نام پژوهشگر: کبری محمدی

بررسی تطبیقی تاریخنگاری خلاصه التواریخ وعالم آرای عباسی دردوره ی صفوی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه الزهراء - دانشکده ادبیات، زبانهای خارجی و تاریخ 1388
  کبری محمدی   نزهت احمدی

چکیده دوره ی صفوی یکی از ادواری است که به دلیل تمرکز قدرت دینی و سیاسی، بعد از مدتها آشفتگی در ایران، دارای اهمیت بوده است و به تبع آن تاریخ نگاری آن دوره که منعکس کننده ی قدرت پادشاهان می باشد از اهمیت خاصی برخوردار است و درباری بودن اکثر مورخان از جمله مورخان دو اثر مورد نظر این رساله (قاضی احمد قمی و اسکندربیگ منشی) باعث تأثیرپذیری آنها از فضای سیاسی آن عصر شده و در عین حال عامل آگاهی کامل آنها از وضعیت مملکت بوده است و این خود باعث اعتبار این دو اثر و ضرورت بررسی آنها می باشد. در این پژوهش با بررسی متن و محتوای این دو اثر تاریخی، جداسازی اطلاعات، طبقه بندی و مقایسه اطلاعات به دست آمده، از دو منبع مورد نظر سعی شده است شباهت ها و تفاوتها به صورت توصیفی- تحلیلی بیان شود.خلاصهالتواریخ و عالم آرای عباسی از نظر سبک و محتوا در اکثر شاخصه های مورد نظر پژوهش شبیه به هم بوده و تفاوت آنها در بعضی شاخصه ها مانند: انسجام و سازماندهی منظم تر در عالم آرا و عدم رعایت این نکته در خلاصهالتواریخ می باشد، و می توان گفت قاضی احمد قمی و اسکندر بیگ منشی از بینش و روش کاملاً شبیه به هم در تاریخ نگاری برخوردار بوده اند و با توجه به تقدم زمانی قاضی احمد، به نظر می آید اسکندربیگ تحت تأثیر او بوده است. کلید واژه: تاریخنگاری، عصر صفوی، خلاصهالتواریخ ، عالم آرای عباسی، قاضی احمد قمی، اسکندر بیگ منشی

بررسی مفهوم نعمت در نهج البلاغه
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه لرستان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1392
  کبری محمدی   کبری خسروی

چکیده: نعمت هر گونه بهره ی خوبی است که، انسان از آن استفاده می کند تا به کمال انسانی برسد. و همچنین رفاه و آسایشی است که، خداوند برای انسان ها قرار داده تا به وسیله ی بهره مندی از آن ها و تفکر در خلقتشان، خدا را شناخته و راه درست را بپیمایند که این نعمت ها لازمه ی زندگی بشر است. و زندگی اولین نعمتی است که به انسان ها داده شده است. قلمرو نعمت ها، در نظر حضرت امیر علیه السلام گسترده است. در این دیدگاه حضرت علیه السلام نعمت ها را در ابعاد مادی و معنوی مورد توجه قرار داده اند. به این معنا که نعمت هایی که ظاهری و قابل لمس و حس هستند در بعد مادی، و نعمت هایی که جنبه ی مادی نداشته و برای کشف آن ها به معرفت و بینش نیاز دارد به معنوی، تقسیم کرده است. اما تکیه ی اصلی آن حضرت بر عامل افزایش و زوال نعمت بوده و برای هر کدام از نعمت ها مسئولیتی را بیان فرمودند. در این پایان نامه با تکیه بر دیدگاه های امام علی علیه السلام در نهج البلاغه و تطبیق آن با قرآن و مستندات حدیثی مورد قبول به مسئله ی مفهوم نعمت پرداخته می شود. و شناخت همه ی این نعمت ها منجر به شناخت خدا شده و وسیله ی آزمایش انسان هاست، که از نتایج بحث این پروژه می باشد. کلمات کلیدی: حضرت علی علیه السلام، نهج البلاغه، مفهوم نعمت، نعمت مادی و معنوی، علل افزایش و زوال نعمت