چکیده: با توجه به اهمیت و کاربرد های زیاد نانوذرات و نانوکامپوزیت ها، در این پژوهش ابتدا نانوذرات mgfe2o4 و سپس نانوکامپوزیت cnt-mgfe2o4، که از ویژگی های منحصر به فردی برخوردارند، به روش سیترات- ژل تولید شدند و سپس خواص ساختاری و مغناطیسی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. روش های فیزیکی و شیمیایی که بیشتر برای تولید نانوفریت ها به کار می روند عبارتند از آسیاب کاری گلوله ای، سل– ژل، همرسوبی و روش های هیدروترمال. از میان راه های مختلف، روش سیترات- ژل نتیجه های امیدوارکننده تری را در تولید ذرات فوق ریز در دمای نسبتاً پایین به همراه دارد. مزیت اصلی این روش، افزایش همگنی و مساحت سطح بالای ژل به دست آمده است، که منجر به پایین آمدن دمای کلسینه شدن و کوچکتر شدن اندازه ذرات می شود. . عملیات حرارتی روی نمونه های نانوذره در دما های مختلف انجام گرفت. برای مشخصه یابی ساختاری و مورفولوژی نمونه ها از xrd، ftir، sem و tem استفاده شد. با استفاده از طیف edax خلوص شیمیایی و استکیومتری نمونه ها بررسی شد. خواص مغناطیسی آن ها با دستگاه vsm و پذیرفتاری سنج ac اندازه گیری گردید. اندازه نانوذرات اسپینلی از معادله شرر بین 16 تا 21 نانومتر و اندازه نانوکامپوزیت 63/13 نانومتر به دست آمد. طیف ftir نشان می دهد که جذب در طول موج های مربوط به فریت منیزیم و نیز نانولوله کربنی رخ می دهد. از sem می توان به ریخت شناسی و یکنواختی نمونه پی برد. مشاهده شد که ذرات به-صورت کروی و مجزا هستند. همچنین از این تصویر ها می توان تا حدی به نانو بودن نمونه پی برد. طیف edax بیان گر این مطلب است که نمونه فقط حاوی اکسیژن و فلزات منیزیم و آهن می باشد. از تصاویر tem نیز می توان شکل ذرات راتشخیص داد. همچنین اندازه های ذرات با آنچه در الگوی xrd و از رابطه شرر به دست آمد مطابقت دارد. پارامتر های مغناطیسی اشباع مغناطیسی(ms)، وادارندگی مغناطیسی (hc) و پسماند مغناطیسی (mr) با استفاده از منحنی مغناطش در دمای اتاق به ترتیب برای نانوذره برابر mueg-1 21، oe 69 و mueg-1 3/5 و برای نانوکامپوزیت برابر mueg-1 79/11، oe49 و mueg-1 58/1 به دست آمد. با توجه به مقادیر به دست آمده، می توان گفت نمونه های تولید شده ابرپارامغناطیس هستند. اندازه گیری پذیرفتاری ac نانوکامپوزیت از دمای k 150 تا k 300 انجام شد. دمای tb نمونه برابر k 195 اندازه گیری شد. نانوکامپوزیت های تهیه شده به دلیل داشتن خواص ابرپارامغناطیس می توانند به عنوان دارو رسان مغناطیسی برای درمان بافت های سرطانی مورد استفاده قرار گیرند.

در این پژوهش نانوذرات فریت هایco1-xmgxfe2o4 (1،75/0،25/0،0=x) برای اولین بار به روش احتراقی وابسته به مایکروویو تهیه شدند. مواد اولیه به کار رفته نمک های آهن، کبالت و منیزیم و اوره به عنوان سوخت بودند. فرآیندهای احتراقی و تک فاز شدن به ترتیب در دستگاه مایکروویو خانگی و کوره الکتریکی تحت آرگون صورت گرفتند. ویژگی های روش تهیه، سادگی و کم هزینه بودن آن نسبت به دیگر روش های تهیه ی فریت ها است. چگونگی تشکیل فازها با استفاده از طیف های xrd و ftir بررسی شدند. همچنین برای ریخت شناسی نانوذرات تهیه شده، از برخی نمونه ها عکس sem گرفته شد. استفاده از فرمول شرر برای پهنای طیف های xrd نشان داد که میانگین اندازه ی نانوذرات از 32 تا 37 نانومتر تغییر می کند. منحنی های vsm نشان دادند که تمام نمونه ها دارای نظم فری مغناطیس هستند که با افزایش مقدار x در آنها مقادیر sm، rm و ch کاهش می یابند. این رفتار با توجه به خصوصیات مغناطیسی کاتیون ها و توزیع کاتیونی توجیه شد. سرانجام می توان گفت با استفاده از این روش می توان طیفی از نانوذرات فریت از نرم تا سخت تهیه کرد. همچنین پیشنهاد می شود پژوهش های بیشتری چه از نظر بنیادی و چه از نظر کاربردی بر روی نانوذراتxmgxfe2o4 co1- انجام شود.

