پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سرمایه اجتماعی و رضایت زنان از زندگی انجام یافته است.در این مطالعه از مدل سرمایه اجتماعی و رضایت از زندگی بوردیو و پوتنام ،نظریه سلسله مراتب نیازهای مازلو،نیازهای انسانی گاف،نظریه منبع،مدل ارتقاء بهزیستی،نظریه ویژگی های شخصیتی و بهزیستی ،نظریه تاثیر کننده های وضعی از پایین به بالا استفاده شد.رضایت از زندگی یکی از اجزاء بهزیستی ذهنی است. تاثیر سرمایه اجتماعی بر رضایت از زندگی زنان مورد مطالعه بوسیله تحلیل داده هایی که از 384 نفر نمونه بین سنین 20-40 ساله جمع آوری شده بود بدین قرار است:مطابق یافته ها ی تحقیق بین سن و رضایت زنان از زندگی رابطه معکوس و منفی وجود دارد به طوری که هر چه قدر سن بالاتر می رود از میزان رضایت کاسته می شود.نتایج به دست آمده نشانگر وجود رابطه مثبت بین رضایت زنان از زندگی و وضعیت تاهل بود.همچنین رابطه ایی مستقیم و مثبت بین رضایت زنان از زندگی با ارتباط اجتماعی،انسجام اجتماعی،مشارکت اجتماعی،حمایت اجتماعی،عزت نفس و اعتقادات مذهبی وجود داشت.اما نتایج رابطه معنا داری بین تحصیلات، وضعیت اشتغال و نوع مسکن با رضایت زنان از زندگی نشان نداد. بعد از این که فرضیه ها مورد بررسی قرار گرفتند متغیر های حمایت اجتماعی،مشارکت اجتماعی،ارتباط اجتماعی،عزت نفس ،اعتقادات مذهبی وارد معادله رگرسیون چندگانه شدند.اما بعضی از متغیرها (سن،وضعیت اشتغال،میزان تحصیلات،نوع مسکن و انسجام اجتماعی) وارد معادله رگرسیون چندگانه نشدند.این متغیر ها توانستند 37 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین کنند.در این میان تحلیل مسیر مشخص نمود بالاترین تاثیر مستقیم بر رضایت زنان از زندگی متعلق به متغیر حمایت اجتماعی است (37/0)،همچنین بالاترین تاثیر غیر مستقیم بر رضایت زنان از زندگی را ارتباط اجتماعی(11/0)و مشارکت اجتماعی (07/0) داشتند.