پژوهش حاضر جهت بررسی تأثیر پودر میوه گیاه خارمریم و پودر میوه هدوانه ابوجهل بر چربی حفره شکمی و عملکرد جوجه های گوشتی در قالب یک آزمایش فاکتوریل 2×4 با طرح پایه کاملاً تصلدفی بر روی تعداد 360 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه کاب 500 انجام شد. جوجه ها ابتدا دوره تا 19 روزگی با جیره پیش دان، از 20 تا 33 روزگی با جیره رشددان و از 34 روزگی تا انتهای دوره با جیره پس دان به صورت متعارف و مطابق توصیه های لیسون و سامرز (2005) تغذیه شدند و تا حد امکان شرایط پرورشی استاندارد و یکسان شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از، تیمار (1): 0% خارمریم + 0% هندوانه ابوجهل، تیمار (2): 0%خارمریم + 25/0% هندوانه ابوجهل، تیمار (3): 25/0% خارمریم + 0% هندوانه ابوجهل، تیمار (4): 25/0% خارمریم + 25/0% هندوانه ابوجهل، تیمار (5): 5/0% خارمریم + 0% هندوانه ابوجهل، تیمار (6): 5/0% خارمریم + 25/0% هندوانه ابوجهل، تیمار (7): 75/0% خارمریم + 0% هندوانه ابوجهل و تیمار (8): 75/0% خارمریم + 25/0% هندوانه ابوجهل. در این طرح پودر میوه کامل هندوانه ابوجهل و گیاه خارمریم مورد استفاده قرار گرفت. از ابتدای دوره جوجه ها تحت تیمارهای مربوطه قرار گرفتند. داده های بدست آمده به روش تجزیه واریانس طرح کاملاً تصادفی به کمک نرم افزار spss 16 و میانگین تیمارها بر اساس آزمون چند دامنه ای دانکن مقایسه گردیدند. نتایج این آزمایش نشان داد که اگرچه تیمار خارمریم باعث افزایش 7/5 درصدی در مصرف خوراک گردید اما تأثیر توأمان این دو گیاه باعث کاهش مصرف خوراک به میزان 9/2 درصد شد این اختلاف از لحاظ اماری معنادار بود(01/0p<). وزن بدن بواسطه اعمال تیمار هندوانه ابوجهل کاهش معناداری داشت (01/0p<)، در حالی که برهم کنش دو گیاه باعث افزایش وزن بدن شدند (01/0p<). ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (025/0p=). بازدهی لاشه تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی افزایش یافت (01/0p<). وزن نسبی بورس فابریسیوس، طحال و تیموس در تیمارهای مختلف معنی دار شد (05/0p<). کاهش چربی حفره شکمی در تیمارها معنی دار شد(05/0p<). کاهش کلسترول و ldl و افزایش hdl در پی استفاده از تیمارها مشاهده گردید (01/0p<). در مجموع با توجه به گزارشات این پژوهش می توان این دو گیاه را به عنوان یک افزودنی کارا در کاهش چربی حفره شکمی و برخی دیگر از پارامترهای مضر معرفی نمود.

مشکلاتی از قبیل نمونه برداری، محاسبه، تجزیه و تحلیل و نتیجه گیری در مطالعات پوشش گیاهی به روش های سنتی، نیاز به علوم و روش های جدیدی را در حوزه این مطالعات آشکار می سازد. اما در این رابطه دانشمندان علوم گیاهی باید از میزان کارایی این روش ها، به عنوان ابزاری در مطالعات خود، آگاهی کافی داشته باشند. هدف از انجام این مطالعه بررسی کارایی داده های ماهواره irs در تشخیص گروه های گیاهی منطقه حفاظت شده گلول و سرانی می باشد. بدین منظور 143 نمونه تعلیمی از مناطقی که تا شعاع حداقل 30 متری ترکیب همگنی را از گونه های گیاهی نشان می دادند جمع آوری و مختصات آنها بوسیله دستگاه gps ثبت و به محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی منتقل شد. داده های ماهواره ای با استفاده از نرم افزار envi 4.2 آماده سازی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. جهت بررسی کارایی داده های ماهواره ای از آزمون تفکیک پذیری طیفی استفاده شد. نتایج نشان دادند که بیشترین تفکیک پذیری مربوط به طبقه کشت خالص یونجه با سایر طبقات بوده (بیش از 1/96) و بدترین آن مربوط به تفکیک پذیری جوامع ارس نسبت به یکدیگر می باشد (کمتر از 1/84). طبقه بندی نظارت شده داده های ماهواره ای نیز با استفاده از سه روش رایج حداقل فاصله از میانگین، متوازی السطوح و حداکثر احتمال انجام شد و سپس میزان صحت طبقه بندی (oa) و ضریب کاپا (kc) برای هر یک از آنها مورد محاسبه قرار گرفت. این نتایج نشان دادند که روش حداکثر احتمال بیشترین میزان دقت را در طبقه بندی این داده های ماهواره ای دارد (82/19، =oa و 0/772=kc) و روش متوازی السطوح نیز کمترین میزان دقت را در طبقه بندی گروه های گیاهی ایجاد خواهد کرد (58/76=oa و 0/478=kc). نتایج این بررسی بیانگر آن است که داده های ماهواره ای حاضر تا حدودی قادر به تشخیص گروه های گیاهی از یکدیگر می باشند به شرط آنکه اجتماعات گیاهی از درجه خلوص، تراکم و تفکیک پذیری طیفی و اکولوژیکی کافی برخوردار باشند. ضمن آنکه کاربرد روش های مناسب مطالعه تا حدود زیادی بر نتایج بدست آمده تأثیرگذار است.