مدل دی کوارک، مدلی است که در آن دوکوارک به عنوان یک ذره مجرد تقریب زده می شود که می تواند دارای عامل شکل باشد. چون دی کوارک اعداد کوانتومی سیستم دو کوارکی را داراست، حالت پایه دوکوارک می تواند نرده ای با اسپن صفر یا برداری با اسپین یک باشد،که به ترتیب منجر به تولید باریون های سنگین نرده ای و برداری می شود. در این مدل حالت پایه باریون های سنگین متشکل از کوارک سنگین q و سیستم دوکوارک سنگین d با اسپین صفر ویک می باشد. اجزاء درونی باریونها و مزون ها بطور قطع و یقین دارای حرکتهای عرضی نسبت به یکدیگر هستند که این اثر به حرکت فرمی معروف است. این حرکت می تواند اثر زیادی بر روی تولید ذرات در پدیده ترکش داشته باشد. در کارهایی که تابه حال در زمینه ترکش کوارکها انجام شده فقط حرکت داخلی اجزای تشکیل دهنده ی مزون در نظر گرفته شده است. هنوز به دلیل نبودن تابع موج تحلیلی حالت های مقید سه جزیی اثر حرکت فرمی بر روی تولید باریونهای با سه طعم سنگین اعمال نشده است. در کار حاضر، حرکت داخلی اجزای تشکیل دهنده باریون منظور شده و از تابع موجی گاوسی شکل استفاده می کنیم. هدف از این کار مطالعه اثرات ناشی از حرکت عرضی اجزای داخلی باریون بر تابع ترکش در مدل کوارک – دوکوارک می باشد. که برای سادگی از دستگاه تکانه بینهایت استفاده می شود. در این دستگاه مولفه طولی تکانه با انرژی ذره برابر است. چون دراین مدل با سیستم دو ذره ای همانند مزون ها مواجه هستیم لذا تابع موج گاوسی بکار رفته برای مزون را برای باریون در نظر گرفته ایم.اولین گام در بررسی باریون های ? با سه طعم سنگین محاسبه ی توایع ترکش آنها می باشد. این توابع می توانند به عنوان ابزار اولیه ای برای پیش بینی کمیت هایی مانند احتمال کل تولید، سطح مقطع، پهنای واپاشی و نیمه عمر ذرات نهایی تولید شده در پدیده ترکش بکار روند. به همین منظور توابع ترکش باریون های نرده ای با سه طعم سنگین ?_ccb و ?_bbc با تاثیر حرکت فرمی در مدل کوارک – دوکوارک در مقیاس اولیه ترکش ?_0 محاسبه کرده و با استفاده از آنها احتمال کل تولید (f.p) و مقدار متوسط پارامتر ترکش (?z? ) را برای هر یک از آنها بدست آورده ایم. محاسبات ما بر نظریه ی دینامیک کوانتومی رنگ qcd، استوار است. این فرض که اجزا تشکیل دهنده ی باریون که شامل یک طعم سنگین کوارکی و یک دوکوارک طعم سنگین می باشد,به موازات یکدیگر و در یک جهت حرکت می کنند ایجاب می کند که انرژی و تکانه اجزای داخلی آن به نسبت جرمشان بین آنها توزیع شود.

