چکیده لپتوسپیروز یکی از مهم ترین بیماری های عفونی مشترک بین انسان و حیوانات است. گربه یکی از حاملین مهم این بیماری است و می تواند بیماری را در بین حیوانات و انسان های در تماس با گربه ها، منتقل کند. هدف اصلی مطالعه ی حاضر ، تعیین سرو اپیدمیولوژیک باکتری اسپیروکتی "لپتوسپیرا" و مشخص نمودن سرووارهای ایجاد کننده ی آلودگی لپتوسپیرایی در گربه های خانگی، ولگرد و صید شده از گاوداری های شیری شهرستان مشهد است. در این بررسی 147 گربه شامل (%57/28) 42 گربه ی خانگی، (%37/35) 52 گربه ی ولگرد و (%05/36) 53 گربه ی صید شده از گاوداری های شیری شهرستان مشهد با آزمون mat (microscopic agglutination test) و با استفاده از آنتی ژن های زنده 7 سرووار لپتوسپیرا مورد بررسی قرار گرفتند. 3 (%33/33)گربه دارای واکنش سرمی مثبت 1:100 و 6 (%66/66) گربه دارای واکنش سرمی مشکوک1:100 > بودند. واکنش سرمی علیه 3 سرووار hardjo(%66/66) ، pomona(%22/22) و icterohaemorrhagiae (%11/11) ایجاد شد و واکنش سرمی علیه سایر سرووارهای مورد آزمون مشاهده نشد. این بررسی نشان داد که گربه های گاوداری های شیری شهرستان مشهد(خراسان رضوی،ایران) می توانند منبع آلودگی لپتوسپیرایی باشند.

کلی فرمها واشریشیا کلی دارای نقش مهمی در کیفیت مواد غذایی از جمله شیر هستند و حضور آنها در این ماده بعنوان شاخص آلودگی مدفوعی در نظر گرفته می شود. سویه اشریشیا کلی o157:h7 به عنوان یکی از عمده ترین سویه های بیماری زای این باکتری میباشد که از طریق مواد غذایی با منشا دامی به انسان منتقل می شود. این مطالعه بر روی 175 نمونه شیر مخزن و 64 نمونه انفرادی شیر گاو دچار ورم پستان تحت بالینی در شهر مشهد به منظور تعیین میزان آلودگی به باکتری اشریشیا کلی o157:h7 انجام گرفت. همچنین نمونه ها از بابت خصوصیات فیزیکو شیمیایی و سلولهای سوماتیک مورد ارزیابی قرار گرفتند. میانگین سلولهای سوماتیک در نمونه های شیر مخازن 103×505 بوده و در نمونه های شیر ورم پستانی 103×1988 بود . اما هیچ ارتباطی بین خصوصیات فیزیکوشیمیایی ،سلولهای سوماتیک و جدایه های اشریشیا کلی o157:h7 نمونه های شیر مشاهده نشد. به منظور جداسازی اشریشیا کلی o157:h7 نمونه های شیر روی محیط مغذی tsb واجد نووبیوسین به عنوان محیط غنی کننده کشت داده شد و سپس روی محیط سوربیتول مکانکی آگار به منظور جداسازی کشت داده شدند. کلنی های مشکوک روی محیط emb با جلای فلزی با کمک imvic مورد بررسی قرار گرفتند .و سپس به روش pcr مورد تایید قرار گرفتند. چهارده جدایه (8%)ازنمونه های شیر مخزن و 2 جدایه(125/3%) از نمونه های شیر ورم پستانی با استفاده از روش کشت به عنوان اشریشیا کلی o157:h7 مورد تایید قرار گرفت. از چهارده جدایه نمونه های شیر مخازن یک جدایه به عنوان اشریشیا کلی o157:h7 واجد ژن stx1 مشخص شد. دو جدایه اشریشیا کلی o157:h- با ژن stx1 و یک جدایه اشریشیا کلیo157:h- با ژنهای stx1 ، stx2 و eae به روش pcr مورد تایید قرار گرفت . دو جدایه مشکوک به اشریشیا کلی o157:h7 از نمونه های شیر ورم پستانی به عنوان اشریشیا کلی o157:h7 تایید گردید که هیچکدام از ژنهای stx1 ، stx2 ،eae و hly را نداشتند.

