هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه وضعیت اقتصادی اجتماعی و انگیزه ها با میزان فعالیت بدنی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. این تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی و به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی در سال تحصیلی90-89 بودند (n=9175). حجم نمونه به روش طبقه ای و با استفاده از جدول کرجسی مورگان تعیین شد (n=370). ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه های محقق ساخته وضعیت اقتصادی- اجتماعی (13 سوال) و انگیزه مشارکت ورزشی (27 سوال) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها با نظرخواهی از 12 نفر از اساتید دانشکده تربیت بدنی دانشگاه شهید چمران اهواز بررسی شد. برای روایی سازه پرسشنامه انگیزه مشارکت ورزشی از طریق تحلیل عاملی مقدار 752/0=kmo محاسبه شد. ضریب پایایی پرسشنامه ها به روش آلفای کرونباخ به ترتیب 71/0 و 92/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، t مستقل، واریانس یک و چند متغیره و رگرسیون چندگانه) استفاده و سطح معنی داری (05/0=?) تعیین شد. نتایج تحقیق، بین وضعیت اقتصادی- اجتماعی (0/001,r=0/277=p)، میزان درآمد خانواده (245/00/001,r==p)، سطح تحصیلات والدین (329/00/001, r==p) و طبقه اقتصادی (152/0, r=028/0=p) با میزان فعالیت بدنی دانشجویان رابطه مثبت معنی دار نشان داد. آزمون رگرسیون چندگانه، میزان درآمد و تحصیلات پدر را بعنوان قویترین عوامل برای پیش بینی میزان فعالیت بدنی دانشجویان، تعیین کرد. بین انگیزه های تعامل اجتماعی (142/00/041, r==p)، نشاط و شادابی (352/00/001, r==p) و سلامت جسمانی (338/00/001, r==p) با فعالیت بدنی دانشجویان رابطه مثبت معنی دار مشاهده شد. تحلیل واریانس چند متغیره، نشان داد، دانشجویان دختر و پسر فقط در انگیزه نشاط و شادابی با یکدیگر تفاوت دارند. بین میزان فعالیت بدنی دانشجویان در هر دو جنس تفاوت معنی دار مشاهده شد (t=-4/611,p=0/001). بر اساس نتایج تحقیق پیشنهاد می شود با در نظر گرفتن علایق، انگیزه ها و وضعیت مالی دانشجویان، ارائه برنامه ها و تسهیلات ورزشی بخصوص در خوابگاه ها، جدی گرفته شود، تا از این طریق بتوان میزان فعالیت بدنی و سلامتی آینده سازان کشور را ارتقاء داد.