چکیده نانولوله های کربنی به خاطر ساختار منحصر به فرد و خواص الکتریکی، حرارتی و مکانیکی عالی مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته اند. از طرف دیگر اصلاح ساختار آنها با استفاده از مواد مغناطیسی، الکتریکی و پلیمرها یکی از مسائل بسیار مهم در حوزه نانوتکنولوژی می باشد. یکی از مهم ترین مواد برای اصلاح ساختار نانولوله های کربنی نانوذرات فریت اسپینلی با فرمول mfe2o4 (m =mg, mn, fe, co, ni, zn, etc.) هستند. این مواد دارای خواص الکتریکی، مغناطیسی، اپتیکی جالب و پایداری حرارتی و شیمیایی مناسب هستند. ترکیب فریت های اسپینلی با نانولوله های کربنی و به ویژه پوشش دادن نانولوله های کربنی با این مواد منجر به تولید نانوساختارهایی به نام نانوکامپوزیت های مغناطیسی می شود. روش های فیزیکی و شیمیایی مختلفی برای تهیه نانوذرات فریت اسپینلی mfe2o4 و نانوکامپوزیت هایcnt/mfe2o4 وجود داردکه از جمله آنها می توان به روش های آسیاب کاری گلوله ای، سل- ژل، همرسوبی و هیدروترمال اشاره نمود. از میان این روش ها، روش سل- ژل نتیجه های امیدوارکننده تری را برای تولید ذرات فوق ریز به همراه دارد. مزیت اصلی این روش، افزایش همگنی و مساحت سطح بالای ژل بدست آمده است که منجر به پایین آمدن دمای پخت و کوچکتر شدن انداز? نانوذرات می شود. هر چه اندازه نانوذرات و نانوکامپوزیت-های تهیه شده کوچکتر باشد رفتار مغناطیسی آنها به ابرپارامغناطیس نزدیکتر است. در این پژوهش ابتدا نانوذرات فریت 4o2xfe-1mgxzn (1 و 5/0 و 0 = x) و سپس نانوکامپوزیت های 4o2xfe-1mgxzn/ cnt(1 و 5/0 و 0 = x) که از ویژگی های منحصر به فردی برخوردارند، به روش سل- ژل تهیه شده و اثر دمای پخت بر ساختار و خواص مغناطیسی نمونه ها مورد بررسی قرار گرفته است. مواد به کار رفته نمک های آهن، منیزیم و روی و نانولوله کربنی چند دیواره و اسید سیتریک به عنوان واکنش گر هستند. عملیات حرارت روی نمونه ها در کوره الکتریکی تحت آرگون از دمای 400 تا 900 درجه سانتیگراد صورت گرفت. چگونگی تشکیل فازها با استفاده از طیف های xrd و ftir بررسی شد. همچنین برای ریخت شناسی نانوذرات و نانوکامپوزیت های تهیه شده از نمونه ها عکس های sem و tem تهیه شد. طیف های xrdو ftir نمونه های نانوذرات به خوبی نشان داد که نانوذرات فریت اسپینلی به صورت تک فاز تشکیل شده اند. استفاده از فرمول شرر برای پهنای طیف های xrd نشان داد که میانگین اندازه نانوذرات 4o2xfe-1mgxzn با افزایش دمای پخت از 65/23 تا06/33 نانومتر و برای نانو کامپوزیت های 4o2xfe-1mgxzn/cnt از07/21 تا 73/24 نانومتر تغییر می کند. خاصیت مغناطیسی نمونه ها با استفاده از دستگاه vsm مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که همه ی آنها دارای رفتار ابرپارامغناطیس با وادارندگی و پسماند مغناطیسی کم هستند. با افزایش دمای پخت از 400 تا 900 درجه سانتیگراد ، برای نانوذرات4o2fe5/0mg5/0zn مقدار مغناطش اشباع (ms) از 9/32 تا 1-mueg 5/52 افزایش می یابد ولی نظم خاصی در سایر کمیت های پسماند مغناطیسی (mr) و وادارندگی مغناطیسی (hc) مشاهده نگردید. همچنین با افزایش مقدار x از 0 به 1 برای نمونه 4o2xfe-1mgxzn نظم خاصی در مقدار مغناطش اشباع (ms) و کمیت های پسماند مغناطیسی (mr) و وادارندگی مغناطیسی (hc) مشاهده نگردید.. و اما برای نانو کامپوزیت 4o2xfe-1mgxzn/cnt که در دمای 700 درجه سانتیگراد تحت جو آرگون پخت داده شده بودند، با افزایش نسبت x از 0 به 1 مقدار ms از 1-mueg 79/11 تا1-mueg 49/132 و mr از1-mueg 58/1 تا1-mueg 37/12 افزایش پیدا کرد ولی نظم خاصی در hc مشاهده نگردید. مقایسه مقادیر پسماند مغناطیسی نانوذرات 4o2fe5/0zn5/0mg با نانوکامپوزیت 4o2fe5/0zn5/0mg/cnt نشان می دهدکه مقدار ms از1-mueg 42/52 به1-mueg 7/24 کاهش پیدا می کند. این کاهش به دلیل وجود عنصر کربن است. با توجه به مقادیر بدست برای ms ، mr و hc می توان نتیجه گرفت که نمونه های تولید شده دارای خاصیت ابر پارامغناطیس هستند. نانو ذرات فریت اسپینلی با این خاصیت مغناطیسی می توانند در هسته ترانسفورماتورها، جاذب های مایکروویو و سایر تکنولوژی های وابسته به مغناطیس مورد استفاده قرار گیرند. همچنین نانوکامپوزیت های تولید شده به دلیل داشتن خواص ابر پارامغناطیس می توانند به عنوان دارو رسان مغناطیسی برای درمان بافت های سرطانی مورد استفاده قرار گیرند.