هدف از این بررسی، ارتباط بین عیار پادتن تولید شده در گاو های شیری پر تولید بر علیه ویروس bvd و پارامتر های خونی مرتبط با ایمنی غیر اختصاصی است. لذا فرض بر این است که ارتباطی بین پادتن تولید شده و یافته های خون شناسی مرتبط با ایمنی غیر اختصاصی در گاوهای شیری پر تولید وجود ندارد. در این مطالعه 140 نمونه سرم از گاوداری صنعتی پرورش گاوهای شیری نژاد هلشتاین اطراف مشهد با مدیریت تقریباً یکسان اخذ گردید. آنتی بادی ضد ویروس bvd در خون گاوها با استفاده از تست الایزای غیر مستقیم، مورد ارزیابی قرار گرفت. شمارش گلبول های سفید خون و آزمایشات بیوشیمیایی شامل: اندازه گیری پروتئن تام ، آلبومین، گلوبولین و شاخص التهاب در نمونه های سرم اخذ شده، انجام گرفت و ارتباط بین سلولهای ایمنی خون از قبیل: لنفوسیت ها، نوتروفیل ها ، مونوسیت ها، ائوزینوفیل ها و تعداد تام لکوسیت ها با نتایج تست الایزای ویروس bvd با استفاده از آزمون های آماری spearman correlation ،pearson correlation و نرم افزار spss ویراست 16 آنالیز شد. نتایج حاصله نشان داد که تعداد 138 (57/98%) راس از 140 راس گاو از لحاظ حضور پادتن علیه ویروس bvd مثبت بود، که تعداد بیشترین عیار آلودگی در 84 (60%) راس متعلق به گاوهایی بود که میزان pp value آنها بین 75 تا 125 بود. بقیه نمونه ها تعداد 28 (20%) رأس در دامنه ی 25 تا 75 و 26 (18.57%) راس در دامنه بالای 125 بودند. در pp value های بسیار بالا میزان نوتروفیل های خون تمایل به کاهش را نشان دادند، همچنین در pp value های پایین و بسیار بالا میزان لنفوسیت ها و ائوزینوفیل ها به ترتیب افزایش و کاهش را نشان دادند. اگرچه ارتباطاتی بین میزان آلودگی سرمی و پارامترهای خونی مذکور دیده شد ولی هیچکدام از این ارتباطات از نظر آماری معنی دار نبود. با توجه به اینکه تقریباً تمام گاوهای مورد مطالعه در گاو داریهای مذکور حداقل یک بار به ویروس bvd آلوده شده اند، مطالعه بیشتر جنبه های اساسی ایمونوبیولوژی ویروس bvd و اثرات آن بر سلولهای سیستم ایمنی گاو های شیری پر تولید در حال انجام است.

ویروس bvd از جنس پستی ویروس و خانواده فلاوی ویریده می باشد. این ویروس خطرناک خسارات اقتصادی زیادی شامل کاهش تولید شیر و کارایی تولیدمثل، سرکوب سیستم ایمنی و تولد گوساله های ناقص الخلقه ایجاد کرده و همچنین باعث تولد گوساله های دارای عفونت پایدار در گله می گردد. هدف اصلی مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین وضعیت سلامت بافت پستان و میزان آنتی بادی ایجاد شده ضد ویروس bvd در تعدادی از گاوهای شیری نژاد هلشتاین دامپروریهای صنعتی اطراف مشهد می باشد. در این بررسی، 139 رأس گاو هلشتاین از سه گاوداری صنعتی اطراف مشهد بطور تصادفی برای نمونه گیری خون و شیر انتخاب شدند. برای انتخاب گاوهای با وضعیت متفاوت سلامت پستان از روش cmt استفاده گردید. نمونه های شیر جهت تعیین تعداد سلول های سوماتیک و میزان ترکیبات آن (پروتئین، چربی، اوره) جمع آوری شد. نمونه های خون برای تعیین عیار آنتی بادی ضد ویروس bvd در آنها با آزمایش الایزای غیر مستقیم، آنالیز شدند. برای تعیین ارتباط بین وجود یا عدم وجود آنتی بادی ضد ویروس bvd با الایزا و ورم پستان، از آزمو نهای مربع کای و fisher’s exact استفاده گردید. سپس در گاوهای مورد آزمایش رابطه فاکتورهای سلولی و بیوشیمیایی شیر ( scc، پروتئین، چربی و اوره) با نتیجه الایزا بوسیله روش