاهی می یابد. بر اساس چنین رابطه ای انسان علاوه بر اینکه نسبت به دنیای پیرامون دچار پرسش می گردد از خویشتن اصیل خود نیز می پرسد و رابطه پرسشگرانه و خلاقانه او با دنیای پیرامون در جهت شناخت خویشتن خود تحقق می یابد. از این رو تعلیم و تربیت فرایندی پرسشگرانه است که با ایجاد شرایط واقعی، متعلم را در ارتباط تعاملی پرسشگرانه با نیازهای اصیل و در رأس آن شناخت خویشتن اصیل خود قرار می دهد. بنابراین فرایند آموزش و یادگیری خود جوش و همراه با نشاط و شادابی خواهد بود. بر اساس پیشنهادهای این پژوهش تحقق پرسشگری و خلاقیت در نظام تعلیم وتربیت ایران مستلزم توجه به شرایط واقعی تربیت(اجتماعی و طبیعی) و در نظر گرفته شدن نیازهای اصیل متعلمان در انتخاب اهداف آموزشی، محتوا، روش، فضا، شیوه ارزشیابی و...،می باشد. از این لحاظ انجام تحقیقات جامع و دقیقی ضرورت دارد.