کرومودینامیک کوانتومی (qcd) بطور کلی یک تئوری مورد قبول در برهمکنش های قوی می باشد. نتایج محاسبه شده توسط این تئوری با داده های تجربی در توافق است. مطالعه هادرون های سنگین نقش مهمی در توسعه و پذیرش احتمالی کوانتوم کرومودینامیکبعنوان نظریه اندرکنش های قوی دارد. در میان هادرون های سنگین، باریون های سنگین از اهمیت خاصی برخوردارند. داشتن توصیف دقیقی از آهنگهای تولید این هادرون های سه طعم سنگین و همچنین سطح مقطع تولید آنها می تواند کمک بسیار موثری برای سنجش آزمایشگاهی این ذرات باشد که برای رسیدن به این هدف ما نیازمند دانستن توابع ترکش این حالتها می باشیم. ازمقایسه نتایج نظری بدست آمده از تولید ترکشی باریونهای با سه طعم سنگین در مدل اختلال کوارک- گلوئون با نتایج بدست آمده از مدل کوارک- دوکوارک به این نتیجه می رسیم که تصور یک باریون شامل سه طعم سنگین بصورت یک کوارک سنگین و یک دوکوارک سنگین می تواند بسیار به واقعیت نزدیک باشد. با این فرض یک مسئله سه جسمی به یک مسئله دو جسمی تقلیل یافته و همچنین از پیچیدگی محاسبات برای توابع ترکش و دیگر کمیات نیز می کاهد. با استفاده از qcd اختلالی و در مدل کوارک- دوکوارک توابع ترکش تحلیلی برای باریونهای سنگین ?_bbc ,?_ccb,?_ccc ,?_bbb از ترکش کوارکهای c و b محاسبه شده و همچنین ترکش یک کوارک سنگین به باریون با سه طعم سنگین بدون در نظر گرفتن حرکت فرمی در مدل کوارک-دوکوارک مورد ارزیابی قرار گرفته است. در کار حاضر تولید باریونهای با سه طعم سنگین ? از طریق ترکش کوارکهای c و b با در نظر گرفتن اثر حرکت فرمی و در مدل کوارک- دوکوارک مورد مطالعه قرار گرفته است. در مرحله نخست توابع ترکش را برای تمام حالتهای ?_bbc ,?_ccb,?_ccc ,?_bbb در مقیاس اولیه ترکش با در نظر گرفتن حرکت فرمی محاسبه نموده، با استفاده از معادله تحول آلترلی-پاریزی آنها را تا مقیاس 2?_r تحول داده ایم. سپس با بکارگیری قضیه عامل بندی سطح مقطع کل تولید این ذرات را در شتابدهنده هایlhc و tevatron محاسبه کرده و رفتارتوزیع تکانه عرضی سطح مقطع دیفرانسیلی و سطح مقطع کل برای آنها را مورد مطالعه قرار داده ایم. نتایج ما نشان می دهد که در نظر گرفتن حرکت فرمی احتمال تولید و سطح مقطع تولید این باریونهای سنگین را افزایش می دهد و همچنین اگرچه تولید برخی از این حالتها نیازمند برخورددهنده های هادرونی پر انرژی مانندlhc است، اما امکان تولید بعضی دیگر از آنها در برخورددهنده های هادرونی موجود مانند tevatron نیز وجود دارد.

راه کار های مختلفی برای برآورد میزان حوادث جهت تولید آخرین نسل از باریون های مدل استاندارد وجود دارد. موضوع ترکش کوارک سنگین اخیراً به طور وسیعی مورد بررسی قرار گرفته است. نظریه کرومودینامیک کوانتومی (qcd) به طور کلی یک تئوری مورد قبول در برهم کنش های قوی می باشد. نتایج محاسبه شده توسط این نظریه با داده های تجربی در توافق است. از طرفی مطالعه هادرون های سنگین نقش مهمی در توسعه و پذیرش احتمالی کوانتوم کرومودینامیک به عنوان نظریه اندرکنش های قوی دارد. در میان هادرون های سنگین، باریون های سنگین از اهمیت خاصی برخور دارند. داشتن توصیف دقیقی از آهنگ های تولید این هادرون های دو طعم سنگین می تواند کمک بسیار موثری برای سنجش آزمایشگاهی این ذرات باشد . برای رسیدن به این هدف ما نیازمند دانستن توابع ترکش این حالت ها می باشیم. ازمقایسه نتایج نظری به دست آمده از تولید ترکشی باریون های با دو طعم سنگین در مدل اختلالی کوارک- گلوئون با نتایج به دست آمده از مدل کوارک - دو کوارک به این نتیجه می رسیم که تصور یک باریون شامل دو طعم سنگین به صورت یک کوارک سبک و دو کوارک سنگین می تواند بسیار به واقعیت نزدیک باشد. با این فرض یک مسئله سه جسمی به یک مسئله دو جسمی تقلیل یافته و هم چنین از پیچیدگی محاسبات برای توابع ترکش و دیگرکمیات کاسته می شود. اولین گام در بررسی باریون های ? بادو طعم سنگین محاسبه ی توابع ترکش آن ها می باشد. این توابع می توانند به عنوان ابزار اولیه ای برای پیش بینی کمیت هایی مانند احتمال کل تولید، سطح مقطع پراکندگی، پهنای واپاشی و نیمه عمر ذرات نهایی تولید شده در پدیده ترکش به کار روند. به همین منظور توابع ترکش باریون های نرده ای با دو طعم سنگین ? ??_bbs،? ??_bbu ?,??_bcd ،?_bbd ،?? ??_(bcu ),??_bcs ،? ??_cbd ،? ??_cbs ،? ??_cbu ،?، ??_ccd ? ??_ccs و?_ccu در مدل کوارک – دوکوارک در مقیاس اولیه ترکش µ_0 محاسبه کرده و با استفاده از آن ها احتمال کل تولید (f.p) و مقدار متوسط پارامتر ترکش (?z? ) را برای هر یک از آن ها به دست آورده ایم. محاسبات ما بر نظریه ی دینامیک کوانتومی رنگ qcd ، استوار است. در کار حاضر تولید باریون های با دو طعم سنگین ? از طریق ترکش کوارک های c و b در مدل کوارک- دوکوارک مورد مطالعه قرار گرفته است. هم چنین اگرچه تولید برخی از این حالت ها نیازمند برخورددهنده های هادرونی پر انرژی مانند lhc است، اما امکان تولید بعضی دیگر از آن ها در برخورددهنده های هادرونی موجود مانند tevatron نیز وجود دارد.

