با افزایش جمعیت در شهرهای ایران، حجم تقاضا برای خدمات و کالاهای عمومی نیز افزایش یافت. ولی به علت ساختار ‏اقتصادی- سیاسی خاص کشورمان همواره سرعت پاسخگویی به نیازها از سرعت رشد نیازها کمتر بوده است. در میان کاربری ‏های پرتقاضا، کاربری های آموزشی به دلایل زیادی در پاسخگویی به نیازهای جمعیت دانش آموزی با مشکلات زیادی مواجه ‏بوده اند. توجه به تعدد عوامل موثر در مکان گزینی مدارس و افزایش روزافزون مشکلات مربوط به زندگی شهری، لزوم استفاده ‏از روش های نوین و و سیستم های رایانه ای را در امر مکان یابی مدارس بیش از پیش افزایش می دهد. طی سال های گذشته ‏توجه صرف به ساخت مدارس از نظر کمی و عدم توجه به سایر عوامل موثر در مکان یابی و همچنین کاربری های همجوار نه فقط باعث کاهش کارایی مدارس از نظر آموزش گشته است، بلکه سبب بروز مشکلات متعدد روحی و جسمی دانش آموزان ‏نیز شده است. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی کاربری های آموزشی شهر شادگان با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی ‏و هدفی کاربردی با استفاده از نرم افزار ‏arc gis‏ و با مدل‏ahp ‎‏ با توجه به عواملی که در سه طبقه سازگاری، مطلوبیت و ‏ظرفیت طبقه بندی شده اند، پرداخته است.‏‎ ‎ نتایج به دست آمده از ارزیابی بیانگر این مطلب است که توزیع و پراکنش فضاهای آموزشی در سطح این شهر نامناسب بوده و ‏همچنین عدم تطابق فضاهای آموزشی با شرایط مکان یابی بسیار زیاد می باشد. به این ترتیب بازنگری و توجه بیشتر به این ‏فضاها با توجه به اهمیت آنها امری ضروریست. در بررسی همجواری ها با ترکیب لایه های مختلف مشخص شد که در رابطه با ‏کاربری های سازگار و نیمه سازگار به ترتیب4 مدرسه (معادل 30 درصد)، و 11 مدرسه معادل 7/84 درصد از مدارس در ‏وضعیت نامناسبی به سر می برند. در بحث همجواری با کاربری های ناسازگار نیز بجز کاربری ترمینال، همه ی مدارس در ‏رابطه با کاربری های دیگر بویژه در بحث کاربری های تجاری دارای وضعیتی کاملاً نامناسب هستند. در بحث ماتریس ‏مطلوبیت، مشخص شد که مدارس حریم رودخانه را رعایت کرده و دارای وضعیتی مناسب هستند در رابطه با ماتریس ظرفیت ‏نیز بیش از نیمی از مدارس دارای وضعیتی نامناسب هستند.‏