spearman correlation test بررسی شد. نتایج آزمایشها نشان داد که تعداد 137 رأس (56/98%) از 139 رأس گاو از لحاظ حضور آنتی بادی ضد ویروس bvd مثبت بوده، که تعداد 45 رأس (37/32%) دارای ورم پستان تحت بالینی و 35 رأس (17/25%) دارای ورم پستان بالینی بودند. بین پارامترهای وجود و عدم وجود ورم پستان با مثبت یا منفی بودن آزمایش الایزای سرمی به بیماری bvd ارتباط معنی داری وجود نداشت. همچنین بین عواملی از قبیل scc، پروتئین، چربی و اوره شیر با میزان آنتی بادی ضد bvdv خون گاوهای مورد آزمایش رابطه معنی داری مشاهده نشد. البته ارتباط معکوس و نزدیک به معنی دار بین میزان آنتی بادی ضد bvdv و scc شیر گاوها مشاهده شد. با توجه به اینکه تقریباً تمام گاوهای مورد بررسی در طول زندگی شان حداقل یک بار به ویروس bvd آلوده شده اند، مطالعه بیشتر جنبه های اساسی ایمونوبیولوژی ویروس bvd و اثرات آن بر سیستم ایمنی پستان گاو های شیری پر تولید در دانشکده در حال انجام است.

ویروس bvd یک rna ویروس تک رشته ای است که متعلق به جنس پستی ویروس و خانواده فلاوی ویریده می باشد. این ویروس یکی از معمول ترین پاتوژن های گاوان است که منجر به خسارات اقتصادی فراوانی از جمله کاهش تولید شیر، افت کارایی تولیدمثلی، سرکوب سیستم ایمنی و ناقص الخلقه زایی می شود. همچنین ویروس bvd باعث تولد گوساله های دارای عفونت پایدار یا persistent infection (pi) در گله می گردد. این ویروس در قسمت های مختلف بدن مثل دستگاه های گوارشی، تناسلی، تنفسی و غیره می تواند ایجاد عفونت کند. هدف اصلی مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین عیار آنتی بادی ویروس bvd و وجود این ویروس در خون گاوهای شیری هلشتاین با استفاده از آزمون های elisa و rt-pcr می باشد. در این بررسی، 140 رأس گاو هلشتاین از سه گاوداری صنعتی اطراف مشهد، بطور تصادفی برای نمونه گیری خون انتخاب شدند. سرم ها جهت ردیابی آنتی بادی و تعیین درصد مقادیر مثبت یا percent positivity (pp) آنتی بادی ضد ویروس bvd، با آزمایش الایزای غیر مستقیم، آنالیز شدند. خون کامل نمونه ها در گروه های 10 تایی با هم مخلوط شدند و سپس جهت ردیابی مولکولی ویروس bvd مورد استفاده قرار گرفتند. در این مطالعه با استفاده از تکنیک معمول بیولوژی مولکولی پس از استخراج rna از خون و سنتز cdna با کیت های تجاری و استفاده از پرایمر اختصاصی،pcr انجام شد و باند اختصاصی (اندازه 244 جفت باز) ژنوم ویروس bvd، برای جستجو با الکتروفورز ژل آگارز 5/1 % بررسی شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که تعداد 138 رأس (56/98 %) از 140 رأس گاو از لحاظ حضور آنتی بادی ضد ویروس bvd، مثبت بودند و تنها 2 رآس آنتی بادی منفی بودند که در rt-pcr نیز حضور ویروس تنها در خون این 2 رآس (42/1 %) شناسایی شد که نشان دهنده pi بودن آنهاست. همچنین مطالعه حاضر این نکته را تأیید می کند که تقریباً تمام گاوهای مورد بررسی در طول زندگی شان حداقل یک بار به ویروس bvd آلوده شده اند و درصد بالای سروپازیتیوی ویروس bvd نشان دهنده نیاز شدید این مناطق به برنامه های کنترلی و پیشگیری از bvd است. یکی از مهمترین اهداف برنامه های کنترلی شناسایی و حذف دام های pi می باشد که با استفاده از روش pcr اختصاصی استفاده شده در این مطالعه روی نمونه های خون کامل، می توان دام های pi را در سطح گله با هزینه های بسیار پایین تر و صرفه جویی در وقت، شناسایی کرد.