: به منظور بررسی اثر عصاره آویشن کوهی و آنتی بیوتیک محرک رشد فلاومایسین بر عملکرد رشد، فراسنجه های لیپیدی خون، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و اوزان نسبی برخی از اندام های جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه از سویه تجاری راس 308 برای مدت 35 روز روی بستر انجام شد. آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با ترتیب فاکتوریل 3×2 با چهار تکرار و شانزده پرنده در هر تکرار صورت گرفت. فاکتور اول شامل دو سطح جیره حاوی گندم و جیره حاوی ذرت و فاکتور دوم شامل سه سطح: بدون ماده افزودنی، عصاره آویشن به مقدار 1/0 درصد و آنتی بیوتیک فلاومایسین به مقدار 1/0 درصد جیره بودند. نتایج حاصل نشان داد که طی دوره 35 روزه آزمایش، جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی ذرت دارای مصرف خوراک (0001/0>p)، افزایش وزن (01/0p<) و ضریب تبدیل غذایی (0001/0>p) بالاتری نسبت به جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی گندم بودند. افزودن آنتی بیوتیک در مقایسه با حالت عدم استفاده از افزودنی به مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی یکسان و افزایش وزن بیشتر (05/0>p) جوجه های تغذیه شده منجر شد. تاثیر عصاره بر افزایش وزن معنی دار نبود ولی موجب کاهش معنی دار مصرف خوراک (01/0p<) و بهبود ضریب تبدیل غذایی (05/0p<)جوجه ها شد.اثر متقابل نوع غله و نوع افزودنی در این دوره معنی دار نبود. هیچ یک از افزودنی ها بر ph شیرابه های گوارشی جوجه های تغذیه شده با جیره ذرت اثر معنی دار نداشته اما عصاره آویشن در جیره های حاوی گندم بدون تاثیر معنی داری روی ph محتویات سنگدان و ایلئوم، موجب افزایش ph شیرابه سکوم (001/0>p) شد. آنتی بیوتیک نیز کاهش معنی دار (01/0p<) ph شیرابه ایلئوم جوجه های 21 روزه را در بر داشت. وزن نسبی گوشت سینه، افزایش معنی داری (05/0p<) در جوجه های دریافت کننده افزودنی نشان داد. همچنین افزودن آنتی بیوتیک به جیره حاوی ذرت موجب افزایش وزن نسبی ران ها، شد(05/0p<). چربی حفره بطنی، کلسترول کل، تری گلیسرید و کلسترول hdl سرم خون جوجه ها، تحت تاثیر تیمار های آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت هضم ایلئومی ماده خشک، ماده آلی و انرژی خام جیره حاوی ذرت بیشتر از جیره حاوی گندم بود (05/0(p< . افزودنی ها موجب افزایش قابیت هضم ایلئومی ماده خشک، ماده آلی و انرژی خام در جیره گندم شدند(05/0(p<. در پایان استفاده از عصاره آویشن کوهی نتوانست عملکرد رشدی مشابه آنتی بیوتیک نشان دهد ولی موجب استفاده بهتر از خوراک مصرفی در جوجه ها گردید.