بعنوان بخشی از راهبرد توسعه اقتصادی بخش کشاورزی، یارانه های تولیدی در کشورهای جهان از جایگاه خاصی برخوردار است و یکی از راه های پرداخت یارانه های تولیدی در بخش کشاورزی اعطای یارانه به نهاده های تولیدی، از جمله نهاده انرژی می باشد. از طرف دیگر نهاده انرژی، به عنوان یکی از نهاده های استراتژیک در بخش کشاورزی یارانه زیادی را به خود اختصاص داده است. با در نظر گرفتن این مسئله که یارانه های تولیدی به عنوان یک ابزار اقتصادی در جهت اهداف خاصی بکار گرفته می شوند و از طرف دیگر بار هزینه ای زیاد و فزاینده ای بر دوش دولت می گذارند و همچنین با ایجاد اختلال در قیمت ها باعث استفاده غیر بهینه از نهاده ها می شوند، الزامی است، راهکاری در جهت تاثیر این یارانه ها در تولید بخش کشاورزی، اندیشیده شود. در این تحقیق با استفاده از روش های اقتصاد سنجی، و با استفاده از اطلاعات سری زمانی، ابتدا تابع تولید بخش کشاورزی تخمین زده شده و پس از محاسبه کشش های تولید نهاده های بخش کشاورزی، با تخمین همزمان توابع هزینه و تقاضای نهاده های تولیدی به روش isur، حساسیت کشاورزان نسبت به تغییرات قیمت این نهاده ها مشخص شده است. نتایج بدست آمده از تابع تولید بخش کشاورزی نشان داد که هر سه نهاده سرمایه، نیروی کار وانرژی در ناحیه بهینه تولید مصرف می شوند. نتایج بدست آمده از تابع هزینه نشان داد که کشش قیمتی خودی نهاده ها، منفی و کم کشش است که سازگار با تئوری اقتصاد می باشد. همچنین کشش قیمتی متقاطع تمامی نهاده ها مثبت می باشد که بیانگر جانشینی هر سه نهاده به جای یکدیگر می باشد. نتایج حاصل از سیاست یارانه های نشان داد که کاهش یارانه نهاده انرژی به دلیل کشش ناپذیر بودن تقاضای این نهاده نسبت به قیمت باعث کاهش اندک در مصرف آن نهاده گردیده و در نهایت ارزش افزوده بخش کشاورزی را کاهش می دهد. در پایان پیشنهاد می شود دولت با توجه به تحلیل هزینه- فایده اقدام به اجرای سیاست کاهش یارانه انرژی نماید.