دستیابی به رشد و در پی آن توسعه اقتصادی از جمله خواسته های همه ملت ها و حکومت ها به شمار می رود. دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی نیازمند ایجاد برخی سازوکارهای خاص در عرصه های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است. بازارهای مالی قدرتمند از جمله این سازوکارهای خاص در عرصه اقتصادی به شمار می روند. تأثیر ساختار مالی بر ساختار اقتصادی آنچنان مهم است که بسیاری از اقتصاددانان معتقدند بدون داشتن یک بخش مالی کارا نمی توان به رشد اقتصادی دست یافت. این مطالعه رابطه بین توسعه واسطه های مالی و آنچه که منابع رشد نامیده می شود را بررسی می کند. به منظور تحلیل تأثیر واسطه های مالی بر رشد اقتصادی و دو منبع رشد یعنی انباشت سرمایه و بهره وری کل عوامل، 42 کشور در حال توسعه در بازه زمانی 2003-1971 انتخاب شده اند. همچنین برای بررسی رابطه بین توسعه مالی و پس انداز خصوصی، 49 کشور در حال توسعه در دوره زمانی 1971 تا 1995 انتخاب گردیده اند. نتایج به دست آمده از این تحقیق حاکی از این است که هرچند رابطه بین توسعه مالی و رشد اقتصادی در کشورهای در حال توسعه مثبت و معنادار می باشد اما این تأثیرگذاری اندک می باشد. ازبین سه منبع رشد اقتصادی ذکر شده تنها رابطه بین توسعه مالی و انباشت سرمایه مثبت و معنادار می باشد، بین توسعه مالی و بهره وری کل عوامل رابطه معناداری وجود ندارد و توسعه مالی تأثیر منفی و معناداری بر پس انداز خصوصی دارد و شاید دلیل اصلی تأثیر اندک توسعه واسطه های مالی بر رشد اقتصادی همین امر باشد.