با توجه به اهمیت و کاربرد زیاد نانوذرات،در این پژوهش ابتدا نانوذرات (x=0,0.25,0.5,0.75,1)که از ویژگی های منحصر به فردی برخوردارند به روش احتراقی مایکروویو تهیه شده و سپس خواص ساختاری و مغناطیسی آن ها مورد بررسی قرار گرفت مواد اولیه به کار رفته نمک های آهن،کبالت و نیکل و اوره به عنوان سوخت بودند.فرآیند احتراقی و تک فاز شدن به ترتیب در دستگاه مایکروویو خانگی و کوره تحت آرگون صورت گرفتند.ویژگی های روش تهیه،سادگی و کم هزینه بودن آن نسبت به دیگر روش های تهیه فریت ها است. برای مشخصه یابی ساختاری و مورفولوژی نمونه ها از xrd و ftirو sem استفاده شد و خواص مغناطیسی آن ها با دستگاه vsm اندازه گیری گردید. اندازه متوسط نانوذرات اسپینلی از معادله شرر بین 7-14 نانومتر به دست آمد.منحنی هایvsm نشان دادند که تمام نمونه ها دارای نظم فرومغناطیس هستند که با افزایش مقدار x در آن ها مقادیر ms ،mr ،hc کاهش می یابد.این رفتار با توجه به خصوصیات مغناطیسی کاتیون ها و توزیع کاتیونی توجیه شد.سرانجام می توان گفت با استفاده از این روش می توان طیفی از نانذرات فریت از نرم تا سخت تهیه کرد

دراین کار تحقیقاتی سنتز نانو ذرات طلابا استفاده از کاتالیزور دما در روش ترمال وکاتالیزور آنزیم در روش آنزماتیک انجام شد. باوجود تولید نانو ذرات طلادر هردوروش آنزماتیک وترمال تفاوت های قابل توجهی در نانو ذرات بدست آمده از دو روش ذکرشده مشاهده می گردد.قرارگرفتن سیتریک اسید بر روی فلرنول (فلورن با گروه عاملی هیدروکسی)در روش آنزماتیک در دمای محیط ودر روش ترمال در حدود دمای 130درجه سانتی گراد صورت می گیرد.که می توان به این عامل به عنوان مزیت برتر روش آنزماتیک نسبت به روش ترمال اشاره کرد. تفاوت شکل گیری نانو ذرات طلا در هر دو روش نسبت به روش های پیشین در این می باشد که گروه عاملی قرارگرفته برروی فلورنول یعنی سیتریک اسید، به عنوان عامل کاهنده یونهای طلا وبه طور همزمان به عنوان عامل به دام اندازنده نانوذرات عمل کرده وباعث شکل گیری نانو ذرات طلا با پوشش فلورن –سیتریک اسید می شود. بنابراین می توان نتیجه گرفت یکی از مهمترین فاکتورهادر تعیین سایز و مرفولوژی نانو ذرات به دست آمده درصد سیتریک اسیدقرارگرفته برروی فلرنول می باشد.به همین منظور مقدار سیتریک اسید به مقدارفلرنول در هردو روش درنسبت های مختلف مورد بررسی قرار گرفت ونتایج آنالیزهای مختلف تایید کننده این مطلب بود.

از زمان کشف فولرن در سال 1985 توسط کروتو و همکارانش تاکنون، به خاطر ساختار منحصر به فرد و خواص نوری، مکانیکی، زیست سازگاری، دارورسانی و دیگر خواص بیشمار آن بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در همین راستا پژوهش های زیادی بر روی عامل دار کردن و اتصال فولرن به پلیمرها و مولکول ها ی مختلف برای افزایش حلالیت و بهبود خواص آن صورت گرفته است و ساخت نانوکامپوزیت های جدید را در زمینه های گوناگون به وجود آورده است. و همچنین نانوذرات فلزی در گستره ی وسیعی از علم مورد مطالعه قرار گرفته اند. که در این بین نانوذرات فلزی اکسید روی به دلیل خاصیت انتی باکتریال قوی در زمینه های پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین این نانوذرات خاصیت فوتولومینسانس قوی دارد. و دارای رزونانس پلاسمون سطح در ناحیه مرئی است کاربرد آن را در زمینه نانوسنسورها میسر کرده است. . از این ذرات می توان در دارورسانی هدفمند، در دستگاه های mri، حذف الاینده ها و...استفاده کرد. در این تحقیق نقاط کوانتومی نانو کامپوزیت هیبرید فولرن – اکسید روی(zno – c60) به روش هم رسوبی سنتز شده اند. برای این منظور ابتدا با ایجاد عامل های oh بر روی فولرن، فولرنول را تهیه نموده، سپس فولرن را بر روی نانو ذرات اکسید روی قرار داده ایم. گروه های عاملی oh حلالیت فولرن را افزایش می دهد و به راحتی با سایر مواد وارد واکنش می شود. نمونه ها توسط پراش اشعه ایکس (xrd)، طیف سنجی مادون قرمز (ft-ir)، طیف سنجی فوتولومینسانس (pl)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) و طیف سنجی اشعه فرابنفش – مرئی (uv-vis) بررسی شدند. نتایج پراش اشعه ایکس، تشکیل فاز بلوری اکسید روی را تایید کرده و با استفاده از معادله شرر میانگین اندازه ذرات zno – c60، 17 nm به دست آمد. تصویر میکروسکوپ الکترونی عبوری نمونه وجود این نانو ساختار را تایید نمود.

