جهت بررسی اثرات نوکلئوتید جیره بر ساختار ساک های پیلوریک و قابلیت تنظیم اسمزی، مکمل غذایی نوکلئوتید در تیمارهای 25 %، 0/5% و تیمار شاهد (0 %) به مدت 8 هفته به بچه آزاد ماهی خزر تغذیه گردید. آزمایش درون مخازن 300 لیتری آب شیرین با تراکم ذخیره سازی 35 قطعه بچه ماهی انجام شد. برای مطالعه تغییرات ساختاری ساک های پیلوریک، در پایان دوره پرورش از هر تیمار 6 قطعه ماهی در بوئن فیکس و پس از طی مراحل قالب گیری برشهای 4 میکرومتری از آنها تهیه و سپس با هماتوکسیلین - ائوزین رنگ آمیزی و مطالعه شدند. نتایج بررسی بافت شناسی نشان داد که هر دو غلظت نوکلئوتید جیره بطور معنی داری (0/05>p)، ضخامت لایه پوششی، طول پرزها، تعداد سلول های پوششی ( انتروسیت) و ضخامت لایه عضلانی ساکهای پیلوریک را افزایش می دهد. بین دو تیمار در نوکلئوتید تغییرات لایه پوششی و زیر موکوسی، طول و تعداد پرزها معنی دار نبود (0/05<p)، در حالیکه غلظت 0/25% اثرات مثبت بیشتری روی تعداد سلول های انتروسیت و ضخامت لایه عضلانی نسبت به غلظت 0/5% نشان داد. جهت بررسی قابلیت تنظیم اسمزی، در پایان هفته هشتم تعداد 12 قطعه بچه ماهی از هر تیمار با میانگین وزن 26 گرم به شوری 18 گرم در لیتر معرفی گردیدند. پس از 72 ساعت جهت بررسی حضور و میزان فعالیت ایمنیایی آنزیم na +, k + atpase از هر تیمار تعداد 4 قطعه ماهی صید و بلافاصله در محلول بوئن به مدت 24ساعت فیکس گردید، و در ادامه مراحل قالب گیری و برش انجام شد. مکان یابی ایمنیایی آنزیم na + ,k +atpase نشان داد که این آ نزیم در انترسیت های ساکهای پیلوریک حضور داشته و میزان این آنزیم در نمونه های جیر ه غذایی نوکلئوتید 0/5% افزایش معنی داری (p<0/05) نسبت به تیمار صفر و تیمار 0/25 درصد داشته است. حضور قابل توجه این آنزیم در ساک های پیلوریک آزاد ماهی خزر دلالت بر نقش تنظیم اسمزی این ساک ها داشته و تفاوت حضور آن در تیمارهای مختلف نوکلئوتید نشان می دهد که این ماده افزودنی می تواند با افزایش توان تنظیم یونی بچه ماهیان، نقش مهمی در سازش آنها به شوری 18 گرم در لیتر داشته باشد.