تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش به روش "فعالیت محور" بر میزان درک مطلب شنیداری فراگیران ایرانی سطح متوسط زبان انگلیسی صورت گرفت. برای نیل به این هدف، تعداد 60 نفر زبان آموز دختر در رده سنی 14 تا 18 سال شرکت کننده که به طور انتخابی از بین زبان آموزان سطح متوسط آموزشگاه زبان انگلیسی خوارزمی شهرستان بیرجند انتخاب شدند؛ پس از گذراندن آزمون مهارت زبانی نلسون در دو گروه 30 نفری با عناوین گروه کنترل و گروه آزمایش قرار گرفتند. این دو گروه همچنین با گذراندن یک آزمون اولیه درک مطلب شنیداری، طراحی شده توسط محقق، از لحاظ میزان درک مطلب شنیداری بطور خاص بررسی شدند که نتایج آزمون دال بر همگن بودن گروه ها از این نظر بود. در طول مطالعه، زبان آموزان گروه کنترل طبق روش مرسوم آموزش درک مطلب شنیداری یعنی صرفا" گوش دادن به مطالب و گفتگوهای ضبط شده و تمرین و تکرار آنها و پاسخ دادن به سوالات مطرح شده، دوره آموزش را سپری کردند؛ در حالیکه در گروه آزمایش همان مطالب بر اساس شیوه آموزش "فعالیت محور" یعنی بهره گیری از انواع مختلف فعالیت های مرتبط به اضافه کار گروهی و ... به فراگیران تدریس شدند.در پایان آزمونی برای تعیین و مقایسه میزان تاثیر این روش ها بر یادگیری فراگیران در دو گروه شرکت کننده برگزار شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که شیوه آموزش به روش "فعالیت محور" با تاثیر چشمگیری که بر میزان یادگیری و افزایش مهارت فراگیران و در این مورد خاص درک مطلب شنیداری آنان دارد رویکرد آموزشی موفقی است که در آن زبان آموز با چگونگی بهره گیری از مهارت های زبانی برای حل مشکلات خارج از محدوده کلاس نیز آشنا می شود. کلید واژه ها: فعالیت، آموزش به روش "فعالیت محوری" ، درک مطلب شنیداری