تولید هادرون های سنگین در برخورد دهنده های هادرونی یکی از فرایند هایی است که توجه دانشمندان و گروه های تحقیقاتی را به خود جلب نموده است. هادرون های با طعم سنگین معمولاً از ترکش کوارکهای b وc به وجود می آیند. مزون های d چون در ساختار کوارکی خود دارای کوارک چارم (c) هستند به عنوان مزون نیمه سنگین شناخته شده اند.آزمایش ها نشان می دهد که هر چه جرم کوارک ترکش یافته بیشتر و جرم هادرون تولید شده کمتر باشد مقدار سطح مقطع تولید این هادرون بیشتر خواهد بود. مزون های با ساختار کوارکی و مزون های و با ساختار کوارکی جزء این دسته از هادرون ها هستند. مزون های d خنثی و باردار اندازه گیری شده تقریباً80% از کل سطح مقطع تولید کوارکهای چارم را به خود اختصاص می دهند، باقیمانده آن مزون های (10%)، هادرون های (6/7%) و دیگر هادرون ها یا چارمونیا هستند، همچنین حالت های بر انگیخته مزون d به وفور در آزمایشات زنجیره ای و در واپاشی های هادرون های b از طریق بوزون تولید می شوند. از این رو بررسی تولید این مزون ها دارای اهمیت فراوانی است. در این تحقیق روی چگونگی تولید مزون d در حالت غیر نسبیتی در جهت جت کوارک سنگین (بدون در نظر گرفتن حرکت فرمی ) مطالعه نموده ایم. در این حالت پس از برخورد pp کوارک c تولید شده یک گلئون با اسپین یک تابش نموده و یک زوج کوارک –پاد کوارک ایجاد می شود و از ترکیب کوارک سنگین با پاد کوارک مزون مورد نظر به وجود می آید. در این کار ما ابتدا توابع ترکش مستقیم کوارک سنگین به مزون های شبه اسکالر و در حالت و مزون برداری در حالت را محاسبه نموده ایم. سپس این توابع یعنی و را با استفاده از معادله تحول آلترلی-پاریزی به مقیاس های انرژی شتابدهنده های lhc وtevatron run ii وrhic تحول داده ایم. سرانجام به محاسبه اندازه سطح مقطع ، توزیع دیفرانسیلی سطح مقطع بر حسب تکانه عرضی و آهنگ پرداخته ایم. پس از آن از میان کانال های واپاشی مختلف مزون های d سطح مقطع را با در نظر گرفتن سهم های و محاسبه نموده ایم.

در دهه ها ی گذشته، پلی کربنات به خاطر خواص منحصر به فرد خود مانند خواص فیزیکی، شیمیایی، اپتیکی، گرمایی و مکانیکی و به دلیل کاربردهای متعدد در تکنولوژی مدرن، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در سال های اخیر، اکسیدروی به دلیل خواص آن به ویژه خواص اپتیکی، شیمیایی، فیزیکی و الکتریکی مورد توجه قرار گرفته است. در این پروژه، ابتدا فیلم های پلی کربنات و نانوکامپوزیت پلی کربنات- اکسید روی در درصد های مختلف تهیه شدند. سپس ساختار نمونه ها با پراش اشعه ی ایکس مورد مطالعه قرار گرفتند. پایداری گرمایی نمونه ها توسط گرماسنجی افتراقی مطالعه شد. فیلم های پلی کربنات و نانوکامپوزیت پلی کربنات- اکسیدروی در زمان های مختلف توسط لامپ فرابنفش پرتودهی شدند. اثر پرتودهی روی نمونه ها توسط تکنیک های مختلف از جمله میکروسکوپ نیروی اتمی، طیف سنجی مادون قرمز، طیف سنجی فرا بنفش- مرئی، فوتولومینسانس ، طیف سنجی فوتوالکترون پرتوی ایکس مورد مطالعه قرار گرفت. آبدوستی نمونه ها با اندازه گیری زاویه ی تماس آب با سطح نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. آبدوستی و انرژی سطح نمونه، در زمان های مختلف پرتودهی بررسی شد و مشخص گردید که بسته به زمان پرتودهی مقدار آن تغییر کرده است. سطح نمونه ی نانوکامپوزیت پس از 15ساعت پرتودهی کاملأ آبدوست گردید. همچنین خواص مکانیکی نمونه ها توسط میکروسختی سنجی ویکرز مطالعه شد. آنالیز فوتوالکترون پرتوی ایکس نمونه ها نشان داد که سطح آنها در اثر پرتودهی به مراتب اکسیدتر می شود. نتایج نشان می دهد که با افزایش نانوذرات در پلی کربنات، سختی نمونه ها افزایش می یابد.

