چکیده شورای امنیت هرچند از صلاحیتهای گسترده ای برخوردار است، ولی به عنوان رکنی از یک سازمان بین المللی تابع قوانین حقوق بین الملل می باشد. براساس حقوق بین الملل عام و منشور ملل متحد محدودیتهایی بر شورای امنیت حاکم است که شورا بایستی در چارچوب آن عمل نماید. بنابراین اختیارات شورای امنیت نا محدود نیست و در صورتی که شورای امنیت پا را فراتر از اختیارات خود بگذارد، تصمیماتش فاقد مشروعیت حقوقی خواهد بود. برنامه هسته ای ایران یکی از مواردی است که از سوی آژانس بین المللی انرژی اتمی به شورای امنیت گزارش شد و شورای امنیت قطعنامه هایی را در مورد آن صادر نموده است. مشروعیت حقوقی این قطعنامه ها با تردیدهایی همراه بوده است. این نوشته سعی دارد ابتدا به مشروعیت ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت پرداخته و سپس با توجه به محدودیتهای حقوقی حاکم بر شورای امنیت، مشروعیت حقوقی قطعنامه های شورای امنیت را در مورد برنامه هسته ای ایران مورد بحث و بررسی قرار دهد. در این تحقیق حقوق حاکم بر آژانس بین المللی انرژی اتمی برسی شده و با توجه به قواعد حکم بر آژانس، مشروعیت ارجاع پرونده هسته ای یاران به شورای امنیت مورد بررسی قرار گرفته است. سپس به محدودیتهای حقوقی حاکم بر شورای امنیت پرداخته ایم و در نهایت با توجه به این محدودیتها، ایرادهای حقوقی قطعنامه های شورای امنیت در مورد برنامه هسته ای ایران مطرح شده و آثار حقوقی آن مورد بررسی قرار گرفته است.