اطلاعات نقش بسیار مهمی را در عرصه های مختلف تصمیم گیری ایفا می کند. اساسا تصمیماتی که مبتنی بر اطلاعات نبوده قادر به برآورده کردن خواسته تصمیم گیرنده نمی باشد .اطلاعات باید دارای ویژگی های کیفی مناسبی باشد تا بتواند مبنای درست برای تصمیم گیری فراهم نماید. ویکری ( 1985 ) ویژگی های کیفی اطلاعات را بدین گونه تعریف می کند : "ویژگی هایی از اطلاعات که موجب سودمندی آن می شود " . بر اساس چارچوب نظری یکی از مهمترین ویژگی های کیفی اطلاعات قابل اتکا بودن آن است . در نبود این ویژگی کیفی هر گونه تصمیم گیری مبتنی بر اطلاعات با ریسک بسیار بالایی همراه خواهد بود . قابل اتکا بودن به معنای عاری بودن از هر گونه سوگیری است که واقعیت را بدانگونه که است نمایش می دهد نه بدانگونه که ارائه کننده اطلاعات می خواهد. از عوامل مهمی که در بازار های مالی بر روی قابلیت اتکای اطلاعات تاثیر می گذارد مدیریت سود است . مدیریت سود زمانی رخ می دهد که مدیران از قضاوت در گزارشگری مالی استفاده کنند و معاملات را به نحوی ارائه می دهند که موجب گمراهی برخی افراد ذینفع شود و یا نتایج قراردادی مبتنی بر ارقام حسابداری تحت تاثیر قرار گیرد ( هیلی و والن ، 1999 ، ص 368 ).البته قابل ذکر است که دامنه مدیریت سود از هموار سازی سود تا تقلب گسترده است و به راحتی نمی توان گفت که تمامی شکلهای مدیریت سود باعث گمراهی اطلاعات حسابداری می گردد . در بسیاری از متون مربوط به مدیریت سود ، سعی گردیده است تا با استفاده از تئوری نمایندگی این پدیده را توجیه نمایند. بر اساس اصول اقتصاد اثباتی هر فرد به دنبال منافع شخصی خود می باشد لذا مدیریت تلاش می کند تا با استفاده از جایگاه خود اطلاعات مالی را به گونه ای بیارآید و ارائه کند که بتواند منافعش را برآورده کند . زمانی که ارزش بازار سهام بیش از ارزش واقعی آن باشد مدیریت دو راه پیش رو دارد ، اول آنکه به بازار در خصوص بیش ارزش گذاری اخطار داده تا قیمت سهام شرکت تعدیل گردد . راه حل دوم این است مدیریت عملکرد شرکت را به گونه ای نشان دهد که قیمت سهام رادر بازار توجیه کند . این تحقیق تلاش می کند تا رابطه بین مدیریت سود و بیش ارزش گذاری سهام را ارزیابی کند.