در این پژوهش ابتدا نانوذرات فریت منیزیم روی با فرمول mg0.5zn0.5fe2o4 و سپس نانوکامپوزیت c60-mg0.5zn0.5fe2o4 به روش سل-ژل تهیه شده و اثر دمای پخت بر ساختار و خواص مغناطیسی نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از دستگاه های طیف سنج xrd و ftir، میکروسکوپ الکترونی عبوریtem و دستگاه مغناطش سنج vsm ساختار، ریخت شناسی و خواص مغناطیسی نمونه ها مورد مطالعه قرار گرفت. اندازه نانوکریستال ها با استفاده از داده های xrd به دست آمد. طیف xrd نمونه ها نشان داد که نانوذرات فریت اسپینلی به صورت تک فاز تشکیل شده اند. ساختار توسط طیف ftir مورد تأیید قرار گرفت. تصاویر tem نمونه ها نشان داد که نانوکامپوزیت مورد نظر به صورت کروی تشکیل شده و اندازه آن ها با اندازه به دست آمده از xrd همخوانی دارد. الگوی پراش اشعه ایکس کریستالی بودن کامپوزیت را با افزایش دما نشان داد. با توجه به مقادیر بدست برای mr و hc می توان نتیجه گرفت که نمونه های تولید شده دارای خاصیت سوپرپارامغناطیس هستند. نانو کامپوزیت فریت اسپینلی با این خاصیت مغناطیسی می توانند در هسته ترانسفورماتورها، جاذب های مایکروویو و سایر تکنولوژی های وابسته به مغناطیس مورد استفاده قرار گیرند. همچنین نانوکامپوزیت های تولید شده به دلیل داشتن خواص سوپر پارامغناطیس و قابلیت اتصال به انواع پلیمرها و داروها به خاطر وجود فولرین می توانند به عنوان دارو رسان مغناطیسی مورد استفاده قرار گیرند.

در سال های اخیر نانوکامپوزیت فولرن- فلز به دلیل کاربردهای مختلف مورد توجه قرار گرفته اند. در این تحقیق برای تهیه نانوکامپوزیت مغناطیسی بر پایه فولرن از بین فلزات، تترا اکسید تری کبالت 4o3co به دلیل خواص جالب و منحصربفردش استفاده شده است. برای این منظور ابتدا فولرن را با عامل های oh عاملدار و با استفاده از روش همرسوبی نانوکامپوزیت فولرن- اکسید کبالت را تولید کردیم. برای مشخصه یابی ساختاری و مرفولوژی نمونه از xrd، ftir، uv- vis، sem، tem استفاده شد. خواص مغناطیسی سه نمونه که در دماهای مختلف کلسینه شده بودند را نیز با استفاده از دستگاه vsm اندازه گیری کردیم. با استفاده از این آنالیزها دریافتیم نانو کامپوزیت در حدود 16 نانومتر و به صورت کروی و مجزا هستند و فولرن به صورت لایه ای بر روی نانو ذرات اکسید کبالت نشسته اند. با توجه به نتایج حاصل از دستگاه vsm، نانو کامپوزیت تهیه شده دارای خاصیت فرو مغناطیس ضعیف بود که منحنی پسماند آن در دماهای مختلف مورد برسی قرارگرفت. با پوشش دادن نانو ذرات اکسید کبالت با فولرن خاصیت مغناطیسی نسبت به نانو ذرات اکسید کبالت کاهش یافت و از طرفی با افزایش دمای کلسینه و در نتیجه افزایش اندازه نانو کامپوزیت، خاصیت فرو مغناطیسی و در نتیجه میزان مربعی بودن منحنی پسماند افزایش یافت. از این کامپوزیت می توان در تصویر برداری mri برای بالا بردن وضوح تصویر و همچنین می توان از آن در آند باطری های لیتیمی نیز استفاده کرد.

در این پژوهش کادمیوم تیتانات-گرافن و کادمیوم تیتانات - فولرن سنتز شده است . برای این منظور ابتدا گرافن اکساید را از گرافیت سنتز نموده تا به راحتی با سایر مواد وارد واکنش شود و نانو ذرات کادمیوم تیتانات را به گونه ای با این گرافن اکساید و فولرن را با استفاده از روش سل ژل هیدروترمال به طور مجزا سنتز کردیم که گرافن اکساید و فولرن ها بر روی نانو ذرات کادمیوم تیتانات مانند لایه ای بنشینند . نانو ذره کادمیوم تیتانات دارای خاصیت الکتریکی ، نوری ومغناطیسی و ... است .هدف از انجام این مطالعه این است که ما در نظر داریم که نانوکامپوزیت های تیتانات کادمیم/گرافن (go/ (cdtio3و تیتانات کادمیم/ فولرن (c60/cdtio3) را تهیه نموده و ساختار و خواص آنها را بررسی نماییم .

باتوجه به گسترش روزافزون علم نانو و جایگاه آن در علوم پزشکی و ... اقدام به تولید نانو کامپوزیتی از نانو ذرات فولرن و نانو ذرات اکسید منگنز شد. نانو ذرات فولرن تو خالی بوده و قابلیت حمل دارو را دارند همچنین ابتدا این نانو ذرات را عامل دار کرده سپس وارد واکنش می کنیم. از آنجایی که ترکیب حاصله ذره ای جدید با کاربردهای پزشکی و ... می باشد بسیار حائز اهمیت است.

دراین تحقیق نانوکامپوزیت هیبرید فولرن-اکسیدنیکل(60c nio-)، با موفقیت توسط دو روش سل-ژل و هم رسوبی تهیه شد. برای این کار ابتدا فولرنول، با ایجاد گروه های عاملی هیدروکسیلی (oh-) برروی فولرن تهیه شد. گروههای عاملی(oh-) حلالیت فولرن را افزایش داده و باعث می شود که به راحتی با مواد دیگر واکنش دهند سپس فولرنول توسط گروه عاملی سیتریک اسید (c6h8o7) با استفاده از روش گرمایی )ترمال (عامل دار شد. ویژگی های نانوکامپوزیت توسط الگوی xrd، طیف سنجی ir، طیف uv-vis، vsm، semو میکروسکوپ الکترنی عبوری (tem) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پراش اشعه ایکس، تشکیل فاز بلوری اکسید نیکل و فولرن را تایید کرده و با استفاده از معادله شرر میانگین اندازه ذرات (60c nio-)، در روش هم رسوبی nm5 و در روش سل-ژل nm10 به دست آمد. نتیجهsem نشان داد که در روش سل-ژل نانوکامپوزیتی دارای ساختار متخلخل تولید شد. نتیجه vsm نشان داد که در روش سل-ژل وهم رسوبی نانوکامپوزیتی با خاصیت ابرپارا مغناطیس تولید شد. نتیجه tem نشان داد که نانوذرات کروی شکل با پراکندگی یکنواخت در هر دو روش تهیه شد.

چکیده ندارد.

مقایسه بین پیش بینی های نظری و اندازه گیری های آزمایشگاهی سطح مقطع دیفرانسیلی کوارکونیوم سنگین به وضوح نشان می دهد که تولید کوارکونیوم های سنگین از طریق ترکش در تکانه های عرضی بالا بر سایر روش های تولید غالب است. ما به توابع ترکش برای ارزیابی احتمالات و سطح مقطع ها در برخورد دهنده های هادرونی نیازمندیم. برای فهم جزئیات بیشتر مثل خواص اسپین مربوط به ترکش، بایستی مدل هایی با جزئیات بیشتر در مورد ترکش طعم سنگین ساخته شود. در مدلی که ما از آن استفاده خواهیم نمود، زوج کوارک-پادکوارک سنگین از گلئون اسپین 1 که از کوارک سنگین اولیه گسیل می شود بوجود می آیند. از طرفی اندازه گیری ها نشان می دهند که حالت های و کاملاً با هم تفاوت دارند. تفاوت جرم این حالت ها این شک را ایجاد می کند که تفاوت بین و کاملاً به تفاوت در جهت گیری اسپین آنها نسبت داده شود. لذا بررسی اثر اسپین حالت های شبه نرده ای و برداری کوارکونیوم های سنگین و اثر اسپین کوارک های موجود در فرآیند ترکش از اهمیت زیادی بر خوردار خواهد بود. بر این اساس ما در این کار به بررسی اثر اسپین کوارک ها و قطبش کوارکونیوم پرداخته ایم. در این کار ما تصویر اسپین کوارک سنگین ابتدایی و نهایی روی ترکش مستقیم به کوارکونیوم سنگین و ?در حالت های قطبیده و غیر قطبیده در مرتبه پیشرو(lo) qcd را در نظر گرفته و توابع ترکش و را به دست آورده ایم. سپس این توابع ترکش را با متوسط گیر روی اسپین کوارک سنگین اولیه و جمع روی حالت نهایی به دست آورده و در نهایت آنها را با حالتی که اسپین و قطبش کوارک و کوارکونیوم نادیده گرفته می شوند مقایسه نموده ایم. به منظور محاسبه سطح مقطع، توزیع دیفرانسیلی سطح مقطع بر حسب تکانه عرضی، پارامتر قطبش و آهنگv/v+p، تنها سهم را در نظر گرفته و توابع ترکش را با استفاده از معادله آلترلی- پاریزی به مقیاس هایی در حد انرژی برخورد دهنده هایlhc و tevatron run ii تحول داده ایم.

در این تحقیق نانولوله های کربنی، خالص سازی و با استفاده از روش اکسایش با اسید، عامل دار و باز شدند. جهت ساخت نانوکامپوزیت های مغناطیسی، نانولوله های عامل دار شده با عناصر آهن وکبالت پوشش داده شدند و سپس توسط آنالیز های tem وxrd شناسایی و خواص مغناطیسی آنها با agfm اندازه گیری شد. نتایج پوشش دادن نانولوله ها نشان می دهد که با پوشش دادن آنها، خواص مغناطیسی نانولوله ها تغییر می کند که می تواند جهت مصارف مختلف صنعتی، الکترونیکی و پزشکی(دارو رسانی) مورد استفاده قرار گیرد.